Γιώργος Καλλινίκου
Οι αριθμοί είναι ανελέητοι. Αποκαλύπτουν πάντοτε πικρές αλήθειες και οικτρές πραγματικότητες. Μας τους πέταξε ξανά κατάμουτρα την περασμένη Πέμπτη η Στατιστική Υπηρεσία για να μας αφυπνίσει. Περίπου 150.000 άτομα σε αυτό το νησί, αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού! Και το κραυγάζει αυγουστιάτικα! Μπας και αγγίξει κάθε ευαίσθητη χορδή. Διότι την ώρα που ο καθένας μας επιλέγει κάποια γωνιά του πλανήτη (ή έστω του νησιού μας) για να ξεκουραστεί και να γεμίσει τις μπαταρίες του, όλοι αυτοί οι άνθρωποι πασχίζουν, απλώς, να επιβιώσουν. Μετράνε τα σεντ στο φούρνο για να έχουν ψωμί και γάλα όλο το μήνα.
Οι δείκτες με τους οποίους η ΕΕ μετράει τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού επιμετρά εκείνη τη μερίδα του πληθυσμού, που ζει σε νοικοκυριά με διαθέσιμο εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας ή με σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση ή με πολύ χαμηλό δείκτη έντασης εργασίας. Ακούγεται πολύ θεωρητικό. Επιστημονικό.
Με απλά λόγια, αυτά τα οποία κατανοεί ο λαός, σημαίνει ότι 150.000 άνθρωποι (ποσοστό 16,7%) δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους είτε αυτές αφορούν το ενοίκιο είτε την πληρωμή λογαριασμών ηλεκτρισμού, νερού κλπ. Σημαίνει ότι τα χρήματα τους δεν αρκούν για να διαθέτει το τραπέζι τους όλα τα στοιχειώδη τα οποία οι υπόλοιποι τα θεωρούμε αυτονόητα. Σημαίνει ότι η ζωή τους είναι καταδικασμένη να είναι σπίτι- εργασία και εργασία-σπίτι (αν βεβαίως εργάζονται). Καμία δυνατότητα να πάνε να πιουν ένα καφέ, να κάτσουν κάπου να φάνε σουβλάκια και να πουν μια κουβέντα με δυο φίλους. Για αγορές ρουχισμού και άλλων αναγκαίων, με το στανιό. Όσο για διακοπές, μόνο στα όνειρά τους.
Και όχι, δεν υπερβάλλουμε. Δεν είναι απλώς οι περιπτώσεις οι οποίες τυγχάνει λόγω επαγγέλματος να φθάνουν κοντά μας. Είναι και επειδή η Στατιστική Υπηρεσία το επιβεβαιώνει. Μάλιστα, η ανάλυση την οποία κάνει για τον αρχικό σοκαριστικό αριθμό των 150.000 ατόμων, αποκαλύπτει ακόμη σοβαρότερο πρόβλημα. Για παράδειγμα, το ποσοστό του πληθυσμού το οποίο αντιμετωπίζει κίνδυνο φτώχειας πριν συμπεριληφθούν τα κοινωνικά επιδόματα (συντάξεις, ΕΕΕ, επιδόματα αναπηρίας, μονογονιού κλπ) ανερχόταν στο εξωφρενικό 33,3%. Διπλάσιο δηλαδή από το τελικό 16,7%. Τουτέστιν, 300.000 άνθρωποι! Ο καθείς δύναται να αντιληφθεί την πραγματική εικόνα, γνωρίζοντας ποια είναι τα πενιχρά επιδόματα και οι συντάξεις. Σημαντικά βεβαίως, ώστε πολλοί να ξεπερνούν την γραμμή της φτώχειας αλλά εξόφθαλμο το ότι είναι απλώς αρκετό για να μην πεθάνουν της πείνας.
Ακόμη, έμφαση πρέπει να δοθεί στις κατηγορίες εκείνες (που περιλαμβάνονται στο 16,7%) οι οποίες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο πρόβλημα. Αναμενόμενο μεν, εξαιρετικά θλιβερό δε. Στη χειρότερη θέση, ποιοι άλλοι από τους συνταξιούχους με ποσοστό 20,8%. Δηλαδή, ένας στους πέντε συνταξιούχους κινδυνεύει σοβαρά από την φτώχεια.
Παράλληλα, όσον αφορά εκείνους οι οποίοι καθυστερούν την αποπληρωμή των δόσεων του δανείου της κύριας κατοικίας ή του ενοικίου ή των πάγιων λογαριασμών ή άλλων οικονομικών υποχρεώσεων στη χειρότερη θέση βρίσκονται οι μονογονεϊκές οικογένειες με ποσοστό 28,3%.
Πρόκειται για μια εικόνα που πονάει και είναι ντροπιαστική. Μάλιστα, τα πράγματα θα ήσαν ακόμη χειρότερα αν δεν υπήρχε και ο εθελοντισμός. Εκείνοι οι άνθρωποι, οι οποίοι δίκην καλού Σαμαρείτη, παλεύουν νυχθημερόν για να βοηθήσουν ένα σωρό συνανθρώπους μας. Ένα ελάχιστο δείγμα αποτελεί ο αριθμός των ανθρώπων προς τους οποίους επί καθημερινής βάσης προσφέρουν τρόφιμα και άλλα χρειώδη στην Κίτρινη Γραμμή η οποία δρα στη Λεμεσό: 1.048 άτομα!
Διαβάζοντας, λοιπόν, αυτούς τους αμείλικτους αριθμούς, πώς να μην εξοργιστείς για το γεγονός ότι προ μηνός ήρθε η Κυβέρνηση και αποφάσισε τη διακοπή της επιδότησης του ηλεκτρικού ρεύματος. Μέσα στο κατακαλόκαιρο μάλιστα. Αν οι 150.000 και πολλοί άλλοι πλησίον των εισοδημάτων αυτών των ανθρώπων, είχαν τη δυνατότητα έστω με έναν ανεμιστήρα να αντέξουν, τους την κόψαμε κι αυτήν.
Ακόμη χειρότερα, πώς να μην τα παίρνεις στο κρανίο όταν τόσες χιλιάδες άνθρωποι πασχίζουν να επιβιώσουν αλλά κάποιοι άλλοι συνεχίζουν να παίρνουν εξωφρενικά ωφελήματα. Αν αντέχετε διαβάστε ένα παράδειγμα: Υπουργοί με 30 μήνες θητεία παίρνουν σύνταξη 1.036 ευρώ τον μήνα και φιλοδώρημα 58.039 ευρώ! Υπουργοί με 5 χρόνια θητεία παίρνουν σύνταξη 1.684 ευρώ το μήνα και φιλοδώρημα 94.314 ευρώ! Υπουργοί με 10 χρόνια θητεία παίρνουν σύνταξη 4.146 ευρώ τη μήνα και φιλοδώρημα 232.157 ευρώ! Κατ’ αναλογία για τους βουλευτές ισχύουν για θητεία 5 χρόνων σύνταξη 1.352 ευρώ το μήνα και φιλοδώρημα 75.729 ευρώ. Για θητεία 10 χρόνων σύνταξη 3.306 ευρώ το μήνα και φιλοδώρημα 185.115 ευρώ!
Όταν, λοιπόν, ακούτε τους πολιτικάντηδες να μιλούν για κοινωνικό κράτος και κράτος πρόνοιας, θα ξέρετε ότι, απλώς, αστειεύονται. Σίγουρα, όμως, οι 150.000 συνάνθρωποί μας και πολλές άλλες χιλιάδες δεν θα γελάνε με το αστείο αυτό. Θα κλαίνε!
