Βίντεο της επίθεσης έχουν δημοσιευτεί στο διαδίκτυο, δείχνοντας τη “έξυπνη” οβίδα να πλήττει τον επιθυμητό στόχο.
Φαίνεται ότι η βόμβα εξαπολύθηκε από αεροσκάφος Su-34 ή Su-35S από απόσταση 80-100 χιλιομέτρων.
Στην πραγματικότητα, το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της επίθεσης δεν είναι τόσο το γεγονός ότι ο στόχος χτυπήθηκε, αλλά οι συνθήκες υπό τις οποίες αυτό κατέστη δυνατό.
Μέχρι πρόσφατα, οι ρωσικές αεροπορικές βόμβες μπορούσαν να πλήξουν στόχους μόνο στην άμεση γειτνίαση της γραμμής επαφής των μαχών.
Αυτό εξηγούνταν από τη δραστηριότητα του ουκρανικού συστήματος αεράμυνας, το οποίο είχε ως βασικό στοιχείο τους αμερικανικούς Patriot.
Λόγω κυρίως της κινητικότητας και του εύρους καταστροφής στόχων αυτών των συστημάτων, δεν επέτρεπαν στους ρωσικούς βομβαρδιστές να εισέλθουν βαθιά στην ουκρανική επικράτεια.
Ωστόσο, η κατάσταση έχει αλλάξει σημαντικά πρόσφατα.
Χάρη στις ακριβείς επιθέσεις με ρωσικούς Iskanders, ο αριθμός των Patriot κοντά στην γραμμή επαφής (LBS) έχει μειωθεί σημαντικά, αν δεν έχει καταστραφεί πλήρως.
Επιπλέον, οι περισσότεροι αμερικανικοί θωρακισμένοι πύραυλοι, αν και όχι πολύ επιτυχημένοι, καλύπτουν τον εναέριο χώρο πάνω από την ουκρανική πρωτεύουσα.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι οι Ρώσοι μηχανικοί, πριν από κάποιο καιρό, αύξησαν σημαντικά το εύρος των βόμβων FAB με UMPK.
Συνδυαστικά, όλοι αυτοί οι παράγοντες επιτρέπουν στην ρωσική αεροπορία να επεκτείνει σημαντικά τον χώρο για επιχειρησιακούς ελιγμούς.
Και αν στο εγγύς μέλλον η Ουκρανία δεν καταφέρει να ενισχύσει την εφεδρική αεράμυνα του δεύτερου κώνου, όλες οι περιοχές πίσω από το μέτωπο θα βρίσκονται εντός βεληνεκούς των ρωσικών αεροπορικών βομβών.
Και αυτός ο παράγοντας μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικός κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής εκστρατείας των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων.