Καθώς το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, με τους 57 νεκρούς, αρχίζει να φεύγει από τα πρωτοσέλιδα, οι επερχόμενες εκλογές ξαναπαίρνουν βασική θέση στις ειδήσεις.
Ο Μητσοτάκης δέχτηκε ένα σοβαρό πολιτικό πλήγμα μετά το δράμα των Τεμπών, αλλά το κατεστημένο συνεχίζει να τον θεωρεί πρώτη και προτιμητέα λύση.
Τα περισσότερα τηλεοπτικά κανάλια προσπαθούν να μιλήσουν για την «μεγάλη κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού», το ψυχικό θάρρος του παραιτηθέντος υπουργού Καραμανλή (!) κλπ.
Ο Μητσοτάκης θυμίζει τον Καραμανλή του 1961 (προτιμητέα λύση για το κατεστημένο, τον βασιλιά και τους αμερικάνους), ενώ ο (ευρωατλαντιστής) Τσίπρας θυμίζει τον Γεώργιο Παπανδρέου του 1961 (εφεδρεία και όχι πρώτη προτίμηση για το κατεστημένο).
Μετά τις εκλογές «βίας και νοθείας» του Οκτώβρη 1961, ο Παπανδρέου αντέδρασε βίαια, προκαλώντας την δυσφορία του βασιλιά Παύλου και του πρεσβευτή των ΗΠΑ Έλις Μπρίγκς. Ο Τσίπρας προσπαθεί να καλοπιάσει τις ΗΠΑ (πρόσφατη επίσκεψη στην Κύπρο, και θρυλούμενη διαφωνία του με τον νεοεκλεγέντα «απορριπτικό» Πρόεδρο Χριστοδουλίδη) με «δώρο» την ένταξη της Κύπρου ως 33ο μέλος του ΝΑΤΟ μετά από συμφωνία τύπου «Αννάν».
ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
ΚΑΙ Η ΑΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
Η ομάδα Μητσοτάκη έχει ισχυρότατη προπαγανδιστική δύναμη πυρός: «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», «ΒΗΜΑ», «ΝΕΑ», ραδιόφωνο και τηλεόραση «ΣΚΑΪ», «ΑΝΤΕΝΝΑ», «Μ. CHANNEL», «Star Channel», κρατική ραδιοτηλεόραση κλπ.
Ο Μητσοτάκης εμφανίζεται ως «ο αρχηγός της ευρωατλαντικής καπιταλιστικής Ελλάδας». Εφαρμόζει νεοφιλελεύθερη πολιτική, καταγγέλει τον «κρατισμό-λαϊκισμό» των μετριοπαθών αστών-κεϋνσιανών. Συνεργάζεται (όπως και ο πατέρας του) με ακροδεξιά στοιχεία (παλαιούς υμνητές της χούντας) τους οποίους κάνει υπουργούς για να καταγγέλλουν ΣΥΡΙΖΑ και μαρξιστές (παλιά: ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ) και να δικαιολογούν την αστυνομική βία για την εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης αντιλαϊκής πολιτικής.
Ο Μητσοτάκης στηρίζεται στις ευρωατλαντικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ- Τσίπρα, καθώς και στην κεντρώα ουδετερότητα του «νέου ΚΚΕ». Έτσι λέει πολλά ψέμματα π.χ. «για τους ψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της ευρωπαϊκής Ελλάδας».
Η αλήθεια είναι ότι το 2023-24 η ευρωατλαντική Ελλάδα έχει 17% λιγότερο ΑΕΠ απ’ ότι το 2007 ! Όμως αυτό προβάλλεται ελάχιστα ή και καθόλου.
Εξ’ αλλού το 2022 η Ελλάδα είχε 3% λιγότερη βιομηχανική παραγωγή σε σχέση με την Ελλάδα με το 2000 (Ελλάδα της Δραχμής!).
Αλλά η αντιπολίτευση δεν θέλει να τον ξεσκεπάσει σε βάθος. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει «το καθεστώς Μητσοτάκη» για τις υποκλοπές, την ακρίβεια, τις επιθέσεις της αστυνομίας εναντίον των φοιτητών, την περίπτωση Λιγνάδη, την υπόθεση Πάτση κλπ.
Δεν λέει όμως τίποτα για την βαριά ήττα της ευρωπαϊστικής Ελλάδας στον τομέα των παραγωγικών δυνάμεων. (Το 1980-2022 η μέση ετήσια αύξηση ΑΕΠ της ευρωατλαντικής Ελλάδας είναι μόλις 1,20% !)
Αλλά και το «νέο ΚΚΕ» κάνει μια γενική αντικαπιταλιστική προπαγάνδα και ζητά εργατική εξουσία. Αφήνει να εννοηθεί ότι στον τομέα των παραγωγικών δυνάμεων «καλά τα κατάφερε το αστικό καθεστώς», απλώς οι καπιταλιστές είναι άκαρδοι εκμεταλλευτές και δεν αφήνουν το λαό να απολαύσει τον «τεράστιο πλούτο».
Πχ η Λ. Ράζου (ΠΓ του ΚΚΕ) μιλώντας στις 30/6/2022 στην Καλλονή της Λέσβου έλεγε «Πως θα ήταν η ζωή μας αν τον τεράστιο πλούτο που παράγουμε με την δουλειά μας δεν τον έκλεβαν οι κεφαλαιοκράτες …» (ΡΙΖΟΣΠ. 1/7/2022).
Η ηγεσία του «νέου ΚΚΕ» διαπράττει και ένα άλλο σοβαρό λάθος: Μετά το 17ο συνέδριο (2005) θεωρεί ότι « η Ελλάδα δεν είναι εξαρτημένη». Έρχεται έτσι σε ρήξη με ότι έλεγε το ΚΚΕ από το 1934.
ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Σήμερα βέβαια, ΗΠΑ, Ε.Ε. και Ιαπωνία έχουν πάθει αρκετές οικονομικές ζημιές. Ιδίως μετά το 1989-90 εξασθένισαν πολύ Γερμανία και Ιαπωνία. Συνεχίζεται η παρακμή της Μ. Βρεττανίας. Αλλά και η Γαλλία και η Ιταλία έχασαν αρκετό έδαφος.
Αντίθετα η ΛΔ Κίνας σημείωσε τεράστια άνοδο:
Το 2022 η ΛΔ Κίνας παρήξε το 54% της παγκόσμιας παραγωγής χάλυβα, ενώ όλη η Δύση (45 χώρες) μόλις το 25-26%. Δηλαδή η Κίνα έχει υπερδιπλάσια παραγωγή χάλυβα το 2022 (1013 εκατ. Τόννοι) σε σχέση με το άθροισμα των 45 Χωρών της Δύσης (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία,, Καναδάς, Πολωνία κλπ) που είναι 470-480 εκατ. Τόννοι.
(Το 1949 όταν το ΚΚ Κίνας πήρε την εξουσία, η αναλογία χάλυβα ΗΠΑ-Κίνας ήταν 70:1 υπέρ των ΗΠΑ. Το 1998 η αναλογία έγινε 1:1 και το 2022 η αναλογία είναι 12,5:1 υπέρ της ΛΔ Κίνας !).
Η γνώση των ηττών της Δύσης στον παραγωγικό τομέα μπορεί να αυξήσει τις αντινατοϊκές – αντιΕΕ διαθέσεις σε πλατειά στρώματα του ελληνικού πληθυσμού. Αλλά ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το «νέο ΚΚΕ» ενδιαφέρονται για τέτοια διαφώτιση.
Το 2022 στην ηλεκτροπαραγωγή η ΛΔ Κίνας είχε περίπου το 30% της παγκόσμιας έναντι 15% των ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ για 110 χρόνια (1900-2010) ήταν ξεκάθαρα 1η Δύναμη στην ηλεκτρική ενέργεια. Τώρα (2022) είναι πολύ πιο πίσω από την πρωταθλήτρια Κίνα.
Το 2022 η ΛΔ Κίνας παρήξε 22 φορές περισσότερο τσιμέντο από τις ΗΠΑ ( 2,1 δισεκ. Τόννους και 95 εκατ. Τόννους αντίστοιχα).
Όσο για την Ρωσσία, παρά την λύσσα και το εμπάργκο της Δύσης εναντίον της, είχε το 2022 παραγωγή χάλυβα 71,5 εκατ. Τόννους, έναντι μόλις 12 εκατ. Τόννους της Γαλλίας και 6 εκατ. Τόννους της Βρεττανίας. Η Γερμανία το 2022 παρήξε 36,8 εκατ. Τόννους χάλυβα.
Δηλαδή το 2022 στον τομέα του χάλυβα η Ρωσσία είχε «6 Γαλλίες», ή «12 Βρεττανίες», ή «2 Γερμανίες».
Η Ρωσσία των 145 εκατ. ανθρώπων (χωρίς τις προσαρτήσεις) παρήξε το 2022 όσο χάλυβα παρήξαν μαζί 5 νατοϊκές Δυνάμεις: Γερμανία, Γαλλία, Βρεττανία, Ισπανία, Πολωνία με 290 εκατομ. ανθρώπους. (Κατά κεφαλήν παραγωγή 2:1 υπέρ της Ρωσσίας).
Αυτά δυσαρεστούν πολύ το Μητσοτάκη κα τον «ΣΚΑΪ», αλλά προφανώς και δεν αρέσουν στον ΣΥΡΙΖΑ και το «νέο ΚΚΕ» !
Εξ άλλου το 2022 η Ρωσσία, παρά τις κυρώσεις, παρήξε 1.180.000 GWh ηλεκτρικής ενέργειας (4η παγκόσμια Δύναμη), δηλαδή περισσότερο από το άθροισμα Γερμανίας και Γαλλίας.
