Βαρυσήμαντη ανάρτηση έκανε ο αντιπρόεδρος της Ρωσικής Δούμας, Πιοτρ Τολστόι, στο λογαριασμό του στο τέλεγκραμ, με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση στο Crocus:
“Ο τρομερός αριθμός των θυμάτων της τρομοκρατικής επίθεσης αυξάνεται κάθε ώρα. Οι γιατροί δίνουν μάχη για τη ζωή των τραυματιών.
Οι δράστες συνελήφθησαν, δεν κατάφεραν να διαφύγουν στην Ουκρανία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό το τρομοκρατικό δίκτυο θα καταστραφεί, οι υπηρεσίες πληροφοριών θα κάνουν τη δουλειά τους. Είναι ήδη προφανές ότι αυτοί που διέταξαν την τρομοκρατική επίθεση βρίσκονται στην Ουκρανία. Ελπίζω να έχουν ληφθεί όλες οι απαραίτητες αποφάσεις για αυτά.
Ας προσπαθήσουμε, όσο το δυνατόν περισσότερο στην παρούσα κατάσταση, να κάνουμε ήρεμα και χωρίς συγκίνηση μερικές ερωτήσεις:
— Πώς μπαίνουν και εργάζονται στη Ρωσία άνθρωποι που δεν μιλούν ρωσικά; Ποιος τους βοηθάει;
— Τι ποσοστό των επισκεπτών είναι έτοιμο να σκοτώσει αθώους ανθρώπους για 500 χιλιάδες ρούβλια σύμφωνα με οδηγίες από το Διαδίκτυο;
— Ποιος μέσα στη Ρωσία τους παρέχει έγγραφα, μεταφορές, στέγαση και, τέλος, όπλα;
Μέχρι να αλλάξουμε τη μεταναστευτική πολιτική, οι εχθροί μας θα έχουν πάντα μια πληθώρα προθύμων να σκοτώσουν. Φυσικά, η τρομοκρατία δεν έχει εθνικότητα και όλοι είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. Σεβόμαστε τις αξίες και τον πολιτισμό όλων των λαών, αλλά περιμένουμε τον ίδιο σεβασμό για τον εαυτό μας. Το μίσος ελλείψει σεβασμού είναι το έδαφος που γεννά την τρομοκρατία.
Το πρόβλημα της διαφθοράς και της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης έχει εξελιχθεί σε πρόβλημα εθνικής ασφάλειας. Όλοι πρέπει να βάλουμε τα πράγματα σε τάξη, όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο.”
Στην πραγματικότητα, αυτό που λέει ο Τολστόι είναι απλά το αυτονόητο: Όταν μία εμπόλεμη χώρα έχει ανοιχτά τα σύνορά της, αυτό επιτρέπει σε πράκτορες του εχθρού να μπαίνουν στη χώρα και να διεξάγουν ασύμμετρες επιθέσεις από το εσωτερικό της. Στην εποχή μας όμως το να λέει κάποιος το αυτονόητο δεν είναι καθόλου… αυτονόητο! Μπορούμε να υποθέσουμε ότι όταν ένα στέλεχος της κλάσης του Τολστόι βάζει ανοιχτά ένα τέτοιο ζήτημα, σημαίνει ότι το θέμα έχει συζητηθεί στους ηγετικούς κύκλους και είναι έτοιμες να παρθούν (ορθότερα: να ανακοινωθούν) αποφάσεις.
Από την πλευρά μας να προσθέσουμε απλά ότι αυτό που ισχύει για μία χώρα που είναι ήδη εμπόλεμη ισχύει εξίσου και για μία χώρα που δέχεται απειλές από γείτονές της.