Εδώ και μερικά χρόνια, το Ναυτικό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού έχει περισσότερα πολεμικά πλοία από τις ΗΠΑ
Η Κίνα στοχεύει να αναδυθεί ως Νο1 στρατιωτική δύναμη παγκοσμίως έως το 2049, χτίζοντας μία πολεμική μηχανή -κυρίως από αέρος- που συντρίβει τις ΗΠΑ και τη Δύση.
Τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, σε μαρτυρία στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ, ο επικεφαλής της Διοίκησης Ινδο-Ειρηνικού των ΗΠΑ (USINDOPACOM), Ναύαρχος John C. Aquilino, παραδέχθηκε ότι η Κίνα «θα αποκτήσει σύντομα τη μεγαλύτερη αεροπορική δύναμη στον κόσμο».
Εδώ και μερικά χρόνια, το Ναυτικό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLAN) έχει περισσότερα πολεμικά πλοία από τις ΗΠΑ, αν και μόνο σε αριθμούς και όχι σε χωρητικότητα. Ο John C. Aquilino σχολίασε ότι «το μέγεθος, το εύρος και η κλίμακα αυτής της πρόκλησης ασφαλείας δεν μπορούν να υποτιμηθούν».
Στην έκθεσή του για το 2023 για την κινεζική στρατιωτική ισχύ, το αμερικανικό Πεντάγωνο ανέφερε ότι η Πολεμική Αεροπορία της Κίνας (PLAAF) και το Ναυτικό (PLAN) μαζί έχουν πάνω από 3.150 επιχειρησιακά αεροσκάφη.
Την ίδια στιγμή, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ (USAF) έχει περίπου 4.000 και το Πολεμικό Ναυτικό, το Σώμα Πεζοναυτών και ο Στρατός των ΗΠΑ έχουν επίσης αρκετές χιλιάδες.
Ωστόσο, oι εποχές αλλάζουν και η Κίνα παράγει αεροσκάφη μάχης με εκπληκτικό ρυθμό, όπως αναφέρουν σε ανάλυσή τους οι Eurasian Times. Επί του παρόντος, παράγει περίπου 60 μαχητικά J-20 5ης γενιάς ετησίως και ο αριθμός θα ανέλθει σύντομα στα 100. Όλα αυτά είναι για εγχώριες ανάγκες. Συγκριτικά, οι ΗΠΑ παράγουν περίπου 135 F-35 ετησίως, από τα οποία σχεδόν τα μισά είναι για πώληση σε συμμαχικές χώρες.
Αμερικανοί και Ινδοί αναλυτές πιστεύουν ότι το J-20 είναι περίπου ένα αεροσκάφος «4,5 γενιάς», επειδή οι παράμετροι που πρέπει να ληφθούν υπόψη για την 5η γενιά δεν είναι κοινές μεταξύ της Δύσης και της Κίνας. Παρόλα αυτά, με τον τρέχοντα ρυθμό ανάπτυξης, η κινεζική αεροπορική δύναμη θα μπορούσε να ξεπεράσει τις ΗΠΑ στο εγγύς μέλλον, είπε ο Ναύαρχος Aquilino.
Η δύναμη της κινεζικής πολεμικής αεροπορίας
Η PLAAF έχει σήμερα 400.000 ενεργό προσωπικό και σχεδόν 2.700 αεροσκάφη. Έχει διανύσει πολύ δρόμο από τη χρήση των MiG-15 στον πόλεμο της Κορέας. Τις πρώτες δεκαετίες εισήγαγε ή παρήγαγε εγχώρια σοβιετικά αεροσκάφη με άδεια.
Αργότερα, όταν υπήρξε ρήξη μεταξύ των κομμουνιστικών κομμάτων των δύο γιγάντων, η Κίνα προχώρησε σε reverse-engineering (αντίστροφη μηχανική) για τα σοβιετικά/ρωσικά σχέδια αεροσκαφών. Στη δεκαετία του 1970-1980, η Κίνα κατάφερε πράγματι να έχει πρόσβαση σε ορισμένες αμερικανικές στρατιωτικές τεχνολογίες.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η PLAAF άρχισε να σημειώνει ουσιαστική πρόοδο στη μετάβαση σε πιο σύγχρονη αεροπορική δύναμη με την απόκτηση και ανάπτυξη προηγμένων αεροσκαφών όπως τα Sukhoi Su-27, Su-30 MKK, Su-35 και οι παραλλαγές τους με reverse-engineering, Shenyang J-11, J-15 και J-16.
Το 2004, η PLAAF κυκλοφόρησε την ιδέα της μεταρρύθμισης της δύναμης «Στρατηγική Αεροπορία», η οποία είχε ως στόχο την ανασυγκρότηση της PLAAF σε μια ολοκληρωμένη δύναμη μάχης ικανή τόσο για επιθετικές όσο και για αμυντικές επιχειρήσεις στον αέρα και στο διάστημα.
Η μεταρρύθμιση του 2004 περιελάμβανε αλλαγές στο δόγμα, τον εξοπλισμό, την κατάρτιση, την εκπαίδευση, την οργανωτική δομή και τη στρατηγική σκέψη.
