Χάρτες της «Μεγάλης Αλβανίας» που περιλαμβάνουν και τμήματα της Ηπείρου, δημοσιοποιούνται τακτικά και προβάλλονται σε εκδηλώσεις διάφορων οργανώσεων που ως κοινό παρονομαστή έχουν τον εθνικιστικό ακτιβισμό στη γείτονα.
Πρόκειται για μία ενοχλητική προπαγάνδα που επηρεάζει την κοινωνία και τροφοδοτεί τον ανθελληνισμό προσδιορίζοντας συμπεριφορές, ενίοτε και κρατικές.
Αυτή την φορά όμως οι χάρτες δημοσιεύθηκαν σε επίσημη έντυπο του Υπουργείου Άμυνας της Αλβανίας και αυτό αποτελεί ένδειξη- ίσως και απόδειξη αφενός για το κλίμα που καλλιεργείται στις ένοπλες δυνάμεις και αφετέρου για τη στάση του επίσημου κράτους που συχνά ασπάζεται τον εθνικιστικό τυχοδιωκτισμό.
Τι κι αν είναι χώρα μέλος στο ΝΑΤΟ και υποψήφια προς ένταξης στην ΕΕ η Αλβανία… Ευχολόγια και ρητορική εξ άλλου χρησιμοποιούνται εντέχνως από την πολιτική ηγεσία της γείτονας ενώ απέχουν από τις πράξεις και τις ενέργειες της.
Ο συγκεκριμένος χάρτης συνοδεύει ιστορικό σημείωμα για το Συνέδριο του Βερολίνου – θέρος 1878 – στο τεύχος αρ. 28 της 18ης Ιουλίου 2025 στο 16-σέλιδο περιοδικό «Ουστρία» (USHTRIA) – Ο ΣΤΡΑΤΟΣ, κεντρική έκδοση του Υπουργείου Αμύνης της Αλβανίας και σε δεσπόζουσα θέση στη σελίδα 12.
Η δημοσίευση μάλιστα έγινε λίγες μέρες μετά την επίσκεψη στην Κορυτσά του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας Γιώργου Γεραπετρίτη που δεν πήρε απάντηση στην αντιφώνηση του παρόντος Αλβανού ομολόγου του και στην επισήμανση που έκανε ότι οι δύο χώρες παραμένουν σταθερές στη θέση περί μη αλλαγής κρατικών συνόρων!!!
Για την αλβανική ιστοριογραφία αποτελεί στερεότυπο ότι το Συνέδριο του Βερολίνου κατατεμάχισε στους γείτονες τα Αλβανικά εδάφη. Προφανώς τότε η ιδέα ιδρύσεως Αλβανικού έθνους ούτε κατά διάνοια υπήρχε ποσό μάλλον η διαμόρφωση εδαφικής επικράτειας και συναφή που αφορούν στις κρατικές οντότητες.
Πλην όμως το στίγμα παραμένει.
Και σε μια εποχή όπου ο κόσμος βράζει έχει σημασία ότι στην Κεντρική Έκδοση των Ενόπλων Δυνάμεων της Αλβανίας αναρτάται χάρτης της «Κόκκινης Πατρίδας» που επιχειρεί ανά διαστήματα να ενοχλεί τις γειτονικές χώρες.
Δεδομένης βέβαια, της πραγματικότητας, της αδυναμίας πρακτικής εφαρμογής τέτοιων διεκδικήσεων και κυρίως της δημογραφικής κενότητας, να φαίνονται γελοία και γραφικά τέτοια σκαριφήματα.
Πλην όμως στα πλαίσια ανορθόδοξου πολέμου και της ανίερης συμμαχίας της Αλβανίας στους στρατηγικούς σχεδιασμούς της Άγκυρας προσλαμβάνουν άλλη διάσταση και δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα.
Η «Γαλάζια Πατρίδα» από την Ανατολή και η «Ερυθρά» στο Βορρά ενέχουν προφανώς κοινό στόχο: τον Ελληνισμό. Εξ άλλου είναι γνωστή η λαϊκή παροιμία ότι ο ψύλλος μπορεί να μην σκοτώνει αλλά σε αφήνει άυπνο. Καμιά φορά μάλιστα οι ψύλλοι μεταδίδουν και μολυσματικές ασθένειες με τα τσιμπήματα τους.
Στο προηγούμενο μάλιστα τεύχος το «ΟΥΣΤΡΙΑ» είχε δηλητηριώδη πάλι ιστορικό σημείωμα – αφιέρωμα στην έμμονη φαντασίωση του Αλβανικού κατεστημένου και βαθέους κράτους για «Ελληνική Γενοκτονία εις βάρος των Μουσουλμάνων Τσάμηδων». Το περιεχόμενο του σημειώματος και τα υπονοούμενα αξίζει ειδικής ανάλυσης…
Το ότι όλα αυτά τα ζητήματα συντήρησης ιδεολογήματος εδαφικών διεκδικήσεων εις βάρος της Ελλάδας αποτελούν συνιστώσα της κρατικής πολιτικής στην Αλβανία έχουν καλύτερη τεκμηρίωση όταν εξεταστεί το πρόγραμμα και τα εγχειρίδια Ιστορίας και Γεωγραφίας του Αλβανικού Έθνους που διδάσκονται υποχρεωτικά και τελούν υπό την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας κι Επιστήμης της Αλβανίας.
Θεωρώντας ότι τα Θεσπρωτικά φύλα και των Χαόνων υπήρξαν Ιλλυρικά άρα – κατά την αυθαίρετη ερμηνεία της κυρίαρχης καθεστωτικής ιστορίας στην Αλβανία – Αλβανικά, διδάσκουν ανερυθρίαστα ότι στις περιοχές: «Τσαμουριάς», Ιωαννίνων, Πρέβεζας, Καστοριάς, Άρτας, Φλώρινας, Γρεβενών κ.α. «κατά καιρούς εγκαταστάθηκαν και μειοψηφίες Ελληνικών πληθυσμών»!!!
Εξ άλλου ο χάρτης με το «έντονο ερυθρό της καρδιάς» των αετών του Αλβανικού εθνικισμού στο έντυπο των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ο ίδιος ακριβώς μ’ αυτόν που σε πιο ήπιες χρωματικές εκδοχές προσφέρεται και στα «αετόπουλα» των σχολικών θρανίων.
Η Αθήνα αντί να επαναλάβει το ίδιο σφάλμα –κολάσιμο για το εθνικό συμφέρον – στο Μακεδονικό, όπου ομολογήθηκε ύπαρξη τέτοιου έθνους και γλώσσας, θα πρέπει να αξιώσει, πριν περεταίρω εξελίξεων στην ενταξιακή διαδικασία της Αλβανίας στην ΕΕ, την απάλειψη τους. Τουλάχιστον στη σφαίρα του δημοσίου και της κρατικής πολιτικής.
ΠΗΓΗ epiruspost
