Του Ivan Kesic (Press TV)
Για τρίτη φορά, το ισραηλινό καθεστώς δήλωσε ένα μη πιστευτό ποσοστό επιτυχίας στην αναχαίτιση ιρανικών βαλλιστικών πυραύλων, αυτή τη φορά διατυμπανίζοντας ένα φανταστικό ποσοστό 86%, ισχυρισμός που επαναλήφθηκε χωρίς ιδιαίτερη προσοχή από πολλά από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης.
Αυτή την εβδομάδα, ισραηλινά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν δηλώσεις του υπουργείου πολέμου του καθεστώτος που ισχυρίζονταν ότι 86 ιρανικοί πύραυλοι και 99% των drones αναχαιτίστηκαν κατά τη διάρκεια του ισραηλινού πολέμου του Ιουνίου 2025 εναντίον του Ιράν.
Τα στοιχεία, όπως είπαν, προέκυψαν από 12 ημέρες του πολέμου, κατά τις οποίες το Ιράν εκτόξευσε 532 βαλλιστικούς πυραύλους σε περίπου 42 μπαράζ που στόχευαν τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, περίπου 300 πύραυλοι προσγειώθηκαν σε «ανοιχτές περιοχές», ενώ 200 φέρονται να αναχαιτίστηκαν από ισραηλινά και αμερικανικά συστήματα αεράμυνας.
Τα συστήματα αναχαίτισης στα οποία αποδίδεται η “επιτυχία” περιλαμβάνουν τα ισραηλινά συστήματα David’s Sling, Arrow 2 και 3, μαζί με τα συστήματα THAAD και Aegis που παρέχονται από τις ΗΠΑ, με συνολικό κόστος περίπου 5 δισεκατομμύρια σέκελ, ή σχεδόν 1,5 δισεκατομμύριο δολάρια.
Σε μια θριαμβευτική αξιολόγηση, το ισραηλινό υπουργείο πολέμου ισχυρίστηκε ότι η αναχαίτισή τους απέτρεψε πάνω από 15 δισεκατομμύρια δολάρια σε πιθανές ζημιές σε περιουσιακά στοιχεία και «έσωσε αμέτρητες ζωές».
Ορισμένοι Σιωνιστές αξιωματούχοι προχώρησαν ακόμη περισσότερο, υποστηρίζοντας ότι μόνο 25 έως 31 ιρανικοί βαλλιστικοί πύραυλοι έπληξαν πραγματικά στόχους εντός των κατεχόμενων εδαφών.
Παρά τις κραυγαλέες ασυνέπειες σε αυτούς τους αριθμούς και την περιφρόνησή τους τόσο στα διαθέσιμα στοιχεία όσο και στα βασικά μαθηματικά, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης επανέλαβαν τους ισχυρισμούς σχεδόν ευλαβικά, προσφέροντας ελάχιστη κριτική εξέταση.
Ένα μοτίβο κατασκευασμένης επιτυχίας
Αυτό δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Σηματοδοτεί την τρίτη φορά που το ισραηλινό καθεστώς δημοσίευσε σαφώς παραποιημένα δεδομένα σχετικά με τα ποσοστά επιτυχίας αναχαίτισης, μόνο και μόνο για να δει αυτές τις αφηγήσεις να απορροφώνται άκριτα από τον δυτικό λόγο.
Μετά την Επιχείρηση Αληθής Υπόσχεση 1 και 2 του Ιράν τον Απρίλιο και τον Οκτώβριο του περασμένου έτους, αξιωματούχοι του ισραηλινού καθεστώτος καυχήθηκαν για ένα γνωστό πλέον ποσοστό αναχαίτισης “99 τοις εκατό”. Μόνο στη δεύτερη επιχείρηση, ισχυρίστηκαν ότι εκτοξεύτηκαν 200 ιρανικοί βαλλιστικοί πύραυλοι, υπονοώντας ότι μόνο δύο κατάφεραν να παρακάμψουν την ισραηλινή άμυνα.
Ωστόσο, οι δορυφορικές εικόνες λένε μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Στην αεροπορική βάση Nevatim, έναν από τους τρεις βασικούς ιρανικούς στόχους (παράλληλα με την αεροπορική βάση Tel Nof και την έδρα της Mossad), 33 ιρανικοί πύραυλοι ήρθαν σε άμεση επαφή, 26 εκ των οποίων προκάλεσαν σοβαρές δομικές ζημιές, συμπεριλαμβανομένων πέντε υπόστεγων.
Αυτά τα στοιχεία από μόνα τους καταρρίπτουν τους υπερβολικούς ισχυρισμούς του Ισραήλ, όπως και ανεξάρτητα πλάνα από πολιτικές πηγές, τα οποία κατέγραψαν δεκάδες χτυπήματα, πολύ περισσότερα από τα “τρία” που το καθεστώς ήταν διατεθειμένο να παραδεχτεί.
