Νίκος Σίμος
Στην Ουάσιγκτον συνήλθε η συμμαχία της πολλαπλά ηττημένης Δύσης για να «γιορτάσει» την 75η επέτειο της ίδρυσής της.
Η επιθετική συμμαχία του νεοαγγλοσαξονισμού, το ΝΑΤΟ των 32 χωρών της μεγαλύτερης Συμμαχίας της ιστορίας που διατηρήθηκε κατά παράβαση κάθε κανόνα δίκαιου και μετά την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας , της συμμαχίας που εξυπηρέτησε τον νεοαποικισμό που επέβαλε η Αμερικανική πολιτική σαν εκσυγχρονιστική μετεξέλιξη του αγγλοσαξονισμού και της Βρετανικής αποικιοκρατίας, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, συγκεντρώθηκαν στην Ουάσιγκτον για μια επετειακή σύνοδο στην οποία τα παρακμιακά φαινόμενα, της διαπιστωμένης ήττας του άλλοτε κραταιού δυτικού κόσμου, υπήρξαν κάτι από παραπάνω εμφανή.
Ένας τραγέλαφος «ηγετών» που μέσα από καλπονοθείες, μοχλεύσεις εκλογικών αποτελεσμάτων, τακτικισμούς που αξιοποιούν την αντιδημοκρατική διάσταση των κατ’ ευφημισμό λεγομένων δυτικών αστικοδημοκρατιών και μέσα από την διευρυμένη απογοήτευση των κοινωνιών του άλλοτε Δυτικού κόσμου, που αφέθηκαν σαν σύγχρονα πειραματόζωα στις ορέξεις μιας ολιγάριθμης νεοφεουδαρχικής κάστας εξουσιαστών – δυναστών , ηγούνται στα κράτη μέλη μιας συμμαχίας, όπου αποτελεί την στρατιωτική «αιχμή του δόρατος» και το πρόσχημα τελικά της επιδιωκόμενης «τελικής αναμέτρησης» με την Ευρασία, που διεκδικεί με απόλυτες αξιώσεις να οδηγήσει ηγεμονικά τις ιστορικές εξελίξεις του αιώνα που διανύουμε.
Στα τραγελαφικά συμβάντα της «επετειακής» συνόδου έχουμε τον πρόεδρο των ΗΠΑ Joe Biden να κατέχει την προεξάρχουσα θέση – για μια ακόμα φορά – με το να μπερδεύει τον Volodimir Zelensky με τον Vladimir Putin και την αντιπρόεδρό του Kamala Harris… με τον Donald Trump, λέγοντας στο εμβρόντητο ακροατήριό του:
«Δεν θα είχα επιλέξει τον αντιπρόεδρο Τραμπ αν δεν θεωρούσα πως έχει τα προσόντα για να γίνει πρόεδρος» ένα ολίσθημα που έσπευσε να εκμεταλλευτεί άμεσα ο Trump, ο οποίος τον ειρωνεύτηκε δημόσια λέγοντας: «Σπουδαία δουλειά, Joe».
Στο νεοταξικό συνονθύλευμα των «ηγετών» του άλλοτε δυτικού κόσμου είχαμε την αμήχανη συμμετοχή του Γάλλου προέδρου Emmanuel Macron, του οποίου η χώρα βρίσκεται σε πολιτικοοικονομική περιδίνηση μετά το εκλογικό στραπάτσο που υπέστη το κόμμα του στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές και που εξ ‘αιτίας του αντιδημοκρατικού και παράλογου εκλογικού συστήματος που ισχύει στην 5η Γαλλική Δημοκρατία βρέθηκε στην δεύτερη θέση, με λιγότερους ψήφους και από την ακροδεξιά της Le Pen και από το Νέο Λαϊκό Μέτωπο της ανύπαρκτης σοσιαλδημοκρατίας και της εν γένει woke αριστεράς, που «κουβάλησε νερό» στον μύλο του μικροναπολέοντα Macron.
Παρενθετικά εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο πολιτικός τραγέλαφος και ο παραλογισμός της ανάποδης λογικής διαπερνά την πολιτική ρητορεία όλων των «ηγετών» της ατζέντας της Νέας Τάξης πράγματων, όπως εύηχα ορίστηκε η νέα φεουδαρχία από τους επινοητές της.
