Ο «σουλτάνος» φαίνεται να έχει περάσει στην επόμενη φάση του σχεδίου του, με το βλέμμα στο 2023 και με στόχο να κατοχυρώσει όσα πέτυχε με την επιθετική του στάση και τα «λάφυρα» που έχει αποσπάσει τα προηγούμενα χρόνια.
Το τελευταίο που μπορεί να καταλογίσει κανείς στον Ταγίπ Ερντογάν είναι ότι κινείται χωρίς σχέδιο και κάνει ό,τι του… καπνίσει. Η στάση του πριν και μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, η συμπεριφορά του στο προσφυγικό (ειδικά απέναντι στην ΕΕ και την Ελλάδα), οι στρατιωτικές επεμβάσεις του στη Συρία, τη Λιβύη και τον Καύκασο, ακόμη και η διαχείριση της οικονομίας και των επιτοκίων, δείχνουν ένα ηγέτη ο οποίος εφαρμόζει συγκεκριμένη τακτική, στην οποία μάλιστα μένει πιστός παρά τις δυσκολίες.
Τώρα, μάλιστα, φαίνεται πως ο πρόεδρος της Τουρκίας έχει περάσει στην επόμενη φάση του σχεδίου του, με συγκεκριμένο στόχο: Να κεφαλαιοποιήσει την πολιτική των προηγούμενων ετών και να κατοχυρώσει τα «λάφυρα» που έχει αποσπάσει. Έτσι ώστε, το 2023, στην επέτειο των 100 ετών από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, να τα… εκθέσει και να ζητήσει από τους συμπολίτες του να του αναγνωρίσουν αυτό που πάντοτε διεκδικούσε: Μια θέση ισότιμη στην ιστορία δίπλα σε αυτή του Κεμάλ Ατατούρκ.
Σε δεύτερη μοίρα η ΕΕ
Ο ίδιος γνωρίζει δε ότι για να το πετύχει, πρέπει να πάρει τα ρίσκα του – και, ενδεχομένως, να παίξει τα ρέστα του – απέναντι σε τρεις: Τις Ηνωμένες Πολιτείες, χωρίς τη συναίνεση των οποίων γνωρίζει ότι ποτέ δεν θα αισθάνεται σίγουρος. Τη Ρωσία, καθώς καταλαβαίνει πως ο Πούτιν έχει τη δύναμη να του τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια. Και την Αίγυπτο, μιας και έχει συνειδητοποιήσει πως μέσω μιας συμμαχίας μαζί της η Τουρκία μπορεί να παίξει τον ηγεμονικό ρόλο που θέλει στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Έτσι, όπως φαίνεται ξεκάθαρα το τελευταίο διάστημα, κάνει ταυτόχρονες κινήσεις και στα τρία επίπεδα. Παράλληλα, μοιάζει να αφήνει σε δεύτερη μοίρα την ΕΕ και την Ελλάδα, θεωρώντας για τη μεν ότι την έχει «δεμένη» όσο υπάρχει το προσφυγικό και η Μέρκελ και για τη δε (όσο κι αν η Άγκυρα «ενοχλήθηκε» από τη χθεσινή στάση του Ν. Δένδια) ότι είναι… του χεριού του.
Non paper στις ΗΠΑ
Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, στο περιθώριο της πρόσφατης συνόδου των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου παρέδωσε στον Αμερικανό ομόλογό του, Άντονι Μπλίνκεν, ένα non paper το οποίο, σύμφωνα με τον ίδιο, περιλαμβάνει τον «οδικό χάρτη» που μπορεί να οδηγήσει στην πλήρη εξομάλυνση των σχέσεων της Τουρκίας με τις ΗΠΑ. Ένα έγγραφο το οποίο αφορά τους S-400 και τον ιμάμη Γκιουλέν, τα περιφερειακά ζητήματα και τις σχέσεις με τη Μόσχα και την Κίνα.
«Οι ΗΠΑ εργάζονται πάνω σε αυτό», δήλωσε ο Τσαβούσογλου, ο οποίος δεν έχει κρύψει την πρόθεσή του οι δύο σύμμαχοι να τα βρουν. Ταυτόχρονα δε, έσπευσε να προσφέρει τις «καλές υπηρεσίες» και τη διαμεσολάβηση της Άγκυρας σε δύο θέματα που «καίνε» – το Αφγανιστάν και το Ουκρανικό – ενώ κάποιες πληροφορίες αναφέρουν πως ο Ερντογάν θέλει να είναι αυτός που θα φιλοξενήσει μια συνάντηση κορυφής ανάμεσα σε Μπάιντεν και Πούτιν, εφόσον αυτή πραγματοποιηθεί.
«Νέα σελίδα» και ισορροπία τρόμου
Με την Αίγυπτο, την ίδια στιγμή, είναι φανερό ότι «κάτι κινείται» και μάλιστα σημαντικό. Πρώτο βιολί είναι και εδώ ο Τσαβούσογλου, ο οποίος ήδη έκανε λόγο για μια «νέα σελίδα», ενώ στις αρχές Μαΐου αναμένεται να βρεθεί στο Κάιρο υψηλόβαθμη τουρκική αποστολή. Ανοίγοντας έτσι, πιθανότατα, τον δρόμο και για μια συνάντηση ανάμεσα στυος υπουργούς Εξωτερικών και, αρκετά αργότερα, τους προέδρους των δύο χωρών. 
Απέναντι στη Ρωσία, τέλος, ισχύει το «φοβάται ο Ταγίπ το θεριό και το θεριό τον Ταγίπ». Είναι γνωστό ότι αν και οι δύο χώρες έχουν βρεθεί αντιμέτωπες στα πεδία των μαχών και στη Συρία και στη Λιβύη και, σε ένα βαθμό, στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, τελικώς έχουν καταφέρει να τηρήσουν μια λεπτή ισορροπία και να είναι σε διαρκή συνεννόηση – προτάσσοντας τα σημαντικά οικονομικά και ενεργειακά τους συμφέροντα.
Κάτι ανάλογο επιδιώκει να πετύχει ο Ερντογάν και στην υπόθεση της Ουκρανίας – αν και εκεί θα δυσκολευτεί περισσότερο, μιας και η Μόσχα την θεωρεί «αυλή» της και δεν θα επιτρέψει εύκολα σε κανέναν να αναμιχθεί.
Η αχίλλειος φτέρνα της οικονομίας
Για την ώρα, προφανώς, ουδείς γνωρίζει που θα οδηγήσει το τριπλό «τζογάρισμα» του Ερντογάν. Ο ίδιος μπορεί να ξέρει τι θέλει, όμως η ιστορία έχει αποδείξει πως μπορεί πανεύκολα να «κουρελιάζει» τα όποια σχέδια και να τους στέλνει όλους… αδιάβαστους.
Αφήστε που ο «σουλτάνος» γνωρίζει ότι έχει και μια αχίλλειο φτέρνα – την οικονομία.
