Οι δυτικές χώρες συνηθίζουν να διατυμπανίζουν την υποτιθέμενη ηθική ανωτερότητά τους σε σχέση με τις “υποανάπτυκτες” χώρες. Όσο αυτό αφορά χώρες εξαρτημένες με αποικιακού τύπου δεσμά, έχει κάποια ψήγματα αλήθειας, αφού για να “τσιμεντώσουν” την εξάρτηση, οι αποικιακές δυνάμεις υποθάλπουν τη διαφθορά. Από τη μεριά τους, στην εποχή της ακμής τους φρόντιζαν η διαφθορά να προχωράει με καλυμμένο τρόπο.
Στην εποχή της θανάσιμης παρακμής τους όμως, όλα τα προσχήματα πετιούνται στην άκρη και η μπόχα της διαφθοράς πνίγει την κοινωνία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι στην προηγμένη Ευρώπη, έχουμε δύο πρωθυπουργούς που στο παρελθόν έχουν ενεργά συγκαλύψει εγκλήματα κατά συρροήν κακοποίησης και βιασμού ανηλίκων (τον Στάρμερ στην Αγγλία και τον πρωθυπουργό μειοψηφίας Μπαϋρού στη Γαλλία). Για να είμαστε ακριβέστεροι, δύο είναι οι πρωθυπουργοί για τους οποίους έχει γίνει γνωστό αυτό. Και βέβαια έχουμε και έναν ακόμη πρωθυπουργό που είχε για σύμβουλο έναν φυγόδικο κατηγορούμενο γιε πεδαιραστία, που το γραφείο του καθώς και η ΜΚΟ της εξαδέλφης του εμπλεκόντουσαν σε υπόθεση κατά συρροήν παιδοβιασμών και του κόμματος του οποίου στελέχη είχαν σχέση με φυλακισμένο παιδομαστρωπό, τα ονόματα των πελατών του οποίου δεν έχουν δημοσιοποιηθεί (αλήθεια, ο προβεβλημένος αυτοδιοικητικός θα μάθουμε ποτέ ποιος είναι;)
Εξίσου χαρακτηριστική η περίπτωση της Φον ντερ Λάγιεν, η οποία είναι μέχρι το λαιμό βουτηγμένη σε σκάνδαλα (μεταξύ των οποίων το σκάνδαλο δισεκατομμυρίων με την Πφάϊζερ), αλλά κανείς εισαγγελέας δεν κρίνει πρέπον να ασχοληθεί ενώ πρόσφατα πήρε και προαγωγή σε γενική γκαουλάϊτερ του ευρωπαϊκού χαμαιτυπείου.
Το τελευταίο (προς το παρόν) παράδειγμα μας έρχεται από τη Γαλλία. Στη χώρα αυτή, που στο παρελθόν εμφανιζόταν να μοιράζει τα φώτα της στον υπόλοιπο κόσμο, ο πρώην πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί καταδικάστηκε πλέον τελεσίδικα σε τρία χρόνια φυλακή για σκάνδαλα διαφθοράς. Σαν πρώην πρόεδρος, ο κος Σαρκοζί είναι μέλος της Λεγεώνας της Τιμής.
Η Λεγεώνα της τιμής είναι η ύψιστη τιμητική διάκριση του Γαλλικού κράτους. Οι κανονισμοί της προβλέπουν ότι αν ένα μέλος της καταδικαστεί τελεσίδικα σε πάνω από ένα χρόνο φυλάκιση, χάνει την ιδιότητα του μέλους. Έπρεπε λοιπόν ο νυν πρόεδρος, που με την ιδιότητά του αυτή είναι και ex officio Μεγάλος Διδάσκαλος της Λεγεώνας της Τιμής, να διαγράψει τον ατιμασθέντα προκάτοχό του ο οποίο διέπραξε το σοβαρό παράπτωμα όχι μόνον να κλέβει αλλά και να τον πιάσουν.
Οι κανονισμοί αυτοί όμως τέθηκαν σε μία άλλη εποχή και προφανώς καθρεφτίζουν τα ξεπερασμένα ήθη της. Άνθρωπος της εποχής του ο Μακρόν, απλά αρνείται να τους εφαρμόσει. Ο Νικολά Σαρκοζί, επομένως, παραμένει μέλος της Λεγεώνας της Τιμής και μέσα στη φυλακή όπου θα εκτίσει (ελπίζουμε) την ποινή του.
Δε γνωρίζουμε αν η Μαρίν Λεπέν, η οποία πρόσφατα επίσης καταδικάστηκε σε φυλάκιση για κατάχρηση δημοσίου χρήματος, είναι πράγματι ένοχη. Το βέβαιο είναι ότι η καταδίκη της αποτελεί πολιτικό εργαλείο για την απομάκρυνση από τη σκακιέρα ενός (ηπίως) ενοχλητικού παίκτη. Παρ’ όλα αυτά, είμαστε οι τελευταίοι που θα βάζαμε το χέρι μας στη φωτιά για την τιμή της Μαρίν ή του οποιουδήποτε συναδέλφου της. Όπως και νά’χει όμως, αν τελεσιδικήσει η απόφαση εναντίον της, οι αρμόδιοι θα πρέπει να εξετάσουν σοβαρά το ενδεχόμενο να της απονείμουν τον τίτλο του μέλους της Λεγεώνας της Τιμής, ακόμη και αν δεν την έχουν αφήσει να διατελέσει πρόεδρος. Θα έχει όλα τα ουσιαστικά προσόντα…
