Τα ασφάλιστρα κινδύνου βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδό του τουλάχιστον από το 2008, την περίοδο της χρηματοπιστωτικής κρίσης, και πολύ υψηλότερο από τα επίπεδα του 2011, όταν η αντιπαράθεση στην Ουάσιγκτον για το ανώτατο όριο χρέους οδήγησε τη χώρα να χάσει το τριπλό Α όσον αφορά την πιστοληπτική ικανότητα
Η απόδοση των ασφάλιστρων έναντι χρεοκοπίας της αμερικανικής κυβέρνησης βρέθηκε σε νέο υψηλό αυτήν την εβδομάδα, καθώς οι επενδυτές άρχισαν να αυξάνου τα στοιχήματα ότι η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου μπορεί να μην εκπληρώσει τις οικονομικές της υποχρεώσεις.
Τα credit default swaps (CDS) στις ΗΠΑ – παράγωγα προϊόντα που λειτουργούν ως ασφάλιστρα κινδύνου εάν μια εταιρεία ή χώρα απολέσει το αξιόχρεό της τους επόμενους 12 μήνες – διαπραγματεύονται σε 106 μονάδες βάσης, σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg, τα οποία επικαλείται δημοσίευμα των Financial Times το Σάββατο 22 Απριλίου 2023.
Αυτό είναι το υψηλότερο επίπεδό του τουλάχιστον από το 2008, από 15 μονάδες βάσης στην αρχή του έτους και πολύ υψηλότερο από τα επίπεδα του 2011, όταν η αντιπαράθεση στην Ουάσιγκτον για το ανώτατο όριο χρέους των ΗΠΑ οδήγησε τη χώρα να χάσει την κορυφή της. του τριπλού Α στην πιστοληπτική ικανότητα .
Οι διαπραγματεύσεις φέτος στην Ουάσιγκτον για την αύξηση του ομοσπονδιακού ορίου δανεισμού βρίσκονται επί του παρόντος σε αδιέξοδο.
Η άνοδος υπογραμμίζει τον τρόπο με τον οποίο οι επενδυτές κινούνται για να προσταυτευθούν ή να επωφεληθούν από μια χρεοκοπία, παρόλο που εξακολουθεί να θεωρείται απίθανη – αν και πλέον οι πιθανότητες αυξάνονται.
Οι αναλυτές επισήμαναν ότι η αγορά για CDS ενός έτους ήταν σχετικά μικρή και μη ρευστοποιήσιμη, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη χρήση της ως καταγραφέα των προσδοκιών της αγοράς για πιστωτικό γεγονός των ΗΠΑ.
Υψηλότερος ο κίνδυνος χρεοκοπίας
Ωστόσο, τα CDS για τις πιο αξιόπιστες χώρες συνήθως διαπραγματεύονται μεταξύ 25 και 50 μονάδες βάσης, σύμφωνα με αναλυτές της ING.
«Για τις ΗΠΑ θεωρείται σαφώς πολύ υψηλότερος ο κίνδυνος χρεοκοπίας από τις περισσότερες [άλλες χώρες]», δήλωσε ο Antoine Bouvet, επικεφαλής του κάδου των ευρωπαϊκών επιτοκίων της τράπεζας.
Επισήμανε ότι αντίστοιχα CDS για την Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ελλάδα διαπραγματεύονται επί του παρόντος σε 39, 14 και 46 μονάδες βάσης, αντίστοιχα – πράγμα που θα ήταν δυνατό εδώ στη Ελλάδα του υπέργκου χρέους να προκαλέσει … ισχυρότατο γέλωτα.
Οι «γνήσιοι» βραχυπρόθεσμοιτίτλοι ασφαλίστρων κινδύνου βλέπουν τα επίπεδα διαφοράς σε εκατοντάδες μονάδες βάσης
Ακόμα κι έτσι, «οι αγορές δεν είναι πλέον απολύτως αρνητικές σχετικά με τον κίνδυνο χρεοκοπίας των ΗΠΑ», είπε ο Bouvet.
Πράγματι, η τιμή των πενταετών CDS – η πιο ευρέως διαπραγματεύσιμη μορφή ασφάλισης χρέους – έφθασε επίσης στο υψηλότερο επίπεδό της εδώ και πάνω από μια δεκαετία αυτόν τον μήνα, στις 50 μονάδες βάσης.
Τα φορολογικά έσοδα
Τα χαμηλότερα από τα αναμενόμενα φορολογικά έσοδα του Απριλίου απλώς ενίσχυσαν αυτές τις ανησυχίες, φερνοντας εγγύτερα τη λεγόμενη «ημερομηνία X», δηλαδή τη στιγμή που το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ ξεμείνει από ρευστό,,,.
Τα money market funds απορρφούν τεράστια ρευστότητα μετά την κατάρρευση τριών τραπεζών τον περασμένο μήνα, κατέγραψαν εκροές 69 δισ. δολαρίων την εβδομάδα που έληξε στις 19 Απριλίου, καθώς οι Αμερικανοί έσπευσαν να τηρήσουν την προθεσμία για να στείλουν πληρωμές στην Εφορία.
