Περίεργο το τέλος του κειμένου της Le Monde και αρκετά δυσερμήνευτο
“Οι Ελληνικές ΕΔ εκτός από Rafale και τρεις φρεγάτες, θα πάρουν F-35, ελικόπτερα Sikorsky, drones, τορπίλες και πυραύλους- Το 2015 η Le Figaro έλεγε η Ελλάδα να πληρώνει τους πιστωτές της . Σήμερα κανείς δεν τολμά να μιλήσει επειδή η Ελλάδα αγοράζει οπλισμό από τον όμιλο Dassault, στον οποίο ανήκει η Le Figaro”
Ενα αιχμηρότατο άρθρο για τα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας μας φιλοξενεί η Le Monde diplomatique, σημειώνοντας πως η “Ελλάδα νιώθει όντως ότι απειλείται από την Τουρκία”, απορώντας πως από “παρίας” της ΕΕ με την οικονομική καταρράκωση μετατρέπεται σε αγοραστή και αποκαλύπτοντας τα γρανάζια που συνδέουν την συντηρητική εφημερίδα Le Figaro που πρόσκειται στη γαλλική δεξιά και προ ετών “σταύρωνε” την χώρα μας, με τον όμιλο Dassault, από όπου αγοράζει η χώρα μας!
Σοκαριστικό όμως είναι το καταληκτικό σχόλιο του άρθρου, το οποίο υπογράφει ο Serge Halimi πρόεδρος και διευθυντής σύνταξης της Le Monde diplomatique.: “Δεν θα υπάρξει αίσιο τέλος έως ότου τουρκικά υποβρύχια που αγοράστηκαν από τη Γερμανία βυθίσουν ελληνικές φρεγάτες που κατασκευάστηκαν στη Γαλλία. Τότε η Ελλάδα μπορεί τελικά να αποφασίσει να αγοράσει ξανά το λιμάνι που πούλησε στην Κίνα (Πειραιάς). Και η «γαλλογερμανική εταιρική σχέση» έχοντας αποδείξει την ευελιξία της, η «στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης» θα είναι σε καλό δρόμο…”
Το άρθρο ξεκινάει αναφέροντας πως “τα Χριστούγεννα ήρθαν νωρίς για τις ένοπλες δυνάμεις της Ελλάδας”..
“Φέτος η κυβέρνηση τους δίνει 24 μαχητικά αεροσκάφη Rafale και τρεις φρεγάτες αιχμής. Αργότερα, θα πάρουν Lockheed Martin F-35, ελικόπτερα Sikorsky, drones, τορπίλες και πυραύλους. Ωστόσο, ο ελληνικός στρατός δεν θα είναι ο μόνος που γιορτάζει: οι Γάλλοι κατασκευαστές όπλων, ειδικότερα η Dassault, είναι από τους μεγαλύτερους προμηθευτές τους” σχολιάζει.
Στην συνέχεια κάνει αναφορά στο 2015 όταν “η Ελλάδα καταστράφηκε, υποβιβάστηκε σε προτεκτοράτο της «τρόικας» που εξέτασε κάθε τελευταίο στοιχείο των δαπανών της για να την αναγκάσει να αποπληρώσει ένα χρέος που αναγνωρίστηκε ότι ήταν «μη βιώσιμο». Με την επιμονή της Γερμανίας, η τρόικα ήταν ιδιαίτερα σκληρή στις δαπάνες κοινωνικής πρόνοιας. Υπήρξαν τεράστιες αυξήσεις στους φόρους και τις εισφορές ασφάλισης υγείας και μειώσεις στο επίδομα ανεργίας και στον κατώτατο μισθό (μείωση κατά 32% για κάτω των 25 ετών). Η ηλικία συνταξιοδότησης αυξήθηκε στα 67 έτη (ενώ οι συντάξεις συρρικνώθηκαν 14 φορές στη σειρά). και τα υπερπλήρη νοσοκομεία είχαν έλλειψη πόρων και φαρμάκων”.
Ωστόσο, οι στρατιωτικές δαπάνες φαίνεται να έχουν ξεφύγει από αυτούς τους αυστηρούς ελέγχους, σημειώνει η Le Monde diplomatique, αυξανόμενες από 2,46% του ΑΕΠ το 2015 σε 2,79% το 2020, το υψηλότερο στην ΕΕ.
“Σαφώς, αν θέλετε ειρήνη, προετοιμαστείτε για πόλεμο. Η Ελλάδα νιώθει όντως ότι απειλείται από την Τουρκία, η οποία ενεργεί ολοένα και πιο προκλητικά στην ανατολική Μεσόγειο και κατέχει παράνομα τμήμα της Κύπρου για σχεδόν 50 χρόνια. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε την Ελλάδα και την Τουρκία να είναι αμφότερες μέλη του ΝΑΤΟ, ούτε τη Γερμανία να είναι ένας από τους κύριους προμηθευτές όπλων της Τουρκίας” προσθέτει το άρθρο.
Στην συνέχεια κατηγορεί την Le Figaro πως τ ο2015 “ήταν ιδιαίτερα άγρια”, ζητώντας από την Ελλάδα να πληρώνει τους πιστωτές της.
“Η Le Figaro υποστήριξε (όπως και σχεδόν όλα τα γαλλικά ΜΜΕ), ότι «κάθε Γάλλος πολίτης θα πρέπει να πληρώσει 735 ευρώ για να διαγράψει το χρέος της Ελλάδας». Το 2015 αυτό το χρέος ήταν 177% του ΑΕΠ. Τον Δεκέμβριο του 2020 είχε ξεπεράσει το 205%. Ωστόσο, η Le Figaro έχει πάψει να ανησυχεί για τους ευρωπαίους δανειστές. Γιατί; Κανείς δεν τολμά να πει ότι εαυτό συμβαίνει επειδή η Ελλάδα αγοράζει οπλισμό από τον όμιλο Dassault, στον οποίο ανήκει η Le Figaro”…
Το άρθρο καταλήγει με την σοκαριστική αναφορά:
“Δεν θα υπάρξει αίσιο τέλος έως ότου τουρκικά υποβρύχια που αγοράστηκαν από τη Γερμανία βυθίσουν ελληνικές φρεγάτες που κατασκευάστηκαν στη Γαλλία. Τότε η Ελλάδα μπορεί τελικά να αποφασίσει να αγοράσει ξανά το λιμάνι που πούλησε στην Κίνα (Πειραιάς) . Και η «γαλλογερμανική εταιρική σχέση» έχοντας αποδείξει την ευελιξία της, η «στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης» θα είναι σε καλό δρόμο…”