By Nicolas J.S. Davies, Fair Observer, 18-4-22
[Το κατωτέρω άρθρο Αμερικανού γεωπολιτικού αναλυτή, σε επιθεώρηση-βήμα πληροφορημένου και αμερόληπτου ορθολογισμού, εισφέρει -μεταξύ άλλης τροφής για έλλογη σκέψη- την αποκάλυψη ότι η αμερικανική στρατιωτική ηγεσία και η μυστική υπηρεσία της, με διαρροές δικών της σωστών πληροφοριών και διαπιστώσεων από τον Πόλεμο στην Ουκρανία σε δημοφιλή αμερικανικά μέσα ενημέρωσης διαψεύδει την προπαγάνδα της φρίκης και μίσους που εξωθεί σε πυρηνικό ολοκαύτωμα.]
Μετάφραση / εισαγωγήΜιχαήλ Στυλιανού
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει φέρει στο προσκήνιο την πολιτική των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ προς τη Ρωσία, επισημαίνοντας πως οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έχουν επεκτείνει το ΝΑΤΟ μέχρι τα σύνορα της Ρωσίας, έχουν υποστηρίξει ένα πραξικόπημα και τώρα έναν πόλεμο δι’ αντιπροσώπων στην Ουκρανία, έχουν επιβάλει κύματα οικονομικών κυρώσεων και έχουν ξεκινήσει μια εξουθενωτική κούρσα εξοπλισμών τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο απροκάλυπτος στόχος είναι να πιέσουμε, να αποδυναμώσουμε και τελικά να εξαλείψουμε τη Ρωσία, ή μιαν εταιρική σχέση Ρωσίας-Κίνας, ως στρατηγικό ανταγωνιστή της αμερικανικής αυτοκρατορικής δύναμης.
Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν χρησιμοποιήσει παρόμοιες μορφές βίας και εξαναγκασμού εναντίον πολλών χωρών. Σε κάθε περίπτωση υπήρξαν καταστροφικές για τους ανθρώπους που επλήγησαν άμεσα, είτε πέτυχαν τους πολιτικούς τους στόχους είτε όχι.
Οι πικροί καρποί της αμερικανικής παρέμβασης
Οι πόλεμοι και οι βίαιες αλλαγές καθεστώτος στο Κοσσυφοπέδιο, το Ιράκ, την Αϊτή και τη Λιβύη έχουν αφήσει τους λαούς βυθισμένους σε ατελείωτη διαφθορά, φτώχεια και χάος. Οι αποτυχημένοι πόλεμοι δι’ αντιπροσώπων στη Σομαλία, τη Συρία και την Υεμένη έχουν δημιουργήσει ατελείωτους πολέμους και ανθρωπιστικές καταστροφές. Οι κυρώσεις των ΗΠΑ κατά της Κούβας, του Ιράν, της Βόρειας Κορέας και της Βενεζουέλας έχουν εξαθλιώσει τους λαούς τους, αλλά δεν κατάφεραν να αλλάξουν τις κυβερνήσεις τους.
Εν τω μεταξύ, τα πραξικοπήματα που υποστηρίχθηκαν από τις ΗΠΑ στη Χιλή, τη Βολιβία και την Ονδούρα έχουν αντιστραφεί αργά ή γρήγορα από λαϊκά κινήματα για την αποκατάσταση της δημοκρατικής, σοσιαλιστικής κυβέρνησης. Οι Ταλιμπάν κυβερνούν ξανά το Αφγανιστάν μετά από έναν 20ετή πόλεμο για την απέλαση ενός στρατού κατοχής των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, μετά τον οποίο οι θλιβεροί ηττημένοι αδιαφορούν τώρα για την λιμοκτονία εκατομμυρίων Αφγανών.
Αλλά οι κίνδυνοι και οι συνέπειες του Ψυχρού Πολέμου των ΗΠΑ στη Ρωσία είναι διαφορετικής τάξεως. Ο σκοπός κάθε πολέμου είναι να νικήσεις τον εχθρό σου. Αλλά πώς μπορείτε να νικάτε έναν εχθρό που ρητά δεσμεύεται να αντιδράσει στην προοπτική της υπαρξιακής ήττας του καταστρέφοντας ολόκληρο τον κόσμο;
Αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή
Αυτό είναι στην πραγματικότητα μέρος του στρατιωτικού δόγματος των ΗΠΑ και της Ρωσίας οι οποίες μαζί κατέχουν άνω του 90% των παγκόσμιων πυρηνικών όπλων. Αν κάποιος από αυτούς αντιμετωπίσει υπαρξιακή ήττα, είναι έτοιμοι να καταστρέψουν τον ανθρώπινο πολιτισμό σε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα που θα σκοτώσει Αμερικανούς, Ρώσους και ουδέτερους.
Τον Ιούνιο του 2020, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν υπέγραψε διάταγμα στο οποίο αναφέρει: «Η Ρωσική Ομοσπονδία διατηρεί το δικαίωμα να χρησιμοποιεί πυρηνικά όπλα ως απάντηση στη χρήση πυρηνικών όπλων ή άλλων όπλων μαζικής καταστροφής εναντίον της ή/και των συμμάχων της… και επίσης στην περίπτωση επιθετικότητας κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας με τη χρήση συμβατικών όπλων, όταν απειλείται η ίδια η ύπαρξη του κράτους.»
Η πολιτική των ΗΠΑ για τα πυρηνικά όπλα δεν είναι περισσότερο καθησυχαστική. Μια εκστρατεία δεκαετιών για μια αμερικανική πολιτική πυρηνικών όπλων «χωρίς πρώτη χρήση» εξακολουθεί να πέφτει σε αυτιά κουφών στην Ουάσινγκτον.
Η Αμερικανική Επιθεώρηση Πυρηνικής Πραγματικότητας (NPR) του 2018 υποσχέθηκε ότι οι ΗΠΑ δεν θα χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα εναντίον ενός μη πυρηνικού κράτους. Αλλά σε έναν πόλεμο με μια άλλη χώρα με πυρηνικά όπλα, είπε, «Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα εξετάσουν τη χρήση πυρηνικών όπλων μόνο σε ακραίες συνθήκες για να υπερασπιστούν τα ζωτικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών ή των συμμάχων και εταίρων τους».
Το NPR του 2018 διεύρυνε τον ορισμό των «ακραίων περιστάσεων» για την κάλυψη «σημαντικών μη πυρηνικών επιθέσεων», οι οποίες, όπως ανέφερε, «θα περιλαμβάνουν, επιθέσεις εναντίον των ΗΠΑ, συμμάχων ή εταίρων, άμαχου πληθυσμού ή υποδομών, καθώς και επιθέσεις εναντίον αμερικανικών ή συμμαχικών πυρηνικών δυνάμεων, τη διοίκηση και τον έλεγχό τους ή την αξιολόγηση προειδοποιήσεων και επιθέσεων». Η κριτική φράση, “αλλά δεν περιορίζεται“, καταργεί κάθε περιορισμό σε ένα αμερικανικό πυρηνικό πρώτο χτύπημα.
Έτσι, καθώς ο Ψυχρός Πόλεμος των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας και της Κίνας θερμαίνεται, το μόνο μήνυμα ότι το σκόπιμα ομιχλώδες όριο για τη χρήση πυρηνικών όπλων από τις ΗΠΑ θα μπορούσε να είναι τα πρώτα σύννεφα μανιταριών που εκρήγνυνται πάνω από τη Ρωσία ή την Κίνα.
Από την πλευρά μας στη Δύση, η Ρωσία μας προειδοποίησε ρητά ότι θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εάν πιστεύει ότι οι ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ απειλούν την ύπαρξη του ρωσικού κράτους. Αυτό είναι ένα όριο με το οποίο οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ φλερτάρουν ήδη καθώς αναζητούν τρόπους να αυξήσουν την πίεσή τους στη Ρωσία για τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Για να χειροτερέψουν τα πράγματα, η ανισορροπία δώδεκα προς ένα μεταξύ των στρατιωτικών δαπανών των ΗΠΑ και της Ρωσίας έχει ως αποτέλεσμα, είτε το θέλει είτε όχι, να αυξηθεί η εξάρτηση της Ρωσίας από το ρόλο του πυρηνικού οπλοστασίου της όταν τα τσιπ πέσουν σε μια κρίση όπως αυτή.
Οι χώρες του ΝΑΤΟ, υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ηνωμένου Βασιλείου, προμηθεύουν ήδη την Ουκρανία με έως και 17 αεροπλάνα την ημέρα, εκπαιδεύοντας τις ουκρανικές δυνάμεις να τα χρησιμοποιούν και παρέχοντας πολύτιμες και θανατηφόρες δορυφορικές πληροφορίες σε Ουκρανούς στρατιωτικούς διοικητές. Οι φωνές γερακιών στις χώρες του ΝΑΤΟ πιέζουν σκληρά για μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων ή κάποιον άλλο τρόπο για να κλιμακώσουν τον πόλεμο και να επωφεληθούν από τις αντιληπτές αδυναμίες της Ρωσίας.
Οι πυρηνικοί κίνδυνοι κλιμακώνονται
Ο κίνδυνος τα γεράκια του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Κογκρέσου να πείσουν τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να κλιμακώσει τον ρόλο των ΗΠΑ στον πόλεμο ώθησε το Πεντάγωνο να διαρρεύσει λεπτομέρειες των εκτιμήσεων της Υπηρεσίας Αμυντικών Πληροφοριών (DIA) σχετικά με τη διεξαγωγή του πολέμου από τη Ρωσία στον Γουίλιαμ Άρκιν του Newsweek.
Ανώτεροι αξιωματικοί της DIA δήλωσαν στον Άρκιν ότι η Ρωσία έχει ρίξει λιγότερες βόμβες και πυραύλους στην Ουκρανία μέσα σε ένα μήνα από ό,τι έριξαν οι αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ την πρώτη ημέρα των βομβαρδισμών το 2003, και ότι δεν βλέπουν αποδείξεις ότι η Ρωσία στοχοποιεί άμεσα αμάχους. Όπως και τα αμερικανικά όπλα «ακριβείας», τα ρωσικά όπλα είναι πιθανώς μόνο περίπου 80% ακριβή, έτσι εκατοντάδες αδέσποτες βόμβες και πύραυλοι σκοτώνουν και τραυματίζουν αμάχους και πλήττουν πολιτικές υποδομές, όπως κάνουν εξίσου φρικτά σε κάθε πόλεμο των ΗΠΑ.
Οι αναλυτές της DIA πιστεύουν ότι η Ρωσία καθυστερεί από έναν πιο καταστροφικό πόλεμο, καθώς αυτό που πραγματικά θέλει δεν είναι να καταστρέψει ουκρανικές πόλεις αλλά να διαπραγματευτεί μια διπλωματική συμφωνία για να εξασφαλίσει μια ουδέτερη, αδέσμευτη Ουκρανία.
Αλλά το Πεντάγωνο φαίνεται να ανησυχεί τόσο πολύ για τον αντίκτυπο της εξαιρετικά αποτελεσματικής δυτικής και ουκρανικής πολεμικής προπαγάνδας που έχει δημοσιεύσει μυστικές πληροφορίες στο Newsweek για να προσπαθήσει να αποκαταστήσει ένα μέτρο της πραγματικότητας στην απεικόνιση του πολέμου από τα μέσα ενημέρωσης, πριν οι πολιτικές πιέσεις για κλιμάκωση του ΝΑΤΟ οδηγήσουν σε πυρηνικό πόλεμο.
Από τότε που οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ συνήψαν το σύμφωνο-γκάφα πυρηνικής αυτοκτονίας τους στη δεκαετία του 1950, η συμφωνία έχει γίνει γνωστή ως Αμοιβαία Εξασφαλισμένη Καταστροφή, ή MAD. Καθώς εξελισσόταν ο Ψυχρός Πόλεμος, συνεργάστηκαν για να μειώσουν τον κίνδυνο αμοιβαίας εξασφαλισμένης καταστροφής μέσω συνθηκών ελέγχου των όπλων, μιας τηλεφωνικής γραμμής μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον και των τακτικών επαφών μεταξύ Αμερικανών και Σοβιετικών αξιωματούχων.
Ωστόσο, οι ΗΠΑ έχουν πλέον αποσυρθεί από πολλές από αυτές τις συνθήκες ελέγχου των όπλων και τους μηχανισμούς διασφάλισης. Ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου είναι τόσο μεγάλος σήμερα όσο ποτέ, όπως προειδοποιεί το Δελτίο των Ατομικών Επιστημόνων χρόνο με το χρόνο στην ετήσια δήλωση του Ρολογιού της Καταστροφής. Το Δελτίο έχει επίσης δημοσιεύσει λεπτομερείς αναλύσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η συγκεκριμένη τεχνολογική πρόοδος στον σχεδιασμό και τη στρατηγική πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ αυξάνει τον κίνδυνο πυρηνικού πολέμου.
Το μέρισμα ειρήνης χάθηκε
Ο κόσμος δικαιολογημένα ανέπνευσε έναν συλλογικό αναστεναγμό ανακούφισης όταν ο Ψυχρός Πόλεμος φάνηκε να τελειώνει στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Αλλά μέσα σε μια δεκαετία, το μέρισμα ειρήνης που ήλπιζε ο κόσμος αντιστράφηκε σε ένα μέρισμα δύναμης. Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν εκμεταλλεύτηκαν την μονοπολική τους στιγμή για να οικοδομήσουν έναν πιο ειρηνικό κόσμο, αλλά για να κεφαλαιοποιήσουν την έλλειψη ενός στρατιωτικού ανταγωνιστή για να ξεκινήσουν μια εποχή στρατιωτικής επέκτασης των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και κατά συρροή επιθέσεις εναντίον στρατιωτικά ασθενέστερων χωρών και των λαών τους.
Όπως δήλωσε ο Michael Mandelbaum, διευθυντής Μελετών Ανατολής-Δύσης στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, το 1990, «Για πρώτη φορά εδώ και 40 χρόνια, μπορούμε να διεξάγουμε στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή χωρίς να ανησυχούμε για την ενεργοποίηση του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου». Τριάντα χρόνια αργότερα, οι άνθρωποι σε αυτό το μέρος του κόσμου μπορεί να συγχωρεθούν επειδή πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έχουν στην πραγματικότητα εξαπολύσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, εναντίον τους, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στον Λίβανο, στη Σομαλία, στο Πακιστάν, στη Γάζα, στη Λιβύη, στη Συρία, στην Υεμένη και σε ολόκληρη τη Δυτική Αφρική.
Ο Ρώσος πρόεδρος Μπόρις Γιέλτσιν διαμαρτυρήθηκε πικρά στον Πρόεδρο Κλίντον για τα σχέδια επέκτασης του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη, αλλά η Ρωσία ήταν ανίσχυρη να την αποτρέψει. Η Ρωσία είχε ήδη υποστεί εισβολή από έναν στρατό νεοφιλελεύθερων δυτικών οικονομικών συμβούλων, των οποίων η «θεραπεία σοκ» μείωσε το ΑΕΠ της χώρας κατά 65%, μείωσε το προσδόκιμο ζωής των ανδρών από 65 σε 58 και εξουσιοδότησε μια νέα τάξη ολιγαρχών να λεηλατήσει τους εθνικούς πόρους και τις κρατικές επιχειρήσεις της.
Ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν αποκατέστησε την εξουσία του ρωσικού κράτους και βελτίωσε το βιοτικό επίπεδο του ρωσικού λαού, αλλά αρχικά δεν αντέδρασε στη στρατιωτική επέκταση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και την πολεμική παραγωγή. Ωστόσο, όταν το ΝΑΤΟ και οι Άραβες μοναρχικοί σύμμαχοί του ανέτρεψαν την κυβέρνηση Καντάφι στη Λιβύη και στη συνέχεια ξεκίνησαν έναν ακόμη πιο αιματηρό πόλεμο δι’ αντιπροσώπων εναντίον της Συρίας, σύμμαχου της Ρωσίας, η Ρωσία παρενέβη στρατιωτικά για να αποτρέψει την ανατροπή της συριακής κυβέρνησης.
Η Ρωσία συνεργάστηκε με τις ΗΠΑ για την απομάκρυνση και καταστροφή των αποθεμάτων χημικών όπλων της Συρίας και βοήθησε στην έναρξη διαπραγματεύσεων με το Ιράν που τελικά οδήγησαν στην πυρηνική συμφωνία JCPOA. Αλλά ο ρόλος των ΗΠΑ στο πραξικόπημα στην Ουκρανία το 2014, η επακόλουθη επανένταξη της Κριμαίας στη Ρωσία και η υποστήριξή της Ρωσίας προς τους αυτονομιστές στο Ντονμπάς κατά του πραξικοπήματος τερμάτισαν την περαιτέρω συνεργασία μεταξύ Ομπάμα και Πούτιν, βυθίζοντας τις σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας σε μια καθοδική πορεία που μας οδήγησε τώρα στο χείλος του πυρηνικού πολέμου.
Ο Ψυχρός Πόλεμος επέστρεψε.
Είναι η επιτομή της επίσημης παραφροσύνης ότι οι ηγέτες των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας έχουν αναστήσει αυτόν τον Ψυχρό Πόλεμο, που όλος ο κόσμος γιόρτασε το τέλος του, επιτρέποντας στα σχέδια μαζικής αυτοκτονίας και ανθρώπινης εξαφάνισης να μεταμφιεσθούν για άλλη μια φορά σε υπεύθυνη αμυντική πολιτική.
Ενώ η Ρωσία φέρει την πλήρη ευθύνη για την εισβολή στην Ουκρανία και για όλο το θάνατο και την καταστροφή αυτού του πολέμου, αυτή η κρίση δεν ήρθε από το πουθενά. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους πρέπει να επανεξετάσουν τους δικούς τους ρόλους στην ανάσταση του Ψυχρού Πολέμου που προκάλεσε αυτή την κρίση, αν θέλουμε ποτέ να επιστρέψουμε σε έναν ασφαλέστερο κόσμο για τους ανθρώπους παντού.
Δυστυχώς, αντί να εκπνέσει την ημερομηνία λήξεως της αποστολής του τη δεκαετία του 1990 μαζί με το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, το ΝΑΤΟ μετατράπηκε σε μια επιθετική παγκόσμια στρατιωτική συμμαχία, ένα φύλλο συκής για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και ένα φόρουμ για επικίνδυνη, αυτό-εκπληρούμενη προβολή απειλών, για να δικαιολογεί τη συνεχιζόμενη ύπαρξή του, την ατελείωτη επέκταση και τα εγκλήματα επιθετικότητας σε τρεις ηπείρους, στο Κοσσυφοπέδιο, το Αφγανιστάν και τη Λιβύη.
Αν αυτή η παραφροσύνη μας οδηγήσει πράγματι σε μαζική εξαφάνιση, δεν θα είναι παρηγοριά για τους διασκορπισμένους και ετοιμοθάνατους επιζώντες ότι οι ηγέτες τους κατάφεραν να καταστρέψουν και τη χώρα των εχθρών τους. Απλά θα καταραστούν τους ηγέτες από όλες τις πλευρές για την τύφλωση και την ηλιθιότητά τους. Η προπαγάνδα με την οποία κάθε πλευρά δαιμονοποίησε την άλλη θα είναι μόνο μια σκληρή ειρωνεία μόλις το τελικό της αποτέλεσμα θεωρηθεί ότι είναι η καταστροφή όλων των ηγετών από όλες τις πλευρές τις οποίες τώρα ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται.
