Κοινή δήλωση των Παναγιώτη Λαφαζάνη επικεφαλής του Δημοκρατικού Κινήματος Εθνικής Απελευθέρωσης (ΔΗ.Κ.Ε.Α.)-Γιάννη Κοτσαηλίδη Προέδρου του Πανελληνίου Κινήματος Ελληνορωσικής Φιλίας (ΠΑ.ΚΙ.Ε.Φ.)-Γρη γόρη Πέτρου Προέδρου του Πατριωτικού Κοινωνικού Κινήματος(Π.Κ.Κ.)
Δεν είναι ο ISIS αλλά πληρωμένοι μισθοφόροι με Ουκρανική σφραγίδα και Αμερικάνικη εποπτεία που αιματοκύλισαν την συναυλία στην Μόσχα
Η Ελλάδα τούτες τις κρίσιμες εθνικές ώρες οφείλει να ακολουθήσει ξανά τον περήφανο και γενναίο δρόμο των Κολοκοτροναίων και όχι των παραδομένων και εξαρτημένων Μητσοτάκηδων , Κασσελάκηδων, Ανδρουλάκηδων και των κομπάρσων και παραφυάδων τους στη Βουλή .
Μόνο για γέλια αποτελεί η ”φαντασίωση’‘ ότι η ανείπωτη τραγωδία στην συναυλία της Μόσχας ήταν έργο έμπνευσης, σχεδιασμού και εκτέλεσης από τον ISIS και μάλιστα από ένα φθίνον περιφερειακό τμήμα του, τον ISIS-χορασάν.
Αποτελεί αφέλεια και παραλογισμό , έστω μέσα στον παραλογισμό της τρομοκρατίας , να πιστέψουμε ότι μια φανατική ισλαμική οργάνωση όπως ο ISIS , αντί να στρέφεται κατά του Ισραήλ, που εξαπολύει πρωτοφανή γενοκτονία στη Γάζα , επιτίθεται κατά της Συρίας του Άσαντ , κατά του Ιράν και τώρα κατά της Ρωσίας που υποστηρίζουν την Παλαιστινιακή υπόθεση , ενώ την ίδια ώρα εξυπηρετεί ανοιχτά , με την βάρβαρη επίθεση στο Crocus City της Μόσχας , την Ουκρανία, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ που στηρίζουν ανοιχτά το Ισραήλ .
Αποτελεί , επίσης , αφέλεια και παραλογισμό να πιστέψει κανείς ότι μια τόσο σύνθετη και ιδιαίτερα δύσκολη τρομοκρατική επιχείρηση σε μια καλά φυλασσόμενη περιοχή έλαβε χώρα από ερασιτέχνες ισλαμιστές χωρίς την οργανωτική και τεχνική βοήθεια κρατικών κέντρων .
Από ‘ολα τα στοιχεία που προκύπτουν και ιδίως από τις μαρτυρίες των συλληφθέντων τρομοκρατών , βγαίνει το συμπέρασμα ότι η τρομοκρατική επίθεση στο Crocus City πραγματοποιήθηκε από μισθοφορική ομάδα αδίστακτων δολοφόνων που φέρει την σφραγίδα των Ουκρανοναζί του Κιέβου και τη βούλα της υψηλής εποπτείας αμερικάνικων υπηρεσιών , ενώ την προπαγάνδιση της απατηλής εκδοχής του ISIS έχουν αναλάβει οι πιο θερμοκέφαλοι και αντιρωσικοί κύκλοι της Δύσης.
Συνιστά ανείπωτη τραγωδία για τον ελληνικό λαό και την πατρίδα μας ότι η εξωνημένη κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά και η ευρύτερη κατεστημένη πολιτική τάξη, κινούνται απολύτως προδοτικά και κατέχουν σχεδόν τα πρωτεία σε ένα υστερικό αντιρωσισμό, θυσιάζοντας τα πιο ζωτικά εθνικά και οικονομικά συμφέροντα της χώρας αλλά ίσως και την ύπαρξη της , στο βωμό των πιο βρώμικων ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων των ΗΠΑ , του ΝΑΤΟ και του διευθυντηρίου της ΕΕ , την ώρα μάλιστα που η νεοαποικιοκρατία της Δύσης βλέπει να χάνει έδαφος και να μην έχει μέλλον.
Ιδιαίτερα αποκρουστική, εξοργιστική και προσβλητική ήταν η πρωτοφανής απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να μην καλέσει για πρώτη φορά στους εορτασμούς της εθνικής επετείου της ελληνικής επανάστασης του 1821 ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία την Ρωσική πλευρά η οποία διαδραμάτισε , ιδίως με τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου και τη Συνθήκη της Αδριανουπόλεως , καθοριστικότατο ρόλο για την απελευθέρωση της χώρας μας και την ίδρυση του πρώτου ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους.
Το πλέον σημαντικό ζήτημα τούτες τις ώρες για την Ελλάδα είναι να αλλάξει ριζικά πορεία και προσανατολισμό , αφήνοντας πίσω μια φαύλη, διεφθαρμένη , υποτελή, ολιγαρχική και ξεπουλημένη πολιτική τάξη, η οποία βλέπει την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό ως πεδία λαφυραγώγησης και εκποίησης προς αθέμιτο πλουτισμό της κάστας της.
Το θεμελιώδες εργαλείο για να αλλάξει θετικά πορεία η χώρα προς την κατεύθυνση της εθνικής ανεξαρτησίας , της παραγωγικής ανάπτυξης και της κοινωνικής ευημερίας είναι, να ανοίξει , χωρίς καθυστέρηση και με συγκεκριμένα βήματα , να ανοίξει δρόμους συνεργασίας με τη Ρωσία και ευρύτερα με το κίνημα των BRICS και ταυτόχρονα να αναλάβει η Ελλάδα πρωτοβουλίες ειρήνευσης στην Ουκρανία πριν οι πολεμικές θύελλες και πιθανά ο πυρηνικός χειμώνας , καταστρέψουν και σκεπάσουν την Ευρώπη και τον πλανήτη.
Αυτή την κατεύθυνση υπηρετεί η συνεργασία που έχουμε πραγματοποιήσει ως ΔΗ.Κ.Ε.Α. ΠΑ.ΚΙ.Ε.Φ. και Π.Κ.Κ η οποία αποσκοπεί στη διαμόρφωση ενός πλατιού λαϊκού πλειοψηφικού πατριωτικού δημοκρατικού μετώπου, πέρα από κομματικές προελεύσεις και περιχαρακωμένα ιδεολογικά δόγματα. Ενός μετώπου αξιοπιστίας , φερεγγυότητας, εντιμότητας και συνέπειας όχι δια των μεγάλων λόγων αλλά πρώτα απ΄ όλα με έργα, πράξεις και προσωπικές θυσίες , πράγματα που εγγυώνται τις διακηρύξεις μας