Οι επίσημες θέσεις των Κ.Κ. Ρωσίας για τον πόλεμο στην Ουκρανία

Η επιχείρηση του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία αποκάλυψε σημαντικές συνθήκες που οδήγησαν στην αντιπαράθεση. Γίνεται σαφές ότι η Ουκρανία άρχισε να προετοιμάζεται για τον πόλεμο ήδη από το 2014, δηλαδή πριν από οκτώ χρόνια. Για να το θέσω πιο σωστά, η Ουκρανία ωθήθηκε σκόπιμα στον πόλεμο. Για πολλούς παρατηρητές οι ενέργειες της Ρωσίας στην Ουκρανία φάνηκαν απροσδόκητες. Τώρα, με βάση πολλά διαθέσιμα στοιχεία, φαίνεται ότι ο πόλεμος ήταν αναπόφευκτος και ότι η Ρωσία αναγκάστηκε σε αυτόν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής όλα αυτά τα οκτώ χρόνια έπαιξαν ένα βρώμικο στρατηγικό παιχνίδι σπρώχνοντας δύο αδελφικούς λαούς σε έναν αιματηρό πόλεμο ο ένας εναντίον του άλλου.

Όλα ξεκίνησαν με ένα πραξικόπημα στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2014, όταν οι αντιρωσικές δυνάμεις ήρθαν στην εξουσία με την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών και των ντόπιων Νεοναζί. Η αγανάκτηση με το πραξικόπημα στην Κριμαία είχε ως αποτέλεσμα την επιστροφή της στη Ρωσία. Αυτό δεν συνέβη λόγω της παρέμβασης της Ρωσίας, αλλά λόγω της ξεκάθαρα εκφρασμένης βούλησης των ντόπιων να επιστρέψουν στη Ρωσία όπου ανήκε από το 1783. Ακολούθησε μια εξέγερση στο Donbass για μια προσπάθεια των νέων ηγεμόνων να επιβάλουν την ουκρανική γλώσσα στο την κυρίως ρωσόφωνη περιοχή. Το Κίεβο απέτυχε να καταστείλει αυτή την εξέγερση λόγω της ένοπλης αντίστασης του πληθυσμού.

Οι Ουκρανοί νεοναζί ερμήνευσαν αυτές τις εξελίξεις ως εδαφική κατάληψη και εθνική ταπείνωση που ζητούσε εκδίκηση. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ενθάρρυναν αυτή την ιδέα προκειμένου να ενισχύσουν τα αντιρωσικά αισθήματα στην Ουκρανία. Μετά από μια νέα αποτυχημένη προσπάθεια την άνοιξη του 2015 να καταλάβει το Donbass με τη βία, το Κίεβο αποφάσισε να προετοιμαστεί για την κατάληψη της εξεγερμένης περιοχής πιο διεξοδικά.

Στην πραγματικότητα μετά το 1991 ο στρατός θεωρήθηκε από τη νέα ουκρανική ελίτ ως κάτι περιττό. Έτσι μέχρι το 2014 απείχε πολύ από το να είναι μια αποτελεσματική μαχητική δύναμη. Ο στρατιωτικός εξοπλισμός ερήμωσε. το ηθικό των αξιωματικών και των στρατιωτών ήταν κακό λόγω των χαμηλών μισθών. Ο ουκρανικός στρατός δεν ήθελε και δεν μπορούσε να πολεμήσει. Μόνο τα ναζιστικά τάγματα που σχηματίστηκαν μετά το πραξικόπημα τον Φεβρουάριο του 2014 ήταν ικανά να πολεμήσουν. Εδώ ήρθαν οι Αμερικανοί προσφέροντας στρατιωτική βοήθεια. Εκείνη την εποχή, ο τότε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν επέβλεπε προσωπικά την αμερικανική πολιτική για την Ουκρανία, ενώ ο γιος του προσπαθούσε να κάνει μια περιουσία εξερευνώντας τους φυσικούς πόρους της Ουκρανίας.

