Το άκουσμα ότι ένα υπουργείο με χιλιάδες υπαλλήλους και στελέχη που καταθέτουν μεταπτυχιακά και διδακτορικά θέλει να δαπανήσει 17 εκατομμύρια ευρώ για «τεχνικούς συμβούλους» θα έπρεπε να εξοργίζει αλλά επί κυβέρνησης Κ.Μητσοτάκη δικαιολογούνται γιατί «δεν θα τα πάρει ένας αλλά περισσότεροι»!
Τι και αν έμειναν άφωνοι όσοι πληροφορήθηκαν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα πληρώσει ποσό-μαμούθ για τις συμβουλές στον Κώστα Σκρέκα; Ο ίδιος ο υπουργός, μια ημέρα μετά τον σάλο και τις αντιδράσεις που προκάλεσε η αποκάλυψη, έρχεται να επιβεβαιώσει την πληροφορία μέσω ανακοίνωσης.
Μάλιστα στην ανακοίνωση του υπουργείου Περιβάλλοντος αναφέρεται ότι το ποσό δεν προορίζεται για έναν και μόνο τεχνικό σύμβουλο, αλλά 8 εταιρείες με τις οποίες θα συνάψει συμφωνία.
«Πρόκειται για Ανοιχτό Διεθνή Διαγωνισμό που δεν αποκλείει καμία ελληνική εταιρεία από αυτόν, ενώ δίνει τη δυνατότητα συμμετοχής και σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις (σε αντίθεση με όσα ισχυρίζεται ο Τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ), υπό τη μορφή κοινοπραξιών» αναφέρει το υπουργείο Περιβάλλοντος.
Σε απάντησή του ο τομεάρχης Ανάπτυξης και Επενδύσεων του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Χαρίτσης, ο οποίος χθες έκανε την καταγγελία, κάνει λόγο εξωφρενικά υπερβολικούς πόρους τους οποίους στερείται η ελληνική οικονομία.
«Με 24 ώρες καθυστέρηση, το ΥΠΕΝ “σπεύδει” να απαντήσει στην τεκμηριωμένη καταγγελία μας και επί της ουσίας να την επιβεβαιώσει. Αφού μας διαβεβαιώνει ότι τα 17 εκατ. θα δοθούν μέσω Διεθνούς Διαγωνισμού (αυτό προβλέπει ο Νόμος, πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει;), η ηγεσία του ΥΠΕΝ επισημαίνει ότι οι μικρομεσαίοι δεν αποκλείονται και θα μπορούσαν να διεκδικήσουν και αυτοί τα συγκεκριμένα κονδύλια! Λες και αυτό που χρειάζονται οι μικρομεσαίοι είναι η δυνατότητα συμμετοχής σε διαγωνισμούς για τεχνικούς συμβούλους!» αναφέρει και προσθέτει: «η συγκεκριμένη υπόθεση δεν είναι η μόνη. Έρχεται σε συνέχεια άλλων αντίστοιχων προκηρύξεων που αθροίζουν συνολικά σε αδιανόητα ποσά για τέτοιες υπηρεσίες».
Όπως τονίζει ο κ. Χαρίτσης: «Η ουσία είναι μία: η κυβέρνηση σπαταλά εξωφρενικά υπερβολικούς πόρους σε συμβούλους και τεχνική βοήθεια ενώ θα έπρεπε η Δημόσια Διοίκηση να καλύπτει αυτές τις ανάγκες ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος τους. Πολύτιμους πόρους που στερείται η πραγματική οικονομία σήμερα που τους έχει μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ».