Oι BRICS δεν είναι πια απλώς ένα σύνθημα, είναι ο οδικός χάρτης για μια νέα παγκόσμια τάξη
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης σχεδόν το έθαψαν, αλλά η ομιλία του Προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν αυτή την εβδομάδα ήταν ένα από τα πιο σημαντικά μηνύματα μέχρι στιγμής για το πού κατευθύνεται ο κόσμος και πόσο γρήγορα απομακρύνεται από τη Δύση. Δεν ήταν φλογερή. Δεν ήταν παραστατική. Στην πραγματικότητα, ήταν ήρεμη, λεπτομερής και σε ορισμένα σημεία ακόμη και υποτονική
Αλλά αυτό ακριβώς την έκανε ισχυρή
Γιατί αυτό που παρουσίασε ο Πούτιν δεν ήταν προπαγάνδα. Ήταν μια ήσυχη, γεμάτη αυτοπεποίθηση εκτίμηση ενός κόσμου που πλέον δεν περιστρέφεται γύρω από την Ουάσινγκτον ή τις Βρυξέλλες και δεν τον νοιάζει κιόλας
Ας δούμε βασικά σημεία της
Όσο περισσότερες κυρώσεις μας επιβάλλουν, τόσο χειρότερα είναι για εκείνους
Ο Πούτιν ξεκίνησε με αριθμούς. Αυτό από μόνο του λέει πολλά. Δεν μίλησε με οργή για το ΝΑΤΟ, τη CIA ή την αλλαγή καθεστώτος. Παρουσίασε ακατέργαστα δεδομένα για την οικονομία της Ρωσίας, τα οποία οι δυτικοί αναλυτές επιμένουν ότι πρέπει να είναι ψεύτικα, επειδή έρχονται σε αντίθεση με τις προβλέψεις τους από το 2022
Αλλά τα στοιχεία ταιριάζουν με αυτά που ήδη ξέρουν όσοι βρίσκονται στη Ρωσία και τη γνωριζουν
Το πραγματικό ΑΕΠ αναμένεται να αυξηθεί πάνω από 4% φέτος έναντι περίπου 0,7% στην Ευρωζώνη
Η ανεργία είναι σε μετασοβιετικό χαμηλό, περίπου στο 2,3%
Οι πάγιες επενδύσεις είναι αυξημένες και μάλιστα για δέκα τρίμηνα στη σειρά
Η μη πετρελαϊκή βιομηχανική παραγωγή (ειδικά στις κατασκευές, εργαλειομηχανές, οπτικά, ηλεκτρονικά) αυξάνεται κατακόρυφα
Ο Πούτιν δεν καυχιόταν.
Οι κυρώσεις δεν απέτυχαν απλώς γύρισαν μπούμερανγκ.
«Εκατοντάδες χιλιάδες κυρώσεις έχουν ήδη επιβληθεί», είπε με ένα μειδίαμα
«Και είμαστε εκεί που είμαστε»
Η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση δεν είναι πια απλώς τελωνειακή ένωση
Ο Πούτιν χρησιμοποίησε την ευκαιρία της συνόδου της ΕΟΕ για να ξεκαθαρίσει κάτι που οι δυτικοί αναλυτές δεν έχουν κατανοήσει πλήρως
Ο ευρασιατικός χώρος ενοποιείται οικονομικά, πολιτικά και στρατηγικά πιο γρήγορα απ’ όσο αναμενόταν
Αυτό δεν είναι απλώς η Ρωσία που «πετάει λεφτά» σε φτωχούς γείτονες. Είναι πραγματική, μακροπρόθεσμη, βιομηχανική συνεργασία
Το Ουζμπεκιστάν είναι τώρα δεμένο με ρωσικά έργα στον πολιτικό πυρηνικό τομέα και τη μεταλλουργία
Το Καζακστάν και η Λευκορωσία συνδέονται σε κοινές αλυσίδες εφοδιασμού βαριάς βιομηχανίας
Η Αρμενία σχεδιάζει διαδρόμους logistics που παρακάμπτουν ελεγχόμενα από τη Δύση σημεία, όπως ο Βόσπορος
Με άλλα λόγια: η ΕΟΕ αρχίζει να κάνει αυτό που κάποτε έκανε η ΕΕ, να οικοδομεί εσωτερική οικονομική ανθεκτικότητα βάσει κοινών στρατηγικών αναγκών. Αλλά σε αντίθεση με την ΕΕ, αυτό το μπλοκ δεν σπαταλά χρόνια συζητώντας για ποσοστώσεις φύλου και απαγορεύσεις σε ντίζελ. Είναι πραγματιστικό. Είναι αποτελεσματικό. Και ολοένα και περισσότερο, λειτουργεί εκτός συστήματος δολαρίου
«Η Συλλογική Δύση» έχει γίνει το συλλογικό τυφλό σημείο
Όταν ο Πούτιν αναφέρθηκε στη Δύση ως «τη λεγόμενη συλλογική», δεν ήταν απλώς ένα ειρωνικό σχόλιο ήταν δήλωση γεγονότος
«Τα γυρίζουν όλα ανάποδα», είπε.
«Έχουν χάσει τη συνήθεια του έντιμου διαλόγου»
Δεν ήταν νοσταλγία του Ψυχρού Πολέμου. Ήταν μια καθαρή και συνοπτική εξήγηση για το γιατί η Ρωσία (και δεκάδες άλλες χώρες) έχουν πάψει να εμπιστεύονται τη δυτική τάξη πραγμάτων
Δεσμεύετε περιουσιακά στοιχεία που κάποτε λέγατε πως είναι απαραβίαστα
Κατασχέτετε κυρίαρχα αποθεματικά
Τιμωρείτε ουδέτερες χώρες επειδή αρνούνται να πάρουν θέση
Αυτό δεν είναι σύστημα βασισμένο σε κανόνες. Είναι σύστημα βασισμένο στον φόβο. Και χώρες σε όλη την Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική το έχουν προσέξει
Οι BRICS γίνονται το δεδομένο όχι η εναλλακτική
Αν η ΕΟΕ είναι το περιφερειακό χαρτί της Ρωσίας, οι BRICS είναι το παγκόσμιο. Και αυτή τη στιγμή, κερδίζει έδαφος με εντυπωσιακή ταχύτητα
Ο Πούτιν επεσήμανε ότι πάνω από 30 χώρες έχουν εκφράσει επίσημο ενδιαφέρον ένταξης. Γιατί; Επειδή οι BRICS πλέον αντιπροσωπεύουν:
Την πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού
Αυξανόμενο μερίδιο του παγκόσμιου ΑΕΠ (ειδικά σε όρους Ισοδυναμίας Αγοραστικής Δύναμης)
Πραγματική πορεία προς την απο-δολαριοποίηση
Οι BRICS δεν είναι πια λέσχη συζητήσεων. Το εμπόριο σε εθνικά νομίσματα αυξάνεται. Δοκιμάζονται συστήματα πληρωμών ανεξάρτητα από το SWIFT. Και οι διασυνοριακές επενδύσεις παρακάμπτουν πλήρως τους δυτικούς μεσάζοντες
Δεν είναι τέλειο. Αλλά είναι πραγματικό. Και προχωράει. Ενώ οι συνόδοι των G7 όλο και περισσότερο μοιάζουν με ομάδες υποστήριξης για ξεθωριασμένες αυτοκρατορίες
Τι γίνεται με την Ουκρανία;
Οι παρατηρήσεις του Πούτιν για την Ουκρανία ήταν σύντομες αλλά αποκαλυπτικές
«Δεν συνέβη τίποτα απρόσμενο», είπε με απάθεια
Δεν υπήρξε κάποια μεγάλη αποκάλυψη. Καμία αλλαγή πολιτικής. Μόνο μια νηφάλια αναγνώριση ότι το πεδίο μάχης δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά αλλά το γεωπολιτικό έδαφος γύρω του έχει
Η Ρωσία παίζει μακροπρόθεσμα
Τα δυτικά οπλοστάσια στερεύουν
Η δημόσια υποστήριξη σε ΗΠΑ και ΕΕ καταρρέει
Και η εσωτερική συνοχή της Ουκρανίας διαλύεται
Εν τω μεταξύ, η Μόσχα έχει αναπροσαρμόσει την οικονομία της, ανακατευθύνει τις εξαγωγές της και δυναμώνει τις συνεργασίες της σε Ανατολή και Παγκόσμιο Νότο
Δεν είναι απλώς ένας πόλεμος για εδάφη. Είναι ένας πόλεμος για την παγκόσμια τάξη. Και ενώ η μάχη συνεχίζεται στο Ντονμπάς, οι πραγματικές γραμμές επαναχαράσσονται σε διαδρόμους εμπορίου και επενδυτικές τράπεζες
Ο μετα-Δυτικός κόσμος δεν είναι πια θεωρία
Η ομιλία του Πούτιν δεν περιέγραφε μια υποθετική μελλοντική ισορροπία ισχύος. Περιέγραφε τον κόσμο όπως είναι ήδη
Η Ρωσία σήμερα εμπορεύεται περισσότερο με Κίνα, Ινδία, Τουρκία και τον Κόλπο απ’ ό,τι ποτέ με την ΕΕ
Οι δυτικές προσπάθειες «απομόνωσης» της Ρωσίας απλώς ώθησαν άλλους να κρατήσουν επιφυλάξεις
Οι BRICS+ και η ΕΟΕ είναι λειτουργικές εναλλακτικές όχι όνειρα
Ακόμα και χώρες που διαφωνούν με τη Ρωσία σε ορισμένα μέτωπα αρχίζουν να αναγνωρίζουν μια βαθύτερη αλήθεια
Δεν μπορείς να χτίσεις ένα παγκόσμιο σύστημα εμπιστοσύνης, αν συνεχώς παραβιάζεις τους ίδιους σου τους κανόνες
Και αυτό ακριβώς έκανε η Δύση, πολιτικοποιώντας τα πάντα, από το SWIFT μέχρι τις εξαγωγές σιτηρών
Τελευταίες σκέψεις:
«Όλο μας θάβουν…»
Ο Πούτιν έκλεισε με ένα αστείο:
«Όλο μας θάβουν… και δεν το βάζουν κάτω»
Προκάλεσε γέλια αλλά και έναν κόμπο στον λαιμό
Γιατί η Δύση προβλέπει την κατάρρευση της Ρωσίας εδώ και πάνω από έναν αιώνα. Πρώτα υπό τους Τσάρους. Μετά τους Σοβιετικούς. Μετά τον Γιέλτσιν. Τώρα τον Πούτιν. Κι όμως να ‘μαστε.
Υπό κυρώσεις; Ναι. Περικυκλωμένοι; Ίσως. Απομονωμένοι; Καθόλου.
Η Ρωσία δεν «νικά» με την έννοια του Χόλιγουντ. Αλλά επιβιώνει, προσαρμόζεται, οικοδομεί, και προσφέρει κάτι που όλο και περισσότερες χώρες θέλουν. Μια τάξη βασισμένη στην κυριαρχία, όχι στην υποταγή
Και αυτό είναι κάτι στο οποίο η Δύση, ακόμα παγιδευμένη στη νοοτροπία του Ψυχρού Πολέμου, απλώς δεν ξέρει πώς να το απαντήσει
Αν συνεχίζεις να ακούς μόνο τους Δυτικούς αναλυτές… είσαι ήδη πίσω
Δεν πρόκειται για το εάν υποστηρίζει κανείς τη Ρωσία ή εαν κατακρίνει τη Δύση. Πρόκειται για το εαν καταλαβαίνουμε τι πραγματικά συμβαίνει
Γιατί, παρά τους τίτλους περί «στρατηγικής ήττας», «καθεστώτος παρία» ή «οικονομικής κατάρρευσης», η Ρωσία δείχνει κάτι που η δυτική ελίτ ποτέ δεν πίστεψε ότι είναι δυνατό
Ότι μια χώρα μπορεί να αποκοπεί από τη Δύση και να συνεχίσει να ευημερεί
Το ερώτημα τώρα είναι: ποιος θα ακολουθήσει;
