Λάβρα η υπουργός ξεπουλήματος του Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, εξαπέλυσε μύδρους ενάντια στο Βρετανικό Μουσείο που “αξιοποίησε” σαν ντεκόρ για μία εμπορική φιέστα (την οποία, κατ’ ευφημισμόν, ονόμασαν “φιλανθρωπική εκδήλωση”):
Σε μία απίστευτη δήλωση, στην οποία λείπει η τσίπα αλλά περισσεύει το χιούμορ, η υπουργός εμπορευματοποίησης του πολιτισμού είπε:
«Κατ´ επανάληψη και διαχρονικά το Υπουργείο Πολιτισμού έχει καταδικάσει τα δείπνα, τις δεξιώσεις και τις επιδείξεις μόδας που διοργανώνονται στους χώρους των Μουσείων, στους οποίους εκτίθενται μνημεία και έργα τέχνης. Τέτοιες ενέργειες είναι προσβλητικές για τα πολιτιστικά αγαθά και θέτουν σε κίνδυνο τα ίδια τα εκθέματα. Αυτό ακριβώς έπραξε το προηγούμενο Σάββατο, η Διοίκηση του Βρετανικού Μουσείου, χρησιμοποιώντας για μία ακόμη φορά τα Γλυπτά του Παρθενώνα ως διακοσμητικά στοιχεία για το δείπνο που οργάνωσε. Η ασφάλεια, η ακεραιότητα και η ηθική των μνημείων θα έπρεπε να αποτελεί το κύριο μέλημα του Βρετανικού Μουσείου, το οποίο για μια ακόμη φορά επιδεικνύει προκλητική αδιαφορία»
Και η δήλωση μεν είναι γενικά σωστή, αλλά η υπουργός εκπόρνευσης των μουσείων θα έπρεπε να γνωρίζει ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί. (Το να ρωτήσουμε την υπουργό κατά του πολιτισμού, ποια είναι τα “μουσεία στα οποία εκτίθενται μνημεία”, θα ήταν μάλλον υπερβολή. Κάτι σαν να ψάχνουμε για καλλιγραφία σε λάθος μέρος).
Θα έπρεπε να σιωπά η Λ. Μενδώνη διότι όποιος σε αυτή τη χώρα δεν έχει μνήμη αμοιβάδας θυμάται την εκπόρνευση από την ίδια Λ. Μενδώνη, του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου προς την “Hendes Majestaet Dronning Anne-Marie” για “την διοργάνωση ιδιωτικής εκδήλωσης (δείπνο 250 ατόμων) με ζωντανή μουσική”. Ιδιωτική εκδήλωση η οποία υπήρξε ιδιαζόντως “προσβλητική για τα πολιτιστικά αγαθά και έθεσε σε κίνδυνο τα ίδια τα εκθέματα“. Βέβαια αυτοί που δεν έχουν μνήμη αμοιβάδας δεν είναι το ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται η Λ. Μενδώνη.
Εκτός και αν η αντίρρηση της Λ. Μενδώνη έγκειται στο ότι είναι αντίθετη στην εκπόρνευση μουσείων μόνον όταν δεν είναι τσατσά η ίδια.
Αν η Λ. Μενδώνη ήταν Γιαπωνέζα, μετά την ομολογία της – έστω και με έναν χρόνο καθυστέρηση – ότι προσέβαλε και έθεσε σε κίνδυνο τα εκθέματα, θα έπρεπε σύμφωνα με την παράδοση να κάνει χαρακίρι, ώστε να αποκαταστήσει την οικογενειακή της τιμή. Βέβαια την παράδοση που περιφρονούν στην εποχή μας ακόμη και οι Ιάπωνες πολιτικοί, δεν περιμένουμε να σεβαστεί η υπουργός βαρβαρότητας. Άλλωστε αν είχε τέτοιες ευαισθησίες η Λ. Μενδώνη θα έπρεπε προ πολλού να έχει, με αυτό τον τρόπο, ξεπλύνει τη ντροπή της οικογένειάς της.
Όμως η υπουργός αθλιότητας δεν ήταν η μόνη που ξεσπάθωσε ενάντια στο Βρετανικό Μουσείο. Και η βασική εταίρος της “Οικ. Μητσοτάκη Ε.Π.Ε.”, Μαρέβα Γκραμπόφσκι δήλωσε:
«Το Βρετανικό Μουσείο διοργάνωσε το περασμένο Σάββατο φιλανθρωπικό δείπνο στην Duveen Gallery -στην αίθουσα όπου φιλοξενούνται τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Την ώρα που έχει ξεκινήσει ένας δημόσιος διάλογος για την επανένωση του μνημείου, η απόφαση του Μουσείου να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση σε αυτόν τον χώρο ήταν -το λιγότερο άστοχη»
Πρόκειται για την ίδια Γκραμπόφσκι που είχε καλέσει τους Έλληνες να βγαίνουν στα μπαλκόνια τους και να την χειροκροτούν λίγο πριν η εταιρεία της θέσει σε διαθεσιμότητα το ποσοστό των “ηρώων” που σεβάστηκε την επιστήμη του. Πρόκειται επίσης για την ίδια Γκραμπόφσκι που διπλοπαράνομα οδηγούσε χωρίς δίπλωμα μηχανή στην Πάρνηθα όταν εμείς βρισκόμαστε σε κατ’ οίκον περιορισμό.
Το να επισημάνει κανείς στην Γκραμπόφσκι ότι τα Γλυπτά του Παρθενώνα δεν “φιλοξενούνται” αλλά κρατούνται παράνομα μετά την παράνομη απαγωγή τους θα ήταν μάλλον άσκοπο.
Ελπίζω να μην βρεθεί κανείς που να έχει το θράσος να ισχυριστεί ότι πάω να βγάλω λάδι το Βρετανικό Μουσείο. Η εκπόρνευση είναι εκπόρνευση. Απ’ όπου και να προέρχεται είναι εξίσου απεχθής. Στην πεφωτισμένη εποχή μας βέβαια ονομάζεται “αξιοποίηση”. Και οι οίκοι ανοχής θα ονομαζόντουσαν “οίκοι αναπτυξιακής αξιοποίησης γυναικείου σώματος”, αν δεν υπήρχε το glitch ότι μπορεί κάποιος να έθετε το “αντιδραστικό έως φασίζον” ερώτημα “πώς ορίζεται το γυναικείο σώμα”, στο οποίο βέβαια οι woke ταγοί μας θα ήταν αδύνατον να απαντήσουν.
Δεν είναι ίσως τυχαίο ότι η “φιλανθρωπική εκδήλωση” στην οποία για μία ακόμη φορά βεβηλώθηκαν τα Γλυπτά του Παρθενώνα, ονομάστηκε “pink ball” (ροζ χορός). Δε γνωρίζουμε πόσοι από τους πάνω από 800 παρευρεθέντες στο “ροζ χορό” υπήρξαν στο παρελθόν πελάτες του Τζέφρι Έπσταϊν, αλλά δεδομένου ότι κινούνται στους ίδιους κύκλους, θα ήταν απίθανο να μην ήταν περισσότεροι του ενός. Όλο και κάποιοι από τους θαμώνες των πάρτι του Diddy θα ήταν επίσης παρόντες. Προς τιμή των μεν και των δε ίσως ονομάστηκε ροζ η χοροεσπερίδα.
Σε μία Δύση που βυθίζεται στα περιττώματά της, τα μνημεία εποχών που υπήρχε σε αυτό το γεωγραφικό χώρο πολιτισμός είναι φυσικό να ενοχλούν τους φορείς της κυρίαρχης παρακμής. Στην καλύτερη περίπτωση, γίνεται προσπάθεια να υποβιβαστούν τα μνημεία στο επίπεδό των φορέων αυτών.
Η επιλογή, πριν από ένα χρόνο, ειδικά του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου, είναι πολύ πιθανό επίσης να μην ήταν τυχαία: να έγινε για να δηλώσει, σε συμβολικό επίπεδο, τη νίκη του Μαμμωνά επί του Θεού. “Έναντι του αντιτίμου των δεκαπέντε χιλιάδων ευρώ (15.000,00€)”, όπως λέει η απόφαση του μενδωνικού μουσείου, εδόθη το άγιον τις κυσίν και οι μαργαρίται έμπροσθεν των χοίρων…
