Οι εξελίξεις για το σκάνδαλο της Novartis είναι πολύ πιθανό να είναι η απαρχή για μια ευρεία αναδιάταξη του αστικού πολιτικού συστήματος. Τόσο στη ΝΔ αλλά και στη ΔΗΣΥ θα δοκιμαστεί η συνοχή τους αφού ήδη έχουν αρχίσει τα όργανα της μετάθεσης ευθηνών και ο …σώζων εαυτόν σωθήτω.
Ο πόλεμος αμερικανικών και ευρωπαϊκών οικονομικών κολοσσών που διαδραματίζεται στο φόντο σκληρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, θυμίζει τη ρήση «όταν τσακώνονται τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια». Και στο πρόσφατο παρελθόν είδαμε αντίστοιχες συγκρούσεις με τις αποκαλύψεις για την Volkswagen και την Ziemens αλλά και την απάντηση από μεριάς των Γερμανών με τα πρόστιμα στην Google και την Apple.
Από τα στοιχεία που έρχονται στην δημοσιότητα φαίνεται ότι το FBI έχει δέσει καλά την υπόθεση. Είναι λοιπόν πολύ φυσικό όλα αυτά τα στοιχεία να χρησιμοποιηθούν εκβιάζοντας όλους όσους (προκειμένου να ικανοποιήσουν την εκλογική τους πελατεία) δεν άφησαν να εξελιχθεί το σχέδιο των ΗΠΑ για τα Βαλκάνια όπως πολύ σοφά έπραξε ο ΣΥΡΙΖΑ που είναι πια οργανικό μέρος των σχεδίων των Αμερικάνων για τα Βαλκάνια και όχι μόνο.
Τα κανάλια το ‘πιασαν αμέσως το μήνυμα και απέσυραν ολοσχερώς τα συλλαλητήρια και τους μακεδονομάχους από την ατζέντα προσπαθώντας να σώσουν ό,τι σώζεται και παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια τους από την παραπαίουσα ΝΔ.
Οι κραυγές και οι απειλείς των Άδωνη, Σαμαρά, Βενιζέλου, Λοβέρδου κλπ είναι στην πραγματικότητα ο θρήνος για το όνειρα που χάθηκαν σε μια νύχτα. Είναι η κραυγή αγωνίας των αποσαθρωμένων πολιτικών σχηματισμών τους που φαίνεται να μην σώζονται από τα συλλαλητήρια για την Μακεδονία αφού ακόμα και αυτή την πάσα που τους δόθηκε από τους Αμερικανούς για να δηλώσουν εκ νέου την πίστη τους στον Νεοαντλαντισμό κατόρθωσαν και την πέταξαν στην εξέδρα της ακροδεξιάς εθνικοφροσύνης δέσμιοι της εκλογικής τους πελατείας, με τον Κούλη να παρατηρεί σα χάνος μη ξέροντας κατά που να τραβήξει.
Όμως, όποια έκβαση και να έχει η υπόθεση αυτή, ακόμα και να την γλιτώσουν όσοι εμπλέκονται καλυπτόμενοι πίσω από το νόμο περί ευθύνης υπουργών, το κτύπημα είναι συντριπτικό. Η ΝΔ θα μπει σε μια περίοδο βαθειάς κρίσης και εσωστρέφειας αφού η υπόθεση αυτή θα σφραγίσει τις πολιτικές εξελίξεις από σήμερα και μέχρι τις εκλογές, αλλάζοντας ολοσχερώς την ατζέντα της αντιλαϊκής μνημονιακής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα τα παραπάνω συνδέονται με τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή και το νέο δόγμα για την στρατηγική ασφάλειας των ΗΠΑ που επιχειρεί να ξαναμοιράσει την τράπουλα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ενισχύοντας αποφασιστικά την θέση τους στα Βαλκάνια. Οι Αμερικανοί με το κείμενο αυτό κάνουν καθαρό ότι στη «νέα εποχή του στρατηγικού ανταγωνισμού», οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσουν «όλα τα εργαλεία – διπλωματικά, στρατιωτικά, οικονομικά, πληροφοριών – για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους» και να διασφαλίσουν ότι «η ισορροπία δυνάμεων παραμένει προς το συμφέρον των ΗΠΑ σε περιοχές – “κλειδιά” του κόσμου».