Έχοντας αποφασίσει να πάρει πίσω το Ντονμπάς και την Κριμαία με τη βία, η κυβερνώσα ομάδα του Κιέβου ανακατεύθυνε τα οικονομικά της χώρας από τα καθήκοντα της βελτίωσης της ευημερίας του λαού στην ενίσχυση του στρατού. Ο στρατιωτικός προϋπολογισμός της Ουκρανίας έχει αυξηθεί από 1,7 δισεκατομμύρια δολάρια το 2014 σε 8,9 δισεκατομμύρια δολάρια το 2019 (5,9% του ΑΕΠ της χώρας). Για σύγκριση, ο προϋπολογισμός του 2021 διέθεσε μόνο 84 εκατομμύρια δολάρια (0,5% του ΑΕΠ) για τον πολιτισμό. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτυγχάνουν να πείσουν τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ να ξοδέψουν το 2% του ΑΕΠ για την άμυνα. Όμως, η φτωχή Ουκρανία, που μετά βίας επιβιώνει με δάνεια από το ΔΝΤ και την ΕΕ, ξοδεύει τρεις φορές περισσότερα για στρατιωτικούς σκοπούς από τα ευημερούμενα ευρωπαϊκά κράτη. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για συγκέντρωση ουκρανικών στρατευμάτων στο Ντονμπάς ή για αιχμαλωτισμένα επιχειρησιακά σχέδια. Η δυναμική των στρατιωτικών δαπανών αποδεικνύει πειστικά ότι η Ουκρανία προετοιμαζόταν σταθερά για έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας. Επί οκτώ χρόνια.

Δεν είναι μυστικό ότι μετά το 2014, η Ουκρανία όσον αφορά τη λήψη στρατηγικών αποφάσεων δεν διοικούνταν από την κυβέρνησή της, αλλά από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ εκπροσωπούμενο από την Αμερικανική Πρεσβεία στο Κίεβο. Μερικοί από τους βασικούς υπουργούς (συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών) ήταν Αμερικανοί ουκρανικής καταγωγής. Αξιωματούχοι της CIA και του FBI έλεγχαν ανοιχτά τις ουκρανικές υπηρεσίες ασφαλείας. Έως και 160 Αμερικανοί εκπαιδευτές εκπαίδευαν τον στρατό. Από το 2014 το συνολικό ποσό της στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ προς το Κίεβο ξεπέρασε τα 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Η Ουκρανία ετοιμαζόταν για πόλεμο υπό την άμεση επίβλεψη, αν τώρα εντολές της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Τεράστια κεφάλαια δαπανήθηκαν για την αποκατάσταση του στρατιωτικού υλικού. Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Donbass το 2014-15, ο ουκρανικός στρατός δεν είχε σχεδόν καθόλου αεροπορική υποστήριξη, καθώς σχεδόν όλα τα μαχητικά αεροσκάφη χρειάζονταν επισκευή. Ωστόσο, μέχρι τον Φεβρουάριο του 2022, η Ουκρανική Πολεμική Αεροπορία διέθετε περίπου 150 μαχητικά, βομβαρδιστικά και επιθετικά αεροσκάφη. Ταυτόχρονα, ισχυρές οχυρώσεις κατασκευάστηκαν κοντά στο Donbass ικανές να αντέξουν τα αντίποινα. Το πάχος των τοίχων και των οροφών ορισμένων από τις οχυρώσεις ξεπερνούσε τα 3 μέτρα οπλισμένου σκυροδέματος.

Η έναρξη του πολέμου είχε προγραμματιστεί για τα τέλη Φεβρουαρίου – αρχές Μαρτίου 2022. Σημαντικά οι μισθοί των στρατιωτών στο τέλος του 2021 εκτινάχθηκαν 3 (!) φορές από 170 σε 510 δολάρια. Η κυβέρνηση της Ουκρανίας έχει αυξήσει δραματικά το μέγεθος των Ενόπλων Δυνάμεών της.

