Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία οτι το «δημοψήφισμα» που διενεργήθηκε στην γειτονική ΠΓΔΜ την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου, απέτυχε παταγωδώς σε όλα τα επίπεδα. Η επίμονη όσο και εξοργιστική πολιτική προσπάθεια σύσσωμου του δυτικού παράγοντα να χειραγωγήσει τον λαό της ΠΓΔΜ υπέρ του ΝΑΙ για την είσοδο του κρατιδίου στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ διά μέσου της καταστροφικής για τα ελληνικα συμφέροντα «Συμφωνίας των Πρεσπών», όχι μόνο δεν επέτυχε τον σκοπό της αλλά επέστρεψε μπούμεραγκ στους εμπνευστές και διοργανωτές της, συμπεριλαμβανομένων και του κ. Τσίπρα και κ. Κοτζιά, με τον πιό ηχηρό τρόπο θα μπορουσε να συμβεί.
Η μεγάλη αποχή στο δημοψήφισμα, καθιστά πλέον την «Συμφωνία των Πρεσπών» κυριολεκτικά νεκρή, αφού ούτε πληροί τις συνταγματικές επιταγές του 50+ 1%, όπως ορίζει δεσμευτικά το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ, ούτε κάλυψε σε πολιτικό επίπεδο τους ελάχιστους υπολογισμούς και προσδοκίες του κ. Ζάεφ για την ελάχιστη συμμετοχή, που θα νομιμοποιούσε το δημοψήφισμα. Αντίθετα η αποχή, σύμφωνα και με την διατύπωση του ερωτήματος του δημοψηφίσματος, βροντοφωνάζει την συνολική απόρριψη της Συμφωνίας, από το 64% των πολιτών της ΠΓΔΜ, χωρίς όρους.
Συνολική απόρριψη εκ μέρους της μεγάλης πλειοψηφίας, η οποία δεν αντιστοιχεί απλά στην απόρριψη της διευθέτησης του ονοματολογικού έναντι της Ελλάδας αλλά και στην απόρριψη της εισόδου της χώρας τους στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Τα κάθε είδους καθρεφτάκια, οι υποσχέσεις για αναβάθμιση του νεόδμητου κράτους και η εισδοχή του στο club των ισχυρών, όχι μόνο αντιμετωπίστηκαν με σκεπτικισμό αλλά απορρίφθηκαν πανηγυρικά. Οι πολίτες της ΠΓΔΜ στην πλειοψηφία τους δεν μπήκαν καν στην συζήτηση.
Επιπρόσθετα η απόρριψη της Συμφωνίας, αντανακλά και τις τεράστιες αντιφάσεις που υποβόσκουν στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ και που οφείλονται στις επιδιώξεις του αλβανικού παράγοντα, (το αλβανικό στοιχείο αποτελεί το 25,2% του πληθυσμού). Επιδιώξεις που συνδέονται άρρηκτα με την Μεγάλη Ιδέα των Αλβανών για την συγκρότηση της Μεγάλης Αλβανίας, προοπτική που ενισχύουν, αν δεν μεθοδεύουν, οι ΗΠΑ η Γερμανία και ευρύτερα η ΕΕ., προκειμένου να καταστήσουν τα Δυτικά Βαλκάνια σε πολεμικό ορμητήριο του ΝΑΤΟ ενάντια στην Ρωσία, μετατρέποντας όλη την περιοχή σε γεωπολιτική βόμβα. Η αδιαμφισβήτητη αλήθεια των αντιφάσεων αυτών, που παράγουν διχαστικά αποτελέσματα ανάμεσα στις διάφορες εθνότητες στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ, όσο και η παραίνεση του πρωθυπουργού της Αλβανίας, Ράμα, την παραμονή του δημοψηφίσματος με την οποία χαρακτήριζε προδότη όποιον Αλβανό δεν ψηφίσει, πρέπει να προστεθεί στο καμβά των ερμηνειών της μεγάλης αποχής από το δημοψήφισμα.
