Επίσης, διακινείται το 30% των εμπορευματοκιβωτίων.
Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, το «μπλόκο» των Houthi στην τρίτη πιο «πολυσύχναστη» θαλάσσια λωρίδα του κόσμου (μετά το Στενό της Μαλάκα και το Στενό της Σιγκαπούρης) προκάλεσε σοκ.
Δεδομένου του τεράστιου αντίκτυπου αυτής της διαταραχής, θα ήταν λογικό να συμπεράνουμε ότι οι μετοχές θα αρχίσουν, επιτέλους, να τιμολογούνται με κάποιο «περιθώριο ασφάλειας».
Άλλωστε, είναι κοινά αποδεκτό πως οι γεωπολιτικές μεταβλητές έχουν μετακινηθεί από τη σφαίρα του θεωρητικού κινδύνου στον πραγματικό κίνδυνο… αναφέρει η ολλανδική τράπεζα.
Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι αγορές εξακολουθούν να μην αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα η οποία διαμορφώνεται.
Εάν οι αγορές έχουν αρχίσει να αντανακλούν τα γεωπολιτικά ασφάλιστρα κινδύνου που τιμολογούνται, γιατί κινήσεις σε πετρέλαιο και χρυσό είναι τόσο μικρές;
Την Τρίτη 19 Δεκεμβρίου, το Bloomberg τόνισε τη σημασία της Ερυθράς Θάλασσας ως αγωγού στο εμπόριο υδρογονανθράκων, που έχει σημειώσει αύξηση κατά 140% από τότε που ο πόλεμος της Ουκρανίας έστειλε το φθηνό ρωσικό αργό πετρέλαιο ανατολικά και νότια, προς την Κίνα και την Ινδία, ενώ η Ευρώπη παλεύει να εξασφαλίσει φορτία από Σαουδική Αραβία και άλλες καταγωγές της Μέσης Ανατολής.
Σύμφωνα με τη Rabobank, το εκ της Σαουδικής Αραβίας ορμώμενο αργό πετρέλαιο σε σύνθεση ομοιάζει με το ρωσικό αργό, ωστόσο το «μπλόκο» των Houthi στην Ερυθρά Θάλασσα και η εν εξελίξει ναυτική κρίση απειλούν να αναζωπυρώσουν προβλήματα που πρωτοπαρουσιάστηκαν νωρίτερα μέσα στο έτος, όταν οι περικοπές παραγωγής από το αραβικό Βασίλειο ανάγκασαν τους αγοραστές να στραφούν στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Επίσης, το ελαφρύ αργό πετρέλαιο αποδίδει λιγότερο ντίζελ κατά τη διαδικασία διύλισης, γεγονός που συνέβαλε στη μεγάλη έκρηξη στα spreads νωρίτερα μέσα στο έτος.
Ίσως η πιθανότητα να υπάρξει αύξηση στο ντίζελ ευθύνεται για το γεγονός πως οι προοπτικές για τον γερμανικό δείκτη IFO είναι τόσο ζοφερές.
Μεγάλες ναυτιλιακές εταιρείες όπως η Maersk, η MSC και η Hapag-Lloyd εκτρέπουν τώρα τα φορτία τους μακριά από την Ερυθρά Θάλασσα, με αποτέλεσμα αυτά να αναγκάζονται να κάνουν ένα πολύ μεγαλύτερο ταξίδι, γύρω από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας…
Αν μη τι άλλο, πρόκειται για ένα ταξίδι στον χρόνο, καθώς τα ποντοπόρα πλοία πραγματοποιούσαν παρόμοια ταξίδια τον 18ο αιώνα.
Εν προκειμένω πρέπει να επισημανθεί πως λόγω αυτής της παράκαμψης τα εμπορικά πλοία χρειάζονται περίπου 7-15 ημέρες περισσότερο για να φτάσουν στον προορισμό τους.
Παράλληλα, αυξάνεται η ζήτηση για καύσιμα ενώ η διαθεσιμότητα των πλοίων μειώνεται.
«Θυμάται κανείς τι συνέβη το 2020, όταν οι αλυσίδες ανεφοδιασμού διαταράχθηκαν και τα κοντέινερ συσσωρεύονταν στο λιμάνι του Λος Άντζελες αντί να επιστρέψουν στη Σαγκάη;» διερωτάται η Rabobank.
Σίγουρα, θα έπρεπε να είχαμε μάθει το μάθημά, ότι δηλαδή οι παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού είναι εύθραυστες και ότι όταν πιέζεις το μπαλόνι στο ένα άκρο ο αέρας συσσωρεύεται στο άλλο άκρο, με κίνδυνο να σκάσει.
Ωστόσο, τα ασφάλιστρα κινδύνου δεν φαίνονται ακόμα ακριβά.
Ακόμη πιο ανησυχητικό από τον άμεσο αντίκτυπο στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού είναι αυτό που αποκαλύπτει η κρίση της Ερυθράς Θάλασσας για την ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών να προβάλλουν ισχύ και να αστυνομεύουν ζωτικούς εμπορικούς δρόμους.
Η Wall Street Journal γράφει: «Η ναυτική αποτροπή των ΗΠΑ πηγαίνει, πάει, ίσως και να φύγει».
Η επιθετικότητα των Houthi, που υποστηρίζονται από το Ιράν και στοχεύουν ανοιχτά πολεμικά πλοία των ΗΠΑ και των συμμάχων με επιθέσεις με drone και πυραύλους -μέχρι στιγμής χωρίς σημαντικές επιπτώσεις-, εγείρει ερωτήματα σχετικά με την ικανότητα και την προθυμία των ΗΠΑ να προστατεύσουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα.
