Η Ιρανική επίθεση αντιποίνων στην παράνομη, κατά το διεθνές δίκαιο και τρομοκρατική επίθεση των Ισραηλινών στην Ιρανική διπλωματική έδρα της Δαμασκού αποκαλύπτει και άλλες πτυχές που αγγίζουν τις πραγματικές αντοχές του Ισραήλ και του καθεστώτος του.
Τα Ιρανικά χτυπήματα του Σαββάτου ήταν ταυτόχρονα η απάντηση στην τρομοκρατική πράξη του Σιωνιστικού καθεστώτος αλλά και ένα μήνυμα σε πολλούς αποδέκτες και με πολυποίκιλες εκφάνσεις
Οι βασικοί στόχοι σίγουρα επιτεύχθηκαν και εκ του αποτελέσματος ήταν :
1 Η αεροπορική βάση Nevatim στη νότια κατεχόμενη Παλαιστίνη.
2 Η αεροπορική βάση Ramon στη νότια κατεχόμενη Παλαιστίνη.
3 Η βάση πληροφοριών και κατασκοπείας του ισραηλινού καθεστώτος στο Jabal al-Sheikh (Όρος Ερμόν) στα βόρεια κατεχόμενα Υψίπεδα του Γκολάν.
Ένα πρώτο σημαντικό σημείο είναι ότι οι Ιρανικές επιθέσεις πυραύλων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών πραγματοποιήθηκαν ενώ το δίκτυο αεράμυνας του ισραηλινού καθεστώτος ο περίφημος “θόλος” ήταν στην πιο προετοιμασμένη κατάσταση και όλες οι στρατιωτικές πληροφορίες μάχης του καθεστώτος, από αμυντικά συστήματα έως μαχητικά αεροσκάφη, κινητοποιήθηκαν 100% για την αντιμετώπιση των επιθέσεων του Ιράν.
Επιπλέον, όλες οι στρατιωτικές δυνατότητες των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, όπως για παράδειγμα η Ιορδανία, ήρθαν επίσης σε βοήθεια του ισραηλινού καθεστώτος.
Η πυραυλική επίθεση του Ιράν κατά του Ισραήλ πέρα από το ότι αποτέλεσε μια κρίσιμη καμπή στις ισορροπίες στη Μέση Ανατολή, αποκάλυψε και τις αδυναμίες των Ισραηλινών.
Όπως αναφέρουν στρατιωτικοί αναλυτές, η κλίμακα της επίθεσης του Ιράν, η ποικιλία των τοποθεσιών που στόχευσε και τα όπλα που χρησιμοποίησε, ανάγκασαν το Ισραήλ να αποκαλύψει την πλειονότητα των αντιπυραυλικών τεχνολογιών που έχουν οι ΗΠΑ και οι Ισραηλινοί σε όλη την περιοχή.
Με άλλα λόγια οι Ιρανοί πιθανότατα έχουν τώρα σχεδόν έναν πλήρη χάρτη του πώς μοιάζει το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας του Ισραήλ, καθώς και πού στην Ιορδανία και στον Κόλπο έχουν εγκαταστάσεις οι ΗΠΑ.
Από την άλλη πλευρά, όλες οι επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν από το έδαφος του Ιράν και συντονίστηκαν με τους άλλους άξονες των χωρών αντίστασης, όπως το Ιράκ και η Υεμένη, ώστε οι δυνάμεις στις χώρες αυτές να μην πραγματοποιήσουν εκτεταμένες επιθέσεις με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Στην πραγματικότητα, το Ιράν δεν χρησιμοποίησε τις δυνατότητες της αντίστασης στο Ιράκ και την Υεμένη με τις οποίες θα μπορούσε να προκαλέσει “κορεσμό” στα αμυντικά συστήματα του Ισραήλ !
Το κόστος της επίθεσης, διαβάζω, ήταν περίπου 38-62 εκατομμύρια δολάρια για το Ιράν και της άμυνας 750 εκατ. με 1,5 δισ. για το Ισραήλ και έχει την σημασία του και αυτό δηλαδή ο οικονομικός αντίκτυπος της επιχείρησης πυραύλων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC)
Η «Επιχείρηση Αληθινή Υπόσχεση» κατά του ισραηλινού καθεστώτος ήταν μια προειδοποίηση με πολλούς αποδέκτες πέρα από το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες που αποτελούν τον πολιτικοστρατιωτικό προστάτη και αρωγό του Σιωνιστικού καθεστώτος.
Η επίθεση του «ενιαίου κύματος» έστειλε ένα σαφές προειδοποιητικό μήνυμα τόσο στο ισραηλινό καθεστώς και τη Δύση όσο και στις Αραβικές χώρες που αποτελούν συμμάχους του Αμερικανικού νεοαγγλοσαξονισμού στην περιοχή.
