Εχουν πληρώσει τουλάχιστον €2 εκατ. για drones φύλαξης, χωρίς να επενδύουν σε πραγματικές υποδομές ασφάλειας
Ο ΟΣΕ προτιμά να δίνει λεφτά σε «ημετέρους» με φωτογραφικές αναθέσεις και διαγωνισμούς για την ασφάλεια του δικτύου και των εγκαταστάσεων, παρά να μεριμνήσει για την εγκατάσταση τηλεδιοίκησης και άλλων συστημάτων ασφάλειας, η απουσία των οποίων ήταν ένας από τους βασικούς λόγους του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών. Αλλη μια κραυγαλέα περίπτωση, αντίστοιχη των σκανδάλων στην Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα ή στα ΕΛΤΑ, με «πάρτι» κατασπατάλησης των χρημάτων των φορολογουμένων από μια δημόσια επιχείρηση.
Μια απλή επίσκεψη στη Διαύγεια αρκεί για να διαπιστώσει κάποιος ότι ο ΟΣΕ ξοδεύει χιλιάδες ευρώ μηνιαίως για τη φύλαξη των εγκαταστάσεών του με drones. Το αξιοσημείωτο είναι πως οι εταιρείες στις οποίες αναθέτει τα έργα μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό. Εχουν μέχρι και κοινή διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Πρόκειται για δύο εταιρείες οι οποίες εμφανίζονται να παίρνουν τα έργα έπειτα από πρόσκληση του ΟΣΕ για παροχή υπηρεσιών φύλαξης σιδηροδρομικών εγκαταστάσεων και ανοιχτής γραμμής με τη χρήση drones. Τα ποσά ανέρχονται σε πολλές χιλιάδες ευρώ τον μήνα, ενώ το συνολικό ποσό που έχουν λάβει οι εταιρείες από το 2022 και έπειτα ανέρχεται σε τουλάχιστον 2 εκατ. ευρώ.
«Δίδυμες» εταιρείες
Η Ιντερ Σταρ Σεκιούριτι ΕΠΕ και η Starguard ΕΠΕ είναι αυτές που προσκαλούνται από τον ΟΣΕ ώστε να καταθέσουν προσφορά για τις υπηρεσίες φύλαξης με πτητικά μέσα. Κατά πάγια πρακτική της διοίκησης του οργανισμού είναι οι μόνες εταιρείες που λαμβάνουν τη σχετική πρόσκληση. Εντοπίζονται εντούτοις περιπτώσεις που στάλθηκε πρόσκληση ενδιαφέροντος και σε τρίτη εταιρεία – ενδεχομένως για τα μάτια του κόσμου, καθώς δεν τους ανέθεσαν το έργο. Εύκολα συνάγεται ότι οι δυο «δίδυμες» εταιρείες δεν είναι οι μοναδικές που ασχολούνται με την εν λόγω δραστηριότητα εντός της ελληνικής αλλά και ευρωπαϊκής επικράτειας.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα πρόσωπα που βρίσκονται πίσω από τις δύο εταιρείες. Διαχειριστής της Ιντερ Σταρ εμφανίζεται ο Νικόλαος Τσαντσαράκης, ενώ της Starguard ο Απόστολος Τρεχαντίνης. Φαινομενικά οι διαχειριστές των δύο εταιρειών δεν συνδέονται, ωστόσο με μια δεύτερη ματιά γίνεται αντιληπτό πως από την ίδρυση της Starguard και μέχρι το 2016 διαχειριστής της ήταν ο Ν. Τσαντσαράκης. Οταν εκείνος αποχώρησε από τη διαχείριση της εταιρείας πούλησε τα εταιρικά του μερίδια, τα οποία αγοράστηκαν από την κυπριακή εταιρεία Εμπελμπουργκ Χόλντινγκς Λίμιτεντ, η οποία αποτελεί πλέον εταίρο και μέλος στη Starguard.
Από το 2016 και στο εξής διαχειριστής ανέλαβε ο Απ. Τρεχαντίνης. O ίδιος τα επόμενα χρόνια αγοράζει εταιρικά μερίδια ώστε σήμερα να είναι ένας από τους βασικούς εταιρικούς μεριδιούχους της εταιρείας μαζί με την κυπριακή Εμπελμπουργκ Χόλντινγκς Λίμιτεντ.
Ωστόσο δεν γνωρίζουμε ποιοι είναι οι εταίροι τής εν λόγω κυπριακής εταιρείας καθότι το κυπριακό δίκαιο κρύβει καλά τους εταίρους (ένας εταίρος μπορεί να κατέχει τα εταιρικά μερίδια ως εμπιστευματοδόχος για άλλο πρόσωπο). Πρόκειται για θεσμό του αγγλικού δικαίου που χρησιμοποιούν στο σύνολό τους τα ιρλανδικά funds που αγόρασαν τα «κόκκινα» δάνεια με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου και ουδείς γνωρίζει τους πραγματικούς εταίρους.