Αυτή η εντύπωση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πολύ αδύναμες ενισχύθηκε από υποδείξεις ότι έγιναν προσφορές για προστασία, αλλά μόνο για πλοία με σημαία ΗΠΑ
Αυτές οι προσφορές φημολογείται ότι απορρίφθηκαν από τους μεγάλες ναυτιλιακές, εκτός εάν η προστασία επεκτάθηκε και σε πλοία που φέρουν ξένη σημαία, πράγμα που σημαίνει ότι οι ευρωπαϊκές ναυτιλιακές μπορεί να προσπάθησαν να οπλίσουν το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ για να τους προστατέψει…
Ίσως κρατούν σημειώσεις από το ΝΑΤΟ.
Σε κάθε περίπτωση, τα δεδομένα του Marine Tracker είναι ανησυχητικά, καθώς φωνάζουν πως η επιχείρηση Prosperity Guardian δεν είναι επαρκής για να αποτρέψει επιθέσεις σε εταιρείες μεταφοράς εμπορευμάτων.
Η απώλεια του κύρους για τον παγκόσμιο ηγεμόνα δεν θα έχει περάσει απαρατήρητη από τους αντιπάλους της Αμερικής, οι οποίοι θα ενθαρρυνθούν από οποιοδήποτε σημάδι αδυναμίας.
Επιπρόσθετη ανησυχία προκαλεί η χλιαρή απάντηση των μεγάλων συμμάχων που προσκλήθηκαν να συμμετάσχουν στην Επιχείρηση Prosperity Guardian.
Ο Καναδάς δεν δέσμευσε κανένα πλοίο και επέλεξε να στείλει μόνο μια ομάδα αξιωματικών, ενώ η Αυστραλία (σύμμαχος της AUKUS που πολέμησε με τις Ηνωμένες Πολιτείες στο Ιράκ, το Βιετνάμ και την Κορέα) επίσης απέρριψε τα αιτήματα των ΗΠΑ να στείλει πολεμικό πλοίο στην Ερυθρά Θάλασσα.
Η αυστραλιανή κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η άρνηση οφείλεται στο ότι πρέπει να επικεντρωθεί στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, αλλά τα τοπικά μέσα ενημέρωσης υποστήριξαν ότι στην πραγματικότητα οφείλεται στο γεγονός ότι καμία από τις 7 φρεγάτες και τα 3 αντιτορπιλικά της Αυστραλίας δεν είναι κατάλληλα εξοπλισμένα για να αποτρέψουν επιθέσεις από φθηνά drones Houthi (ιρανικά) για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα.
Εάν αυτό ισχύει πραγματικά, πρόκειται για ένα εκπληκτικό κενό στην ικανότητα των συμβατικών στόλων.
Αυτό δεν προμηνύεται καλά πράγματα για την ασφάλεια των αλυσίδων εφοδιασμού.
Φυσικά, η κατάσταση στην Ερυθρά Θάλασσα έχει δημιουργήσει νικητές αλλά και ηττημένους.
Οι νικητές φαίνεται και πάλι να είναι η Ρωσία και η Κίνα.
Η πρώτη επωφελείται από την αποσταθεροποίηση της Ευρώπης, η οποία λόγω των οικονομικών πιέσεων που βιώνει αρχίζει να αμφισβητεί τη χρησιμότητα στήριξης της Ουκρανίας.
Επίσης, στον σκιώδη στόλο πετρελαιοφόρων της Ρωσίας παρέχεται ασφαλής διέλευση από τους Houthi, που σημαίνει ότι διατηρούν πρόσβαση στην πιο αποτελεσματική περιφερειακή αλυσίδα εφοδιασμού του κόσμου, σε αντίθεση με τις δυτικές δημοκρατίες που έχουν να αντιμετωπίσουν άλλον ένα πόλεμο.
Η κύρια εναλλακτική ναυτιλιακή οδός για τη μεταφορά εμπορευμάτων από την Ασία στην Ευρώπη είναι η διάσχιση του Βερίγγειου Στενού και της Βόρειας Θαλάσσιας Διαδρομής, η οποία είναι συντομότερη ακόμη και από το Σουέζ και γίνεται ολοένα και πιο πλωτή λόγω των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου δίπλα στη Ρωσία!
Η Κίνα επωφελείται επίσης από την ευρωπαϊκή αποσταθεροποίηση και το υψηλότερο ενεργειακό κόστος για τους ευρωπαίους κατασκευαστές, που βλέπουν το εισόδημά τους να κατατρώγεται από Κινέζους ανταγωνιστές.
Αυτοί οι ανταγωνιστές απολαμβάνουν μεγαλύτερη κρατική υποστήριξη και πρόσβαση σε φθηνές ρωσικές πηγές ενέργειας.
Επίσης, παρακολουθώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες να εκτρέπουν ναυτικά μέσα στην Ερυθρά Θάλασσα για το business-as-usual εμπόριο, οι Κινέζοι επιτελείς χαμογελούν έχοντας στραμμένο το βλέμμα τους στην Ταϊβάν και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Άρα, υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι για τους οποίους οι μετοχές μπορεί να υποχωρήσουν – αλλά το πραγματικό ερώτημα είναι αν αυτό είναι πράγματι ένα σημείο καμπής ή απλώς ένα ψευδές σήμα.
Η δράση των αποτιμήσεων τις τελευταίες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα θα είναι πράγματι πολύ ενδιαφέρουσα.