Για παράδειγμα – μια και κάνουμε μνεία στον Macron – ο ίδιος στην ανοιχτή επιστολή προς τους Γάλλους πολίτες αφού ορίζει το αποτέλεσμα με την φράση «κανείς δεν νίκησε» συνεχίζει με την «πρωτότυπη» πολιτική λογική του τύπου:
« Η επόμενη κυβέρνηση της Γαλλίας θα πρέπει να χτιστεί από «δημοκρατικές δυνάμεις» που υποστηρίζουν το κράτος δικαίου, τον ρόλο της Γαλλίας στο ευρωπαϊκό εγχείρημα, την εθνική ανεξαρτησία και την κοινοβουλευτική διακυβέρνηση».
Αυτά τα λέει ο «αυτοκράτωρ» Macron του οποίου η πολιτική θητεία βρίθει μονεταρισμού, αυθαιρεσίας και νεοταξικής αντίληψης του κόσμου.
Η ανάποδη πολιτική και όχι μόνο λογική στο μεγαλείο της για άλλη μια φορά.
Στην επετειακή σύνοδο είχαμε βεβαίως και την παρουσία του καγκελάριου Scholz που παρουσίασε το χειρότερο αποτέλεσμα στην ιστορία του με 13,9% στις πρόσφατες ευρωεκλογές, υπολειπόμενο όχι μόνο των αρχικών του αντιπάλων, του μπλοκ των Χριστιανοδημοκρατών και της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CDU/CSU) με 30% των ψήφων, αλλά και του AfD με 15,9% των ψήφων.
Η αμφισβήτηση του από το δικό του ακροατήριο, θα επηρεάσει ενδεχομένως και την επιρροή του στην ΕΕ.
Αυτό ακόμα θα μπορούσε να έχει πολύ σημαντικές συνέπειες για την κατάσταση στο εσωτερικό της ΕΕ και για τις σχέσεις της Ευρώπης με την Ουκρανία και τη Ρωσία, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, την ώρα που λόγω της αδυναμίας Biden ζητείται από τον Scholz να αναλάβει μεγαλύτερη δράση.
Να σημειωθεί ότι στις πρόσφατες ευρωεκλογές η νεοταξική ατζέντα που εσχάτως – δεν γνωρίζω από ποιους – χαρακτηρίζεται και ως «κεντρώα» πολιτική πλατφόρμα, υπέστη εμφανείς ήττες σε μια σειρά κράτη της ΕΕ, δείγμα ενστικτώδους πολιτικής αντίδρασης των κοινωνιών – πειραματόζωων στην νεοταξική ατζέντα που τους επιτίθεται απροκάλυπτα, που όμως ακόμα απέχει από την έννοια της πολιτικής ανατροπής αυτού του καταφανώς αντικοινωνικού σχεδίου για το μέλλον των κοινωνιών.
Μεγάλη μερίδα πολιτών στον άλλοτε δυτικό κόσμο δεν έχει κατανοήσει ή ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙ αυτό που πρεσβεύει η ΝΤΠ για το μέλλον της ανθρωποκεντρικής κοινωνίας και βαυκαλίζεται παραδέρνοντας εκλογικά μια προς την ακροδεξιά – εσχάτως αποκαλούμενη και «πατριωτική» δεξιά και εδώ γνωρίζω από ποιους – μια προς την νεοταξική «κεντρώα» πολιτική λογική και μια προς την εκμαυλισμένη αριστερά με όλες τις πολιτικοφανείς εκφάνσεις της.
Από την «Σκύλα» στην «Χάρυβδη» δηλαδή.
Ανάμεσα στους «ηγέτες» της ηττημένης άλλοτε Δύσης και ο νεοεκλεγμένος πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, ο επι κεφαλής των «Εργατικών» της Μεγάλης Βρετανίας ή όπως πολιτικά ορθολογικά θα έπρεπε να αποκαλούνται των «κόκκινων Torris», Keir Starmer, ο οποίος είναι απόλυτα παραδομένος στην νεοφεουδαρχική ατζέντα και πρόκειται να προωθήσει το ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΧΕΔΙΟ στην εξωτερική πολιτική που προωθούσε και ο προκάτοχός του στην πρωθυπουργία Rishi Sunak.
Το συνονθύλευμα αυτό των χωρών μελών στο τελικό ανακοινωθέν δεσμεύτηκαν να στηρίξουν την Ουκρανία, στη «μη αναστρέψιμη πορεία της» προς την ένταξη στη Συμμαχία, ενώ ταυτόχρονα παραμένουν πρόθυμες να διατηρήσουν ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας με τη Μόσχα, για να αποφευχθεί μια κλιμάκωση του πολέμου, με τους όρους του ΝΑΤΟ όμως και κάτω από την λογική της παγκόσμιας τάξης που βασίζεται στους δικούς τους κανόνες πάντοτε.