Η δεύτερη εταιρεία, η Ιντερ Σταρ, έχει ως διαχειριστή και εταίρο επίσης το ίδιο πρόσωπο, δηλαδή τον Ν. Τσαντσαράκη. Ομως σε έγγραφο του ισολογισμού της Ιντερ Σταρ για το 2013 υπογράφει ως οικονομικός διευθυντής ο Απ. Τρεχαντίνης, που είναι διαχειριστής και εταίρος της Starguard.
Επιπλέον, οι δύο εταιρείες μοιράζονται ακόμη πολλά κοινά, τα οποία συγκλίνουν στο γεγονός ότι πρόκειται για κοινού συμφέροντος εταιρείες ή τουλάχιστον για ίδια πρόσωπα πίσω από αυτές. Πέρα λοιπόν από τα ίδια πρόσωπα που βρίσκονται στη διαχείριση αλλά και την κατοχή εταιρικών μεριδίων, σε επίσημα έγγραφα στη Διαύγεια εμφανίζονται με την ίδια διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και ίδιο αριθμό φαξ, με αριθμούς τηλεφώνου που έχουν διαφορά μόνο ενός ψηφίου, οι οποίοι ωστόσο είναι καταχωρημένοι στην ίδια εταιρεία αλλά και στο ίδιο κτιριακό συγκρότημα, χρησιμοποιώντας τεχνηέντως διαφορετική διεύθυνση. Μάλιστα η Ιντερ Σταρ εμφανίζεται σε έγγραφο αναρτημένο στη Διαύγεια με διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο οποίο περιέχεται το όνομα «Τρεχαντίνης».
Ενα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο στην υπόθεση είναι ότι ο κοινός παρονομαστής των δύο εταιρειών εν ονόματι Νικόλαος Τσαντσαράκης εμφανίζεται στο μεγάλο σκάνδαλο Pandora Papers με εταιρείες στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους. Οι περίεργες συμπτώσεις όμως δεν τελειώνουν εδώ. Η εταιρεία Ironton Services Limited, η οποία εμφανίζεται στα Pandora Papers και συνδέεται με τον Τσαντσαράκη, έχει την ίδια διεύθυνση (Agapinoros 5, Apollo Hights Aphrodite Hills, Flat/Office A11 Kouklia Paphos 8509 Cyprus) με την προαναφερθείσα κυπριακή εταιρεία Εμπελμπουργκ Χόλντινγκς Λίμιτεντ, η οποία απέκτησε τα εταιρικά μερίδια της Starguard από τον Ν. Τσαντσαράκη.
Φωτογραφικοί διαγωνισμοί
Τα κριτήρια που ορίζει ο εκάστοτε διαγωνισμός είναι πάντα πολύ συγκεκριμένα, όπως η ύπαρξη μηχανολόγου τεχνολόγου με προϋπηρεσία δέκα ετών στις υπηρεσίες φύλαξης ή η ύπαρξη τριών τεχνολόγων ηλεκτρονικών. Οι όροι αυτοί ορθώνουν εμπόδια στον ελεύθερο ανταγωνισμό υπό τον οποίο λειτουργούν οι εταιρείες σεκιούριτι. Ακόμη και όταν απευθύνεται πρόσκληση σε κάποια άλλη εταιρεία πέρα από τις δύο προαναφερθείσες, η ανάθεση πάντα δίνεται σε μία από τις δύο. Είναι απορίας άξιο λοιπόν πώς μόνο αυτές οι δύο εταιρείες από όσες δραστηριοποιούνται είναι ικανές να αναλάβουν τη φύλαξη των εγκαταστάσεων του ΟΣΕ.
Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση, ειδικά όταν μιλάμε για φωτογραφικούς διαγωνισμούς ώστε να γίνει μεταφορά χρήματος σε συγκεκριμένες εταιρείες. Είναι το λιγότερο ύποπτο ότι γίνεται πρόσκληση σε μόνο δύο εταιρείες, τις οποίες όπως φαίνεται από τα παραπάνω διαχειρίζονται τα ίδια πρόσωπα.
Το τι συμβαίνει στον ΟΣΕ είναι μάλλον ξεκάθαρο. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη δημόσια επιχείρηση όπου γίνονται εξυπηρετήσεις σε «ημετέρους», οι οποίες φυσικά ενδεχομένως να υποκρύπτουν αδιαφανείς συναλλαγές και συμφωνίες.