Η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Ιράν φαίνεται να βαθαίνει, καθώς το Κρεμλίνο λαμβάνει υλικό από το Ιράν για την κατασκευή ενός εργοστασίου drones.
Μάλιστα, η αμερικανική κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα μια δορυφορική εικόνα της τοποθεσίας που σχεδιάζεται, σύμφωνα με τις υπηρεσίες πληροφοριών της, για αυτό το εργοστάσιο drone, στην ειδική οικονομική ζώνη Alabuga, περίπου 900 χιλιόμετρα ανατολικά της Μόσχας.
Από την αρχή του πολέμου, η Ουάσιγκτον προσπάθησε να κόψει ορισμένες διαδρομές για την παράδοση όπλων ή εξαρτημάτων από την Τεχεράνη στη Μόσχα. Τέτοιοι δρόμοι είναι, για παράδειγμα, η Κασπία Θάλασσα ή το λιμάνι του Bandar Anzali.
Νέο εργοστάσιο στη Ρωσία
Σύμφωνα με Ρώσους στρατιωτικούς σχεδιαστές, ένα νέο εργοστάσιο στη Ρωσία θα βοηθήσει τη Ρωσική πολεμική αεροπορία να επιτύχει την πολυπόθητη αεροπορική υπεροχή.
Από αυτή την άποψη, οι ειδικοί προτείνουν ότι το ιρανικό drone Shahed Saegheh θα αποτελέσει αντικείμενο ανάπτυξης στο νέο ρωσο-ιρανικό εργοστάσιο. Φυσικά, αυτές οι πληροφορίες είναι εικασίες και δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν. Αλλά είναι λογικό να είναι αυτό το drone, αφού οι Ιρανοί βασίστηκαν στην ανάπτυξή του στο «κατασχεθέν» αμερικανικό drone που παρήγαγε η Lockheed Martin για τη CIA, το RQ-170 Sentinel.
Shahed Saegheh
Το Shahed 191 (Saegheh-2) είναι ένα πιθανό αντικείμενο ρωσικής κατασκευής. Εκτός από αναγνώριση, αυτό το drone χρησιμοποιείται και ως πλατφόρμα επίθεσης. Σύμφωνα με αναφορές ιρανικών μέσων ενημέρωσης, το drone είναι το 60% του πραγματικού μεγέθους του αρχικού RQ-170 Sentinel. Μπορεί να μείνει στον αέρα για λίγο περισσότερο από 4,5 ώρες. Έχει ταχύτητα πλεύσης 300 km/h, διανύει τουλάχιστον 450 km και μεταφέρει ωφέλιμο φορτίο 50 kg.
Οι Ιρανοί το όπλισαν με δύο αντιαρματικούς πυραύλους Sadid-1 καθοδηγούμενους. Ορισμένοι ειδικοί λένε ότι, αυτός ο πύραυλος είναι ένα αντίγραφο του ισραηλινού πυραύλου Spike-ER, λόγω του παρόμοιου σχεδιασμού του. Το Ιράν δεν έχει αποκαλύψει τις προδιαγραφές του πυραύλου. Υποτίθεται ότι θα μπορεί να πετάξει έως και 4 χλμ. σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο πύραυλος υποτίθεται επίσης ότι έχει μήκος 140 εκατοστά.
Εάν η Ρωσία εμμείνει στον οπλισμό Shahed 191, το πιο λογικό είναι να χρησιμοποιήσει δικό της πύραυλο ίδιας κλάσης και κατηγορίας. Αυτό είναι το 9M133 Kornet. Πρόκειται για έναν εντελώς ρωσικό πύραυλο που μπήκε σε υπηρεσία το 1998. Η έκδοση Kornet-EM, που υποτίθεται ότι είναι η καταλληλότερη, έχει βεληνεκές 8.000 μέτρα. Η κεφαλή του είναι 4,6 kg (10 lb) HEAT, η οποία πυροδοτείται από πυροδότη πρόσκρουσης.