Η αεροπορική βάση Tel Nof είδε άμεσες επιθέσεις που προκάλεσαν δευτερογενείς εκρήξεις μεταξύ των αποθηκευμένων πυρομαχικών. Τουλάχιστον δύο πύραυλοι έπληξαν περιοχές κοντά στην έδρα της Mossad. Συνολικά, πάνω από 40 ιρανικοί πύραυλοι διαπέρασαν με επιτυχία τις πολυδιαφημισμένες ισραηλινές άμυνες κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης True Promise 2, είκοσι φορές περισσότεροι από ό,τι παραδέχτηκαν οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι.
Ο αριθμός των εκτοξεύσεων πυραύλων τους ήταν επίσης υπερβολικός. Οπτικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι 53 πύραυλοι εκτοξεύτηκαν σε τρία κύματα: 25 από την Κερμανσάχ, 18 από την Ταμπρίζ και 10 από τη Σιράζ. Αυτό υποδηλώνει ότι πάνω από το 75% των ιρανικών πυραύλων έπληξαν τους επιδιωκόμενους στόχους τους, ένα ποσοστό ακρίβειας πολύ πιο κοντά στις ιρανικές εκτιμήσεις του 90% από τον ισραηλινό ισχυρισμό για 1% επιτυχία.
Οι ίδιες διαστρεβλώσεις εμφανίστηκαν μετά την Επιχείρηση True Promise 1, με το Ισραήλ να επιμένει και πάλι ότι αναχαίτισε «99% από 300 πυραύλους και drones» – ένα ποσοστό που διαψεύδεται σαφώς από δημόσια διαθέσιμα πλάνα που καταγράφουν πολυάριθμες προσκρούσεις.
Τελευταίος γύρος εξαπάτησης
Όπως και με τις δύο προηγούμενες επιχειρήσεις αντιποίνων, οι τελευταίοι ισραηλινοί ισχυρισμοί, για ποσοστό αναχαίτισης 86%, 300 αβλαβείς επιπτώσεις σε ανοιχτές περιοχές και μόνο 30 επιτυχημένες ιρανικές επιθέσεις, δεν έχουν κανένα επαληθεύσιμο στοιχείο.
Τα περισσότερα ιρανικά αντίποινα και οι ισραηλινές απόπειρες αναχαίτισης πραγματοποιήθηκαν τη νύχτα και καταγράφηκαν σε πολλά δημόσια βίντεο. Αυτά δείχνουν φωτεινές ραβδώσεις εισερχόμενων πυραύλων, και συχνά, εκρήξεις πρόσκρουσης, σε όλα τα κατεχόμενα εδάφη.
Όλα τα ισραηλινά συστήματα που εμπλέκονται, το David’s Sling, το Arrow 2/3 και το THAAD, χρησιμοποιούν τεχνολογία hit-to-kill, σχεδιασμένη να αναχαιτίζει πυραύλους σε μεγάλες αποστάσεις και μεγάλα υψόμετρα. Όταν είναι επιτυχείς, αυτές οι αναχαιτίσεις δημιουργούν μαζικές υπερηχητικές συγκρούσεις που παράγουν εκτυφλωτικές εκρήξεις ορατές σε όλη την περιοχή.
Εάν το Ισραήλ είχε πράγματι αναχαιτίσει 200 βαλλιστικούς πυραύλους, όπως ισχυρίζεται, θα υπήρχε μια πλημμύρα επιβεβαιωτικών βίντεο από προσωπικές κάμερες και κάμερες ασφαλείας, όλα με “σφραγίδες” ώρας και ημερομηνίας.
Αλλά τέτοια στοιχεία απουσιάζουν εμφανώς. Ακόμη και ο ισραηλινός στρατός, γνωστός για την επίδειξη των «επιτυχιών» του, δεν έχει δημοσιεύσει πειστικές αποδείξεις.
Ούτε υπάρχουν φυσικά στοιχεία για εκτεταμένα συντρίμμια πυραύλων στο Ιράκ ή την Ιορδανία, τα οποία θα έπρεπε να υπάρχουν εάν μεγάλος αριθμός πυραύλων είχε αναχαιτιστεί σε αυτές τις περιοχές.
Αντίθετα, εκατοντάδες βίντεο καταγράφουν ιρανικούς πυραύλους να διαπερνούν την ισραηλινή άμυνα και να εκρήγνυνται στα κατεχόμενα εδάφη. Αν οι περισσότεροι ιρανικοί πύραυλοι είχαν πραγματικά πέσει σε ακατοίκητες ανοιχτές ζώνες, όπως ισχυρίστηκε το καθεστώς, θα ήταν πρόθυμο να δημοσιεύσει εικόνες που το αποδεικνύουν. Αντ’ αυτού, η λογοκρισία φωτογραφιών και βίντεο έχει εφαρμοστεί αυστηρά.
