Η Εκκλησία Σκοπίων, ονομαζόμενη σε Εκκλησία Αχρίδος, απεσπάσθη με τις ευλογίες του Βαρθολομαίου από το Πατριαρχείο Σερβίας στο πλαίσιο της εκκλησιαστικής απομόνωσης του Βελιγραδίου εξαιτίας και του φιλορωσικού προσανατολισμού του τελευταίου.
Ο Βαρθολομαίος της Κωνσταντινουπόλεως επαναλαμβάνει με εκκλησιαστικούς όρους αυτό που διέπραξε στην Ουκρανία, αναγνωρίζοντας παράνομα αυτοκέφαλη Εκκλησία Ουκρανίας και απόσπασή της από το Πατριαρχείο Μόσχας, προετοιμάζοντας όσα τραγικά επακολούθησαν με τον πόλεμο στην Ουκρανία!!!
Ο ρόλος που επιδιώκει να αναλάβει ο Πατριάρχης Μόσχας
Στην αναγνώριση της Εκκλησίας των Σκοπίων με την ονομασία Εκκλησία Αχρίδος προχώρησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, υπό την Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου.
Οι εξελίξεις στο θέμα αυτό, που κυοφορείται από έτους είναι ραγδαίες καθώς, σύμφωνα με ελληνικές πηγές, συνδυάζονται και με την κατάσταση στο μέτωπο της Ουκρανίας και του ρόλου που επιδιώκει να αναλάβει ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε σχετικό ανακοινωθέν της αρχιγραμματείας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, το Οικουμενικό Πατριαρχείο «Ἀναγνωρίζει ὡς ὄνομα τῆς Ἐκκλησίας ταύτης τό “Ἀχρίδος” (νοουμένης τῆς περιοχῆς τῆς δικαιοδοσίας αὐτῆς μόνον ἐντός τῶν ὁρίων τῆς ἐπικρατείας τοῦ κράτους τῆς Βορείου Μακεδονίας), ὡς ὑπεσχέθη ἐγγράφως πρός τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί ὁ Προκαθήμενος αὐτῆς, ἀποκλείουσα τόν ὅρον “Μακεδονική”καί οἱοδήτι ἄλλο παράγωγον τῆς λέξεως “Μακεδονία”».
Με την ίδια απόφαση:
Η Αγία και Ιερά Σύνοδος, συνελθούσα σήμερον, Δευτέραν, 9ην Μαίου 2022, υπό την προεδρείαν της Α. Θ. Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, συνεζήτησε διεξοδικώς το εκκλησιαστικόν θέμα των Σκοπίων, και, αξιολογήσασα εις τελικήν φάσιν την υποβληθείσαν τη Μητρί Εκκλησία έκκλητον προσφυγήν της εκείσε Εκκλησίας, ως και τας αλλεπαλλήλους εκκλήσεις της Πολιτείας της Βορείου Μακεδονίας, απεφάσισε τα εξής:
1) Δέχεται εις ευχαριστιακήν κοινωνίαν την Ιεραρχίαν, τον κλήρον και τον λαόν της υπό τον Αρχιεπίσκοπον κ. Στέφανον Εκκλησίας ταύτης, θεραπεύουσα την πληγήν του σχίσματος, και επιχέουσα εις το τραύμα των εκείσε αδελφών ημών Ορθοδόξων “έλαιον και οίνον”. Προς τούτο εκδίδεται και η σχετική Πατριαρχική και Συνοδική Πράξις.
2) Επαφίησιν εις την Αγιωτάτην Εκκλησίαν της Σερβίας την ρύθμισιν των μεταξύ αυτής και της εν Βορείω Μακεδονία Εκκλησίας διοικητικών θεμάτων, εν τω πλαισίω ασφαλώς της ιεροκανονικής τάξεως και εκκλησιαστι-κης παραδόσεως.
3) Αναγνωρίζει ως όνομα της Εκκλησίας ταύτης το “Αχρίδος” (νοουμένης της περιοχής της δικαιοδοσίας αυτής μόνον εντός των ορίων της επικρατείας του κράτους της Βορείου Μακεδονίας), ως υπεσχέθη εγγράφως προς το Οικουμενικόν Πατριαρχείον και ο Προκαθήμενος αυτής, αποκλείουσα τον όρον “Μακεδονική” και οιοδήτι άλλο παράγωγον της λέξεως “Μακεδονία”.
Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον συνεχίζει να ενδιαφέρεται διά την αύξησιν, πρόοδον και ευστάθειαν της εκκλησιαστικής ταύτης οντότητος της Αχρίδος, ως έπραξε διά μέσου των αιώνων δι’ όλας τας κατά τόπους Ορθοδόξους Εκκλησίας, ως “το πανδοχείον της αγάπης, η πηγή της ευσεβείας του Γένους των Ορθοδόξων Χριστιανών” (Δράμας Παύλος)».