Ενώ η Ελλάδα συνεχίζει να δέχεται απροκάλυπτες προκλήσεις,στον αέρα και στα ύδατά της,από την μόνιμη απειλή Τουρκία, αυτή εξακολουθεί την αδόκιμη και ατελέσφορη εξωτερική πολιτική του διαλόγου και των διαβημάτων.
Τόσες δεκαετίες και δεν τόλμησε να πράξει το αυτονόητο,το οποίο αμέσως εφάρμοσε η Γαλλία όταν οι θεωρητικώς “σύμμαχοι” της και στο ΝΑΤΟ, θεώρησε ότι βλάπτουν – και δεν απειλούν- τα εθνικά της συμφέροντα από το σύμφωνο ασφαλείας μεταξύ Αυστραλίας,ΗΠΑ και Βρετανίας (AUKUS) στις περιοχές του Ειρηνικού και Ινδικού ωκεανού,που προβλέπει χρήση πυρηνικής τεχνολογίας σε υποβρύχια και ανταλλαγή-μεταξύ των- πληροφοριών στους τομείς της τεχνητής νοημοσύνης,στον κυβερνοχώρο και στις υποβρύχιες αμυντικές τεχνολογίες. Η Γαλλία ανακάλεσε τους πρέσβεις της από τις ΗΠΑ και την Αυστραλία καθώς,πλην όλων των προηγουμένων, η Αυστραλία ακύρωσε την σύμβαση που είχε μαζί της ως προς την προμήθεια υποβρυχίων. Κάθε σοβαρή κυβέρνηση- όπως είναι και η γαλλική- όταν απειλούνται ζωτικά κυρίαρχα συμφέροντά της θα έπραττε το ίδιο απέναντι και σε “συμμάχους”,καθώς αυτοί αποδεικνύονται μόνιμη απειλή.
Η Ελλάδα ακόμη και όταν απειλείται η εθνική της ακεραιότητα δεν τολμά να προχωρήσει ούτε καν σε ανάκληση του πρεσβευτή της από την Τουρκία,όποτε διαιωνίζεται η ηττοπαθής και πλήρης φοβικών συνδρόμων εξωτερική πολιτική της έναντι της Τουρκίας,παίζοντας το παιχνίδι του Ερντογάν που είναι ο μόνος ο οποίος κερδίζει από την συνέχιση ενός αναποτελεσματικού “διαλόγου”. Η Γαλλία έχοντας μία δημοκρατική,επαναστατική παράδοση έδειξε τις διαθέσεις της και έναντι της Τουρκίας,ως προς την δράση της στην Μεσόγειο,γεγονός το οποίο έλαβε σοβαρά υπ’ όψιν του ο Ερντογάν,άλλωστε δεν μπορεί να κάνει και διαφορετικά. Η Τουρκία εξακολουθεί ωστόσο να δοκιμάζει τις διπλωματικές-και όχι μόνον αυτές-αντοχές των Ελληνικών κυβερνήσεων,καθώς αυτές-πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- δεν έχουν δείξει, αντίστοιχο με το γαλλικό, σθένος,επιμονή και αυστηρότητα. Η Ελλάδα πλην των συμμαχιών της έναντι της τουρκικής απειλής,οφείλει να αποδείξει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει η ίδια την Τουρκία,με την δική της ανελαστικότητα ανοχών και αντοχών,σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα,αφαιρώντας από την Τουρκία την πρωτοβουλία των κινήσεων και την συνέχιση του “διαλόγου”, που την νομιμοποιεί ως υπαρκτή και μόνιμη απειλή κατά της Ελλάδας.
Στην εσωτερική πολιτική σκηνή δυστυχώς και πάλι η αξιωματική αντιπολίτευση,μέσω της παρουσίας και των λόγων της στην ΔΕΘ και παρ’ ότι τα τελευταία δημοσκοπικά ευρήματα την ευνοούσαν ως προς τούτο,δεν διατύπωσε και ούτε διαπίστωσε δυσαρμονεία μεταξύ του εκλογικού σώματος των πολιτών και της κυβερνήσεως και δεν ζήτησε, με αυτήν την επιχειρηματολογία,την διάλυση της Βουλής και την άμεση διεξαγωγή εκλογών. Αν και οι λόγοι ως προς τούτο είναι ορατοί,ωστόσο αυτοί γνωρίζουν καλύτερα τις εσωτερικές τους ζυμώσεις και τις προτάσεις των δικών τους συμβούλων,ούτως ώστε δεν θα προβούμε σε εικασίες καθώς θεωρούμε πως οι πολίτες,μέσω των τελευταίων δημοσκοπήσεων και εξ όσων φαίνονται,δείχνουν ακριβώς τι αντιλαμβάνονται και πως πολιτικά σκέφτονται να εκφραστούν,κατανοώντας το τεράστιο πολιτικό κενό το οποίο,από τον Ιούλιο του 2015,υπάρχει στο Ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Οι πολίτες καλούνται, εν μέσω των συνεχών μεταβολών των δεδομένων της εξελίξεως του ιού σε όλα τα επίπεδα,τα οποία καμία σταθερότητα,ασφάλεια και σοβαρότητα δεν προσφέρουν σε σχέση με το εγγύς και απώτερον μέλλον -αντιθέτως προσφέρουν συνεχώς ένα διευρυνόμενο έδαφος κινουμένης άμμου-, να αντιμετωπίσουν και τον “εισαγόμενο” -κατά την άποψη της κυβερνήσεως,την οποία ασπάζονται και τα φίλα προσκείμενα σε αυτήν ΜΜΕ- πληθωρισμό, ο οποίος – και παρά τα μέτρα “ενίσχυσης” και “στηριξης”- κατά την κυβέρνηση θα είναι σίγουρα παρών έως και το τέλος του έτους. Δεδομένο φυσικά είναι ότι η αύξηση των τιμών σε βασικά αγαθά -και όχι μόνον σε αυτά- σε ένα πλήρους αβεβαιότητος οικονομικό και κοινωνικό τοπίο καμία – και μάλιστα- οικονομική σοβαρή πρόβλεψη μπορεί να ευσταθεί. Ωστόσο η παραδοχή από την κυβέρνηση της υπάρξεως έστω και “εισαγόμενου” πληθωρισμού,επιβεβαιώνει ότι αυτή την στιγμή και εν μέσω υφέσεως υπάρχει στασιμοπληθωρισμός- ως και ήταν αναμενόμενο- κάτι στο οποίο βεβαίως ουδείς από τους προηγουμένους (κυβέρνηση και ΜΜΕ) αναφέρεται,καθώς και στο ότι η ύπαρξή του οξύνει και διαστέλει την υπάρχουσα ύφεση. Ως προς την ανάπτυξη,αυτή ακόμη αγνοείται από την καθορισμένη(;) συνάντησή της με την Ελληνική οικονομία…. Στην πορεία μάλλον άλλαξε γνώμη και άλλαξε κατεύθυνση. Από το 2009 και έπειτα έχει ” στήσει” όλες τις κυβερνήσεις στο πολυπόθητο rendez-vous.
“Περιπλανούμενοι,ω Γη,ονειρευόμσσταν….”
( Σαιν-Τζων Περς ” Χρονικό” Εκδόσεις “Bibliothegue” 2018,σελ.19).