Στα μέσα της δεκαετίας του 2000, η PLAAF είχε εξοικειωθεί με τα κατευθυνόμενα πυρομαχικά ακριβείας, τον εναέριο ανεφοδιασμό, τα αεροσκάφη AEW&C και τα δικτυωμένα συστήματα διοίκησης και ελέγχου.
Παρέμειναν ορισμένες αβεβαιότητες, συμπεριλαμβανομένης της αδυναμίας ανάπτυξης σύγχρονων αεροκινητήρων. Ωστόσο, ο στρατηγικός προσανατολισμός της PLAAF συνέχισε να εξελίσσεται, με έμφαση στην επέκταση των επιχειρησιακών της δυνατοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης νέων προηγμένων μαχητικών, βομβαρδιστικών μεγάλης εμβέλειας.
Σήμερα, η PLAAF αναγνωρίζεται ως μία από τις πιο ικανές αεροπορικές δυνάμεις στον κόσμο, αντικατοπτρίζοντας σύγχρονα εκπαιδευτικά προγράμματα και μια στρατηγική στροφή προς την ανάπτυξη μιας τρομερής αεροδιαστημικής δύναμης ικανής να προβάλλει ισχύ σε περιφερειακό και ακόμη και παγκόσμιο επίπεδο.
Η Κίνα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο και η πρώτη στην Ασία που διαθέτει επιχειρησιακό αεροσκάφος stealth, ενώ ένα δεύτερο stealth jet βρίσκεται υπό προηγμένη ανάπτυξη.
Περίπου την ίδια περίοδο, η PLAAF εισήγαγε τους πυραύλους PL-10 και PL-15 για να βελτιώσει την ικανότητα αερομαχίας της. Λόγω της βελτιωμένης εγχώριας παραγωγής, η PLAAF έκλεισε με επιτυχία το χάσμα με τη Δύση, εισάγοντας εγχώρια ανεπτυγμένους σκελετούς αεροσκαφών, σύνθετα υλικά, κινητήρες turbofan, προηγμένα αεροηλεκτρονικά συστήματα και οπλικά συστήματα. Οι πιλότοι μάχης της PLAAF πετούν κατά μέσο όρο 100-150 ώρες πτήσης ετησίως.
Drones και πυραύλοι
Υπάρχουν σχεδόν 180 UAV κατηγορίας Wing Loong MALE/HALE και ένα τεράστιο απόθεμα μικρότερων drones. Το αεροσκάφος Xianglong που κυκλοφόρησε πρόσφατα στην Κίνα, το υπερηχητικό WZ-8 και το επανασχεδιασμένο GJ-11 stealth Unmanned Combat Air Vehicle (UCAV) θα κάνουν την τεράστια διαφορά.
Επίσης, η Κίνα αναπτύσσει πυραύλους πολύ μεγάλου βεληνεκούς (VLRAAM) που μπορούν να χτυπήσουν στόχους από μακρινές αποστάσεις. Τα τελευταία AAM (AAMs (Air-To-Air Missiles)) 5ης γενιάς θα έχουν μεγαλύτερη εμβέλεια και θα μπορούν να αναγνωρίζουν μικρότερους στόχους που πετούν χαμηλά, όπως τα UAV.
Επίσης η Κίνα διαθέτει πυραύλους: PL-10, PL-12 (βεληνεκές 60-100 χλμ.), PL-15 με ραντάρ AESA και επιχειρησιακό βεληνεκές 200–300 χλμ. -θεωρείται καλύτερος από τον αμερικανικό AIM-120 AMRAAM. Η Κίνα έχει ήδη το PL-17 VLRAAM (400 χλμ.) φαίνεται συγκρίσιμο με το R-37M της Ρωσίας.
Η Κίνα αναπτύσσει,παράλληλα, έναν πιο προηγμένο πύραυλο μεγάλου βεληνεκούς, PL-XX ή PL-21.
Στρατιωτικές βάσεις
Η Κίνα συνεχίζει να επεκτείνει την τρομερή στρατιωτική-βιομηχανική της βάση. Η Aviation Industry Corporation of China (AVIC) έχει σχεδόν 420.000 υπαλλήλους.
Η AVIC έχει 100 θυγατρικές και 27 εισηγμένες εταιρείες.
Μία τεράστια δύναμη γεννιέται
Μέχρι το 2025, η Κίνα θέλει να κυριαρχήσει στις περισσότερες αμυντικές τεχνολογίες αιχμής.
Μέχρι το 2027, εάν αποφασίσουν να αναλάβουν αυτό το γεωπολιτικό ρίσκο, οι Κινέζοι θέλουν να έχουν την ικανότητα να εισβάλουν στην Ταϊβάν, σχολιάζουν οι Eurasian Times.
Μέχρι το 2035, θέλουν να έχουν μια παγκόσμιας κλάσης δύναμη που θα ανταγωνίζεται τις Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ.
Μέχρι το 2049 θέλουν να ξεπεράσουν τις ΗΠΑ ως την Νο.1 παγκόσμια δύναμη.