Η ενεργειακή κρίση, εκτός από τεράστιο πρόβλημα σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, προκαλεί μια διαρκώς διογκούμενη κοινωνική δυσφορία και ένα αυξανόμενο αδιέξοδο στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, που υποτίθεται ότι έχουν αναλάβει τη διαχείριση της κρίσης αυτής. Από πολλές απόψεις το ενεργειακό ζήτημα εξελίσσεται σε παράγοντα πολιτικών κρίσεων σε όλη την Ευρώπη.
Το στοιχείο που έφερε στο φως το Ινστιτούτο Bruegel είναι αποκαλυπτικό. Πάνω από 280 δισ. ευρώ έχουν δαπανήσει οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. σε επιδοτήσεις για να αναχαιτίσουν, υποτίθεται, τις ανατιμήσεις και τις ιλιγγιώδεις αυξήσεις στο κόστος ρεύματος. Και τι έχουν πετύχει; Μια τρύπα στο νερό! Και πολλές τρύπες στους προϋπολογισμούς που θα κληθούν να τις καλύψουν οι πολίτες είτε με πρόσθετους φόρους, είτε με αναγκαστική εξοικονόμηση ενέργειας, συσκοτίσεις και κλειστά συστήματα θέρμανσης στον επερχόμενο σκληρό χειμώνα.
Το αδιέξοδο αυτών των πολιτικών είναι κραυγαλέο. Και αποτυπώνεται στις τρελές τιμές ρεύματος -στα 700 ευρώ η μεγαβατώρα έχει φτάσει σήμερα η τιμή του ρεύματος στην Ευρώπη- αλλά και στα υπερκέρδη που με αναίδεια ανακοινώνουν οι εταιρείες όλου του ενεργειακού φάσματος. Αλλωστε το αδιέξοδο των κυβερνήσεων είναι αποτέλεσμα της άρνησής τους να θίξουν αυτά τα υπερκέρδη και να παρέμβουν στις ανεξέλεγκτες αγορές των ενεργειακών αγαθών.
Ενα επιπλέον σύμπτωμα αυτού του αδιεξόδου είναι οι τριβές και οι συγκρούσεις κορυφής στους πόλους της ενεργειακής εξουσίας. Και η Ελλάδα, όπου η κυβέρνηση πουλάει στους πολίτες γενναιοδωρία με τα δικά τους χρήματα, είναι κατεξοχήν πεδίο εκδήλωσης αυτών των τριβών. Οπως αυτών που αποκαλύπτει η θερμή αλληλογραφία της ΔΕΗ των χρυσοπληρωμένων γκόλντεν μπόις με την αρμόδια για την ενέργεια ανεξάρτητη αρχή, τη ΡΑΕ.
Στις επιστολές που αντάλλαξαν στις αρχές του μήνα οι πρόεδροι της ΡΑΕ και της ΔΕΗ με αφορμή την ανακοίνωση των χρεώσεων του Αυγούστου και την προκλητική επιχείρηση σύγχυσης και παραπλάνησης από τους προμηθευτές ρεύματος με τις κρατικές επιδοτήσεις που εμφάνιζαν ως δικές τους εκπτώσεις αποκαλύπτεται ένα βαθύ ρήγμα στα κέντρα εξουσίας.
Επιλογές αυτής της κυβέρνησης και οι δύο τεχνοκράτες, ανταλλάσσουν βαριές κατηγορίες. Και είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι, όταν συνέτασσαν τις επιστολές που φέρνει στο φως η «Εφ.Συν.», δεν είχαν επίγνωση της πιθανότητας να διαρρεύσουν. Είναι κι αυτό ακόμη ένα δείγμα κλονισμού στο σύστημα εξουσίας που με τόση φροντίδα έστησε το καθεστώς Μητσοτάκη.
