Προς μια συλλογική αυτοκτονία της Ευρώπης; Γερμανικές φωνές σωφροσύνης

1311
Γερμανικές φωνές σωφροσύνης

 Professeur Heinrich Wohlmeyer

Reseau International,26-4-22

Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού

Οι Υποτελείς πρέπει να τολμήσουν να σκεφτούν!

 

Στο τεύχος 6 του Ορίζοντες και των Συζητήσεων στις 22 Φεβρουαρίου 2022, ο Eberhard Hamer ανέλυσε την κάτω πλευρά της ουκρανικής σύγκρουσης και εξέφρασε την ελπίδα ότι η Ρωσία δεν θα πέσει στην «παγίδα ΗΠΑ-Ουκρανίας» Στις 24 Φεβρουαρίου 2022, η παγίδα έκλεισε.

Ρωσία, προσωποποιημένη από τον Βλαντιμίρ Πούτιν, δυστυχώς δεν έχει δει άλλη διέξοδο μετά από χρόνια συστηματικών προκλήσεων και ταπεινωτικές διαψεύσεις δοσμένων υποσχέσεων. Ο συνεχιζόμενος επανεξοπλισμός και ενσωμάτωση των συνταγμάτων Αζόφ – δολοφονίας τα ων Ρώσων, η αναγγελία της κατάκτησης της Κριμαίας και του Ντονμπάς, η μαζικοποίηση των στρατευμάτων στη γραμμή κατάπαυσης του πυρός με το Ντονμπάς, η ζήτηση για πυρηνικά όπλα, η κρυφή δραστηριότητα μας και στρατιωτικών συμβούλων του ΝΑΤΟ, η ύπαρξη εργαστηρίων βιολογικών όπλων κ.λπ., δεν άφησαν πλέον την επιλογή από την άποψη του ρωσικού στρατού. Δεν ήθελαν να είναι εντελώς περικυκλωμένοι και ανυπεράσπιστοι. Και ήλπιζαν σε ένα blitzkrieg καθώς και σε μια υποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών και των μαριονετών τους στην Ουκρανία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, σε αντίθεση με τους ΠΟΛΈΜΟΥΣ του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών, οι Ρώσοι δεν κατέστρεψαν κρίσιμες υποδομές (ηλεκτρικό ρεύμα, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές και νερό) όπου ήταν στρατηγικά κρίσιμες. Θα μπορούσαν εύκολα να κόψουν τις σιδηροδρομικές συνδέσεις και να συλλάβουν τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι με μια επιχείρηση καταδρομέων, αλλά δεν ήθελαν και εξακολουθούν να μην θέλουν μάρτυρες. Το ερώτημα είναι: πόσο ακόμα;

Πράγματι, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι υποτελείς του ΝΑΤΟ εμποδίζουν αυτή τη στρατηγική με παραδόσεις όπλων, συνθήματα αντοχής, ανάπτυξη καθεστώτων Αζόφ γεμάτα μίσος, βοήθεια πληροφοριών και μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία στα μέσα ενημέρωσης. Ο ψυχολογικός πόλεμος – ειδικά με αγριότητες ψευδούς σημαίας – στον οποίο οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ είναι κυρίαρχοι, έχει δημιουργήσει μια μαζική υστερία που φτάνει μέχρι την εξορία του ρωσικού πολιτισμού. Ο Χάινριχ Χάινε είχε ήδη προειδοποιήσει: «Όπου καίγονται βιβλία, σύντομα θα καούν άνθρωποι».

Η εκστρατεία των δυτικών μέσων ενημέρωσης μου θυμίζει την ομιλία του Josef Göbbels στις 18 Φεβρουαρίου 1943 στο Αθλητικό Παλάτι του Βερολίνου, όπου έθεσε στους 15.000 ανθρώπους που είχε συγκέντρώζσει το δημαγωγικό ερώτημα: «Θέλετε ολοκληρωτικό πόλεμο; Τον θέλετε – αν χρειαστεί, πιο ολοκληρωτικό και πιο ριζοσπαστικό από ό, τι μπορούμε να φανταστούμε σήμερα; »

Αυτός ο «ολοκληρωτικός πόλεμος» φιλοξενείται τώρα με τη συνεχή εντατικοποίηση του οικονομικού πολέμου κατά της Ρωσίας (που ονομάζεται «κυρώσεις»). οπλίζοντας τον εαυτό του μαζικά. ταπεινώνοντας τη Ρωσία· αγνοώντας τις κατανοητές και δικαιολογημένες προτάσεις της για ειρήνη και ασφάλεια.