Αν την ανακοίνωση αυτή την έβλεπε ένας έμπειρος διπλωμάτης αβίαστα θα την παρέπεμπε σε έναν ψυχίατρο για εξαγωγή ιατρικών συμπερασμάτων, αφου στο περιεχόμενό της έχει λογικά άλματα τουλάχιστον και μια αντιευρασιατική και αντιρωσική ψύχωση που δεν παραπέμπει σε σοβαρό οργανισμό πολιτικοστρατιωτικού χαρακτήρα.
Η συμμαχία των 32 εθνών αποκάλυψε στην νέα της διακήρυξη – κείμενο συμπερασμάτων το είπαν – τις σαφείς προθέσεις της.
Υπογραμμίζει στην ανακοίνωση των συμπερασμάτων την αποφασιστικότητά της να αντιμετωπίσει τη Ρωσία και την Κίνα για την υπεράσπιση αυτού που αποκαλούσε διεθνές δίκαιο και των σκοπών και των αρχών του Χάρτη του ΟΗΕ.
Ωστόσο, η ανακοίνωση δεν έκανε καμία αναφορά στα δικαιώματα άλλων εθνών και συμμαχιών να ερμηνεύουν αυτές τις έννοιες διαφορετικά από τον τρόπο που τις ερμηνεύει το ΝΑΤΟ.
Ο πρώην πρεσβευτής του Ηνωμένου Βασιλείου, στη Συρία και πολιτικός σχολιαστής Peter Ford υποστηρίζει ότι:
«Η δήλωση δεν είναι ορθολογική γιατί αντί να παρουσιάζει τις αρχές και τις προτεραιότητες της συμμαχίας με τρόπο που θα μπορούσε να παρέχει τη βάση για συμφωνίες διαπραγματεύσεων με άλλα έθνη, επιδόθηκε… άγρια σε διατύπωση καταχρηστικών σκοπών».
Είναι ακριβώς οι καταχρηστικές έννοιες με τις οποίες διατηρήθηκε η Βορειοατλαντική συμμαχία και μετά την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ακριβως για να εξυπηρετήσει το σχέδιο της νεοαγγλοσαξονικής παντοκρατορίας που εξυπηρετεί ταυτόχρονα και την αντικοινωνική ατζέντα της νέας φεουδαρχίας που προωθεί το «παγκοσμιοποιητικό» κέντρο εκείθεν του Ατλαντικού.
Σε μια υπερβολικά πολυσύνθετη, επαναλαμβανόμενη, αυτοδικαιολογούμενη δήλωση συμπερασμάτων το ΝΑΤΟ και οι «ηγέτες» του αρνούνται πεισματικά να κατανοήσουν τον κόσμο, να αναγνωρίσουν τις θεμιτές φιλοδοξίες των άλλων εθνών ενώ προσκολλώνται σε πολιτικοθεωρητικές κατασκευές, όπως η υποτιθέμενη «τάξη που βασίζεται σε κανόνες» και η οποία εμφανίζεται ως το θεωρητικό προκάλυμμα της «παγκοσμιοποίησης» αμέσως μετά την κατάρρευση του «Σοβιετικού Ανατολικού κόσμου».
Η ηττημένη Δύση αρνείται να αποδεχτεί την πολλαπλή και συλλογική ήττα της στο Ρωσοουκρανικό μέτωπο, ήττα σε έναν πόλεμο που προκάλεσε , έχουμε τις σαφείς και πολιτικά χυδαίες ομολογίες Merkel – Oland και συμμετέχει δι’ αντιπροσώπων τους οποίους τροφοδοτεί με χρήμα και όπλα απροκάλυπτα.
Σε μια διακήρυξη – παραλήρημα το ΝΑΤΟ δεσμεύεται να συνεχίσει να τροφοδοτεί την σύγκρουση στην Ουκρανία για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, παραβλέποντας την πιθανότητα ότι αυτό μπορεί να διαρκέσει μόνο μέχρι τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ τον Νοέμβριο.
Η ανακοίνωση – διακήρυξη δείχνει καθαρά τον δρόμο που έχει επιλέξει η Δύση και οι επινοητες της νεοφεουδαρχικής δομής του κόσμου.
