Υπάρχει κοινή αντίληψη στο ποιο είναι το κομβικό πολιτικό οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα της Χώρας σήμερα ;
Παραδοσιακά τις τελευταίες δεκαετίες η μέση κοινωνική αντίληψη, του μείζονος και του ελάσσονος ζητήματος που αντιμετώπισε η Χώρα, ήταν και είναι μάλλον ανύπαρκτη και αυτό φαίνεται από τις ολέθριες πολιτικές επιλογές μιας κοινωνίας στην οποία απουσιάζει η συνείδηση της κοινωνικότητας και περισσεύει ο ατομικισμός που συνδυασμένος με την λογική του κομματισμού ή την εξατομικευμένη “θεωρία” του “μη χείρον – βέλτιστο” έχει δημιουργήσει ένα αδιέξοδο πολιτικής εκπροσώπησης, που έφερε την Χώρα εδώ που βρίσκεται σήμερα
Η χώρα εκτός από Αμερικανικό προτεκτοράτο παραδοσιακά, μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι και μια αέναη αποικία χρέους ανέλεγκτου και διαρκώς αυξανόμενου, που έχει υποθηκεύσει το μέλλον των νεοελλήνων τουλάχιστον στον παρόντα αιώνα!
Ποιο είναι το κορυφαίο πρόβλημα της Χώρας σήμερα;
Είναι το έλλειμμα Δημοκρατίας και η “ανάποδη εικόνα” που βιώνουμε, στην οποία οι πολιτικοί μεταπράτες των Αθηνών παρουσιάζουν τον αυταρχισμό και την έκφανση μιας απροκάλυπτης κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας ως Δημοκρατία;
Είναι η μετατροπή της κουτσής, έτσι και αλλιώς, αστικής κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, με παραδοσιακά έντονα τα χαρακτηριστικά του κοτζαμπασισμού που έρχεται απ’ το απότοκο της Οθωμανικής κτήσης, πάνω στο οποίο οικοδομήθηκε η “εγγυημένη απελευθέρωση” των Ελλήνων, σε μια απροκάλυπτη κοινοβουλευτική ολιγαρχία στην οποία απουσιάζει πλήρως η κοινωνία από την πολιτική, αφού δεν έχει τη δυνατότητα να εκφράσει γνώμη για τα μείζονα και τα ελάσσονα ζητήματα που την ταλανίζουν ούτε μέσα από την οργάνωση των πολιτικών κομμάτων;
Θυμάται κανείς ποιος ήταν εκείνος, που εκτός απ’ το πρώτο και βασικό μνημόνιο του 2010 έβαλε και την ταφόπλακα στη μορφή της αποκεντρωμένης πολιτικής δράσης των κομμάτων, που μέσα από τον διακτινισμό της οργανωτικής δομής τους, που ήταν απ’ ευθείας συνδεδεμένος με την κοινωνία και σε τοπικό και σε περιφερειακό επίπεδο, είχε άμεση και αμφίδρομη πληροφόρηση με την κοινωνία;
Να θυμίσω λοιπόν ότι η απόφαση του ΓΑ Παπανδρέου το 2007 για εκλογή “αρχηγού” ή προέδρου κόμματος από την κοινωνία, γενικώς νεοταξικώς και αορίστως, την οποία ασθμαίνοντας ακολούθησε και ο έτερος πυλώνας του πολιτικού μεταπρατισμού στην Ελλάδα (ΝΔ), οδήγησε στη διάλυση της πολιτικής οργάνωσης στην κοινωνία, στην απροκάλυπτη κοινωνική ιδιώτευση και την επέκεινα μετατροπή του αστικοδημοκρατικού πολιτικού μοντέλου σε ολιγαρχικό με κοινοβουλευτικό μανδύα
Τυχαίο;… Καθόλου!
Άλλωστε οι μετά το 2007 εξελίξεις δείχνουν ξεκάθαρα ότι αυτό αποτελούσε ένα καλά οργανωμένο σχέδιο, με προκάλυμμα την “θεωρία της ανοιχτής κοινωνίας και της παγκόσμιας διακυβέρνησης” της οποίας ο κ Γιώργος Παπανδρέου είναι υποστηρικτής και την οποία ενθέρμως επικαλούνταν και από βήματος της Βουλής των Ελλήνων!
Ποιο λοιπόν είναι το μέγα πολιτικοκοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα της χώρας σήμερα;
ΤΟ ΜΕΊΖΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΉΜΕΡΑ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΎΡΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ” ΔΕΘΗΚΕ” Η ΧΏΡΑ ΣΕ ΑΥΤΌ
Το έλλειμμα Δημοκρατίας και η ποιότητα της δημόσιας έκφρασης και δράσης απορρέουν απ’ το γεγονός ότι η Χώρα είναι και θα παραμείνει, έως αποπληρώσεως του 75% του χρέους που της φορτώθηκε, ΔΈΣΜΙΑ ΧΡΕΟΥΣ του οποίου η διευθέτηση υπάγεται στο διαβόητο Βρετανικό δίκαιο και με βάση αυτό ενεχυριάστηκαν οι Δημόσιες υποδομές της χώρας και θα εκπλειστηριαστεί η επί ενεχύρω ιδιωτική περιουσία των κατοίκων της χρεοδουλοπαροικίας
Ο Μέντορας των Ελλήνων συνταγματολόγων, κ Γιώργος Κασιμάτης, παρών από το 2011, προσπάθησε όσο τα μέσα του το επέτρεψαν να ενημερώσει τους πολίτες…
“Υπάρχει στο μνημόνιο” , έλεγε και λέει, “ρητή παραίτηση δικαιωμάτων εθνικής κυριαρχίας
Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε υπογραφεί κάτι τέτοιο
Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας
Ούτε με το πιστόλι τον κρόταφο δεν υπογράφεις κάτι τέτοιο…”
Είναι δήλωσή του σε συνέντευξη σε τηλεοπτικό μέσο ενημέρωσης το 2016 όταν ρωτήθηκε για την υπόθεση μνημόνιο στην Ελλάδα
Πόσοι ενημερώθηκαν;…
Όσοι ήθελαν, όσοι έψαξαν και ενδιαφέρθηκαν και δυστυχώς, όπως συνήθως σε αυτή την χώρα αριθμητικά ελάχιστοι…
Οι λοιποί περιδιάβαιναν και περιδιαβαίνουν τα “κομματικά μαντριά” ολιγαρχικού χαρακτήρα, φανατιζόμενοι και φανατίζοντες μέσα από ανούσιες ρητορείες και διαπληκτισμούς για τα ελάσσονα , αναζητώντας ψίχουλα ψευδαισθήσεων
Πάντα ευπειθής
Νίκος Σίμος