Εν κατακλείδι και ανεξάρτητα με τις πολλές ερμηνείες που επιδέχεται η απόρριψη της Συμφωνίας, από τον αναβλύζοντα εθνικιστικό παροξυσμό μερίδας των σλαβικών πληθυσμών που γαλουχήθηκαν με την ιδέα του Μακεδονισμού και δεν αποδέχονται την συγκεκριμένη Συμφωνία, μέχρι την ωμή και εξοργιστική, με κάθε τρόπο και πάση θυσία επέμβαση των δυτικών ιμπεριαλιστικών κέντρων στη νατοποίηση, ρευστοποίηση και πολτοποίηση της Βαλκανικής, της αλλαγής συνόρων και της πολύ πιθανής ανάφλεξης της περιοχής με απροσδιόριστα αποτελέσματα, το κυρίαρχο στοιχείο είναι πως οι λαοί και οι πολίτες έχουν τον τελευταίο λόγο που δεν πρέπει και κυρίως δεν μπορεί να παραβιάζεται.
Αποδεικνύεται επίσης περίτρανα, ότι η ποδηγέτηση των λαών της Βαλκανικής στην κατεύθυνση παράδοσης των κρατικών οντοτήτων και της κυριαρχίας τους στο ΝΑΤΟ και τους υπερεθνικούς οργανισμούς δεν θα αποτελέσει μια υπόθεση «σφαγής των αμνών» όπως φαντάζονταν ορισμένοι. Θα συναντήσει ανυπέρβλητα εμπόδια.
Εξ’ αντικειμένου, από εδώ και στο εξής, κάθε ενέργεια, οποιαδήποτε μεθόδευση, με όποιο νομικό ή πολιτικό τέχνασμα πάνω ή κάτω από το τραπέζι που σκοπό έχει τη νομιμοποίηση του δημοψηφίσματος από την πλευρά του κ. Ζάεφ με την απροκάλυπτη συμμετοχή του δυτικού παράγοντα αλλά και την συνεπικουρία της ελληνικής κυβέρνησης, δεν μπορεί παρά να αποτελεί πραξικόπημα ολκής, τόσο για την εσωτερική έννομη τάξη της ΠΓΔΜ, όσο και για τα ισχύοντα στο Διεθνές Δίκαιο, ενώ δημιουργεί τις απαραίτητες προϋποθεσεις για ανεξέλεγκτες εμφύλιες συγκρούσεις στην ΠΓΔΜ.
Τέλος, τα φληναφήματα και η ψευδεπίγραφη επιχειρηματολογία της ελληνικής κυβέρνησης, αποτέλεσμα εθνομηδενιστικής και απάτριδας προσέγγισης αλλά και υποτελούς προδοτικής πολιτικής που γίνεται χαλί στις επικίνδυνες επιδιώξεις των ισχυρών ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, περί δίκαιης και συμβιβαστικής λύσης στα δήθεν χρόνια προβλήματα μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ, αποτελεί πλέον κενό γράμμα. Οι μάσκες έπεσαν θορυβωδώς και δεν υπάρχει απολυτως καμμιά αιτιολογία να επιμένει ο κ. Τσίπρας και η παρέα του στην ευόδωση της κατάπτυστης Συμφωνίας των Πρεσπών, υποστηρίζοντας και προτρέποντας την κυβέρνηση Ζάεφ στην ΠΓΔΜ να προχωρήσει απρόσκοπτα σε συνταγματικό πραξικόπημα, τόσο σε βάρος των πολιτών της ΠΓΔΜ, όσο και σε βάρος του ελληνικού λαού. Το μόνο που συνειδοτοποιεί ακόμα κι ο πλέον άπληροφόρητος πολίτης, είναι η εξυπηρέτηση από την πλευρά της κυβέρνησης, ξένων κι αλλότριων συμφερόντων, που στέκονται εχθρικά απέναντι στην Ελλάδα.
Οι εξελίξεις στην ΠΓΔΜ και τα δεδομένα του δημοψηφίσματος, επιβάλλουν την άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας από την Συμφωνία των Πρεσπών, αφού κανείς από την Διεθνή Κοινότητα δεν θα μπορεί να επικαλεστεί ως υπεύθυνη την χώρα μας για το ναυάγιο του δημοψηφίσματος. Αντίθετα έχουν δημιουργηθεί όλες οι συνθήκες εκείνες που επιτρέπουν στην Ελλάδα να απεμπλακεί από μια Συμφωνία που ο τρόπος που επιδιώκεται να εφαρμοστεί στο εξής, ισοδυναμεί ουσιαστικά με κατάκτηση του γειτονικού κρατιδίου, επενδύει συγκρουσιακά ανάμεσα στους λαούς των δύο χωρών ενισχύοντας εκατέρωθεν εθνικισμούς και δύναται να λειτουργήσει ως το φυτίλι ανάφλεξης στα Βαλκάνια ευρύτερα.