Ισχυρίζεται στην διακήρυξη η «συλλογική Δύση» ότι το ΝΑΤΟ είναι ένας αμυντικός οργανισμός και δεν εμπλέκεται στον πόλεμο της Ουκρανίας όταν, στην πραγματικότητα, όχι μόνο εμπλέκεται αλλά τον έχει προπαρασκευάσει και προκαλέσει.
Το ΝΑΤΟ ισχυρίστηκε και στην ανακοίνωση αυτή για άλλη μια φορά ότι υπερασπίζεται τις δυνάμεις της ελευθερίας και της προόδου στον κόσμο, αλλά οι στρατιωτικές και επιθετικές πολιτικές του εναντίον τόσων πολλών εθνών και στο πρόσφατο παρελθόν υπονόμευσαν τη δική του ρητορική, καθιστώντας το απολύτως αναξιόπιστο εν τοις πράγμασι.
Ο συνταγματικός ιστορικός των ΗΠΑ και πολιτικός σχολιαστής Dan Lazare είπε για την ανακοίνωση -διακήρυξη της 75ης συνόδου της καταρρέουσας συμμαχίας:
«Η διακήρυξη είναι ένα παράδειγμα εγχειριδίου αυτοκρατορικής υπερβολής», και πρόσθεσε ότι ενώ η συμμαχία ισχυρίζεται ότι οι εχθροί πιέζουν από όλες τις πλευρές, το ΝΑΤΟ επεκτείνει την εμβέλειά του σε όλο και πιο μακρινά σημεία του πλανήτη.
Σύμφωνα με το έγγραφο…
– ανοίγει ένα γραφείο συνδέσμου στην Ιορδανία,
– επεκτείνει τις επιχειρήσεις στο Κουβέιτ και
– συζητά τη στρατηγική με τα έθνη AUKUS [Αυστραλία-Ηνωμένο Βασίλειο-Ηνωμένες Πολιτείες]», ενώ επίσης
– διακηρύσσει την περιοχή Ινδο-Ειρηνικού ότι επηρεάζει άμεσα την ευρω- Ασφάλεια του Ατλαντικού
Αλλά γιατί να σταματήσουμε εκεί; Γιατί να μην επεκτείνουμε τις επιχειρήσεις στην Ανταρκτική ή στο Στενό του Μαγγελάνου»; , είπε ο Lazare.
Στην ανακοίνωση γίνεται σαφές ότι το ΝΑΤΟ επεκτείνει τις δυνατότητες και τις δεσμεύσεις του στον Ειρηνικό, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, κάτι που σαφώς δεν θα αφήσει αδιάφορη την Κίνα, το σύνολο των BRICS και τον Παγκόσμιο Νότο.
Είναι σαφές ότι η Κίνα, η Ρωσία και οι σύμμαχοί τους την διακήρυξη αυτή θα την ερμηνεύσουν σαν μια νέα επιθετική ρητορική της Δύσης, που δεν αλλάζει επ’ ουδενί τον αδυσώπητα αρνητικό για την Δύση συσχετισμό δυνάμεων στον χάρτη ισχύος του 21ου αιώνα.
Είναι ακόμα σαφέστερο ότι οι ΗΠΑ και οι νεοφεουδάρχες υποστηρικτές της ΝΤΠ δεν έχουν καμία πρόθεση συμφωνίας στην κατεύθυνση της αποδοχής της γεωπολιτικής και γεωοικονομικής πραγματικότητας και του από καιρού πια μεταβληθέντος χάρτη της παγκόσμιας ισχύος.
Η διακήρυξη της 75ης συνόδου του ΝΑΤΟ είναι μια διαπιστωτική πράξη που μας φέρνει ένα βήμα κοντύτερα στο χείλος της αβύσσου, μια και ο επιδιωκόμενος «ατέλειωτος πόλεμος» που σαφέστατα υπονοείται μέσα από τις πολλαπλές αρνήσεις της πραγματικότητας, τοσο στο Ρωσοουκρανικό μέτωπο, οσο και στις εμφανείς γεωοικονομικές και γεωπολιτικές εξελίξεις στον κόσμο, θα οδηγήσει αναπόφευκτα, στο άμεσο και όχι μακρινό μέλλον, στο καθοριστικό βήμα που κάποια στιγμή, ένα εκ των στρατοπέδων, θα επιλέξει και που θα σημάνει ίσως με τον πιο δραματικό τρόπο και το τέλος της ιστορίας των κοινωνιών πανω σε αυτόν τον πλανήτη.
Πάντοτε ευπειθής
