Οπόλεμος στην Ουκρανία έχει περάσει σε νέα φάση, με τον Πούτιν πλέον να υλοποιεί προγενέστερο σχεδιασμό του με πολύ μεγαλύτερη ένταση ωστόσο , με απώτερο σκοπό την εκδίωξη του Ουκρανικού πληθυσμού από Κίεβο και Χάρκοβο κατά προτεραιότητα.
Η Ρωσία έπληξε το Κίεβο με πάνω από το 1/3 του συνολικού αριθμού πυραύλων κρούζ που εκτόξευσε στην Ουκρανία το 2024
Σύμφωνα με Διεθνές ΜΜΕ, “Η Ρωσία στοχεύει το Κίεβο με το 37% των Πυραύλων Κρουζ, ενώ εκτόξευσε περισσότερους Zirkons από ότι νομίζαμε”, το οποιο επισημαίνει:
Αυτό αποδεικνύεται από τα στατιστικά στοιχεία για το πρώτο τρίμηνο του 2024 που ανακοίνωσε ο επικεφαλής της Στρατιωτικής Διοίκησης της πόλης του Κιέβου, Serhiy Popko.
Σημειώνεται ότι από τις αρχές του 2024, οι Ρώσοι έχουν χρησιμοποιήσει περισσότερα από 180 μέσα καταστροφής κατά της Πρωτεύουσας Κιέβου, ως ακολούθως:
113 πύραυλοι κρουζ Kh-101.
1 πύραυλος κρουζ Kalibr.
3 πύραυλοι κρουζ Kh-69.
48 drones επίθεσης Shahed.
11 αεροβαλλιστικοί πύραυλοι Kh-47M2 Kinzhal.
6 βαλλιστικοί πύραυλοι Iskander-M.
5 υπερηχητικά βλήματα 3M22 Zircon.
Εάν συγκρίνουμε αυτά τα δεδομένα με τις αναφορές της Διοίκησης της Ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας, ο υπολογισμός της οποίας διενεργήθηκε από την Defense Express, τότε από την αρχή του έτους, η Ρωσία έχει εκτοξεύσει συνολικά 307 πυραύλους κρουζ εναντίον της Ουκρανίας: 295 του Kh- τύπου 555/101, 8 Kalibr, και 4 R-500 με Iskander-K.
Ως εκ τούτου, για την επίθεση στο Κίεβο, ο εχθρός κατεύθυνε το 37,1% όλων των εκτοξευόμενων πυραύλων κρουζ το πρώτο τρίμηνο του 2024.
Η αναφορά στη χρήση από τον εχθρό έως και πέντε υπερηχητικών πυραύλων 3M22 Zircon μπορεί να είναι ενδιαφέρουσα.
Ταυτόχρονα, μόνο δύο περιπτώσεις χρήσης τους από τον εχθρό ήταν επίσημα γνωστές, αυτή κατά την επίθεση στις 7 Φεβρουαρίου με έναν πύραυλο και εκείνη στις 25 Μαρτίου, όταν ο εχθρός ανέπτυξε δύο πυραύλους 3M22 Zircon.
Έτσι, η Ρωσία έπληξε το Κίεβο με Ζιργκόν πιο συχνά από ότι πιστευόταν, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να περνούσε από τις αναφορές της Πολεμικής Αεροπορίας όπως άλλοι βαλλιστικοί πύραυλοι.
Επειδή σε κάθε περίπτωση, η ακριβής αναγνώριση των πυραύλων πραγματοποιείται συχνά πολύ αργότερα, έτσι στην πρωινή αναφορά, ορισμένοι τύποι πυραύλων αναφέρονται συχνά μεταβλητά, για παράδειγμα, Iskander/S-300/S-400/KN-23.
Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι ο Πούτιν στοχεύει εκτός απο τις ενεργειακές και λοιπές υποδομές του Κιέβου πρωτίστως και του Χαρκόβου δευτερευόντως, στο ηθικό των Ουκρανών πολιτών.
Κοινώς δημιουργώντας αφόρητες συνθήκες διαβίωσης στις δύο μεγαλουπόλεις- χωρίς ρεύμα-θέρμανση-νερό- επιχειρεί να ωθήσει τους κατοίκους τους να τις εγκαταλείψουν.
Αυτό φαίνεταί ήδη ότι αποδίδει καρπούς στο Χάρκοβο, με πολλούς από τους κατοίκους του να το εγκαταλείπουν, διαβλέποντας ότι αν μείνουν πιθανόν να έχουν την τύχη των κατοίκων της Μαριούπολης.
Ο λόγος ωστόσο είναι διαφορετικός από πλευράς Ρωσικής προτεραιότητας για κάθε μια από τις δύο πόλεις.
Έτσι για το Χάρκοβο, που βρίσκεται πολύ κοντά με τα Ρωσικά σύνορα, ο Πούτιν βλέπει την εγκατάλειψη της πόλης από τους κατοίκους της, σοβαρό προαπαιτούμενο προκειμένου να την κυκλώσει και να την καταλάβει ο Ρωσικός στρατός, με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες, καταγράφοντας έτσι την δεύτερη μεγάλη Ουκρανική πόλη μετά την Μαριούπολη που πέφτει στα χέρια του.
Αυτό αργεί για το Κίεβο, το οποίο δεν απειλείται με κατάληψη στην παρούσα φάση, πράγμα που μπορεί να αλλάξει λίγους μήνες αργότερα, οπότε και η Ρωσία αναμένουμε να εξαπολύσει τεράστιας κλίμακας επίθεση.