To Μπάκχμουτ έχει εξελιχθεί στο ουκρανικό «Βερντέν» όπου κυριολεκτικά διεξάγονται μάχες χαρακωμάτων τύπου Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Παρόμοια είναι η κατάσταση και στα προάστια του Ντονέτσκ όπου οι Ρώσοι μετά την εκκαθάριση της λεγόμενης «Μεγάλης Μυρμηγκοφωλιάς» κατάφεραν να εκκαθαρίσουν πέντε ουκρανικές οχυρές τοποθεσίες στο Ζαΐτσεβο και να απωθήσουν τους Ουκρανούς από την πόλη της Γκορλόβκα η οποία βρίσκεται στην βόρεια είσοδο του Ντονέτσκ.
Σε συνδυασμό με την ρωσική επικράτηση στη Μαρίνκα που βρίσκεται στη νότια είσοδο του Ντονέτσκ για πρώτη φορά η πόλη του ενός εκατομμυρίου κατοίκων «αναπνέει» από Βορρά και Νότο από το 2014.
Στο Μπάκχμουτ οι Ρώσοι έχουν πληρώσει βαρύ φόρο αίματος και οι Ουκρανοί ακόμα μεγαλύτερο. Πάντως, το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν καταφέρει να προωθηθούν από τα βόρεια και νότια της πόλης με σκοπό να την υπερκεράσουν και να αποκόψουν την μόνη οδό ανεφοδιασμού της από τα δυτικά.
Όσο οι 30.000 Ουκρανοί και Δυτικοί μισθοφόροι ανεφοδιάζονται η πόλη δεν θα καταληφθεί.
H ρωσική νίκη στο Ζαΐτσεβο επιτρέπει επιπλέον στις ρωσικές δυνάμεις στο Μπάκχμουτ να κινηθούν από τον Βορρά χωρίς να κινδυνεύουν με πλαγιοκόπηση από τους Ουκρανούς, ενώ έχει ανοίξει και ο δρόμος για τις δυνάμεις των ρωσόφωνων του Ντονέτσκ για τις πόλεις Σλαβιάνσκ-Κραματόρσκ.
Μέχρι σήμερα η πρόοδος των μαχών στο Ντόνμπας είναι αργή, αλλά ίσως αυτό αλλάξει τις επόμενες εβδομάδες.
Πάντως, αποδεικνύεται πως η οργάνωση από τους Αμερικανούς, από το 2014 και μετά, πολεμικών «μυρμηγκοφωλιών», ήταν πετυχημένη. Οι Ρώσοι έχουν «κολλήσει» σε περιοχές που θεωρούνταν εύκολο να καταληφθούν.
Βέβαια σε αυτό βοήθησε και η αφθονία εφεδρειών του Κιέβου και η αποφασιστικότητά του να τις καταναλώσει μη υπολογίζοντας το κόστος σε ανθρώπινες ζωές.