Ένας από τους πιο έξυπνους στρατιωτικούς αναλυτές, ο αρχισυντάκτης του παλαιότερου στρατιωτικού περιοδικού στον κόσμο, ο ταξίαρχος Wolfgang Peischel, πάντα συμβούλευε να μην προβάλλει κανείς τις σκέψεις του στον αντίπαλο, αλλά να βάζει τον εαυτό του στη θέση του αντιπάλου για να λάβει μια λογική απόφαση.

Αν βάλουμε τώρα τους εαυτούς μας στη θέση των Ρώσων, είναι προφανής μια απελπισμένη προσπάθεια απελευθέρωσης από την περικύκλωση και τη δυσφήμηση του ΝΑΤΟ. Σε στρατιωτική σύγκριση με άλλες παγκόσμιες δυνάμεις, η Ρωσία έχει μόνο το πλεονέκτημα των εξαιρετικά εξοπλισμένων πυρηνικών της δυνάμεων. Θέλουμε εμείς, ως Δυτικοευρωπαίοι, με αυτοκτονική τύφλωση, να προκαλέσουμε τη χρήση τους;

Ας σκεφτούμε επιτέλους! Sapere aude ! Και ας καταλάβουμε επίσης το υπόβαθρο.

Ο Sir Halford Mackinder, ο οποίος εξακολουθεί να αποτελεί μέρος της υποχρεωτικής λογοτεχνίας στις αμερικανικές στρατιωτικές ακαδημίες, ανέπτυξε τη λεγόμενη θεωρία heartland, στην οποία δείχνει ότι η κυριαρχία της Ανατολικής Ευρώπης («κεντρική περιοχή») και ο αποκλεισμός μιας σύνδεσης μεταξύ δυτικής Ευρώπης και Ρωσίας εμποδίζουν τη δημιουργία ενός μπλοκ εξουσίας πλούσιου σε τεχνολογίες και πρώτες ύλες, που θα εκτεινόταν από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό. Η στρατηγική της παγκόσμιας κυριαρχίας της Αγγλίας και του διαδόχου της, των Ηνωμένων Πολιτειών, με βάση τη θάλασσα, θα είχε τότε διαδραματίσει το ρόλο της («Ο γεωγραφικός άξονας της ιστορίας», 1904).

Αυτή η πολιτική εφαρμόστηκε καθ’ όλη τη διάρκεια του εικοστού αιώνα και σήμερα διανύει τον νέο εικοστό πρώτο αιώνα.

Τα δύο βιβλία του Thomas P.M. Barnett του 2003 και του 2005 «Ο νέος χάρτης του Πενταγώνου – Πόλεμος και Ειρήνη στον Εικοστό Πρώτο Αιώνα» και «Ο Νέος Χάρτης του Πενταγώνου – Σχέδιο δράσης» είναι μια άλλη πηγή που αναδεικνύει την αδιάλειπτη δημιουργία τεχνητών αντιθέσεων – ειδικά όσον αφορά τη Ρωσία. Εκθέτει την ανησυχία του Πενταγώνου την εποχή της πτώσης της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας, δηλαδή την καταστολή των πόρων για τις ευρωπαϊκές και βορειο-ασιατικές βάσεις (τέλος του Ψυχρού Πολέμου). Ως εκ τούτου, χρειάστηκαν νέα σενάρια απειλής και νέα κίνητρα για πόλεμο. Επιτρέψαμε στους εαυτούς μας να παρασυρθούμε σε αυτή τη στρατηγική του αμερικανικού στρατιωτικού-βιομηχανικού και χρηματοπιστωτικού κατεστημένου και του στρατιωτικού του βραχίονα, του ΝΑΤΟ, το οποίο μαραζώνει χωρίς πραγματικό αντίπαλο, και συμμετείχαμε στο αίμα στην πρόκληση των Ρώσων αντί να συμβάλουμε σε μια ισορροπημένη και δίκαιη ειρήνη.

