Τεχεράνη, IRNA – Μια ιρανική αντιπροσωπεία που μετέβη στη Λευκορωσία ως διεθνείς παρατηρητές ανέφερε ότι η διαδικασία ψηφοφορίας ήταν ομαλή, με τους ανθρώπους του ανατολικοευρωπαϊκού έθνους να επιλέγουν να διαμορφώσουν τη μοίρα τους μέσω της κάλπης.
Η αντιπροσωπεία, με επικεφαλής τον Μοχσέν Εσλαμί, τον γενικό διευθυντή του Εκλογικού Γραφείου στο Υπουργείο Εσωτερικών του Ιράν, συναντήθηκε με τον Ιγκόρ Καρπένκο, επικεφαλής της Κεντρικής Εκλογικής Επιτροπής της Λευκορωσίας, τη Δευτέρα.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους, ο Εσλαμί είπε ότι ανεξάρτητες χώρες όπως η Λευκορωσία διεξάγουν ανεξάρτητες και διαφανείς εκλογές. Πρόσθεσε ότι ο λαός της Λευκορωσίας έχει δείξει την προθυμία του να διαμορφώσει το μέλλον του μέσω της ψηφοφορίας.
Είπε ότι η ιρανική αντιπροσωπεία παρατήρησε «απόλυτη τάξη» στα εκλογικά τμήματα που επισκέφθηκε.
Ο Καρπένκο, από την πλευρά του, εξέφρασε το ενδιαφέρον του για ενίσχυση της συνεργασίας με το Ιράν για τη διεξαγωγή εκλογών. Αναζήτησε επίσης καθοδήγηση που θα μπορούσε να βοηθήσει στη βελτίωση της εκλογικής διαδικασίας στη Λευκορωσία και ευχαρίστησε την Ιρανική αντιπροσωπεία για την επίσκεψή της.
Νωρίτερα τη Δευτέρα, η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή ανακοίνωσε ότι ο πρόεδρος Αλεξάντερ Λουκασένκο κέρδισε τις εκλογές με σχεδόν το 87% των ψήφων.
Ωστόσο, οι εκλογές αντιμετώπισαν κριτική από ορισμένες δυτικές χώρες.
Στις 22 Ιανουαρίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προέτρεψε την Ευρωπαϊκή Ένωση να μην αναγνωρίσει τις εκλογές στη Λευκορωσία και ζήτησε αυστηρότερες κυρώσεις κατά της χώρας, επικαλούμενο εικαζόμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις αρχές.
Σημείωση Ίσκρα:
Αυτό που φαίνεται να δυσκολεύεται να κατανοήσει ο Ιρανός αρθρογράφος αλλά και ο Μοχσέν Εσλαμί, είναι ότι για τη Δύση της παρακμής, “δημοκρατικές” είναι οι εκλογές που βγάζουν το αποτέλεσμα που θέλει η Δύση. Με βάση τον ορισμό αυτό, ο Παπαδόπουλος στην Ελλάδα είχε σώσει τη δημοκρατία βάζοντάς την στο γύψο. Με την ίδια ακριβώς λογική, στη Ρουμανία η κυβέρνηση έσωσε τη δημοκρατία ακυρώνοντας τις εκλογές, ενώ αν είχε επιτραπεί να κερδίσει τις εκλογές αυτός που θα πλειοψηφούσε, αυτό θα ήταν αντιδημοκρατικό. Όπως θα είναι αντιδημοκρατικό να συνεχίσει να κυβερνάει τη Γάζα η Χαμάς, η οποία απολαμβάνει μεν την υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των Παλαιστινίων (με ποσοστά ανάλογα αυτών του Λουκασένκο), είναι όμως ανεπιθύμητη για τη Δύση. Ενώ ο Τσολάκογλου της Δυτικής όχθης, Αμπού Μάζεν, ο οποίος έχασε μεν τις τελευταίες εκλογές, παρέμεινε όμως λόγω της υποστήριξης της Δύσης, είναι σαφώς η δημοκρατική επιλογή. Είναι προφανές ότι η εκλογική διαδικασία στη Λευκορωσία, στην οποία ο πρόεδρος Λουκασένκο ανταμείφθηκε για την ανεξάρτητη, πατριωτική στάση του λαμβάνοντας το 87% των ψήφων, είναι εξ’ ορισμού αντιδημοκρατική. Δημοκρατική θα ήταν αν το 13% της (φιλοδυτικής, υποθέτουμε) αντιπολίτευσης είχε βγει από τις κάλπες μεταμορφωμένο με μαγικό τρόπο σε πλειοψηφία.
Αφού πάντως δεν έχει καταφέρει η συλλογική Δύση να επιβάλλει τη θέλησή της ούτε στη Γεωργία, την πατρίδα του Ζορντάνια, του Σεβαρντνάτζε και του Σαακασβίλι, μάλλον θα πρέπει να πάρει απόφαση ότι δεν πρόκειται να ξαναδεί “δημοκρατικές” εκλογές.