Ζούμε στιγμές τραγικές για την χώρα εδώ και επτά χρόνια, αλλά μια εθνική κωμωδία κυριαρχεί τις τελευταίες μέρες στο μυαλό του υπόδουλου, μέσου έλληνα, στην οποία συμμετέχει και τμήμα της αριστεράς παίρνοντας «αντιδιαμετρική» θέση, πιστεύοντας έτσι, ότι κάνει και «διεθνιστική» πολιτική.
Το «Μακεδονικό» είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, συνιστά απόδραση από την πραγματικότητα και πέρασμα σε ένα ομαδικό φρενοκομείο.
Ένας λαός που καταστρέφεται από το μνημόνιο, την Ε.Ε., το ευρώ και το Δ.Ν.Τ., αντί να τα βάλει με αυτούς που τον εκτελούν σιγά-σιγά, φαντάζεται μια μελλοντική απειλή, για κάποια εισβολή στην Μακεδονία.
Αντί να κοιτάξει τα τωρινά, την πραγματική πολιτική που τον εξοντώνει, και πραγματικά τον απειλεί με εθνική εξαφάνιση, ξεσηκώνεται για έναν κίνδυνο, που έχει τέτοιες πιθανότητες σήμερα (η προσάρτηση της «ελληνικής» Μακεδονίας από την «μικρή Μακεδονία του Βαρδάρη», όσο με το να πέσει αύριο ένας κομήτης πάνω στη Θεσσαλονίκη). Αλλά ακόμη και αν υπάρξει μελλοντικά μια «συμμαχία» Σκοπίων-Τουρκίας, γιατί μόνο με αυτό τον τρόπο μπορεί να υπάρξει απειλή, για προσάρτηση ελληνικών εδαφών, αυτή θα την σταματήσει το όνομα;;;
Για να γίνουμε και πιο σαφείς: α) σλαβο-μακεδονικό έθνος δεν υπάρχει. Αν κάποιος δημιούργησε τέτοια συνείδηση στους κατοίκους των Σκοπίων, αυτοί είναι οι έλληνες με τα συλλαλητήριά τους και την στάση τους. β) Μπορεί στο Σύνταγμά τους να γράφουν ότι θέλουν, αλλά αυτοί που απειλούνται από αλυτρωτισμό και από διάλυση είναι εκείνοι, που έχουν 30% του πληθυσμού τους αλβανικής καταγωγής, ποσοστό μάλιστα, που αυξάνεται ραγδαία. Πρόκειται για μια σύνθεση και ένα κράτος που τεχνικά δημιουργήθηκε από την ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Γιουγκοσλαβία. γ) Αν δεν υπήρχε το ζήτημα της μετατροπής της χώρας αυτής σε «δυτικό» προτεκτοράτο, και η «είσοδός της» στο ΝΑΤΟ, το ζήτημα θα είχε μείνει ξεχασμένο στο ράφι.
Στην πατρίδα μας όμως έχουμε, μια κυβέρνηση που: α) υπηρέτησε καλύτερα και από τον Σόιμπλε τα μνημόνια. β) Κατέστρεψε όχι μόνο τον λαό και την χώρα αλλά και την ελπίδα του. γ) Σπουδαιότερο ίσως όλων, υπηρέτησε με τον καλύτερο τρόπο την παγκόσμια νομισματική τάξη, δυσφημώντας ευρωπαϊκά και παγκόσμια κάθε έννοια της αριστεράς. Έβγαλε έτσι από την μέση τους Ποντέμος, αποδυνάμωσε σε μεγάλο βαθμό την ευρωπαϊκή αριστερά, και κάθε αριστερή αμφισβήτηση στον ολοκληρωτισμό της Ε.Ε. πήγε περίπατο. Το ευρώ, το εργαλείο του απόλυτου νεοφιλελελευθερισμού, η επιστροφή στον κοινωνικό και οικονομικό δαρβινισμό του 19ου αιώνα, σταθεροποιήθηκε χάρι στον Τσίπρα και στην παρέα του. Για όλα αυτά ο Τσίπρας και ο Σύριζα, μια κυβέρνηση χειρότερη της κυβέρνησης Τσολάκογλου, χαϊδεύεται από το ευρωπαϊκό κατεστημένο.
Ο λαός λοιπόν, αντί τα βάλει με τις ορντινάτσες της Μέρκελ και του Μακρόν, με τον εξωτερικό εχθρό και τους κατοχικούς συνεργάτες του, αντί να εξεγερθεί για το πραγματικό πρόβλημα της χώρας, για να την απελευθερώσει και να απελευθερωθεί ό ίδιος, ασχολείται πραγματικά με ( …)τρίχες.
