Αυτοί που θεωρούν τον πληθωρισμό νομισματικό φαινόμενο, και άρα η επίλυση του πρέπει να αφεθεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), είναι το ολιγότερο αγράμματοι.
1/ Υποθέτουν ότι η ΕΚΤ ελέγχει την προσφορά χρήματος, ενώ επί της ουσίας η προσφορά χρήματος είναι ενδογενής μεταβλητή και καθορίζεται από την ζήτηση των κρατών της ευρωζώνης, από τους καταναλωτές, τις επιχειρήσεις και από τις εμπορικές τράπεζες, πάντως όχι από την ΕΚΤ. Η ΕΚΤ δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να διατηρεί το βραχυχρόνιο επιτόκιο σταθερό γιατί αλλοιώς θα προκαλέσει αστάθεια στη χρηματοδοτική αγορά.
2/ Οι νεοφιλελεύθεροι φωστήρες υποθέτουν ότι ο πληθωρισμός προέκυψε από την αύξηση της προσφοράς χρήματος, ενώ στην πραγματικότητα όλες οι χώρες του κόσμου εχουν πληθωρισμό μέσω της αύξησης τις τιμής των τροφίμων και της ενέργειας από τα μεγάλα καρτέλ.
3/ Όσο πιο μεγάλη είναι η πίεση στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, τόσο πιο πολύ εξασθενεί η αξία του ευρώ και αυξάνονται οι πληθωριστικές πιέσεις.
4/Οι πληθωριστικές πιέσεις απαιτούν μεγάλο εξωτερικό δανεισμό (μην ξεχνάμε ότι το ευρώ για κάθε χώρα της ευρωζώνης είναι ξένο νομισμα (συνάλλαγμα) πράγμα που θα συσσωρεύσει μεγάλα χρέη στις οικονομίες της ευρωζώνης που θα προστεθούν στα δάνεια από τον κορωνοϊό και από την αβεβαιότητα που προκαλεί ο πόλεμος στην Ουκρανία.
5/Η λύση του προβλήματος του πληθωρισμού σαφώς δεν μπορεί να είναι αυτή που προτείνουν οι Κεντρικοί Τραπεζίτες, ήτοι αύξηση των επιτοκίων και λιτότητα που ως αποτέλεσμα θα έχει βαθιά ύφεση, ανεργία και αύξηση των χρεών. Τελικά κερδισμένες θα είναι οι τράπεζες και οι κεφαλαιούχοι.
Όχι, το πρόβλημα του πληθωρισμού δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια του Κεντρικού Τραπεζίτη και στο Πολιτικό Προσωπικό που είναι στη Βουλή. Θα είναι έγκλημα.
Σπύρος Στάλιας