Η “επίδειξη δύναμης” του Ιρανικού καθεστώτος θέλησε να δείξει στην ευρύτερη Μεσανατολική ζώνη ότι αν η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν το επιθυμεί, είναι ικανή να αντιμετωπίσει τον οποιοδήποτε εχθρό με απρόβλεπτες συνέπειες για την ειρήνη πέραν της περιοχής της Μέσης Ανατολής.
Η αναφορά στο εκτιμώμενο κόστος της επίθεσης έχει τη σημασία της και αναφέρεται για να καταδείξει και την οικονομική πτυχή καθώς και τις προεκτάσεις της σε μια ενδεχόμενη καθολική Ιρανοισραηλινή σύγκρουση.
Λαμβάνοντας υπόψη την εκτιμώμενη ζημιά που προκλήθηκε από τους βαλλιστικούς πυραύλους, κάπου μεταξύ 100 και 500 εκατομμυρίων δολαρίων, όπως αναφέρουν έγκριτοι οικονομικοί αναλυτές, το ισραηλινό καθεστώς έχει επιβαρυνθεί συνολικά με 750 εκατομμύρια δολάρια στο πιο μετριοπαθές σενάριο ή 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια στο μέγιστο σενάριο!
Αυτό το ποσό του εκπληκτικού κόστους μόνο για την απόκρουση ενός κύματος επίθεσης δείχνει το ευάλωτο σημείου του κράτους του Ισραήλ.
Αν υπάρξει σύρραξη ακόμα και για λίγες μόνο μέρες, με τα εκτιμώμενα κόστη της μιας και μόνης επίθεσης που δέχτηκε, η οικονομία του ισραηλινού καθεστώτος θα υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά, πράγμα που αποτελεί μια “αχίλλειο πτέρνα” του ίδιου του Ισραήλ και του καθεστώτος του
Η ισραηλινή κυβέρνηση αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα τόσο εντός όσο και εκτός της, ενώ η ιρανική στρατιωτική επίθεση έχει επιδεινώσει πολιτικά τον Netanyahu με την ισραηλινή αντιπολίτευση να κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στην ισραηλινή κοινωνία και να πιέζει στην κατεύθυνση ακόμα και πρόωρων εκλογών.
Για το Ισραηλινό καθεστώς είναι εξαιρετικά παράτολμο να εμπλακεί σε μακροχρόνιο πόλεμο, ακόμη και σε βραχυπρόθεσμο πόλεμο με την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, με πολύ μεγάλη πιθανότητα να αντιμετωπίσει την οικονομική κατάρρευση αφού τα κόστη ενός πολέμου φαίνεται να είναι κρίσιμα για την ύπαρξη του
Ο στρατιωτικός στόχος της επιχείρησης του περασμένου Σαββάτου ήταν η επίθεση στην πιο σημαντική αεροπορική βάση του ισραηλινού καθεστώτος, δηλαδή την αεροπορική βάση Νεβατίμ κοντά στην πυρηνική εγκατάσταση Ντιμόνα!
Η επιτυχής πραγματοποίησή της, παρά την παρουσία των πιο συγκεντρωμένων αμυντικών συστημάτων στον κόσμο, δείχνει ότι το Ιράν αποτελεί μια περιφερειακή δύναμη που δεν είναι εύκολο να αγνοηθεί ή να υποτιμηθεί, όταν μάλιστα, στο πλαίσιο της επιχειρούμενης παγκόσμιας δυστοπίας εκ μέρους συγκεκριμένων κέντρων, η συλλογική Δύση – σταθερός σύμμαχος του Σιωνιστικού καθεστώτος στο Ισραήλ – ανοίγει μέτωπα που φαίνεται πως δεν μπορεί να υποστηρίξει για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Χωρίς αμφιβολία όμως οι νεοφεουδάρχες υποκινητές και τα πολιτικοστρατιωτικά πιόνια τους έχουν ανοίξει για τα καλά την πόρτα που οδηγεί στην τελική αναμέτρηση – για την οποία έχω γράψει έγκαιρα και επάλληλα – με τις νέες δυνάμεις του αιώνα, σε έναν εν δυνάμει παγκόσμιο πόλεμο που μπορεί να ορίσει το “τέλος της ιστορίας” αυτού του πλανήτη.
Ποτέ η τρέλα δεν αντιμετωπίστηκε αποτελεσματικά από την λογική και ο άλλοτε δυτικός κόσμος, καθώς και οι περιφερειακοί σύμμαχοί του, βουλιάζει στην τρέλα της δυστοπίας και της woke κουλτούρας που θα φέρνει οδύνες για τον διαταραγμένο πια κόσμο μας
Πάντα το νέο γεννιέται με πόνο
Είμαστε στην εποχή του τοκετού…
Νίκος Σίμος