Φυσικά τα Βαλκάνια είναι μια από αυτές τις περιοχές. Η ανακίνηση του θέματος για το όνομα της Μακεδονίας συνδέεται άμεσα με αυτά τα συμφέρονται αφού έχει τεράστια σημασία η ΠΓΔΜ να ενταχτεί στο ΝΑΤΟ με ότι συνεπάγεται αυτό για τους στρατιωτικούς σχεδιασμούς που αποβλέπουν στην περικύκλωση της Ρωσίας. Το κείμενο που δημοσιεύτηκε στο kommon με τίτλο «Διεθνής Στρατηγική Πολέμου, η νέα Εθνική Στρατηγική Άμυνας των ΗΠΑ», του Αλέκου Αναγνωστάκη περιγράφει με μεγάλη σαφήνεια τις εξελίξεις και τους κίνδυνους στην περιοχή ΕΔΩ
Στην στρατηγική αυτή των ΗΠΑ οι προηγούμενοι υποτελείς δεν μπορούν να υπερβούν τις αντιφάσεις και το στρατηγικά τους αδιέξοδα παλαντζάροντας ανάμεσα σε μια σύγχρονη νεοφιλελεύθερη κεντροδεξιά και την ακροδεξιά εθνικιστική γραμμή των Άδωνη-Σαμαρά που κυριαρχεί. Αυτή η ταλάντευση αντικειμενικά αφήνει μεγάλα κενά που φαίνεται να καρπώνονται εκείνα τα κέντρα που αναζητούν την «σοβαρή Χρυσή Αυγή».
Από τις τελευταίες εξελίξεις (Μακεδονικό, Novartis) ο ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει διπλά κερδισμένος. Εμφανίζεται ως η δύναμη που μπορεί να διαχειριστή κρίσιμα ζητήματα όπως αυτό του Μακεδονικού έχοντας ως αντίπαλο του την ακροδεξιά εθνικιστική καφρίλα των Άδωνη – Σαμαρά, της Χρυσής Αυγής και του παπαδαριού κι αφού έχει πρώτα καλύψει τα νώτα του από τα αριστερά καθώς η Αριστερά όλων των εκφάνσεων σπαράσσεται για το τι είναι πατριωτικό τι διεθνιστικό, αν ο αντιμπεριαλισμός είναι κρυμμένος εθνοπατριωτισμός. Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ καθίσταται στην πραγματικότητα μοναδικός παίκτης αφού εμφανίζεται ακόμα και σε αριστερά ακροατήρια ως η δύναμη που δίνει εξ ονόματος όλων την μάχη ενάντια στην πατριδοκαπηλία και τον εθνικισμό. Οπωσδήποτε τα πράγματα για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα θα ήταν πολύ διαφορετικά αν είχε απέναντί του ένα ισχυρό αντιιμπεριαλιστικό αντιπολεμικό φιλειρηνικό κίνημα που θα αμφισβητούσε την ουσία της πολιτικής του.
Το αστικό πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε περίοδο σημαντικών ανακατατάξεων σε κόμματα και στρατηγικές συμμαχίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ μεταβάλλεται με ταχείς ρυθμούς στον ένα πόλο του αστικού πολιτικού συστήματος με τις ευλογίες Αμερικανών, ΣΕΒ, ΕΕ, ενώ οι μέχρι τώρα κατ’ εξοχήν εκπρόσωποι του, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, βρίσκονται σε βαθιά κρίση. Αυτό το κενό σύντομα θα καλυφτεί με καταλύτη το σκάνδαλο της Novartis. Το πια υλικά θα χρησιμοποιηθούν για το πολιτικό λίφτιγκ της ΝΔ είναι ακόμα ζητούμενο. Αυτά απ’ ότι φαίνεται θα αναζητηθούν στις δυνάμεις της κοινωνικής ακροδεξιάς, της λεγόμενης «σοβαρής Χρυσής Αυγής». Μπορεί τα πρόσωπα ακόμα να μην διακρίνονται όμως μπορούν άνετα να κατασκευαστούν από τα ΜΜΕ που προς το παρόν παίζουν τα ίδια αυτό τον ρόλο.
Σε αυτή την πραγματικότητα το έλλειμμα μιας αριστερής αντικαπιταλιστικής αντιιμπεριαλιστικής στρατηγικής πρότασης σφραγίζει την εποχή και τις εξελίξεις. Ας ελπίσουμε ότι οι διεργασία που συντελούνται σε όλους χώρους με διάφορες μορφές και δράσεις θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για την ανασυγκρότηση της και την επαναφορά της στο πεδίο των ταξικών και αντιιμπεριαλιστικών αγώνων.
