Μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Ισραηλινών και Σύρων αξιωματούχων διεξήχθησαν τις τελευταίες ημέρες, με αντικείμενο –μεταξύ άλλων– το ενδεχόμενο ένταξης του νέου καθεστώτος της Συρίας στις Συμφωνίες του Αβραάμ, σύμφωνα με αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Channel 12 στις 15 Μαΐου.
Η αποκάλυψη ήρθε μία μόλις ημέρα μετά την παρότρυνση του Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump προς τον Σύρο Πρόεδρο Ahmad al-Sharaa να ενταχθεί στο σύμφωνο εξομάλυνσης με το Ισραήλ, με αντάλλαγμα την άρση των κυρώσεων στη ρημαγμένη από τον πόλεμο χώρα.
Το Channel 12 ανέφερε πως οι συνομιλίες διαμεσολαβήθηκαν από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τα οποία μαζί με τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και την Τουρκία πίεσαν την κυβέρνηση Trump να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με τη νέα ηγεσία της Συρίας.
Η διαπραγμάτευση στο Αζερμπαϊτζάν και ο καθοριστικός ρόλος του Donald Trump
Μία από τις συναντήσεις φέρεται να πραγματοποιήθηκε στο Αζερμπαϊτζάν, με το Ισραήλ να εκπροσωπείται από τον επικεφαλής της Διεύθυνσης Επιχειρήσεων του στρατού, Αντιστράτηγο Oded Basyuk.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, στην ίδια συνάντηση συμμετείχαν εκπρόσωποι της συριακής κυβέρνησης, καθώς και Τούρκοι αξιωματούχοι.
Ο ίδιος ο Sharaa επιβεβαίωσε την περασμένη εβδομάδα, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στη Γαλλία, ότι βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις μέσω διαμεσολαβητών, αν και τις χαρακτήρισε ως «ασφαλείας».
Ο Trump, από την πλευρά του, είχε καλέσει τον Sharaa στις 14 Μαρτίου να ενταχθεί στις Συμφωνίες του Αβραάμ, σε μια ιστορική συνάντηση στη Σαουδική Αραβία, την πρώτη κατ’ ιδίαν επαφή ηγετών των δύο χωρών μετά από 25 χρόνια.
Ο Trump περιέγραψε τον Sharaa ως «ισχυρό» και «ελκυστικό» ηγέτη, λέγοντας σε δημοσιογράφους στο Air Force One:
«Του είπα: «Ελπίζω να μπεις στις Συμφωνίες του Αβραάμ όταν τακτοποιηθούν τα πράγματα», και εκείνος απάντησε θετικά. Όμως έχουν πολλή δουλειά μπροστά τους».
Η Συρία αλλάζει οριστικά σφαίρα επιρροής
Οι Συμφωνίες του Αβραάμ είναι διμερείς συμφωνίες εξομάλυνσης των σχέσεων Ισραήλ με αραβικά κράτη όπως τα ΗΑΕ, το Μπαχρέιν, το Μαρόκο και το Σουδάν, που υπογράφηκαν μεταξύ 2020 και 2021 και ουσιαστικά στοχεύουν στο να κανονικοποιήσουν τις ενέργειες του Ισραήλ στον Αραβικό κόσμο μέσω της παροχής «κινήτρων».
Το Channel 12 μετέδωσε πως το Ισραήλ βλέπει με θετικό μάτι την πρόθεση του Trump να άρει τις κυρώσεις στη Συρία, αν και παραμένει ιδιαίτερα επιφυλακτικό, μη αποκλείοντας το ενδεχόμενο να επηρεάσει καθοριστικά τη διαμόρφωση των συνόρων στον βορρά και τις μελλοντικές σχέσεις με τον Sharaa.
Μάλιστα, σύμφωνα με την ίδια πηγή, το Ισραήλ θεωρεί πιθανή ακόμη και την αποχώρηση της Συρίας από τον λεγόμενο σιιτικό Άξονα της Αντίστασης υπό την καθοδήγηση του Ιράν, ενώ δεν αποκλείει την ένταξη της χώρας υπό την αμερικανική επιρροή.
Εάν αυτό επιτευχθεί, εκτιμάται πως μπορεί να πυροδοτήσει ακόμη και θετική στροφή στις ισραηλινοτουρκικές σχέσεις.
Το Ισραήλ επέβαλε τη βούλησή του στη Συρία με τη δύναμη των όπλων
Υπενθυμίζεται ότι το Ισραήλ εισέβαλε στη ζώνη ασφαλείας πέριξ των Υψιπέδων του Γκολάν –τα οποία ο Trump αναγνώρισε ως ισραηλινό έδαφος το 2019– αμέσως μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Assad, τον περασμένο Δεκέμβριο.
Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, το Ισραήλ κλιμάκωσε ξανά τις εντάσεις, εξαπολύοντας σειρά πλήγματων στη Συρία, με ένα εξ αυτών να πλήττει ακόμη και την ευρύτερη περιοχή του προεδρικού μεγάρου στη Δαμασκό.
Τα χτυπήματα θεωρούνται άμεσο μήνυμα προς τον Sharaa, σε απάντηση σε απειλές της κυβέρνησής του κατά της θρησκευτικής μειονότητας των Δρούζων, την οποία το Ισραήλ έχει δεσμευθεί να προστατεύσει, επικαλούμενο ιστορικούς δεσμούς με τη δική του Δρούζικη κοινότητα.
Αν και ο Sharaa εμφανίζεται πρόθυμος για ειρήνη, το Ισραήλ δεν αναμένεται να αποδεχθεί οποιαδήποτε συμφωνία που δεν περιλαμβάνει την οριστική αποκήρυξη από πλευράς Συρίας της διεθνώς αναγνωρισμένης αξίωσής της επί των Υψιπέδων Golan.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ενδέχεται μάλιστα να ζητήσει και επιπλέον εδάφη που κατέλαβε πρόσφατα, μεταξύ των οποίων και η στρατηγικής σημασίας κορυφή του Όρους Hermon.
Όλα αυτά, βέβαια, προϋποθέτουν ότι θα παραμείνει το κατοχικό καθεστώς των τουρκοτζιχαντιστών στην εξουσία στη Συρία. Πράγμα πολύ αμφίβολο αφού, αφ’ ενός, η Δύση που το στηρίζει βρίσκεται σε πορεία παρακμής και, αφ’ ετέρου, το κατοχικό καθεστώς, που στηρίζεται στον Τουρκικό στρατό, τις οικονομικές επιχορηγήσεις του Κατάρ και τους μισθοφόρους που έχουν έρθει από περιοχές που ξεκινάνε από το Μαρόκο και φτάνουν στις μουσουλμανικές περιοχές της Κίνας, έχει στρέψει το σύνολο του πληθυσμού της χώρας εναντίον του στο σύντομο διάστημα που “κυβερνάει” τη χώρα. Το πιθανότερο, αντίθετα, είναι ότι η Συρία θα μετατραπεί σε “παγίδα θανάτου” τόσο για την Τουρκία όσο και για το σιωνιστικό μόρφωμα.
Α.Π.
