Oι πρόεδροι του Καμερούν και της Ρουάντα αντικαθιστούν τους στρατηγούς των ενόπλων δυνάμεών τους υπό τον φόβο ότι μπορεί να συμβεί και στις χώρες τους, ότι συνέβη στο Νίγηρα και στην Γκαμπόν: Ανατροπή τους από στρατιωτικά κινήματα.
Στην περίπτωση του αμερικανόφιλου προέδρου της Ρουάντα, Πολ Καγκάμε, αντικαταστάθηκαν 12 στρατηγοί!
Σε ότι αφορά τον γαλλόφιλο πρόεδρο του Καμερούν Πολ Μπιγιά βρίσκεται στην ηγεσία της χώρας εδώ και 40 χρόνια!
Μάλιστα ταξίδεψε στην Γαλλία για να γιορτάσει τα 40 χρόνια εξουσίας! Την θέση του στον προεδρικό θώκο αναμένεται να πάρει ο γιος του Φρανκ Μπιγιά.
Το Καμερούν είναι μία από τις λεγόμενες ισχυρές οικονομίες της Υποσαχάριας Αφρικής με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ (σε Ισοτιμία Αγοραστικής Δύναμης) να εκτιμάται για το 2009 στα 2.147 δολάρια ΗΠΑ.
Οι σημαντικότερες εξαγωγικές αγορές είναι η Γαλλία, Ιταλία, Νότια Κορέα, Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Το Καμερούν είναι μέλος της Τράπεζας των κρατών της Κεντρικής Αφρικής (BEAC), της Οικονομικής και Τελωνειακής Ένωσης της Κεντρικής Αφρικής (UDEAC) και του Οργανισμού για την Εναρμόνιση του Δικαίου των Επιχειρήσεων στην Αφρική (OHADA).
Νόμισμα είναι το Φράγκο CFA Κεντρικής Αφρικής. Η γραφειοκρατία, οι υψηλοί φόροι και η διαφθορά έχουν εμποδίσει την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα.
Το 2001 η ανεργία ήταν κατ’ εκτίμηση 30% και υπολογίζεται ότι περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 το Καμερούν ακολουθεί προγράμματα της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για τη μείωση της φτώχειας, την ιδιωτικοποίηση βιομηχανιών και την αύξηση της οικονομικής ανάπτυξης.
Σε ότι αφορά την Ρουάντα, λόγω του εμφυλίου πολέμου η οικονομία της χώρας έχει υποστεί καταστροφή. Το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων είναι ιδιαίτερα χαμηλό. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο το 20% των κατοίκων των πόλεων έχουν οικιακό ηλεκτρισμό. Το ΑΕΠ της χώρας είναι 10,6 δις $ (εκτίμηση 2009). Ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ είναι 7,5% (εκτίμηση 2009). Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι 1.087 $ (εκτίμηση 2009)
Είναι μία χώρα με σοβαρά φυλετικά προβλήματα και μόνιμη ένοπλη αντιπαράθεση μεταξύ των Τούτσι και των Χούτου.
Όλοι θυμούνται την περιβόητη γενοκτονία της Ρουάντα, το 1994, όταν και εξοντώθηκαν μισό εκατομμύριο άνθρωποι από την φυλή των Τούτσι.
Καθίσταται σαφές ότι και οι δύο χώρες διαθέτουν το ίδιο εκρηκτικό μείγμα το οποίο διέθεταν ο Νίγηρας και η Γκαμπόν.
Πλούσιες χώρες με πάμφτωχους κατοίκους και ηγεσίες που δεν θα χαρακτηρίζονταν διαφανείς.
Ένα μείγμα που στην περίπτωση αρκετών αφρικανικών χωρών στάθηκε αρκετό για ολική ανατροπή της πολιτικής κατάστασης τους και αλλαγή του γεωπολιτικού προσανατολισμού τους.
Γάλλοι και Αμερικανοί φοβούνται πως θα χάσουν κι άλλες χώρες από την επιρροή τους και στο τέλος ολόκληρη την Αφρική στο σύνολό της.
Ακόμα και οι πλέον φιλικά προσκείμενες σ’ αυτούς χώρες όπως η Νιγηρία, αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τον πληθυσμό τους, που απεχθάνεται οτιδήποτε δυτικό και οποιονδήποτε λευκό άνθρωπο, που ανήκε στις παλιές αποικιοκρατίες.
Αντίθετα δεν έχουν κανένα πρόβλημα με Ρώσους και Κινέζους.