Στην πραγματικότητα, η κλίμακα της καταστροφής υποδηλώνει εκτεταμένες επιθέσεις σε ισραηλινές στρατιωτικές υποδομές, όχι κρατήρες σε γεωργικές εκτάσεις. Τα ίδια τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης έχουν εκτιμήσει τη συνολική ζημιά στα 12 δισεκατομμύρια δολάρια, με τις προβλέψεις να φτάνουν τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια όταν υπολογιστούν και τα έμμεσα κόστη.
Αυτά τα συγκλονιστικά στοιχεία είναι ασυμβίβαστα με τον ισχυρισμό ότι μόνο 25-31 πύραυλοι χτύπησαν, εκτός αν κάποιος πιστεύει ότι κάθε πύραυλος προκάλεσε ζημιές 500, 800 εκατομμυρίων δολαρίων, μια απίθανη ιδέα.
Το επίσημο ποσοστό επιτυχίας 86% έρχεται επίσης σε αντίθεση με δήλωση ενός ανώτερου ισραηλινού αξιωματικού των μυστικών υπηρεσιών στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, ο οποίος παραδέχτηκε ότι μέχρι την έβδομη ημέρα των μαχών, μόνο το 65% των ιρανικών πυραύλων αναχαιτίζονταν.
Απέδωσε αυτή την πτώση της αποτελεσματικότητας στην ανάπτυξη ταχύτερων, πιο ευέλικτων και πιο εξελιγμένων πυραύλων από το Ιράν.
Αρχικά, το Ιράν χρησιμοποιούσε παλαιότερους βαλλιστικούς πυραύλους υγρού καυσίμου, όπως τον Shahab-3, γνωστούς για την αργή τους ταχύτητα και τις προβλέψιμες τροχιές τους, γεγονός που τους καθιστούσε ευκολότερους στην αναχαίτιση. Ωστόσο, αυτά τα ξεπερασμένα μοντέλα συνδυάστηκαν με δολώματα, προκαλώντας σύγχυση στα συστήματα αεράμυνας και εξαντλώντας τα αποθέματα αναχαιτιστικών πυραύλων.
Παρά την εκτεταμένη τεκμηρίωση των πυραυλικών επιθέσεων, καμία ολοκληρωμένη ανάλυση δεν έχει ακόμη αναλύσει πόσοι ιρανικοί πύραυλοι και ισραηλινοί πύραυλοι αναχαίτισης αναπτύχθηκαν ή ποιο ήταν το πραγματικό ποσοστό αναχαίτισης.
Οι αναλυτές ανοιχτών πηγών έχουν επιχειρήσει εκτιμήσεις χρησιμοποιώντας νυχτερινά πλάνα από τον Ιορδανό φωτογράφο Zaid M. al-Abbadi, αλλά οι ηχογραφήσεις του καλύπτουν μόνο ένα κλάσμα της σύγκρουσης, μόνο τη νύχτα, με περιορισμένο γεωγραφικό και κάθετο πεδίο εφαρμογής.
Παρ’ όλα αυτά, δείχνουν μια σαφή τάση: Οι ιρανικοί πύραυλοι παραβίασαν την ισραηλινή αεράμυνα πολύ πιο συχνά από ό,τι παραδέχονται τα επίσημα στοιχεία, και το έκαναν με συχνότητα υψηλότερη από τον αριθμό των αναχαιτιστικών πυραύλων που αναπτύχθηκαν.
Εκτροπές και παραπληροφόρηση
Εκτός από την υπερβολή των αριθμών αναχαίτισης, το ισραηλινό καθεστώς χρησιμοποιεί μια σειρά από προπαγανδιστικές τακτικές για να κρύψει τις αποτυχίες του και να υποβαθμίσει τα ιρανικά επιτεύγματα.
Κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης True Promise 1, εμβληματικές εικόνες λαμπερών ιρανικών πυραύλων πάνω από το Τζαμί Αλ-Άκσα και τον Θόλο του Βράχου στην κατεχόμενη Ιερουσαλήμ al-Quds άφησαν άναυδο τον κόσμο, συμβολίζοντας την εμβέλεια και την αποφασιστικότητα του Ιράν.
Σε απάντηση, αξιωματούχοι του ισραηλινού καθεστώτος, και κυρίως ο πρέσβης στον ΟΗΕ Gilad Erdan, προσέφεραν την παράξενη αφήγηση ότι το Ισραήλ «προστάτευε το Αλ-Άκσα από ιρανικούς πυραύλους», προσπαθώντας να σπείρει διχόνοια μεταξύ του Ιράν και του ευρύτερου μουσουλμανικού κόσμου.
