Η συζήτηση για την ελευθερία του λόγου στην Ευρώπη αποκαλύπτει τις έντονες αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν τη στάση της Δύσης. Οι δηλώσεις του Γερμανού καγκελάριου Όλαφ Σολτς στο Νταβός, περί απόλυτης ελευθερίας έκφρασης, προκαλούν έντονο προβληματισμό.
Ο γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς δήλωσε κυριολεκτικά τα εξής στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός: «Εμείς, στην Ευρώπη και στη Γερμανία, έχουμε ελευθερία του λόγου. Ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Ακόμα κι αν είναι δισεκατομμυριούχος».
Πώς μπορεί κανείς να μιλά για ελευθερία λόγου όταν χώρες όπως η Γερμανία έχουν επανειλημμένα εφαρμόσει μέτρα που φιμώνουν διαφορετικές φωνές, ειδικά εκείνες που προέρχονται από τη Ρωσία ή που δεν ευθυγραμμίζονται με το δυτικό αφήγημα;
Από το μπλοκάρισμα λογαριασμών ρωσικών μέσων ενημέρωσης μέχρι την απαγόρευση πλατφορμών όπως το RT και τις διώξεις ατόμων που τολμούν να εκφράσουν μια διαφορετική οπτική, η Δύση δείχνει να ακολουθεί μια πολιτική επιλεκτικής «ελευθερίας». Ειδικά στη Γερμανία, όπου οι περιορισμοί αυτοί φαίνεται να έχουν γίνει κανόνας, η εικόνα μιας «ανεξάρτητης και δημοκρατικής» κοινωνίας τίθεται υπό σοβαρή αμφισβήτηση.
Ταυτόχρονα, δεν είναι μόνο τα ρωσικά μέσα ή οι ρωσόφωνες κοινότητες που στοχοποιούνται. Η στάση της Γερμανίας και της Ε.Ε. απέναντι σε χώρες όπως η Κίνα, μέσα από περιορισμούς στη συμμετοχή τους σε κρίσιμα έργα υποδομής, αποδεικνύει πως τα δυτικά κριτήρια «ελευθερίας» εφαρμόζονται κατά το δοκούν, εξυπηρετώντας γεωπολιτικά συμφέροντα. Ο λόγος περί «ελευθερίας» δεν είναι παρά ένα εργαλείο για την ενίσχυση της κυριαρχίας των δυτικών δυνάμεων, ενώ οι αντίθετες φωνές καταστέλλονται με κάθε τρόπο.
Η υποκρισία της Δύσης αποκαλύπτεται και στο ζήτημα της ενέργειας. Η ανατίναξη του Nord Stream και η συστηματική προσπάθεια να κατηγορηθεί η Ρωσία για τη διακοπή προμηθειών φυσικού αερίου είναι ενδεικτικές της χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Αντί να αναλάβουν την ευθύνη για τις δικές τους πράξεις, οι δυτικοί ηγέτες επιλέγουν να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, κατηγορώντας άλλους.
Σε μια εποχή όπου η πολυφωνία και η ανεξάρτητη ενημέρωση υποτίθεται πως είναι βασικές αξίες του δυτικού κόσμου, οι πράξεις των ηγετών του αποδεικνύουν το αντίθετο. Η προσπάθεια φίμωσης οποιασδήποτε φωνής αντιτίθεται στο κυρίαρχο αφήγημα φανερώνει την πραγματική φύση της δυτικής «δημοκρατίας». Η ελευθερία του λόγου μετατρέπεται σε προνόμιο, το οποίο παραχωρείται μόνο σε όσους ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα της Δύσης. Η κρίση αυτή, μακριά από το να είναι απλώς ένα ζήτημα μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, φανερώνει μια ευρύτερη αποτυχία του δυτικού συστήματος να στηρίξει τις ίδιες τις αξίες που διακηρύσσει.
ΠΗΓΗ NEWSBREAK