Η ηθική και ψυχολογική εκπαίδευση του στρατού ήταν σημαντικό μέρος των πολεμικών προετοιμασιών. Το 2014 ο ουκρανικός στρατός ήταν απρόθυμος να πολεμήσει εναντίον του Ντονμπάς. Αλλά μετά από 8 χρόνια ισχυρής πλύσης εγκεφάλου σε υπερεθνικιστικό πνεύμα, στο πνεύμα της λυσσασμένης ρωσοφοβίας η κατάσταση έχει αλλάξει. Στην πραγματικότητα, ολόκληρος ο πληθυσμός της Ουκρανίας έχει γίνει θύμα πλύσης εγκεφάλου. Ενώ στη Ρωσία μιλάμε για αδελφό λαό της Ουκρανίας, τα κορυφαία ουκρανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης όλα αυτά τα οκτώ χρόνια δημιουργούσαν μια εικόνα της Ρωσίας ως εχθρού, υποκινώντας εσκεμμένα το μίσος προς τους Ρώσους.

Η ιστορία της Ουκρανίας έχει ξαναγραφτεί από ανοιχτά ρωσοφοβικές και αντικομμουνιστικές θέσεις. Τα εγχειρίδια ιστορίας για παιδιά σχολικής ηλικίας απεικόνιζαν τους Ρώσους ως εχθρούς και τους κατοίκους του Ντονμπάς ως αυτονομιστές και τρομοκράτες, παρουσιάζοντας τον πόλεμο εναντίον τους ως καλή πράξη. Τέτοιες ιδέες διατυπώθηκαν τόσο σε σχολικά βιβλία όσο και σε μεθοδολογικές κατευθυντήριες γραμμές για τους εκπαιδευτικούς.

Η τρομερή κακομεταχείριση κρατουμένων, τα βασανιστήρια τραυματισμένων Ρώσων στρατιωτών, στα οποία ακόμη και ο ΟΗΕ αναγκάστηκε να αντιδράσει, είναι άμεση συνέπεια της «κουλτούρας του μίσους» που επιβάλλεται στην Ουκρανία εδώ και πολλά χρόνια. Ακόμη και σύμφωνα με μια μεγάλη ομάδα Αμερικανών μελών του Κογκρέσου, η Ουκρανία έχει γίνει το κέντρο του διεθνούς ναζισμού.

Οι πολεμικές προετοιμασίες της Ουκρανίας ολοκληρώθηκαν μέχρι τα τέλη του 2021. Η μαχητική ικανότητα του στρατού έχει αποκατασταθεί, ο στρατιωτικός εξοπλισμός επισκευάστηκε και εκσυγχρονίστηκε, το ηθικό ανυψώθηκε στη βάση της ρωσοφοβίας. Το μίσος για τους «τρομοκράτες» και τους «αποσχιστές» του Ντονμπάς έχει εμφυτευθεί με επιτυχία στο μυαλό των στρατιωτικών. Ο ουκρανικός στρατός και τα ναζιστικά τάγματα ήταν έτοιμα για πόλεμο.

Είναι ενδιαφέρον ότι η ανάπτυξη του ναζισμού στη Γερμανία κινήθηκε σχεδόν στην ίδια γραμμή. Πρώτον, το αίσθημα ταπείνωσης από την ήττα στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ιδέες εκδίκησης που πήρε ο Χίτλερ, η βοήθεια του βρετανικού και αμερικανικού κεφαλαίου στην αναβίωση της γερμανικής πολεμικής μηχανής και τέλος η ετοιμότητα για έναρξη πολέμου εναντίον γειτονικών κρατών. Έτσι ακριβώς άρχισε να αναβιώνει ο ουκρανικός ναζισμός μετά τη συντριβή του μέχρι το 1953 στις περιοχές της ιστορικής του καταγωγής στη Δυτική Ουκρανία. Αλλά τώρα ο νεοναζισμός έγινε κρατική πολιτική σε ολόκληρη την Ουκρανία. Όλα ήταν έτοιμα για μια εισβολή στο Ντονμπάς.

