Ωμή καταστολή και νομικές ακροβασίες από πρόθυμους εισαγγελείς είναι η συνταγή της κυβερνητικής πολιτικής για να εξαφανίσει από το οπτικό πεδίο των «συμμάχων» Ισραηλινών όσους ειρηνικά διαδηλώνουν εν Ελλάδι για τη γενοκτονία που συντελείται σε βάρος του παλαιστινιακού λαού στη Λωρίδα της Γάζας.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη απέναντι στο κύμα αντιδράσεων του κόσμου στα λιμάνια του Αιγαίου εργαλειοποιεί –με καθεστωτική νοοτροπία– μηχανισμούς καταστολής και ταυτόχρονα διά στόματος του υπουργού Δικαιοσύνης Γιώργου Φλωρίδη ανακαλύπτει, προς τέρψιν του ακροδεξιού κοινού της, εσωτερικούς εχθρούς.
Με μια ιδιότυπη και αρμονική συνεργασία οι (πρώην «πράσινοι») υπουργοί της ΝΔ Γ. Φλωρίδης και Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ερμηνεύουν τον αντιρατσιστικό νόμο κατά το δοκούν και προσπαθούν να αντιστρέψουν την πραγματικότητα ποινικοποιώντας ειρηνικές διαμαρτυρίες.
Οπως όλα δείχνουν, οι κρουαζιέρες αναψυχής των Ισραηλινών προκαλούν πονοκέφαλο στον Κυριάκο Μητσοτάκη, καθώς φαίνεται να θέτουν σε κίνδυνο την προσωπική του σχέση με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου. Τέτοιος είναι ο πονοκέφαλος που από το βήμα της Βουλής ο Γ. Φλωρίδης έφτασε στο σημείο να αποδώσει σκοπό «υβριδικού πολέμου» στους διαδηλωτές. Συγκεκριμένα ανέφερε: «Η κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ υποστηρίζει τις βασικές στρατηγικές συμμαχίες της χώρας, όπως τη συμμαχία με το Ισραήλ, την οποία προσπαθείτε να υπονομεύσετε υπέρ της Τουρκίας. Και μη νομίζετε ότι δεν καταλαβαίνει ο ελληνικός λαός τι κάνετε αυτό τον καιρό στα λιμάνια της χώρας, όταν προσπαθείτε να αποτρέψετε με αυτές τις γελοίες περιθωριακές ομάδες την προσέγγιση των Ισραηλινών, θέλοντας να δυναμιτίσετε αυτήν τη στρατηγική συμμαχία της Ελλάδος υπέρ της Τουρκίας».
Από την «άτακτη» οπισθοχώρηση…
Στο λιμάνι της Σύρου, όπου ο κρατικός μηχανισμός πιάστηκε στον ύπνο, καθώς το κρουαζιερόπλοιο «Crown Iris» τράπηκε σε φυγή μόλις αντίκρισε τους διαδηλωτές με τις παλαιστινιακές σημαίες να διαμαρτύρονται ειρηνικά, το γόητρο της ελληνικής κυβέρνησης κάμφθηκε. Επικοινωνιακά –και όχι μόνο– έπρεπε να αντιστραφεί η πραγματικότητα και να «αφανιστούν» οι «γαλατικοί» πυρήνες από τα λιμάνια του Αιγαίου.
Πρώτος βγήκε σε τηλεοπτική συνέντευξη ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχ. Χρυσοχοΐδης, ο οποίος on air έταξε συλλήψεις σε όποιον προσπαθήσει «να εμποδίσει πολίτη τρίτης χώρας να εισέλθει στη χώρα νομίμως». Με τον τρόπο του έδωσε το σινιάλο να εργαλειοποιηθεί ο αντιρατσιστικός νόμος σε βάρος όσων διαδηλώνουν ειρηνικά για τη γενοκτονία στη Γάζα. Και όπως είδαμε, όσα έταξε ο υπουργός τα έκανε πράξη όταν το «Crown Iris» έφτασε στο λιμάνι της Ρόδου.
