«Προβληματικός» ήσουν εσύ Δ.Κουτσούμπα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βάδιζε στην προδοσία…

Ερωτηθείς ο Δ. Κουτσούμπας πως βλέπει το τοπίο στον ΣΥΡΙΖΑ, αντί να σχολιάσει τη συγκυρία, πέταξε, για να μην ενοχλήσει και χάσει το ρόλο του δημοσκοπικού «υποδοχέα ψήφων», στάση που ο ίδιος έχει αναφέρει, την μπάλα στην εξέδρα και πήγε «μακριά τη βαλίτσα», λέγοντας ότι εξαρχής ( πόσο εξαρχής; ) το «σενάριο του ΣΥΡΙΖΑ ήταν προβληματικό»

Όχι Δ. Κουτσούμπα, το αρχικό σενάριο του ΣΥΡΙΖΑ για μια νέα αντιμνημονιακή πορεία της χώρας και το μέγα αίτημα, για “κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη”, δεν ήταν καθόλου προβληματικά, όσο και αν άλλοι στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είχαν εξαρχής άλλες κρυφές επιδιώξεις στο μυαλό τους.

Αντίθετα,  προβληματικός και αμφίσημος, έναντι των προδοτικών επιλογών μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ, τις οποίες στην πορεία ακολούθησε η ηγετική ομάδα του υπό τον Τσίπρα, ήταν ο ρόλος του Δ. Κουτσούμπα και της ηγεσίας του ΚΚΕ.

Και ήταν προβληματικός και απαράδεκτος, διότι, αντί να στηρίξουν τις επιλογές του «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου του 2015, της αμφισβήτησης του ευρώ και κατ’ επέκταση της ίδιας της ΕΕ και την επιλογή της συμφωνίας με τη Ρωσία για τον γιγάντιο αγωγό ρωσικού αερίου στην Ελλάδα, ως συστατικά μιας αντιμνημονιακής, στοιχειωδώς ανεξάρτητης και αντιολιγαρχικής πορείας της χώρας, όπως τότε πρότειναν και αγωνίζονταν, κόντρα στην εθελόδουλη πορεία της ηγετικής ομάδας   του ΣΥΡΙΖΑ, ο Παν. Λαφαζάνης και το Α.Ρ, πολέμησαν αγρίως αυτές τις σωτήριες επιλογές, σε άτυπη «ετερόκλητη συμμαχία» με τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλ. Τσίπρα.

Ήταν ο Δ. Κουτσούμπας και η ηγετική ομάδα του ΚΚΕ που διαλαλούσαν ότι η έξοδος από το ευρώ, χωρίς “σοσιαλισμό“, θα ήταν καταστροφή για τη χώρα, ότι το «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα ήταν αποπροσανατολιστικό και θεωρούσαν ότι η υπερσυμφέρουσα συμφωνία με την ”ιμπεριαλιστική” Ρωσία για τον αγωγό ρωσικού αερίου ενέπλεκε τάχα την χώρα στους ενεργειακούς ανταγωνισμούς στην περιοχή!

Και όλα τούτα το ΚΚΕ τα υποστήριζε στο όνομα του «καθαρού» και «ανόθευτου» σοσιαλισμού, ο οποίος, χωρίς να τον προσδιορίζει και περίπου να τον εννοεί ως κόπια του  «υπαρκτού» σοσιαλισμού, που κατέρρευσε, θα όφειλε να ήταν ο άμεσος στόχος του κινήματος σε μια χώρα σχεδόν υπό κατοχή και εν μέσω μιας άνευ προηγουμένου πολιτικής οικονομικής εξάρτησης και υποδούλωσης.

Το ΚΚΕ, δυστυχώς, για άλλη μια φορά επιβεβαίωσε και επιβεβαιώνει ότι στόχος του δεν είναι η προοδευτική ανατροπή στη χώρα αλλά η κομματική αυτοσυντήρηση και αν είναι δυνατόν η περιστασιακή ενίσχυση των κομματικών ποσοστών. Γι’ αυτό βλέπουμε τώρα να υφαρπάζει με λαιμαργία τα φαιδρά χειροκροτήματα των «αποικιακών» μέσων ενημέρωσης και τέρπεται με την εφήμερη αναρρίχηση του στις δημοσκοπήσεις, τις οποίες τώρα υπερπροβάλλει και αναγνωρίζει αμέσως ή εμμέσως την αξιοπιστία τους!

Σήμερα το πρωτοφανές ιστορικό κενό αντιπολίτευσης στον τόπο και η πρωτοφανή αποχή του λαού από τις κάλπες και όχι μόνο, δεν μπορούν να τα αντιμετωπίσουν οι κομματικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις, που μοιάζουν περισσότερο με οργανωμένες βαριεστημένες παρελάσεις κομματικής υποχρέωσης, επίδειξης κομματικής ισχύος και πειθαρχίας, παρά με πραγματικά ενωτικά και πολύμορφα αγωνιστικά λαϊκά κύματα, που επιδιώκουν να σαρώσουν ένα σάπιο, βαθιά διεφθαρμένο, ολιγαρχικό, διαπλεκόμενο και εξαρτημένο καθεστώς.

Εκείνο που χρειάζεται σήμερα επειγόντως ο τόπος είναι η αξιόπιστη ενωτική αγωνιστική επαναθεμελίωση και επανίδρυση του αριστερού, προοδευτικού δημοκρατικού, πατριωτικού χώρου πάνω σε ένα σύγχρονο ριζοσπαστικό ανορθωτικό και επομένως ανατρεπτικό, πρόγραμμα επίκαιρων στόχων και αλλαγών, που θα αγκαλιάσει και θα ενώσει, υπό έντιμη και έτοιμη για θυσίες ηγεσία και χωρίς υστεροβουλίες και προκαταλήψεις, τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού στον αγώνα, στο κίνημα και στις κάλπες.

Σήμερα χρειαζόμαστε ένα νέο κίνημα εθνικής και κοινωνικής ανάταξης και απελευθέρωσης ανάλογο περίπου με το ΕΑΜ, χωρίς τα διαιρετικά λάθη και τους αθέμιτους τελικούς συμβιβασμούς του τελευταίου με την ξενοκρατία!

Κ.Μ