Shahed 191 εναντίον S-70 Okhotnik
Είναι το ερωτηματικό που θα πρέπει να λύσουν η Ρωσία και το Ιράν. Το S-70 Okhotnik είναι ένα πολύ καλό stealth drone, σύμφωνα με πληροφορίες στα ρωσικά ΜΜΕ. Ξεπερνά το Shahed 191 σε κάθε χαρακτηριστικό.
Ωστόσο, η Ρωσία δεν έχει κανένα λόγο να πετάξει ένα ακριβό stealth drone που δεν έχει ακόμη μπει στη μαζική παραγωγή. Οι ιρανικές προτάσεις είναι φθηνές και μπορούν πιο εύκολα να «δαπανηθούν» στο πεδίο της μάχης, χωρίς να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στον προϋπολογισμό της Ρωσίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες από τον Λευκό Οίκο, το Ιράν θέλει το Shahed 191 να κατασκευάζεται στη Ρωσία. Ένας από τους λόγους είναι ότι, το Ιράν έχει ήδη αναπτύξει αυτή τη σειρά επιθετικών drones stealth και θα ήταν πολύ πιο εύκολο για τη Ρωσία να ξεκινήσει να τα παράγει.
Πώς θα χρησιμοποιήσει η Ρωσία τα νέα drones;
Η ουκρανική αεράμυνα είναι ο λόγος για τον οποίο η Ρωσία δεν μπορεί να δημιουργήσει ανωτερότητα στους ουρανούς έναντι της Ουκρανίας. Η αποστολή ακριβών μαχητικών αεροσκαφών για ρίψη εναέριων βομβών είναι πάντα επικίνδυνη. Αυτό θα γίνει ακόμη πιο δύσκολο εάν η Ουκρανία λάβει τα μαχητικά αεροσκάφη F-16 που υποσχέθηκαν οι ΗΠΑ.
Τα Shahed 191 είναι πολύ κατάλληλα για διείσδυση στο πίσω μέρος της Ουκρανίας. Αυτά τα drones είναι κατασκευασμένα από εξαιρετικά σύνθετα υλικά. Αυτό καθιστά δύσκολη την αναχαίτισή τους, αλλά όχι αδύνατη.
Το Shahed 191 μαζί με ένα σμήνος από drones καμικάζι όπως το Shahed 136 Geranium, είναι κατάλληλα για επίθεση στα ουκρανικά συστήματα αεράμυνας S-300 και Buk. Σε ένα τέτοιο σενάριο, οι Ουκρανοί θα πρέπει να αποφασίσουν εάν θα ενεργοποιήσουν τα συστήματα αεράμυνας τους, δηλαδή σε μια συγκεκριμένη επίθεση, ή αν θα τα κρατήσουν μακριά και θα βάλουν τους Ρώσους να κατευθύνουν drones σε βασικές υποδομές, για παράδειγμα.
Το RQ-170 ήταν η αρχή
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το RQ-170 ήταν το απόγειο της επανάστασης των drone του Ιράν. Μέχρι τότε, το Ιράν είχε εμπάργκο και δεν μπορούσε να βασιστεί σε εισαγόμενα εξαρτήματα υψηλής ποιότητας. Αλλά η «σύλληψη» του RQ-170, αποκάλυψε την τεχνολογία παραγωγής και βοήθησε το Ιράν να βελτιώσει την τεχνολογία των drones.
Το drone καταρρίφθηκε από το Ιράν το 2011, στις 4 Δεκεμβρίου. Το Ιράν ισχυρίζεται ότι ένα ιρανικό σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου κατέρριψε το drone. Οι ΗΠΑ λένε ότι, το drone συνετρίβη λόγω τεχνικού προβλήματος στα σύνορα με το Ιράν. Ωστόσο, οι ΗΠΑ παραδέχτηκαν ότι το drone ανήκε στη CIA.
Η Ουάσιγκτον απαίτησε με αίτημα από την Τεχεράνη να επιστρέψει το drone στις ΗΠΑ. Το Ιράν αρνήθηκε και ανακοίνωσε ότι εκτός από το Ιράν, η Ρωσία και η Κίνα θα αποκτήσουν επίσης πρόσβαση στην αμερικανική τεχνολογία.