…στις επιχειρήσεις -σκούπα
«Η εντολή που ακούγαμε να δίνουν οι υψηλόβαθμοι ήταν “σκουπίστε τους” και ο στόχος ήταν σαφέστατος: βγάλτε τους από το οπτικό πεδίο του τουρίστα» λέει στο Documento η Αγάπη Θύρη, μόνιμη κάτοικος της Ρόδου και δικηγόρος το επάγγελμα. Για την ίδια ήταν αυτονόητο να κατέβει στο λιμάνι και να διαμαρτυρηθεί, όμως δεν περίμενε ότι τα ΜΑΤ θα δρούσαν βίαια και κατασταλτικά απέναντι σε ένα πλήθος με ξεκάθαρα ειρηνικές προθέσεις. Ο,τι συνέβη για την Αγ. Θύρη «είναι ένα ξεκάθαρο παράδειγμα άσκοπης χρήσης αστυνομικής βίας, καθώς είχες να κάνεις με πολίτες άοπλους από διάφορα ηλικιακά και κοινωνικά στρώματα».
Στο κρεσέντο καταστολής στη Ρόδο εντύπωση προκάλεσαν δύο άντρες του Λιμενικού Σώματος οι οποίοι δρούσαν με πολιτικά και χωρίς ίχνος διακριτικών. Οπως έγινε γνωστό, ανήκουν σε Κλιμάκιο Ειδικών Αποστολών (ΚΕΑ). Μάλιστα, ο ένας έδειξε υπερβάλλοντα ζήλο και επιδόθηκε σε ακραία βία σε βάρος διαδηλωτή, θυμίζοντας με τη λαβή που χρησιμοποίησε τον τρόπο σύλληψης που κατέληξε στη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ από την αμερικανική αστυνομία το 2020.
Στη Ρόδο, σε αντίθεση με τη Σύρο, έγιναν 15 προσαγωγές και οι οκτώ μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Τρεις κατηγορούνται για βία κατά αστυνομικών και για παράβαση του αντιρατσιστικού νόμου, τρεις για απείθεια και δύο για αντίσταση κατά της αρχής. Μάλιστα, η ΕΛΑΣ βασίζει την ενεργοποίηση του αντιρατσιστικού νόμου πάνω σε συνθήματα που φέρεται να είπαν κάποιοι εκ των διαδηλωτών. Από την πλευρά της η Αγ. Θύρη αρνείται ότι ειπώθηκαν «ρατσιστικά» συνθήματα και «τα μόνα συνθήματα που φωνάζαμε ήταν “free Palestine” – “stop genocide”».
«Ουδεμία πράξη υποκίνησης»
Από την πλευρά του ο συνήγορος υπεράσπισης επτά εκ των οκτώ συλληφθέντων, δικηγόρος Ρόδου Δήμος Μουτάφης, αναφέρει στο Documento πως οτιδήποτε ανέφεραν οι πελάτες του, και δη οι τρεις εξ αυτών που διώκονται για παράβαση του αντιρατσιστικού νόμου, συνιστά σε απόλυτο βαθμό και μόνο «κριτική έναντι του επίσημου κράτους και της κυβέρνησης του Ισραήλ, ούτε μία μομφή αποδίδεται σχετικά με ρατσιστικά ή φυλετικά κίνητρα και φυσικά ουδεμία πράξη υποκίνησης, πρόκλησης, διέγερσης ή προτροπής σε πράξεις βίας».
Ενώ συνεχίζει αναφέροντας ότι «η “ρατσιστική” φράση που μας αποδίδεται γίνεται άμεσα αντιληπτό πως δεν αναφέρεται σε οποιαδήποτε υποκίνηση, πρόκληση, διέγερση ή προτροπή σε πράξεις βίας, αλλά αποκλειστικά και μόνο στη στηλίτευση της σκληρής μιλιταριστικής και επιθετικής εξωτερικής πολιτικής του κράτους του Ισραήλ».
«Τα προκαθορισμένα σημεία αποχώρησης»
Οσον αφορά το αδίκημα της «αντίστασης κατά της αρχής», ο Δ. Μουτάφης αναρωτιέται πώς η ΕΛΑΣ έφτασε σε αυτό το συμπέρασμα, καθώς «όπως προκύπτει ξεκάθαρα από τα βίντεο της σύλληψης του πρώτου και της δεύτερης κατηγορούμενης, σε ουδεμία πράξη αντίστασης προέβησαν, ουδέποτε χρησιμοποίησαν τα χέρια και τα πόδια τους για να αποτρέψουν οποιονδήποτε αστυνομικό υπάλληλο να εκτελέσει τη σύλληψή τους. Τουναντίον συνεργαστήκαμε με τις αστυνομικές αρχές ακολουθώντας αυτές στο περιπολικό της αστυνομίας».
Στην περίπτωση δε του τρίτου κατηγορούμενου, «από το βίντεο της σύλληψής του προκύπτει ότι δεν τέλεσε ουδεμία αξιόποινη πράξη και φυσικά ουδεμία αντίσταση έναντι των αστυνομικών υπαλλήλων, αλλά έτι περισσότερο, δέχεται ανηλεή επίθεση μόνος του από τέσσερις αστυνομικούς, οι οποίοι τον πετούν στο έδαφος και τον χτυπούν με μανία».
Ως προς το αδίκημα της απείθειας που αποδίδεται σε τρεις από τους κατηγορούμενους ο συνήγορος υπεράσπισής τους τονίζει στο Documento ότι το αδίκημα «έλαβε χώρα σε χώρο που απείχε περισσότερα από 500 μέτρα από τον χώρο της πορείας και των επεισοδίων και μας αποδίδεται απλώς ότι δεν ακολουθήσαμε “τα προκαθορισμένα σημεία αποχώρησης”. Δεν αντιληφθήκαμε ότι υφίστατο οποιαδήποτε απαγόρευση ελεύθερης κυκλοφορίας στον χώρο ούτε ότι πρέπει να ακολουθήσουμε συγκεκριμένη διαδρομή κατά την κίνησή μας».
Η ποινικοποίηση της ένδειξης αλληλεγγύης
Τρεις έγκριτοι νομικοί σχολιάζουν στο Documento την έωλη νομικά μετάφραση του αντιρατσιστικού νόμου για τα μάτια… του Μπενιαμίν Νεταμιάχου.
Ευαγγελία (Εύα) Αμπαζή, Δικηγόρος Αθηνών: «Ακρως επικίνδυνη θεσμικά»
Μετά τις εξαγγελίες του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη σχετικά με την εφαρμογή του αντιρατσιστικού νόμου σε περιπτώσεις «παρεμπόδισης εισόδου πολιτών τρίτων χωρών» στη χώρα, ήδη την 28η Ιουλίου 2025 στη Ρόδο πραγματοποιήθηκαν συλλήψεις με την κατηγορία του νόμου 4285/2014 (αντιρατσιστικός νόμος).
Η ποινικοποίηση της πολιτικής κριτικής στάσης και ένδειξης αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης με πολιτικές εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα παγκοσμίως τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι όχι απλώς εσφαλμένη νομικά αλλά άκρως επικίνδυνη θεσμικά.
Οι πολιτικές πράξεις των ανθρώπων που στέκονται στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς επ’ ουδενί συνιστούν υποκίνηση σε βία ή συνδέονται με την εθνική ή εθνοτική καταγωγή των ανθρώπων κατά των οποίων στρέφονται. Εξάλλου οι ίδιοι ενεργοί πολίτες, που στέκονται στο πλευρό της Παλαιστίνης σήμερα, έχουν βρεθεί και θα βρεθούν να διαδηλώνουν προκειμένου να μην ξεχαστεί το Ολοκαύτωμα.
Το δικαίωμα να εκφράζει κανείς πολιτικά την αποστροφή του με συμβολικές κινήσεις σαν αυτές που λαμβάνουν χώρα στα ελληνικά νησιά συνιστά πολιτική πράξη και σε καμία περίπτωση δεν συνιστά ποινικά κολάσιμη πράξη. Μοναδικό σκοπό έχουν την άσκηση πολιτικής πίεσης στο κράτος του Ισραήλ και επ’ ουδενί διακατέχονται από ρατσιστική ή αντισημιτική διάθεση.
Επομένως, ο νομικός χαρακτηρισμός της πράξης ως «πράξεις υποκίνησης, πρόκλησης, διέγερσης ή ενέργειας που προσδιορίζονται με βάση την εθνοτική ή εθνική καταγωγή» εργαλειοποιείται με μοναδικό σκοπό την ποινικοποίηση της πολιτικής αντίδρασης των ανθρώπων που στέκονται αλληλέγγυοι στον λαό της Παλαιστίνης.
Γιώργος Κακαρνιάς, Δικηγόρος Αθηνών: «Gaza is a graveyard»
Η εφαρμογή της αντιρατσιστικής νομοθεσίας κατά των αντιπολεμικών κινητοποιήσεων, κατ’ εντολή της κυβέρνησης, αποτελεί πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας.
Το δήθεν επιχείρημα ότι οι διαδηλώσεις κατά των εγκλημάτων του Ισραήλ είναι εκφράσεις αντισημιτισμού θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως γελοιότητα, αλλά δυστυχώς βλέπουμε ότι οι εισαγγελικές αρχές πείθονται από το παράλογο και ασκούν τις σχετικές ποινικές διώξεις.
Την ίδια ώρα δεν βλέπουμε κανένα ενδιαφέρον για άσκηση ποινικών διώξεων κατά των Ισραηλινών τουριστών που κραυγάζουν «Death to Arabs» και «Gaza is a graveyard».
Τα αρμόδια δικαστήρια δεν πρέπει να συνεχίσουν αυτό τον επικίνδυνο παραλογισμό. Η καταπολέμηση του ρατσισμού και του φασισμού και η αντιρατσιστική νομοθεσία δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται αλά καρτ για την ικανοποίηση των κυβερνητικών πολιτικών και διπλωματικών επιλογών που μας καθιστούν ως κράτος συνενόχους των εγκλημάτων που τελούνται σε βάρος των Παλαιστινίων.
Κώστας Παπαδάκης, Δικηγόρος Αθηνών: «Πρόκειται για ευθεία απειλή κατά της ελευθερίας της έκφρασης»
Οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, μεταξύ τους και του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, περί εφαρμογής της αντιρατσιστικής νομοθεσίας εναντίον διαδηλωτών κατά της γενοκτονίας του Ισραήλ στη Γάζα αποτελούν ευθεία απειλή κατά των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων της ελευθερίας έκφρασης και συνάθροισης, ευτελίζοντας παράλληλα το νομοθετικό πλαίσιο κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων, το οποίο ουδέποτε εφάρμοσαν εναντίον της ΧΑ ή και του Θανάση Πλεύρη για τις γνωστές δηλώσεις του στον Εβρο. Και βέβαια συνιστούν και ευθεία παρέμβαση στην «ανεξάρτητη Δικαιοσύνη», στην οποία υπαγορεύουν διώξεις και κατηγορίες, χωρίς περιέργως κανείς από τους εκπροσώπους της, θεσμικούς και συνδικαλιστικούς, να διαμαρτύρεται.
Οι συγκεντρώσεις αποτελούν άσκηση δικαιώματος των πολιτών που τις οργανώνουν και λαμβάνουν μέρος σ’ αυτές. Και επισημαίνουν την ανάγκη κυρώσεων κατά του Ισραήλ και διακοπής στρατιωτικών και εμπορικών σχέσεων όσο αυτό τελεί εγκλήματα.
Αυτός που «υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου “χαρακτηριστικά φύλου” ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων» (άρθρο 1 του ν. 927/1979) δεν είναι οι διαδηλωτές στη Σύρο, στον Αγιο Νικόλαο της Κρήτης, τη Ρόδο αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Αυτοί δεν στρέφονται κατά των πολιτών του Ισραήλ, αλλά κατά της πολιτικής της κυβέρνησής του.
Αυτός που προκαλεί και πραγματοποιεί εγκλήματα ρατσιστικού και εθνικιστικού μίσους, που έχουν χαρακτηριστεί από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ως «πράξεις γενοκτονίας», είναι το κράτος του Ισραήλ που εφαρμόζοντας την αρχή της συλλογικής ευθύνης εξαναγκάζει σε λιμό και πείνα ολόκληρο τον άμαχο πληθυσμό της Λωρίδας της Γάζας, με βάση την εθνική τους καταγωγή ως Παλαιστινίων.