Toν Ιούνιο τελειώνουν τα ταμειακά διαθέσιμα
Τα ταμειακά διαθέσιμα του Υπουργείου Οικονομικών ανερχονται τώρα σε περίπου 250 δισεκατομμύρια δολάρια, πράγμα που σημαίνει ότι το πιστωτικό γεγονός θα μπορούσε να έρθει στις αρχές Ιουνίου, «σημαντικά νωρίτερα» από την προηγούμενη εκτίμηση μεταξύ Ιουλίου και Σεπτεμβρίου, ανέφεραν αναλυτές της Danske Bank.
«Η αναστολή του ανώτατου ορίου του χρέους μέχρι τον επόμενο γύρο διαπραγματεύσεων για τον προϋπολογισμό τον επόμενο χειμώνα αρχίζει να φαίνεται όλο και πιο πιθανή», πρόσθεσε η τράπεζα.
Ερωτηθείς για τις πιθανές συνέπειες μιας χρεοκοπίας, ο πρόεδρος Joe Biden δεν έκρυψε την απογνώσή του.
Η αθέτηση του εθνικού χρέος θα ήταν «μια καταστροφή», που θα ξεπερνούσε «ο,τιδήποτε έχει συμβεί ποτέ οικονομικά στις Ηνωμένες Πολιτείες», είπε τον Ιανουάριο.
Τελειώνει ο χρόνος
Οι ανησυχίες σχετικά με την κρίση ανώτατου ορίου χρέους εντάθηκαν αυτόν τον μήνα καθώς η δημοσιονομική προθεσμία των ΗΠΑ λήγει στις 18 Απριλίου.
Τα έσοδα που θα συγκεντρωθούν φέτος θα βοηθήσουν στον προσδιορισμό του πόσο ακόμη θα μπορούν οι ΗΠΑ να πληρώνουν τις δαπάνες τους προτού ξεμείνουν από ρευστό.
Οι επενδυτές είναι απαισιόδοξοι καθώς το αδιέξοδο μεταξύ του Λευκού Οίκου και του Ρεπουμπλικανικού κόμματος φαίνεται απίθανο να αρθεί προτού η απειλή της χρεοκοπίας καταστεί πραγματική στα τέλη του καλοκαιριού.
Η συζήτηση για το ανώτατο όριο του χρέους «θα μπορούσε να είναι ένα μεγάλο ζήτημα» ιδιαίτερα για τα money market funds, σύμφωνα με τον Andrzej Skiba, επικεφαλής του τμήματος σταθερού εισοδήματος Bluebay στις ΗΠΑ στην RBC Global Asset Management.
Πότε θα σύγκρουση με το παγόβουνο
«Θα μπορούσατε εύκολα να δείτε ένα σενάριο όπου αν η ικανότητα της κυβέρνησης των ΗΠΑ να δανειστεί εξαντληθεί εν μέσω αυτής της κρίσης, τότε αυτό δημιουργεί αρκετά μεγάλη αστάθεια για τα money market funds — μπορεί να προκαλέσιε ένα κύμα μαζικής απόσυρσης, μπορεί απλώς να δημιουργήσει πολλά θόρυβος γύρω από το θέμα».
Δεν υπάρχει ακόμη συναίνεση για την ακριβή στιγμή κατά την οποία η κυβέρνηση θα ξεμείνει από μετρητά.
Οι εισπράξεις φόρων του Απριλίου, ύψους 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων ή κάτω, θα μπορούσαν να φέρουν την προθεσμία για το ανώτατο όριο του χρέους έως τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο, σύμφωνα με τον Praveen Korapaty, επικεφαλής στρατηγικής επιτοκίων της Goldman Sachs, «κάπως νωρίτερα από ό,τι πίστευαν πολλοί» – και τελικά επιβεβαιώθηκε.
Πρόσθεσε ότι οι περισσότεροι αναμένουν μεγαλύτερες εισπράξεις για τα δημίσια ταμεία.
Οι επενδυτές έχουν ήδη αρχίσει να αποφεύγουν τους τιτλους που λήγουν στα τέλη Ιουλίου και στις αρχές Αυγούστου – περίπου τη στιγμή που οι ειδικοί γενικά πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ μπορεί να ξεμείνουν από ρευστό.
Τι είχε συμβεί το 2011
Μια παρόμοια αναμέτρηση το 2011 συγκλόνισε τις χρηματοπιστωτικές αγορές και ώθησε την S&P να προχωρήσει στην πρώτη υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της κυβέρνησης των ΗΠΑ.
Ο τότε πρόεδρος Barack Obama συμφώνησε σε περικοπές των δημοσίων δαπανών άνω των 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (1,8 τρισεκατομμύρια ευρώ) για μια δεκαετία για να τερματιστεί η κρίση.