Βέβαια η Ρωσσία έπαθε μεγάλη ζημιά μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ. Ήδη στο τέλος της ηγεσίας Στάλιν, η ΕΣΣΔ ήταν η 2η ηλεκτροπαραγωγός χώρα της Γης και 2η παγκόσμια παραγωγός χάλυβα. Επίσης το 1951-52 χτίζονταν 1.000.000 σπίτια και διαμερίσματα το χρόνο (τώρα χτίζονται λιγότερα).
Η ιμπεριαλιστική Δύση μισούσε τους μπολσεβίκους, αλλά εχθρεύεται και τον Πούτιν. Ειδικά έχει λυσσάξει για τις σχεδόν συμμαχικές σχέσεις Ρωσσίας – ΛΔ Κίνας.
Ας ξαναγυρίσουμε στην Κίνα:
Το 1980 η ΛΔ Κίνας είχε 4 φορές την παραγωγή χάλυβα της Ρουμανίας. Το 1989 με «συνεργασία» Δύσης και Γκορμπατσόφ ανατράπηκε και εκτελέστηκε ο Τσαουσέσκου. Η Ρουμανία έγινε μια «υπερήφανη νατοϊκή αντικομμουνιστική Χώρα !».
Το 2022 η ΛΔ Κίνας (με το ΚΚ στην εξουσία και την χαλυβουργία κρατική κατά 90-100%) παρήξε 1.013 εκατομ. τόννους και η νατοϊκή Ρουμανία μόλις 2,7 εκατ. Τόννους.
Δηλαδή το 2022 η ΛΔ Κϊνας από άποψη χάλυβα ήταν «374 Ρουμανίες». Μέσα σε 42 χρόνια το 4:1 έγινε … 374:1 υπέρ της Κίνας !!
Αυτό βέβαια το κρύβουν ο ΣΚΑΪ, η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και τα «ΝΕΑ». Το κρύβει η «ΑΥΓΗ». Το κρύβει και ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ».
Ας παραθέσουμε κάτι τελευταίο: Αφορά το Βιετνάμ και την Ελλάδα.
Μετά από 30 χρόνια σκληρούς αγώνες το 1975 ενώθηκε το Βιετνάμ κάτω από την κόκκινη Σημαία. Ήταν μία πάμφτωχη και κατεστραμμένη χώρα. Το 1975 το Βιετνάμ είχε 2.500 GWh ηλεκτρική ενέργεια και η Ελλάδα 14.500GWh. Δηλαδή το Βιετνάμ είχε το 17% της ηλεκτρικής ενέργειας της Ελλάδας.
Το 2022 το Βιετνάμ έφτασε τα 265.000 GWh ηλεκτρική ενέργεια και η Ελλάδα τα 50.000 GWh.
Δηλαδή το 2022 το Βιετνάμ έχει το 530% της ηλεκτροπαραγωγής της Ελλάδας, ενώ το 1975 είχε μόλις το 17%.
Εξ άλλου το 2022 το Βιετνάμ παρήξε 20.000.000 τόννους χάλυβα έναντι 100.000 το 1975 (αύξηση 200 φορές !).
Η Ελλάδα το 2022 παρήξε 1.450.000 τόννους χάλυβα, σχεδόν όσο και το 1975 (αύξηση μηδέν).
Έτσι το 2022 η ΣΔ Βιετνάμ έχει το 1.400% της χαλυβουργίας της Ελλάδας ενώ το 1975 είχε μόλις το 7%.
Δυστυχώς, ελάχιστοι Έλληνες τα γνωρίζουν αυτά. Δεν φταίει μόνον ο φανατικός νατοϊκός Μητσοτάκης. Φταίει και ο «ευρωκομμουνιστής νατοϊκός» Τσίπρας, φταίει και ο «υπεραριστερός αντικαπιταλιστής» Κουτσούμπας. Κανείς απ’ αυτούς δεν θέλει στην πραγματικότητα να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Γι’ αυτό και αποσιωπούν ή υποβαθμίζουν τις παραγωγικές ήττες της Δύσης.
Η Ελλάδα είναι μια βαθειά εξαρτημένη καπιταλιστική χώρα της Δύσης. Αυτό φαίνεται ακόμα και στο κομματικό της σύστημα. «Βαίνομεν προς εκλογάς ελευθέρας και πολυκομματικάς». Με πολιτική που είναι καθορισμένη – στα βασικά της σημεία – από τα Μεγάλα Ξένα Αφεντικά. Στο ελληνικό πολιτικό σύστημα εναπόκειται η επιλογή στα δευτερεύοντα και τριτεύοντα ζητήματα. Στο μεταξύ, εδώ και δεκαετίες, η Ελλάς παρακμάζει παραγωγικά και πληθυσμιακά. Αλλά αυτά δεν συζητούνται…
Γιάννης Εμμανουηλίδης 7/3/2023