Είναι ίσως ζήτημα κοινωνικής ψυχολογίας, ή ερμηνεία του, ή κοινωνικής ψυχιατρικής. Υπάρχει πιθανότητα αυτή η κίνηση να κρύβει την οργή για την γενική κατάσταση; Δύσκολο, γιατί θα είχε εκδηλωθεί αλλιώς, με κάποια άλλη αφορμή. Μπορεί να πάρει αντιμνημονιακή διάσταση; Οι νόμοι των πιθανοτήτων στη σύγχρονη φυσική το επιτρέπουν, αλλά εδώ μάλλον έχουμε ένα ταπεινωμένο λαό που φαίνεται να το έχει ρίξει στη μεταφυσική. Για να φύγει λοιπόν από την μεταφυσική, χρειάζεται ορθός λόγος που να του εξηγεί την κατάσταση. Χρειάζεται παρέμβαση όλων των πατριωτικών, δημοκρατικών και αντιμνημονιακών δυνάμεων και φυσικά της αριστεράς.
Η «λύση» της καταγγελίας για ναζιστικές φιέστες και εθνικιστικά συλλαλητήρια των διάφορων «αναρχο»-«αριστερίστικων» ομάδων δεν είναι η απάντηση. Δεν μπορείς να καταγγέλεις εκατοντάδες χιλιάδες, ηττημένου και ταπεινωμένου λαού, ότι συμμετέχει σε φασιστικές συγκεντρώσεις, γιατί τον βάζεις απέναντι με τον χειρότερο τρόπο. Όταν μάλιστα στην ήττα του, έχουμε όλοι μας σοβαρές πολιτικές ευθύνες.
Πρέπει να εξηγηθεί, ότι η Μακεδονία θα είναι Ελληνική όταν η Ελλάδα γίνει (αν γίνει) εθνικά ανεξάρτητη. Τώρα που ο ορυκτός της πλούτος της ξεπουλιέται σε πολυεθνικές, που καταστρέφεται η Χαλκιδική, που τα λιμάνια της, οι δρόμοι της, οι τελευταίες βιομηχανίες της έχουν ξεπουληθεί σε ξένες επιχειρήσεις και σε έλληνες ολιγάρχες, η Μακεδονία δεν είναι Ελληνική, είναι Γερμανική, Καναδική, Ιταλική, Κινέζικη, είναι της ελληνικής οικονομικής ημι-ελίτ και όπως θέλετε χαρακτηρίστε την.
Πρέπει να εξηγηθεί ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρό εθνικό κίνδυνο, αλλά εξ΄ανατολάς και όχι από τον Βορρά -όπως πίστευε και η Χούντα που έχασε την Κύπρο, εκτούρκισε τους Πομάκους και άλλα πολλά- . Και για να αντιμετωπιστεί αυτός ο κίνδυνος, πρέπει η Ελλάδα να ανακτήσει την διεθνή αξιόπρεπειά της, να πάψει να είναι προτεκτοράτο, να γίνει οικονομικά αυτοδύναμη, να σπάσει την ξένη εξάρτηση, να βγεί από τα μνημόνια και την οικονομική κρίση. Να κάνει νέες γεωπολιτικές συμμαχίες, και να έχει την οικονομική και ηθική δύναμη, να στηρίξει αξιόμαχες ένοπλες δυνάμεις, προσανατολισμένες στην άμυνα και στην υπεράσπιση της χώρας και όχι υποταγμένες σε Νατοϊκούς σχεδιασμούς και στις αγορές των όπλων των ισχυρών κρατών.
Αλλά όσον αφορά τμήμα της αριστεράς, που θα έπρεπε να είναι η πρωτοπορία, δείγμα είναι, κομμάτι από ανακοίνωση της Ανταρσυα -από το σάιτ της- που καλεί σε αντιφαστική συγκέντρωση στις 3 Φεωρουαρίου: «Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στηρίζει τις εξορμήσεις του ελληνικού κεφάλαιου στα Βαλκάνια και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Εξορμήσεις και σχεδιασμοί που το μόνο που έχουν να προσφέρουν στους λαούς είναι η φτώχεια η εξαθλίωση και η απειλή του πολέμου. Συμμαχεί με το Ισραήλ και την Αίγυπτο για την νέα μοιρασιά στην ΑΟΖ μαζί με την Κύπρο και απειλεί με επέκταση των 12 ναυτικών μιλίων.»
Τι μας λένε; Τι λένε στον ελληνικό λαό; Ότι η Ελλάδα είναι ιμπεριαλιστική χώρα, ότι το ελληνικό κεφάλαιο κάνει κουμάντο στην περιοχή. Πάνω κάτω ισχυρίζονται ότι έλεγε και ο Σημίτης για την ισχυρή Ελλάδα, όταν έμπαινε στο ευρώ, αλλά προχωράνε και πολύ πιο μακριά, μια που οι εξορμήσεις του ελληνικού κεφαλαίου απειλούν με πόλεμο την περιοχή. Παρα-κάτω, ουσιαστικά ισχυρίζονται ότι στην ελληνοτουρκική διένεξη ο χασάπης των Κούρδων και των Τούρκων Ερντογάν και όλο το τούρκικο καθεστώς, έχει και δίκιο, και ότι εμείς είμαστε οι ιμπεριαλιστές που θέλουμε να εφαρμόσουμε το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, και να ανακηρύξουμε ΑΟΖ…… Συμπερασματικά, η ιμπεριαλιστική Ελλάδα απειλεί, και θα είναι υπεύθυνη σε περίπτωση πόλεμου!!!