Αλλά οι Αμερικανοί που έλεγχαν αυστηρά την Ουκρανία σαν να ήταν Πουέρτο Ρίκο δεν περιορίζονταν προετοιμάζοντάς την για πόλεμο. Πήγαν πολύ παραπέρα. Μετά την είσοδο του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία, ανακαλύφθηκε ότι σχεδόν 30 βιολογικά εργαστήρια υπό την αιγίδα των ΗΠΑ λειτουργούσαν στην επικράτειά της. Έκαναν έρευνα για θανατηφόρες ασθένειες συμπεριλαμβανομένου του Covid-19 και τους τρόπους διάδοσής τους. Είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν το ουκρανικό έδαφος για να αναπτύξουν βιολογικά όπλα κατά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου που απαγορεύει αυτού του είδους τα όπλα. Η έρευνα για τον Covid-19 στην Ουκρανία ξεκίνησε πολύ νωρίτερα από ό,τι έπληξε την Κίνα επιβεβαιώνοντας τους ισχυρισμούς ότι αυτή η ασθένεια αναπτύχθηκε στις ΗΠΑ και στη συνέχεια δοκιμάστηκε στην Κίνα.

Ωστόσο, ακόμη και ο εκσυγχρονισμένος ουκρανικός στρατός δεν μπορούσε να αμφισβητήσει τη Ρωσία που στεκόταν πίσω από το Ντονμπάς. Αλλά δεν ενόχλησε τους Αμερικανούς πλοιάρχους. Το μεγάλο σχέδιο ήταν να χρησιμοποιηθεί η Ουκρανία ως όπλο ενάντια στη Ρωσία. Ως εκ τούτου, οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδίασαν δύο επιλογές για τη νέα, στρατιωτικοποιημένη Ουκρανία υπό την κυριαρχία των Νεοναζί. Η πρώτη ήταν να κατακτήσει το Ντονμπάς και να εισβάλει στην Κριμαία. Η δεύτερη επιλογή ήταν να προκληθεί η ένοπλη επέμβαση της Ρωσίας.

Αυτό δεν ήταν εύκολο καθώς η Ρωσία μέχρι την τελευταία στιγμή επέμενε στην εκπλήρωση των συμφωνιών Μινσκ-2 βάσει των οποίων ο Ντονμπάς παρέμενε μέρος της Ουκρανίας, αν και με σημαντική αυτονομία. Ο πόλεμος θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εάν οι δυτικές δυνάμεις είχαν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις τους και είχαν αναγκάσει το Κίεβο να εφαρμόσει το Minsk-2. Όμως έσερναν τα πόδια τους όλα αυτά τα χρόνια ισχυριζόμενοι ότι το Κίεβο είναι πολύ πεισματάρικο.

Προκειμένου να ωθηθεί η Μόσχα στη δράση, ήρθαν συνεχώς αναφορές από δυτικές πρωτεύουσες στη Μόσχα ότι η Ευρώπη και η Αμερική είχαν κουραστεί από την παροδικότητα της Ουκρανίας και ονειρευόντουσαν να τερματίσουν αυτή την παρατεταμένη σύγκρουση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να δηλώνουν ότι δεν θα έστελναν στρατεύματα εάν ο ρωσικός στρατός εισέλθει στην Ουκρανία.

