Η ηθοποιός έγινε γνωστή τη δεκαετία του 1950 και εκτός από την υποκριτική, ασχολήθηκε με τη φωτογραφία και τη γλυπτική.
Η Ιταλίδα ηθοποιός Τζίνα Λολομπρίτζιτα, μια από τις σημαντικότερες ηθοποιούς και σύμβολο του σεξ της δεκαετίας του 1950 και του 1960 διεθνώς, πέθανε σε ηλικία 95 ετών, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων ANSA.
Υπήρξε μια από τις λίγες Ιταλίδες ηθοποιούς που έχουν πρωταγωνιστήσει σε πολλές αμερικανικές ταινίες κάνοντάς την αστέρι στο Χόλυγουντ.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της συνεργάστηκε με Ιταλούς σκηνοθέτες μεγάλου καλλιτεχνικού διαμετρήματος όπως οι Βιττόριο ντε Σίκα, Μάριο Μονιτσέλι, Πιέτρο Τζέρμι και Μάριο Σολντάτι. Στη Γαλλία συνεργάστηκε με σκηνοθέτες του διαμετρήματος των Ρενέ Κλαιρ και Κριστιάν-Ζακ.
Από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του πενήντα η «Lollo», όπως ονομαζόταν από τον Τύπο, έγινε πρωταγωνίστρια διεθνών παραγωγών του Χόλυγουντ, όπως «Πιο δυνατός απ’ τον Διάβολο» του Τζον Χιούστον, με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και την Τζένιφερ Τζόουνς, «Διασταυρούμενα σπαθιά» με τον Έρολ Φλιν και το «Η ωραιότερη γυναίκα του κόσμου», με τον Βιτόριο Γκάσμαν, μια βιογραφική ταινία πάνω στη ζωή της σοπράνο Λίνα Καβαλιέρι.
Σ ‘αυτό το ρόλο η Λολομπρίτζιτα έδωσε μια δυνατή ερμηνεία ως τραγουδίστρια όπερας, και απέσπασε το βραβείο «David di Donatello» Α’ Γυναικείου Ρόλου, βραβεία που ίδρυσε η Ιταλική Ακαδημία Κινηματογράφου εκείνη την χρονιά.
Πρωταγωνίστησε στο «Βαριετέ» του Κάρολ Ριντ, δίπλα στους Μπαρτ Λάνκαστερ και Τόνι Κέρτις, στην ταινία« Η Παναγία των Παρισίων» (1956), όπου ερμήνευσε την όμορφη και αισθησιακή Εσμεράλδα, δίπλα στον Άντονι Κουίν, ο οποίος υποδύθηκε τον Κουασιμόδο, «Η ωραία της Καλκούτας» του Τζον Στάρτζες, μαζί με τον Φρανκ Σινάτρα, «Ο Σολομών και η βασίλισσα του Σαβά» (1959) του Κινγκ Βάιντορ, με τον Γιουλ Μπρίνερ (που αντικατέστησε τον Τάιρον Πάουερ, ο οποίος πέθανε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων).
Η «Μόνα Λίζα του 20ου αιώνα» όπως την αποκαλούσαν για δεκαετίες κρατούσε τον τίτλο της πιο όμορφης γυναίκας του κόσμου.
Τον Ιανουάριο του 1949 παντρεύτηκε τον Σλοβάκο γιατρό Μίλκο Σκόφιτς, στο όρος Terminillo di Rieti, ο οποίος υπηρέτησε τους πρόσφυγες που στεγάζονταν προσωρινά στο κινηματογραφικό στούντιο «Τσινετσιτά».
Τον Ιούλιο του 1957 απέκτησαν έναν γιο, τον Αντρέα Μίλκο Σκόφιτς, ο οποίος τους χάρισε έναν εγγονό, τον Ντιμίτρι, που γεννήθηκε το 1994. Το 1971 χώρισε τον σύζυγό της, με τον οποίο ζούσε τουλάχιστον 5 χρόνια χωριστά, καθώς εκείνος είχε ήδη αρχίσει μια σχέση με αυστριακή τραγουδίστρια της όπερας.
Από τη δεκαετία του ’50 ζούσε σε μια μεγάλη βίλα στην Αππία οδό στη Ρώμη.