Κρίσιμη συνάντηση θα έχει σήμερα η Α. Merkel με την C. Lagarde στο Βερολίνο, μετά την οποία θα ακολουθήσει για τα περαιτέρω η συνάντηση Merkel – Junker.
Η συνάντηση Merkel – Lagarde προβλέπεται να έχει ως κύριο “μενού” την Ελλάδα αλλά το διακύβευμα της είναι η ίδια η ύπαρξη της ευρωζώνης.
Η Γερμανία “καίγεται” κυριολεκτικά για την συμμετοχή του ΔΝΤ στις διαδικασίες για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης και την τελική συμφωνία και κυρίως ενδιαφέρεται για την συμμετοχή του ΔΝΤ, έστω συμβολική, στο ελληνικό πρόγραμμα.
Αν το ΔΝΤ δεν συγκατατεθεί να συμμετάσχει στο ελληνικό μνημονιακό πρόγραμμα, τότε μάλλον θα αποχωρήσουν από αυτό και σειρά από άλλες ευρωπαϊκές χώρες και κατά πάσαν πιθανότητα και η ίδια η Γερμανία.
Σε μια τέτοια περίπτωση η Ελλάδα θα οδηγηθεί πολύ πιο γρήγορα στην χρεοκοπία, η οποία έτσι κι αλλιώς είναι, περίπου, προδιαγεγραμμένη με το τρίτο μνημόνιο plus. Ακόμα χειρότερο για τα Γερμανικά συμφέροντα, η ελληνική χρεοκοπία και η συνακόλουθη αναγκαστική έξοδος της χώρας μας από την ευρωζώνη, θα συμπαρασύρει άμεσα στην κρίση και στην διάλυση την τελευταία. Το πλήγμα και το σοκ για τη Γερμανία θα ήταν ανεπανόρθωτο. Γι’ αυτό τούτη την ώρα η Γερμανία κρέμεται κυριολεκτικά από τη μύτη του ΔΝΤ.
Αυτήν την ώρα δεν είναι εύκολο να προβλέψουμε με ασφάλεια την θέση που θα εκφράσει η Lagarde εκ μέρους του ΔΝΤ και το κατά πόσο αυτή η θέση θα είναι σαφής, πολύ περισσότερο που αυτή η θέση ίσως να επηρεαστεί και από ενδεχόμενες αστάθμητες παρεμβάσεις των ΗΠΑ.
Το ΔΝΤ, πάντως, αυτήν την ώρα κρατάει στα χέρια του όχι μόνο τις εξελίξεις στην Ελλάδα αλλά και την τύχη της ευρωζώνης.
Η τελευταία δεν φαίνεται, έτσι κι αλλιώς, να έχει ιδιαίτερα μεγάλη διάρκεια ζωής και αυτήν την ώρα οι “μεγάλες χώρες” της ΕΕ ψάχνουν για μια νέα ευρωζωνική και ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική δύο ταχυτήτων. Ωστόσο, μια άμεση, εν είδει ντόμινο, απρογραμμάτιστη αποσύνθεση της ευρωζώνης θα αποτελούσε μοιραίο πλήγμα.
Η Merkel επείγεται, επίσης, να εξασφαλίσει, έστω μία κατ’ αρχήν θετική τοποθέτηση του ΔΝΤ απέναντι στις ελληνικές διαπραγματεύσεις και το πρόγραμμα, προκειμένου να διευκολύνει την πορεία της Ευρώπης προς τις σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις που ακολουθούν.
Για την Γερμανία όσο πιο θετικό και σαφές είναι το στίγμα του ΔΝΤ έναντι των ελληνικών διαδικασιών που βρίσκονται σε εξέλιξη, τόσο διευκολύνονται οι συνθήκες για να αντιμετωπισθούν μείζονες κίνδυνοι “αποσταθεροποίησης” στην Ευρώπη, οι οποίοι, πάντως, έτσι κι αλλιώς είναι υπαρκτοί και ελλοχεύουν, έχοντας βαθύτερες αιτίες.
Το βέβαιον πάντως είναι ότι μια στάση του ΔΝΤ που θα γέρνει προς την πλευρά που επιθυμεί διακαώς η Γερμανία και θα χρωματίζει ευνοϊκά την συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα, θα έχει βαρύτατες συνέπειες ενάντια στην Ελλάδα.
Η Γερμανία και ΕΕ προκειμένου να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα είναι έτοιμες να ικανοποιήσουν πλήρως όλες τις άγριες απαιτήσεις του σε βάρος της χώρας μας.
Η συμμετοχή του ΔΝΤ στις ερχόμενες διαδικασίες και στο ελληνικό πρόγραμμα θα έχει ως τίμημα τα σκληρότερα δυνατά μέτρα σε βάρος του ελληνικού λαού και το σκληρότερο πακέτο μεταρρυθμίσεων – απορρυθμίσεων για την επιβολή του πιο άγριου οικονομικού προτύπου στην χώρα.
Η ελληνική κυβέρνηση και το μνημονιακό μπλοκ δεν παίζουν κανένα ρόλο στην έκβαση των διαπραγματεύσεων. Τα μνημονιακά κόμματα, παρά το θόρυβο που κάνουν με τις ανούσιες αντιπαραθέσεις τους στο εσωτερικό της χώρας, είναι απλώς τα άβουλα πιόνια στο σκάκι ανάμεσα σε Γερμανία – ΔΝΤ – ΗΠΑ.
Η κυβέρνηση Τσίπρα και το μνημονιακό μπλοκ, πιασμένα στο δόκανο του ευρώ, θα ακολουθήσουν τυφλά ότι αποφασισθεί στο Βερολίνο.
Merkel – Lagarde και στο βάθος ΗΠΑ, μπορεί να αγοράσουν χρόνο στο Βερολίνο, στραγγαλίζοντας την Ελλάδα και τους λαούς της ευρωζώνης και της ΕΕ, ψάχνοντας, ίσως, η κάθε πλευρά για ένα καταλληλότερο γι αυτήν χρόνο προκειμένου να προχωρήσει σε ρήξη με την άλλη.
Την Ελλάδα μόνο μια μεγάλη δημοκρατική ανατροπή μπορεί να την σώσει.
Κ.Μ