Στην πραγματικότητα, αυτοί οι πύραυλοι στόχευαν την αεροπορική βάση Nevatim, που βρίσκεται 65 χιλιόμετρα νότια της κατεχόμενης “Ιερουσαλήμ” al-Quds.
Ομοίως, κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης True Promise 3, Ισραηλινοί προπαγανδιστές ισχυρίστηκαν ότι το Ιράν είχε σκόπιμα χτυπήσει το Τζαμί Αλ-Τζαρίνα στη Χάιφα. Στην πραγματικότητα, ένας πύραυλος χτύπησε το κτιριακό συγκρότημα του καθεστώτος Sail Tower 50 μέτρα νοτιοανατολικά, με το τζαμί να έχει υποστεί μόνο μικρές ζημιές στην πρόσοψη από τα κρουστικά κύματα.
Το Ισραήλ ισχυρίστηκε επίσης ψευδώς ότι έγιναν ιρανικές επιθέσεις σε σχολεία και σπίτια. Αλλά οι εικόνες που δημοσιεύθηκαν δείχνουν ζημιές που δεν συνάδουν με ιρανικές κεφαλές, αλλά με δυσλειτουργία των ισραηλινών αντιπυραυλικών συστημάτων.
Ίσως το πιο κραυγαλέο παράδειγμα ήταν ο ισχυρισμός ότι το Ιράν στόχευσε το νοσοκομείο Soroka. Στην πραγματικότητα, η ζημιά προκλήθηκε από πλήγμα σε ένα κοντινό αρχηγείο στρατιωτικών πληροφοριών C4I. Το καθεστώς τοποθετεί συστηματικά στρατιωτικές υποδομές δίπλα σε περιοχές πολιτών και στη συνέχεια χειραγωγεί τις παράπλευρες ζημιές που προκύπτουν ως απόδειξη ιρανικών αδικημάτων.
Εγκαταστάσεις όπως η στρατιωτική βάση Kirya στο Τελ Αβίβ και το Ινστιτούτο Weizmann που συνδέεται με τον στρατό παρουσιάζονται ως «πολιτικοί» στις επίσημες αφηγήσεις. Επιπλέον, τα βίντεο ιρανικών πυραυλικών επιθέσεων σε αυτούς τους ιστότοπους λογοκρίνονται αυστηρά και η κοινοποίηση τέτοιων πλάνων διακινδυνεύει αυστηρές νομικές τιμωρίες.
Τέλος, η ισραηλινή προπαγάνδα ισχυρίζεται ότι τα θύματα πυραύλων είναι ως επί το πλείστον «μη Ισραηλινοί» – ενώ παραλείπει να αναφέρει ότι στους μη Εβραίους κατοίκους συχνά απαγορεύεται η είσοδος σε καταφύγια.
Κατά τη διάρκεια του πρόσφατου πολέμου, Παλαιστίνιοι, Κινέζοι εργάτες και Τούρκοι δημοσιογράφοι κατέθεσαν ότι τους απαγορεύτηκε η πρόσβαση σε καταφύγια, υπογραμμίζοντας τόσο τις συστημικές διακρίσεις όσο και την υποκρισία των ισραηλινών αφηγήσεων περί θυματοποίησης.
Σημειώσεις Ίσκρα:
- Όλες οι διαθέσιμες πληροφορίες επιβεβαιώνουν ότι η Ισλαμική Δημοκρατία ξεκίνησε την αντεπίθεση χρησιμοποιώντας “ληγμένους” πυραύλους παλιάς τεχνολογίας. Τα αντιπυραυλικά συστήματα της δύσης είναι σχεδιασμένα για την αναχαίτιση τέτοιων ακριβώς πυραύλων. Το γεγονός ότι ακόμη και ενάντια σε τέτοιους πυραύλους το ποσοστό αναχαίτισης δεν ήταν σπουδαίο – επίσης αναμφισβήτητο – δείχνει την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν οδηγήσει τη δυτική στρατιωτική τεχνολογία οι θεσμοποιημένες ρεμούλες. Ο στόχος της χρήσης ξεπερασμένων πυραύλων στο πρώτο στάδιο ήταν προφανώς πολλαπλός: Η εξάντληση της αντιπυραυλικής ασπίδας σε στόχους χαμηλής αξίας, η αξιοποίηση των παλιών αποθεμάτων και βέβαια τα πλήγματα σε στρατιωτικούς στόχους με όσους πυραύλους περνούσαν. Μόλις το Ιράν ξεκίνησε να κάνει χρήση πιο προηγμένων πυραύλων, των οποίων το ποσοστό αναχαίτισης ήταν μηδενικό, οι αμερικανοσιωνιστές έσπευσαν να ζητήσουν “συμφωνία εκεχειρίας και τέλος του πολέμου”. Πήραν, εν είδει ελεημοσύνης, μία ανεπίσημη κατάπαυση πυρός…