Αν ο λαός επιχειρεί να αποδράσει από την ήττα του και το ρίχνει στην «θρησκεία» της ονοματολογίας για την Μακεδονία και τα Σκόπια, το ίδιο κάνει -εδώ και καιρό μάλιστα- και κομμάτι της «μετατροτσκιστικής» αριστεράς, αυτός είναι ίσως ο καλύτερος ορισμός, που δεν θέλει να ακούσει καν την λέξη πατρίδα, που φαντάζεται την Ελλάδα ως ιμπεριαλιστική χώρα και όχι ως προτεκτοράτο που είναι σήμερα, που σε ορισμένες εκδοχές της καταλήγει να δίνει δίκιο στην Τουρκία, που έχει ξεχάσει τι είναι ο ιμπεριαλισμός, και που σε όλα τα επίπεδα, βλέπει ως λύση στην ελληνική κρίση, την «επικείμενη» σοσιαλιστική επανάσταση. Δυστυχώς και το ΚΚΕ βρίσκεται σε μια τέτοια λογική, αλλά απλώς είναι αρκετά πιο προσεκτικό στην πολιτική του.
Αντίστροφα, η όποια αριστερά, αλλά και το σύνολο των δημοκρατικών, αντιμπεριαλιστικών, πατριωτικών, αντιμνημονιακών δυνάμεων, οφείλουν να βρούν τρόπους για να μεταφέρουν στον λαό την κατάσταση και την δυνατότητα εξόδου από την κρίση υπέρ των δυνάμεων της εργασίας και της δημοκρατίας και να τον ξαναβάλουν στην πραγματικότητα, να συγκροτήσουν ένα πλατύ λαϊκό κίνημα απελευθέρωσης ώστε μια κυρίαρχη ελληνική κυβέρνηση, μια κυβέρνηση Λαϊκού Μετώπου, να λύσει τα ζητήματα στην βάση της συνεργασίας και της φιλίας των βαλκανικών λαών. χωρίς την «εποπτεία» και την παρέμβαση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Εδώ συμφωνώ σε γενικές γραμμές με το συντάκτη.Νομίζω,ότι οι λαοί ξεσηκώνονται για τα προβλήματα που τους καίνε,όταν εντοπίζουν μια πρωτοπορία,που τους δίνει την αίσθηση ότι είναι δυνατή κ ότι μπορούν να συσπειρωθούν γύρω της.Στην περίπτωση του “Μακεδονικού” παίζουν οι ακροδεξιοί αυτό το ρόλο,έστω κ αν δεν είναι μια πρωτοπορία,με την έννοια που δίνει η αριστερά,έστω κ αν η δύναμη που εμφανίζουν δεν έχει ηθικό χαραχτήρα,αλλά είναι επίπλαστη κ οφείλεται στους ισχυρούς προστάτες που τους χρησιμοποιούν για την προώθηση των συμφερόντων τους,έστω κ αν δίνουν μια κατεύθυνση σε στόχους,που τελικά θα αποβούν ολέθριοι.Το δυστύχημα είναι η σύγχιση κ η έλλειψη προσανατολισμού αυτή τη στιγμή στην αριστερά.
Σε γενικές γραμμές και εγώ μπορώ να συμφωνησω με τον συντάκτη. Στο κείμενο του κάνει κριτική και ορθώς την κάνει, στο κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις 3 του Φλεβάρη, με το πλαίσιομ που βάζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αν όμως κοιτάξει κανείς τις πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν το κάλεσμα θα δεί οτι ανάμεσα σε αυτές είναι
και η ΛΑΕ. Δεν μπορεί λοιπον ενα πολιτικό σχημα να πατά σε 5000 βάρκες, εδώ δε
στο Ίσκρα υπάρχει και η θέση της ΔΕΑ για το θέμα του ονόματος η οποία υποστηρίζει το δημοκρατικό δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμου σύμφωνα με το
οποίο θα έπρεπε το γειτονικό κράτος να πάρει οποίο όνομα επιθυμεί, πράγμα
που ούτε οι πολιτικές ηγεσίες των κομμάτων της γειτονικής χώρας δεν επικαλούνται για αυτό άλλωστε υπέγραψαν την ενδιάμεση συμφωνία με την οποία
αναγνωρίζουν οτι με διαπραγμάτευση πρέπει να λύσουν την εν λόγω διαφορά.