Politico: Ο Macron δείχνει ότι δεν μπορεί να παίξει τον ρόλο του ηγέτη της Ευρώπης
Όταν ο E. Macron θριάμβευσε στις προεδρικές εκλογές του 2017, πολλοί πίστεψαν ότι μια νέα εποχή ανέτελλε στην Ευρώπη.
Ύστερα από πολλά χρόνια κρίσης, η Ευρώπη είχε πλέον έναν ηγέτη που θα μπορούσε να τη βγάλει από την αναταραχή αναφέρει το Politico.
Ο νέος γάλλος ηγέτης είχε ένα σύνθημα που ενέπνεε (En Marche!) και ένα όραμα για την ανοικοδόμηση του ευρωπαϊκού σπιτιού στη βάση του πνεύματος της fraternit.
Αν η Ευρώπη έδειχνε να αποτελεί μπελά για πολλούς ηγέτες, για τον Μακρόν ήταν λόγος ύπαρξης.
Η γαλλίδα αναλύτρια Νταλί Νουγκερέντ έγραψε την επομένη της εκλογής του ότι «ο Macron νίκησε με ένα ισχυρό φιλοευρωπαϊκό μήνυμα ελπίδας και μεταρρύθμισης, σε μια στιγμή που η ίδια η Ευρώπη είχε γίνει συνώνυμο της δυσθυμίας.
Επιτέλους ξημέρωνε στην Ευρώπη. Κι ύστερα ήρθε η σκληρή πραγματικότητα.
Οι τελευταίες ημέρες έδειξαν τι έχει μείνει από το όραμα του Μακρόν: όχι πολλά πράγματα.
Είτε πρόκειται για τον φόρο στα καύσιμα είτε για τον ευρωπαϊκό ψηφιακό φόρο ή τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης, ο γάλλος πρόεδρος έχει πετύχει ελάχιστα από αυτά που είχε υποσχεθεί.
Οι λόγοι που εξηγούν την αποτυχία της επανάστασης του Macron πρέπει να αναζητηθούν τόσο στη χώρα του όσο και έξω από τα σύνορά της.
Ήταν από την αρχή σαφές ότι για να πραγματοποιήσει ο Macron την ευρωπαϊκή του ατζέντα, έπρεπε πρώτα να δείξει ότι μπορεί να μεταρρυθμίσει τη Γαλλία.
Για πολλά χρόνια, το Βερολίνο παρακολουθούσε με ανησυχία (που έφτανε στα όρια του πανικού) την αδυναμία πρώτα του N. Sarkozi και στη συνέχεια του F. Oland να εφαρμόσουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για την εξυγίανση της γαλλικής οικονομίας.
Ο Macron γνώριζε ότι για να πετύχει στην Ευρώπη έπρεπε να πάρει με το μέρος του τη Γερμανία και ο μόνος τρόπος να το κάνει ήταν να διορθώσει τα πράγματα στη Γαλλία.
Η γρήγορη πτώση της δημοτικότητάς του, που συνοδεύτηκε από την «εξέγερση» των Κίτρινων Γιλέκων, του στέρησε τη νομιμότητα που χρειάζεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Για να το πούμε απλά: ένας γάλλος ηγέτης με δημοτικότητα στο 20% δεν μπορεί να υποστηρίξει με αξιοπιστία ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις της ευρωπαϊκής πολιτικής, είτε πρόκειται για τον ευρωπαϊκό στρατό είτε για την εσωτερική λειτουργία της ευρωζώνης.
Υπάρχει όμως ένας βαθύτερος λόγος για την αποτυχία του Macron.
«Δεν είναι ο αληθινός Ευρωπαίος που ήθελε να πιστέψουμε ότι είναι», σημειώνει ο Y. Tehau, διευθυντής του ευρωπαϊκού προγράμματος στο German Marshall Fundτων ΗΠΑ.
«Ο Macron είναι βασικά ένας Γκωλικός που θέτει πάνω απ’ όλα το γαλλικό εθνικό συμφέρον.
Δεν είναι Ευρωπαίος στο όνομα της Ευρώπης, αλλά στο όνομα της Γαλλίας».
Και αυτό έχει αποδειχθεί σε διάφορους τομείς, από τη διπλωματία μέχρι την άμυνα και το εμπορικό πεδίο.
Την περασμένη εβδομάδα, για παράδειγμα, το Παρίσι αντέδρασε με δυσφορία στην πρόταση του γερμανού υπουργού Οικονομικών O. Scholzνα παραδώσει η Γαλλία στην ΕΕ τη μόνιμη έδρα της στο Συμβούλιο Ασφαλείας.
Όταν πρόκειται για την κοινή ευρωπαϊκή άμυνα, και ιδιαίτερα τον «ευρωπαϊκό στρατό», ο Μακρόν χάνεται σε γενικότητες, κάτι που για πολλούς παρατηρητές σημαίνει ότι δεν τον ενδιαφέρει πραγματικά το θέμα.
Ακόμη και στο πεδίο της τεχνητής ευφυΐας, όπου η Γαλλία και η Γερμανία έχουν δεσμευτεί να συνεργαστούν στενότερα για να αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό από την Κίνα και τις ΗΠΑ, οι δύο χώρες μοιάζει να ακολουθούν διαφορετικές ατζέντες.
Η αποτυχία του Μακρόν να ανταποκριθεί στις προσδοκίες που υπήρχαν γι’ αυτόν δεν είναι κακά νέα μόνο για τη μεταρρύθμιση της ΕΕ. Πολλοί ήλπιζαν ότι όταν η A. Merkel εγκατέλειπε τη θέση της, εκείνος θα αναλάμβανε τον ρόλο του ντε φάκτο ηγέτη της ΕΕ.
Μέχρι τώρα, τίποτα δεν δείχνει ότι θα τα καταφέρει.
«Ο Macron δεν μπορεί να γεμίσει το κενό και αυτό δείχνει ότι το κενό δεν μπορεί να γεμίσει», λέει ο Τεχάου.
