Την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα οι ανίκανες μαριονέτες που κυβέρνησαν αυτόν τον ιερό τόπο, κατέστρεψαν την πολεμική βιομηχανία… με αποτέλεσμα η χώρα να παράγει μόνο σουβλάκι…
Και αν πιστεύουμε πως με τα Rafale υπερέχουμε στις αιθέρες, πλανώμεθα πλάνην οικτράν…
Ειδικότερα, αφού αποκλείστηκε από το πρόγραμμα των F-35, γεγονός το οποίο άφησε ένα τεράστιο κενό, η Τουρκία άλλαξε τη μοίρα της επεκτείνοντας την αεροναυπηγική της βιομηχανία.
Στην αυγή του 21ου αιώνα, η Τουρκία ήταν ο τρίτος μεγαλύτερος εισαγωγέας όπλων στον κόσμο.
Ωστόσο, οι εισαγωγές έχουν μειωθεί δραστικά, από περίπου 80% το 2004 σε λιγότερο από 20% σήμερα.
Αντίθετα, η Τουρκία έχει αναδειχθεί ως εξαγωγέας αμυντικού υλικού, με τα όπλα της να χρησιμοποιούνται σε πολλούς τομείς, με υψηλό ποσοστό επιχειρησιακής επιτυχίας.
Ωστόσο, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η άνοδος της Τουρκίας ως εξαγωγέα όπλων συνδέεται με τα βήματα που έχουν πραγματοποιηθεί από τη αεροναυπηγική βιομηχανία της χώρας.
Από την ανάπτυξη μαχητικών πέμπτης γενιάς έως και stealth drones, η Άγκυρα έχει καθιερωθεί ως μια αξιόπιστη αεροναυπηγική δύναμη.
Πρόσφατα, το τουρκικό εκπαιδευτικό αεροσκάφος Hürkus-II της Turkish Aerospace (TA) πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση.
Το διθέσιο αεροπλάνο, το οποίο θα ενταχθεί στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία, πέταξε για 20 λεπτά και έφτασε τα 6.500 πόδια.
Σύμφωνα με αναφορές, το Hürkus-II είναι η τελευταία παραλλαγή του τουρκικού εκπαιδευτικού αεροσκάφους με τουρμπίνα Hürkus.
Το Hürkus-B έχει ήδη ενταχθεί στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία, αντικαθιστώντας το SIAI-Marchetti SF260.
Τουλάχιστον 55 Hürkus-II θα ενισχύσουν τον στόλο αεροσκαφών της Τουρκίας.
Πέρα από το Hürkus, πολλές άλλες εξελίξεις στη βιομηχανία αεροναυπηγικής της Τουρκίας αξίζουν προσοχής.
Για παράδειγμα, η τουρκική Baykar απέκτησε τον ιταλικό αεροναυπηγικό γίγαντα Piaggio Aerospace.
Σε δήλωσή της στις 30 Δεκεμβρίου, η τουρκική εταιρεία ανέφερε: «Η μεγαλύτερη UCAV εταιρεία στον κόσμο, η Baykar, προσέφερε περισσότερα από τους ανταγωνιστές της σε διαγωνισμό για την πώληση της εταιρείας, η οποία ιδρύθηκε το 1884».
Οι αναλυτές πιστεύουν ότι η εξαγορά αυτή είναι σημαντική επειδή θα επιτρέψει στην Baykar να έχει πρόσβαση στις ευρωπαϊκές αγορές.
Το 2004, η Pratt & Whitney America επέλεξε την Piaggio Aerospace για να κατασκευάσει και να παραδώσει εξαρτήματα κινητήρων F-135 για το stealth αεροσκάφος F-35.
Ορισμένα μέσα ενημέρωσης εκτιμούν ότι με την απόκτηση της Piaggio η Τουρκία θα μπορούσε να επανέλθει στο πρόγραμμα προμηθευτών του F-35. Ωστόσο, τέτοιες εκτιμήσεις μπορεί να αποδειχθούν υπερβολικές.
Παρ’ όλα αυτά, οι συντονισμένες προσπάθειες της Τουρκίας να ενισχύσει την αυτοδυναμία και την Έρευνα & Ανάπτυξη στην Αεροναυπηγική έχουν σίγουρα αποδώσει.
Όπως έχει σημειώσει ο έμπειρος δημοσιογράφος Prakash Nanda σε άρθρο του για τις EurAsian Times, «η ταχεία ανάπτυξη της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας και η παγκόσμια αποδοχή των προϊόντων της έχουν πολλές παρεπόμενες ωφέλειες».Η μετεωρική άνοδος της Τουρκίας ως αεροναυπηγική δύναμη
Το μεγαλύτερο διακύβευμα της Τουρκίας είναι η ανάπτυξη του δικού της αεροσκάφους stealth πέμπτης γενιάς (KAAN).
Το αεροσκάφος, που αναπτύχθηκε από την τουρκική αεροναυπηγική βιομηχανία (TAI), πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση τον περασμένο Φεβρουάριο και αναμένεται να ενταχθεί στον τουρκικό στρατό στις αρχές της δεκαετίας του 2030.
Προορίζεται δε να αντικαταστήσει τα τουρκικά F-16 ενώ οι υπεύθυνοι «βλέπουν» και τις αγορές του εξωτερικού…
Μάλιστα, η Σαουδική Αραβία και το Πακιστάν έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για την απόκτηση του αεροσκάφους.
Ακόμη και αν το KAAN δεν ξεπεράσει τις ικανότητες του αμερικανικού F-35 Lightning II, θα είναι μια φθηνότερη εναλλακτική για χώρες που είναι απίθανο να αποκτήσουν το F-35 από τις ΗΠΑ λόγω των αυστηρών εξαγωγικών περιορισμών.
Η ανάπτυξη του KAAN έχει χαρακτηριστεί καμπή για την Τουρκία, ιδίως μετά την αποπομπή της από το κονσόρτσιουμ του αμερικανικού F-35 Lightning II λόγω της αγοράς του ρωσικού συστήματος αεροπορικής άμυνας S-400.
Το επόμενο μεγάλο ορόσημο που αξίζει προσοχή είναι το εκπαιδευτικό αεροσκάφος Hurjet, το πρώτο υπερηχητικό τζετ που κατασκευάστηκε εγχώρια στην Τουρκία, και το οποίο πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση τον Απρίλιο του 2024.
Το αεροσκάφος, που αναπτύχθηκε από την TAI, βρίσκεται σε αναπτυξιακή φάση και δεν έχει εισέλθει ακόμα στην μαζική παραγωγή.
Ωστόσο, αναφορές υποδεικνύουν ότι η παραγωγή θα ξεκινήσει πιθανώς το 2025, με τις πρώτες παραδόσεις να αναμένονται από το 2025-2026.
Το αεροσκάφος, το οποίο συχνά συγκρίνεται με το αμερικανικό εκπαιδευτικό αεροσκάφος T-7 Red Hawk, κέρδισε την πρώτη του εξαγωγική συμφωνία νωρίτερα αυτόν τον μήνα, μετά από αποτυχημένη προσπάθεια εξαγωγής του αεροσκάφους Hurjet Light Combat Aircraft στη Μαλαισία.
Το Hurjet μπορεί να αναπτύξει μέγιστη ταχύτητα περίπου Mach 1.4 και έχει όριο τα 45.000 πόδια.
Το αεροσκάφος έχει σύγχρονο ηλεκτρονικό εξοπλισμό και έχει σχεδιαστεί για να πραγματοποιεί αποστολές αναγνώρισης, ελαφρών επιθέσεων και εκπαιδευτικές πτήσεις.
Η Τουρκία έχει επίσης εδραιώσει τη θέση της στην τεχνολογία των drones.
Η εταιρεία Baykar έχει παραγάγει μερικά από τα πιο προηγμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAVs) – τα TB2, TB3, Akinci και Kizilelma.
Το TB-2, για παράδειγμα, είναι επιτυχημένο success story.
Tο drone έχει πωληθεί σε δύο δωδεκάδες χώρες (πρόσφατα στη Κένυα) και έχει να επιδείξει εξαιρετική επιχειρησιακή ικανότητα, π.χ. στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και στην Ουκρανία.
Η εταιρεία έχει επίσης αναπτύξει το TB-3, μια παραλλαγή του Bayraktar TB2, που είναι μεγαλύτερη και καλύτερη από το TB2.
Με δυνατότητα απογείωσης από μικρούς διαδρόμους, το TB3 προορίζεται να γίνει το πρώτο μη επανδρωμένο αεροσκάφος μάχης στην ιστορία ικανό να απογειώνεται και να προσγειώνεται σε μικρούς διαδρόμους όπως το TCG Anadolu.
Το TB3 UCAV είναι ικανό για αποστολές συλλογής πληροφοριών, αναγνώρισης, επιτήρησης και επιθέσεων χρησιμοποιώντας τα έξυπνα όπλα που είναι εγκατεστημένα κάτω από τα φτερά του.
Το αεροσκάφος εισήλθε στη φάση δοκιμών πέρυσι πραγματοποιώντας μια εντυπωσιακή πτήση 32 ωρών.
Το άλλο UAV που κέρδισε μεγάλη φήμη πρόσφατα είναι το Bayraktar Akinci («Εισβολέας»).
Το Bayraktar Akinci είναι ένα μεγάλης αντοχής drone που μπορεί να οπλιστεί.
Το drone είναι εξοπλισμένο με πυραύλους αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους.
Σύμφωνα με την Baykar, το drone εκτελεί ελιγμούς παρόμοιους με αυτούς των μαχητικών αεροσκαφών και φέρει διάφορους τύπους φορτίων.
Επιπλέον, το Akinci μπορεί να χτυπήσει στόχους στη στεριά και στον αέρα.
Μπορεί επίσης να πετάξει ψηλότερα και να παραμείνει στον αέρα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από άλλα τουρκικά drones.
Το Akinci πρόσφατα εξέπληξε τον κόσμο καθώς εκτόξευσε τον υπερηχητικό πύραυλο UAV-122, αποδεικνύοντας τις πολεμικές του ικανότητες.
Βοήθησε επίσης στις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης του Ebrahim Raisi, μετά τη συντριβή του ελικοπτέρου του τον Μάιο του 2024.
Το Akinci έχει αγοραστεί από το Πακιστάν, το Αζερμπαϊτζάν, τη Λιβύη, την Αιθιοπία, το Μπουρκίνα Φάσο και το Μάλι.
Επιπλέον, τουλάχιστον δύο χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Σαουδικής Αραβίας και του Κιργιστάν, έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για το drone.
Άλλα drones
Η Τουρκία έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο στην ανάπτυξη αόρατων μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Ένα από αυτά είναι το Anka-3, ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος μεσαίου ύψους, που σχεδιάστηκε για αποστολές επιτήρησης μεγάλης διάρκειας.
Με εντυπωσιακή αντοχή έως και 30 ώρες, το drone μπορεί να επιχειρεί σε ύψος 30.000 ποδιών και να καλύψει απόσταση 250 χιλιομέτρων.
Το πρωτότυπο του stealth UCAV TAI Anka-3 πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση στις 28 Δεκεμβρίου 2023.
Το Anka-3 είναι επαναστατικό UAV. Έχει περίπου το ίδιο μέγεθος με ένα ελαφρύ μαχητικό, και οι ιδιότητες χαμηλής παρατηρησιμότητας του το καθιστούν ανθεκτικό σε αποστολές ηλεκτρονικού πολέμου, επιθέσεων, παρακολούθησης και καταστροφής αεροπορικών συστημάτων άμυνας.
Αυτό το μη επανδρωμένο αεροσκάφος πιθανώς θα συνοδεύει το KAAN.
Το άλλο μη επανδρωμένο αεροσκάφος που καθιστά την Τουρκία παγκόσμιο ηγέτη σε αυτόν τον τομέα είναι το Kizilelma ή το Εθνικό Σύστημα Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών Μάχης (MIUS).
Ανεπτυγμένο από τη Baykar, το Kizilelma είναι ένα μη επανδρωμένο μαχητικό αεροσκάφος που αναμένεται να πραγματοποιήσει ευρύ φάσμα στρατιωτικών επιχειρήσεων, όπως στενές αεροπορικές υποστηρίξεις (CAS), επιθέσεις με πυραύλους, καταστολή αεροπορικών αμυντικών συστημάτων (SEAD) και καταστροφή αεροπορικών αμυνών (DEAD).
Το τουρκικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος Kizilelma μπορεί να πετάξει για πέντε ώρες και να φτάσει ταχύτητες έως 800 χιλιόμετρα την ώρα ή Mach 0.64.
Με μέγιστο βάρος απογείωσης 6 τόνους, το drone προγραμματίζεται να έχει ικανότητα φορτίου 1.500 κιλών.
Σύμφωνα με τον κατασκευαστή, θα αναπτυχθεί και μια υπερηχητική παραλλαγή αυτού του αεροσκάφους.
Αυτό το αεροσκάφος πιθανώς θα πετά μαζί με το KAAN.
Πολλά από τα αεροσκάφη που αναφέρονται παραπάνω παραμένουν στην ανάπτυξη και δεν έχουν εισέλθει ακόμα στην παραγωγή.
Ωστόσο, αντιπροσωπεύουν τα τεράστια άλματα που έκανε η Τουρκία, που την τοποθέτησαν στην πρώτη γραμμή ως αεροναυπηγική υπερδύναμη.