Πόσο σανό μπορεί να ταΐσει τον ελληνικό λαό η κυβέρνηση ως προς την εξωτερική πολιτική; Πόσο ακόμη θα εργαλειοποιεί τη διπλωματία και τα εθνικά θέματα για να αντλεί εγχώρια μικροκέρδη; Πόσο ακόμη θα τρέφει το συλλογικό υποσυνείδητο με ψέματα και θα συνδαυλίζει ψευτολεονταρισμούς; Πολύ, για πολύ, δεν έχει πάτο αυτή η κατρακύλα.
Είχε περιγραφεί από αυτές τις σελιδες, πώς θα πάει στη Μαδρίτη, στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, ο Ταγίπ Ερντογάν, τι θα ζητήσει, πώς θα κινηθεί. Δεν μαντεύαμε τίποτε, απλώς διαβάζαμε όσα έλεγε και έπραττε, δημοσίως, ενόσω ελισσόταν στη διεθνή σκακιέρα μετά τον ρωσοουκρανικό πόλεμο, και ταυτοχρόνως εκδίπλωνε τις απειλές και τις πιέσεις του προς την Ελλάδα.
Το ίδιο διάστημα η κυβέρνηση δια των ψιττακών διέχεε ότι η Τουρκία είναι στριμωγμένη στο ΝΑΤΟ, ο Ερντογάν είναι απομονωμένος στην ΕΕ, και ότι θα κάνει κωλοτούμπες στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη. Τίποτε δεν συνέβη από όσα ανόητα σανολογικά διέρρεαν.
Η Τουρκία στον πυρήνα της διπλωματίας και άμυνας της Ε.Ε.
Ο Ενρτογάν πήρε στη Μαδρίτη όλα όσα είχε προείπει και ακόμη παραπάνω. Σύμφωνα με όσα δημοσιεύθηκαν, Σουηδία και Φινλανδία συμφώνησαν να προσαρμόσουν ακόμη και τις εθνικές τους νομοθεσίες για τη λυσιτελέστερη «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», δηλαδή τον περιορισμό των Κούρδων και των γκιουλενιστών, αυτών που ο Ερντογάν αποκαλεί τρομοκράτες.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι στο μέλλον, δοθείσης ευκαιρίας και με εφαλτήριο αυτή τη συμφωνία,, η Τουρκία μπορεί να αξιώσει και από άλλες χώρες να καταδιώκουν τους αποκαλούμενους «τρομοκράτες», ακόμη και παραβιάζοντας τις εθνικές τους νομοθεσίες.
Σουηδία και Φινλανδία συμφώνησαν ότι θα πουλάνε όπλα στην Τουρκία χωρίς περιορισμούς και προϋποθέσεις. Αλλά το σημαντικόερο ίσως είναι ότι συμφώνησαν να στηρίζουν τη συμμετοχή της Τουρκίας με αναβαθμισμένο ρόλο στην Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας της ΕΕ, ακόμη και στη Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (PESCO), εκεί όπου μετέχουν μόνο κράτη-μέλη της ΕΕ.
Η Τουρκία αυξάνει την επιρροή της στον πυρήνα της ευρωπαϊκής πολιτικής, και καπαρώνει δύο σκανδιναβικές ψήφους υπέρ της. Εχουμε δει στο παρελθόν σε κρίσιμες συνόδους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, πόσο απρόθυμες να στηρίξουν ελληνικές διατυπώσεις εναντίον της τουρκικής επιθετικότητας έχουν υπάρξει κράτη με επιρροή, όπως η Ιταλία και η Ισπανία ― απλούστατα διότι έχουν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στην Τουρκία.
Τώρα γνωρίζουμε ότι Σουηδία και Φινλανδία δεν θα προσυπογράψουν καμία μομφή ή προειδοποίηση προς την Τουρκία, για υπερπτήσεις ή άλλες παραβιάσεις.
Η διείσδυση της Τουρκίας στη Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία σημαίνει επίσης διείσδυσή της στο πλέγμα συνεργασιών των ευρωπαϊκών αμυντικών βιομηχανιών, σε κοινά προγράμματα R&D, σε χρηματοδοτικά εργαλεία κ.ο.κ. Δηλαδή, η Τουρκία εκβιάζοντας το επειγόμενο ΝΑΤΟ στη διεύρυνσή του, πλασάρεται στρατηγικά στην ευρωπαϊκό πυρήνα λήψης αποφάσεων.
Ο επιτήδειος τα παίρνει όλα
Τι άλλο θα μπορούσε να ονειρεύεται να κερδίσει ο Ερντογαν; Να συνεχιστεί και το αμερικανικό πρόγραμμα για τα F16 και F35; Τα πήρε και αυτά! Η βοηθός υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Σελέστ Ουαλάντερ, ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ στηρίζουν τον εκσυγχρονισμό των αεροσκαφών F-16 της Τουρκίας. Τα F35 έπονται.
Είναι προφανές ότι το σύμπλεγμα «σωστής πλευράς ιστορίας» και σανοφαγίας υπηρετεί την εσωτερική κατανάλωση και την ψηφοθηρία. Ταυτοχρόνως όμως, τόση ψευδολογία και δημαγωγία εξασθενεί τη χώρα διπλωματικά και στρατηγικά, αλλά το χειρότερο αποκοιμίζει και παραπληροφορεί τους πολίτες.
Η πολιτική του πρόθυμου και δεδομένου συμμάχου, του βολικού υποτακτικού, που ακολουθεί σχολαστικά ο Κυρ. Μητσοτάκης ενδεχομένως ωφελεί την προσωπική πολιτική του θέση· δεν αποδίδει όμως ορατά εθνικά οφέλη στα πεδία αντιπαράθεσης που ανοίγει η Τουρκία. Ο δεδομένος σύμμαχος είναι δεδομένος και υποτακτικός, δεν ζητά, δεν παίρνει.
Αντιθέτως οι ελιγμοί, οι πιέσεις και τα παζάρια της Τουρκία; επί οποιουδήποτε προσφερόμενου πεδίου, της αποφέρει κέρδη. Ο δύστροπος επιτήδειος σύμμαχος ζητά, διαρκώς ζητά, και παίρνει.
