Lexit είναι η συντομογραφία του Left Exit, Αριστερή Έξοδος, κατά το πρότυπο του Grexit ή του Βrexit. Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στον αγγλόφωνο χώρο. Οι αριστεροί υποστηρικτές της εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση στον τύπο ονομάζονται Lexiteers. Η εμφάνιση ενός ειδικού όρου για τους αριστερούς οπαδούς του Brexit έχει την σημασία της, γιατί ήδη γίνεται ένας διαχωρισμός τους από την λαϊκίστικη δεξιά. Μια αξιόλογη συζήτηση έχει ξεκινήσει μέσα σε προοδευτικούς κύκλους για μια άλλη ριζοσπαστική αντίληψη διαζυγίου με τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Perry Anderson, γνωστός ανθρωπολόγος και για πολλά χρόνια εκδότης της «New Left Review» γράφει: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντικρίζεται από εμάς όπως ακριβώς έχει γίνει : μια ολιγαρχική δομή, γεμάτη από διαφθορά, οικοδομημένη πάνω στην άρνηση κάθε είδους λαϊκής κυριαρχίας, επιβάλλοντας ένα πικρό οικονομικό καθεστώς προνομίων για τους λίγους και σκληρότητας για τους πολλούς».
Η Susan Watkins σημερινή εκδότης του «New Left Review» θεωρεί ότι το πλήγμα για την Ευρωπαϊκή Ένωση από την έξοδο της Μεγ. Βρετανίας είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι φαίνεται. Με ένα χτύπημα η Ευρωπαϊκή Ένωση έχασε «το 1/8 του πληθυσμού της, το 1/6 του ΑΕΠ της, το μισό απόθεμα πυρηνικών όπλων και μια ψήφο στο συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.»
Ο ακαδημαϊκός και δημοσιογράφος Alain Jonson γράφει: «Παρότι οι αριστεροί οπαδοί της αποχώρησης δεν αντέχουν τον εθνικό μηδενισμό των Ανθρώπων του Νταβός, της παγκόσμιας Ελίτ, δεν είμαστε ξενόφοβοι. Ψηφίσαμε υπέρ της εξόδου επειδή πιστεύουμε ότι είναι ουσιαστικό να στηρίξουμε τα δύο πράγματα που εκτιμούμε περισσότερο : ένα δημοκρατικό πολιτικό σύστημα και μια κοινωνία με αξίες της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού. Φοβόμαστε ότι το αυταρχικό σχέδιο νεοφιλελεύθερης ενσωμάτωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι λίπασμα για την ακροδεξιά. Επισφραγίζοντας μια πολιτική που περιλαμβάνει την επιβολή μακρόχρονης λιτότητας και μαζικής μετανάστευσης ξεκομμένης από κάθε δημοκρατικής διαδικασίας, η Ε.Ε έχει διαρρήξει κάθε συμβόλαιο μεταξύ των εθνικών πολιτικών του συστήματος και των ψηφοφόρων τους. Αυτό ακριβώς έχει ανοίξει την πόρτα στους ακροδεξιούς λαϊκιστές που διατείνονται ότι αντιπροσωπεύουν τον λαό , ήδη θυμωμένο για την λιτότητα και για την μαζική μετανάστευση».
«Ένα μικρό κομμάτι κάθε χώρας, «οι νικητές» χρησιμοποιούν την παγκοσμιοποίηση σαν ένα διευρυμένο γήπεδο τους», υποστηρίζει ο καθηγητής κοινωνιολογίας Wolfgang Streeck. «Μία, όχι η μόνη, σημασία του Brexit είναι ότι, έχοντας χάσει κάθε εμπιστοσύνη στις πολυλογίες περί παγκοσμιοποίησης για όλους, το άλλο μεγάλο κομμάτι της χώρας – οι χαμένοι, οι αποκλεισμένοι και οι περιφρονημένοι – έχουν αποφασίσει μέσα στην απόγνωσή τους να κάνουν μια εθνική κίνηση: να αλλάξουν τους κανόνες με την επιστροφή στις πολιτικές του εθνικού κράτους προκειμένου να έχουν ένα ρόλο στην διαμόρφωσή τους. Αυτοί ζητούν καταφύγιο στην δημοκρατική προστασία, στην αρχή ότι ο λαός κυβερνά, στην τοπική αυτονομία, στα συλλογικά αγαθά και σε παραδόσεις ισότητας».
*Πηγή: sxedio-b.gr