Όλα αυτά μοιάζουν έντονα με το πώς αντιμετώπισαν οι ΗΠΑ το Ιράκ το 1990. Πριν εισέλθουν στο Κουβέιτ (το οποίο το Ιράκ θεωρούσε τη γη του, παρανόμως αποσπασμένη από τους Βρετανούς), οι Ιρακινοί ζήτησαν τη γνώμη των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Αμερικανός πρέσβης στο Κουβέιτ είπε ότι «οι ΗΠΑ δεν έχουν συγκεκριμένη άποψη για τις διααραβικές συγκρούσεις, συμπεριλαμβανομένης της συνοριακής διαφοράς με το Κουβέιτ». Αλλά μόλις τα ιρακινά στρατεύματα εισέβαλαν στο Κουβέιτ, οι ΗΠΑ δημιούργησαν αμέσως έναν ισχυρό αντιιρακινό συνασπισμό και οργάνωσαν τον πλήρη οικονομικό αποκλεισμό, που είχε ως αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους, στην εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ και τη δολοφονία του Σαντάμ Χουσεΐν. Φαίνεται ότι το ίδιο μοντέλο χρησιμοποιούσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στη ρωσο-ουκρανική σύγκρουση. Ο Μπάιντεν επέστρεψε στον Λευκό Οίκο αυτή τη φορά ως Πρόεδρος των ΗΠΑ. Έπρεπε να τελειώσει τη δουλειά που είχε ξεκινήσει ως Αντιπρόεδρος.

Η Ρωσία συνειδητοποίησε ότι η Ουκρανία υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ γίνεται ένας πολύ πραγματικός κίνδυνος. Για να προσθέσετε το αίσθημα κινδύνου, οι Αμερικανοί άρχισαν να συζητούν το ενδεχόμενο ανάπτυξης στην Ουκρανία κοντά στα ρωσικά σύνορα προηγμένων συστημάτων επίθεσης πυραύλων που είχαν ήδη αναπτυχθεί στη Ρουμανία. Τον Δεκέμβριο του 2021, η Μόσχα υπέβαλε ένα σύμπλεγμα απαιτήσεων προς το ΝΑΤΟ για να διασφαλίσει τα νόμιμα συμφέροντα ασφαλείας της Ρωσίας. Η Δύση αγνόησε αλαζονικά αυτές τις απαιτήσεις, γνωρίζοντας ότι οι προετοιμασίες για την εισβολή στο Ντονμπάς βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Οι πιο έτοιμες για μάχη ενώσεις του ουκρανικού στρατού που αριθμούσαν έως και 150 χιλιάδες άτομα συγκεντρώθηκαν κοντά στο Donbass. Θα μπορούσαν να σπάσουν την αντίσταση των τοπικών στρατευμάτων μέσα σε λίγες μέρες, με την πλήρη καταστροφή του Ντόνετσκ και του Λούγκανσκ και τον θάνατο χιλιάδων υπερασπιστών του DPR-LPR. Η Ρωσία είχε την υποχρέωση να προστατεύσει πάνω από 800 χιλιάδες Ρώσους πολίτες στις δύο λαϊκές δημοκρατίες και σχεδόν 4 εκατομμύρια ρωσόφωνους εκεί. Η Μόσχα δεν είχε άλλη επιλογή παρά να παρέμβει.

Τώρα ακούγονται άγριες κραυγές από τη Δύση για τον υποτιθέμενο ρωσικό «ιμπεριαλισμό». Ωστόσο, η ευθύνη για ό,τι συμβαίνει στην Ουκρανία βαρύνει εξ ολοκλήρου τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους, οι οποίοι έχουν χρησιμοποιήσει τον αδελφό λαό της Ουκρανίας ως όπλο στα κακόβουλα σχέδιά τους να διατηρήσουν την παγκόσμια κυριαρχία. Το στρατιωτικό και βιομηχανικό συγκρότημα των ΗΠΑ ανέφερε τεράστια κέρδη. Το αίμα Ρώσων και Ουκρανών στρατιωτών καθώς και αθώων πολιτών βρίσκεται στα χέρια εκείνων και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού που σχεδίασαν και πέτυχαν αυτό το τραγικό σενάριο.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΡΩΣΙΑΣ