“Ο κοινωνικός Δαρβινισμός και το κτήνος του νεοφιλελευθερισμού”
Ένα πολυπλόκαμο τέρας με κτηνώδη ένστικτα, κάθισε πάνω από την πατρίδα μας και απομυζά όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της. Με διοπτρική όραση και ιδιαίτερη ευφυΐα έχει εντοπίσει, στο βάθος των αμνημόνευτων χρόνων, τις πηγές της παχύδερμης εκτροφής του. Χρησιμοποιεί την ικανότητά του να αλλάζει χρώματα και υφή, να καμουφλάρεται και αείποτε να κερδίζει ακόμη και την συμπάθεια των ανύποπτων θυμάτων του. Όλοι το γνωρίζουμε, όπως γνωρίζουμε και την αζύγιστη δολιότητα του και όλοι βρισκόμαστε, αν και οι περισσότεροι χωρίς τη βούλησή τους, παγιδευμένοι στα αποπνιχτικά πλοκάμια του, είναι το πολιτικό κτήνος του Νεοφιλελευθερισμού.
Αυτό το αδίστακτο κτήνος δεν έχει πατρίδα, δεν έχει θρησκεία, δεν έχει κοινωνική ευαισθησία!…(Στις λογικές του κέρδους, μπορεί αύριο να πουλήσει η να επί-ενοικιάσει την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα, ακόμη- και σε εταιρεία Τουρκικών συμφερόντων).
Με τους αισθητήρες του, το κτήνος, ανίχνευσε, ότι η λεία του, στην Ελλάδα, βρίσκεται στη Δημόσια Περιουσία. Μια Περιουσία, που οι Έλληνες πολίτες των λαϊκών στρωμάτων τη δημιούργησαν με το αίμα τους στα χρόνια της επανάστασης.
Ένα πολυπλόκαμο τέρας με κτηνώδη ένστικτα, κάθισε πάνω από την πατρίδα μας και απομυζά όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της. Με διοπτρική όραση και ιδιαίτερη ευφυΐα έχει εντοπίσει, στο βάθος των αμνημόνευτων χρόνων, τις πηγές της παχύδερμης εκτροφής του. Χρησιμοποιεί την ικανότητά του να αλλάζει χρώματα και υφή, να καμουφλάρεται και αείποτε να κερδίζει ακόμη και την συμπάθεια των ανύποπτων θυμάτων του. Όλοι το γνωρίζουμε, όπως γνωρίζουμε και την αζύγιστη δολιότητα του και όλοι βρισκόμαστε, αν και οι περισσότεροι χωρίς τη βούλησή τους, παγιδευμένοι στα αποπνιχτικά πλοκάμια του, είναι το πολιτικό κτήνος του Νεοφιλελευθερισμού.
Αυτό το αδίστακτο κτήνος δεν έχει πατρίδα, δεν έχει θρησκεία, δεν έχει κοινωνική ευαισθησία!…(Στις λογικές του κέρδους, μπορεί αύριο να πουλήσει η να επί-ενοικιάσει την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα, ακόμη- και σε εταιρεία Τουρκικών συμφερόντων).
Με τους αισθητήρες του, το κτήνος, ανίχνευσε, ότι η λεία του, στην Ελλάδα, βρίσκεται στη Δημόσια Περιουσία. Μια Περιουσία, που οι Έλληνες πολίτες των λαϊκών στρωμάτων τη δημιούργησαν με το αίμα τους στα χρόνια της επανάστασης.
Απελευθέρωσαν τον Τόπο τους από τους Οθωμανούς μπέηδες και την έκτισαν με πολύ κόπο, μέσα από την εργασία τους, την έμμεση και την άμεση φορολογία τους. Όποια πέτρα και να σηκώσεις στον Ελλαδικό χώρο, όποιον θάμνο και να πατήσεις, σε όποια σκιά και αν καθίσεις θα αφουγκραστείς την αφήγηση μιας θυσίας.
Η Θάλασσα είναι μάρτυρας και συνήγορος των αμέτρητων θυσιών στο βωμό της λευτεριάς. Και ο μισεμός με τα μεταναστευτικά του εμβάσματα βγάζει τον παρακείμενο αναστεναγμό του…
Μια Δημόσια Περιουσία, που για χρόνια οι ίδιοι οι επιδέξιοι διαχειριστές της εξουσίας, και οι σημερινοί επιβαίνοντες του κτήνους, με τις πελατειακές τους λογικές, την κατασυκοφάντησαν και την κατέστησαν αδύναμη και ανεμική, ώστε να τη βγάλουν στο σφυρί!… Κτήνος και επιβαίνοντες συνταυτίζονται, έχουν την ίδια ταυτότητα, το ίδιο ΑΦΜ, και το ίδιο Ποινικό Μητρώο.
Πούλησαν κοψοχρονιά σε δικούς τους αγοραστές, τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, την ΑΓΕΤ Ηρακλής, την Τράπεζα των Αγροτών, τα φαράγγια, τα ποτάμια, τους κάμπους και τα βοσκοτόπια, τις παραλίες και τα λιμάνια, τους δρόμους, τα τραίνα και τα αεροδρόμια. Ακόμα, και το Δασεργοστάσιο Ινοσανίδας των Γρεβενών! Όλα είναι προς πώληση φτάνει να είναι συμφέρουσα η τιμή, ή η προμήθεια των διαμεσολαβητών, ώστε τούτοι να διατηρούνται στο γκουβέρνο και να φροντίζουν για του κτήνους την διατροφή!
Πλείστα τα παραδείγματα:
Όπως «παραχωρήθηκε», εν μια νυκτί, από το Κράτος και το Υπουργείο πολιτισμού η είσπραξη των χρημάτων από τις επισκέψεις στο Μουσείο της Κνωσού, σε φίλο προσκείμενο στην ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού. (Ούτως, αφαιρέθηκε ένας πόρος από την κρατική οικονομία, περίπου 10 εκατομμυρίων ευρώ, ετησίως, και δόθηκε σε ιδιώτη κολλητό χωρίς, τοις τύποις, διαγωνισμό!…).
Πολλοί θα αναρωτηθείτε γιατί αποκαλώ κτήνος τον νεοφιλελευθερισμό, γιατί εκτός από την κτηνώδη συμπεριφορά του στην κοινωνία των ανθρώπων, είναι ο άμεσος εκφραστής τους Κοινωνικού Δαρβινισμού, ήτοι ξαναφέρνει στη ζωή των ανθρώπων την φυσική επιλογή, την επιβολή του ισχυρότερου, την υποδούλωση και το μηδενισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας των αδύναμων οικονομικά Συνελλήνων. Περιθωριοποίησαν τον πολιτισμό 3000 χρόνων, ο οποίος έστησε τον κοινοτισμό των Ελλήνων, πάνω στο σεβασμό του κάθε πολίτη, της κοινοτικής αλληλεγγύης, του αλτρουισμού, του σεβασμού της ανθρώπινης ζωής. Βλέπουμε η ζωή καθημερινά να αποκτηνώνεται να γίνεται μια ζωή χωρίς συναίσθημα στις λογικές του κέρδους, του ατομικού πλουτισμού, εν παντί τρόπω, και της συσσώρευσης για την διαιώνιση της εξουσίας τους, με την εξαγορά και τον έλεγχο των συμπολιτών μας, αντί πινακίου φακής, οδηγώντας την κοινωνία και τους θεσμούς στον ευτελισμό της αναξιοκρατίας και των πελατειακών εξυπηρετήσεων!
Η βουλιμία αυτή του κτήνους και των νεοφιλελευθέρων αναβατών του, μου θυμίζει τον Ερυσίχθονα, βασιλιά των Θεσσαλών, που, με την κοπή της πανύψηλης λεύκας, επέσυρε την οργή της Θεάς Δήμητρας, η οποία του επέβαλε, ως τιμωρία, την ακόρεστη βουλιμία, δηλαδή, να μην μπορεί να κορώσει την αδιάκοπη πείνα του. Ο Ερυσίχθων αφού έφαγε τα πάντα στο βασίλειο του , έφαγε τελικά και την μονάκριβη, πολυαγαπημένη του κόρη και «αθέατοι» μάρτυρές ομολογούν πως έφαγε μέχρι και τις σάρκες του!…
Ευχόμαστε και εμείς να πλακώσει η «οργή από την Ντόβρα» ώστε να απαλλαχτούμε από την αδηφάγα ιδεολογία των νεοφιλελεύθερων αναβατών του κτήνους που μετατρέπει κάποιους σε θερμούς παρακεντέδες των Οθωμανών και σε πραιτοριανούς των Ρωμαίων αρχόντων για να κρατούν τους στερημένους Συνέλληνες υποταγμένους στην καταβολή από τα λιγοστά τους έσοδα στο «τζιλμπένι» του κτήνους!..
Σίμος Ζαγκανίκας
Μια Δημόσια Περιουσία, που για χρόνια οι ίδιοι οι επιδέξιοι διαχειριστές της εξουσίας, και οι σημερινοί επιβαίνοντες του κτήνους, με τις πελατειακές τους λογικές, την κατασυκοφάντησαν και την κατέστησαν αδύναμη και ανεμική, ώστε να τη βγάλουν στο σφυρί!… Κτήνος και επιβαίνοντες συνταυτίζονται, έχουν την ίδια ταυτότητα, το ίδιο ΑΦΜ, και το ίδιο Ποινικό Μητρώο.
Πούλησαν κοψοχρονιά σε δικούς τους αγοραστές, τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, την ΑΓΕΤ Ηρακλής, την Τράπεζα των Αγροτών, τα φαράγγια, τα ποτάμια, τους κάμπους και τα βοσκοτόπια, τις παραλίες και τα λιμάνια, τους δρόμους, τα τραίνα και τα αεροδρόμια. Ακόμα, και το Δασεργοστάσιο Ινοσανίδας των Γρεβενών! Όλα είναι προς πώληση φτάνει να είναι συμφέρουσα η τιμή, ή η προμήθεια των διαμεσολαβητών, ώστε τούτοι να διατηρούνται στο γκουβέρνο και να φροντίζουν για του κτήνους την διατροφή!
Πλείστα τα παραδείγματα:
Όπως «παραχωρήθηκε», εν μια νυκτί, από το Κράτος και το Υπουργείο πολιτισμού η είσπραξη των χρημάτων από τις επισκέψεις στο Μουσείο της Κνωσού, σε φίλο προσκείμενο στην ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού. (Ούτως, αφαιρέθηκε ένας πόρος από την κρατική οικονομία, περίπου 10 εκατομμυρίων ευρώ, ετησίως, και δόθηκε σε ιδιώτη κολλητό χωρίς, τοις τύποις, διαγωνισμό!…).
Πολλοί θα αναρωτηθείτε γιατί αποκαλώ κτήνος τον νεοφιλελευθερισμό, γιατί εκτός από την κτηνώδη συμπεριφορά του στην κοινωνία των ανθρώπων, είναι ο άμεσος εκφραστής τους Κοινωνικού Δαρβινισμού, ήτοι ξαναφέρνει στη ζωή των ανθρώπων την φυσική επιλογή, την επιβολή του ισχυρότερου, την υποδούλωση και το μηδενισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας των αδύναμων οικονομικά Συνελλήνων. Περιθωριοποίησαν τον πολιτισμό 3000 χρόνων, ο οποίος έστησε τον κοινοτισμό των Ελλήνων, πάνω στο σεβασμό του κάθε πολίτη, της κοινοτικής αλληλεγγύης, του αλτρουισμού, του σεβασμού της ανθρώπινης ζωής. Βλέπουμε η ζωή καθημερινά να αποκτηνώνεται να γίνεται μια ζωή χωρίς συναίσθημα στις λογικές του κέρδους, του ατομικού πλουτισμού, εν παντί τρόπω, και της συσσώρευσης για την διαιώνιση της εξουσίας τους, με την εξαγορά και τον έλεγχο των συμπολιτών μας, αντί πινακίου φακής, οδηγώντας την κοινωνία και τους θεσμούς στον ευτελισμό της αναξιοκρατίας και των πελατειακών εξυπηρετήσεων!
Η βουλιμία αυτή του κτήνους και των νεοφιλελευθέρων αναβατών του, μου θυμίζει τον Ερυσίχθονα, βασιλιά των Θεσσαλών, που, με την κοπή της πανύψηλης λεύκας, επέσυρε την οργή της Θεάς Δήμητρας, η οποία του επέβαλε, ως τιμωρία, την ακόρεστη βουλιμία, δηλαδή, να μην μπορεί να κορώσει την αδιάκοπη πείνα του. Ο Ερυσίχθων αφού έφαγε τα πάντα στο βασίλειο του , έφαγε τελικά και την μονάκριβη, πολυαγαπημένη του κόρη και «αθέατοι» μάρτυρές ομολογούν πως έφαγε μέχρι και τις σάρκες του!…
Ευχόμαστε και εμείς να πλακώσει η «οργή από την Ντόβρα» ώστε να απαλλαχτούμε από την αδηφάγα ιδεολογία των νεοφιλελεύθερων αναβατών του κτήνους που μετατρέπει κάποιους σε θερμούς παρακεντέδες των Οθωμανών και σε πραιτοριανούς των Ρωμαίων αρχόντων για να κρατούν τους στερημένους Συνέλληνες υποταγμένους στην καταβολή από τα λιγοστά τους έσοδα στο «τζιλμπένι» του κτήνους!..
Σίμος Ζαγκανίκας