Δεδομένου ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν επηρεαστεί στο έδαφός τους από όλους τους πολέμους που έχουν εξαπολύσει, οι πολεμοκάπηλα ελίτ πιστεύουν ότι αυτό θα συμβαίνει πάντα – ειδικά από τη στιγμή που ένας πόλεμος με τη Ρωσία θα συνέβαινε στην Ευρώπη. Αλλά αυτός είναι ένας κατάφωρα λανθασμένος υπολογισμός, επειδή οι απεγνωσμένες επιθέσεις των Ρώσων θα ήταν διηπειρωτικές.

Αλλά η κύρια καταστροφική ζημιά θα επιπέσει στην Ευρώπη.

Θέλουμε να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να παρασυρθούμε σε αυτόν τον κίνδυνο αντί να ακούμε και να ενεργούμε υπέρ των οδών ειρήνης που παρουσιάζονται με αυξανόμενη επιμονή;

Αναφέρομαι ειδικότερα στις προτάσεις που υποβλήθηκαν πριν από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία στο πλαίσιο της μελέτης του Ινστιτούτου Ερευνών για την Πολιτική Ασφάλειας, με επικεφαλής τον έμπειρο καθηγητή Hans Köchler, με επικεφαλής τον Διεθνή Οργανισμό Προόδου. Με την αποδοχή του τρίγωνου «διαρκής ουδετερότητα, μη συμμαχία και ομοσπονδιακή δομή», όλα τα συμφέροντα (εκτός από αυτά των εμπόλεμων) θα εξυπηρετούνται. Ειδικά ο ουκρανικός λαός, ο οποίος θα ωφελούνταν από το φλερτ από την Ανατολή και τη Δύση αντί να τον εκμεταλλεύονται μονομερώς.

Υπάρχει μια παλιά προειδοποίηση στα αγγλικά: Μην τους οδηγείτε στην απόγνωση. Ας βάλουμε λοιπόν ένα τέλος στην υποτέλεια και ας ακολουθήσουμε το δρόμο της λογικής αντί να βιαστούμε σε έναν πόλεμο εξόντωσης!

μετάφρασηΟρίζοντες και συζητήσεις

***

Erich Vad, πρώην στρατηγός της Bundeswehr: «Ας βγούμε από τη λογική της κλιμάκωσης και να ξεκινήσουμε διαπραγματεύσεις!»

Σε συνέντευξή του στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (dpa) στις 12 Απριλίου 2022, (www.stern.de της 12/04/2022), ο Erich Vad, πρώην Γερμανός Ταξίαρχος της Bundeswehr και υπεύθυνος για την ασφάλεια στην Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, τάχθηκε κατά της παράδοσης βαρέων όπλων στην Ουκρανία. Προειδοποίησε επίσης να μην αρνούνται στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν ότι ανήκει στην ανθρώπινη φυλή και να τον αποκαλούνι έναν αρρωστημένο δεσπότη που θα αντιταχθεί σε οποιαδήποτε συμφωνία. Ο επί μακρόν στρατιώτης λέει: «Σε αυτούς τους καιρούς, αποκαλύπτουμε αρκετή πολεμική ρητορική – προφανώς με τις καλύτερες ηθικές προθέσεις. Αλλά όπως είναι ευρέως γνωστό, ο δρόμος προς την κόλαση είναι πάντα στρωμένος με καλές προθέσεις. Πρέπει να φαντασιωνόμαστε τον συνεχιζόμενο πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας από το τέλος του. Εάν απωθήσουμε τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο πραγματικά, αργά ή γρήγορα θα πρέπει να βγούμε από αυτή τη λογική της στρατιωτικής κλιμάκωσης και να ξεκινήσουμε διαπραγματεύσεις”.

Ο Harald Kujat, Γενικός Επιθεωρητής της Bundeswehr από το 2000 έως το 2002 και Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ από το 2002 έως το 2005, αντέδρασε ως εξής: “Επιβεβαιώνω την πλήρη συμφωνία μου με τον Ταξίαρχο Vad για καθένα από τα σημεία που μόλις έθεσε. Το τρένο των λέμινγκς έχει ξεκινήσει, η πολιτικάντικη πολιτική βρίσκεται στο δρόμο προς τον πόλεμο. Γιατί τόσοι πολλοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι θέλουν να διεξάγουν πόλεμο στη χώρα μας; (https://lnkd.in/dbJV6JiQ)

πηγή: Ορίζοντες και συζητήσεις

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας