Ο πλανήτης βιώνει ένα ιστορικό γεγονός από την εποχή της 12ετούς περιόδου πλασματικής οικονομικής ευφορίας που δημιούργησαν αλόγιστα οι Κεντρικές Τράπεζες όπως η FED και η ΕΚΤ.
Από τη δημιουργία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ την FED πριν από έναν αιώνα, κάθε σημαντική κατάρρευση της χρηματοπιστωτικής αγοράς πυροδοτήθηκε σκόπιμα με πολιτικά κίνητρα από την κεντρική τράπεζα.
Η κατάσταση δεν είναι διαφορετική σήμερα, καθώς σαφώς η Fed των ΗΠΑ ενεργεί με όπλο τα επιτόκια για να συντρίψει τη μεγαλύτερη κερδοσκοπική οικονομική φούσκα στην ανθρώπινη ιστορία, μια φούσκα που δημιούργησαν οι κεντρικές τράπεζες.
Τα παγκόσμια γεγονότα που καταλήγουν σε συντριβή των αγορών ξεκινούν από δευτερεύοντα γεγονότα, όπως με την αποτυχία της Αυστριακής Creditanstalt το 1931 ή της Lehman Brothers τον Σεπτέμβριο του 2008 .
Η απόφαση της 15ης Ιουνίου 2022 της Fed να αλλάξει ριζικά την νομισματική της πολιτική και να προχωρήσει στην μεγαλύτερη αύξηση των επιτοκίων εδώ και σχεδόν 30 χρόνια, καθώς οι χρηματοπιστωτικές αγορές βρίσκονταν ήδη σε φάση ξεφουσκώματος θα οδηγήσει σε παγκόσμια ύφεση και τα πράγματα θα πάνε χειρότερα…
Η έκταση της φούσκας της «φθηνής πίστωσης» που έχουν δημιουργήσει η Fed, η ΕΚΤ και η Τράπεζα της Ιαπωνίας με την αγορά ομολόγων και τη διατήρηση πρωτοφανών σχεδόν μηδενικών ή και αρνητικών επιτοκίων εδώ και 14 χρόνια, είναι πέρα από κάθε φαντασία.
Τα οικονομικά μέσα το καλύπτουν με καθημερινές ανοησίες, ενώ η παγκόσμια οικονομία προετοιμάζεται, όχι για τον λεγόμενο «στασιμοπληθωρισμό» ή την ύφεση.
Αυτό που έρχεται τώρα τους επόμενους μήνες, εκτός από μια δραματική ανατροπή πολιτικής, είναι η χειρότερη οικονομική ύφεση στην ιστορία μέχρι σήμερα.
Η παγκοσμιοποίηση του Νταβός… απέτυχε…
Παγκοσμιοποίηση
Οι πολιτικές πιέσεις για την προώθηση της παγκοσμιοποίησης και η δημιουργία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου από τους εμπορικούς κανόνες την εποχή του Bretton Woods με τη Συμφωνία του Μαρακές του 1994, εξασφάλισαν ότι η προηγμένη βιομηχανική παραγωγή της Δύσης, ιδιαίτερα των ΗΠΑ, θα μπορούσε να διαφύγει στην υπεράκτια δημιουργία παραγωγής σε χώρες με εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς.
Καμία χώρα δεν προσέφερε περισσότερα οφέλη στο σκέλος της παραγωγής στα τέλη της δεκαετίας του 1990 από την Κίνα.
Η Κίνα προσχώρησε στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου το 2001 και από τότε οι ροές κεφαλαίων προς την κινεζική παραγωγή από τη Δύση ήταν συγκλονιστικές.
Το ίδιο συνέβη και με τη συσσώρευση χρέους σε δολάρια Κίνας. Τώρα αυτή η παγκόσμια χρηματοοικονομική δομή που βασίζεται σε ακραία υψηλά χρέη αρχίζει να καταρρέει.
Όταν οι ΗΠΑ εσκεμμένα επέτρεψαν την οικονομική κατάρρευση της Lehman Brothers τον Σεπτέμβριο του 2008, η κινεζική ηγεσία απάντησε δραστικά προσέφερε μια άνευ προηγουμένου πίστωση στις τοπικές κυβερνήσεις για την κατασκευή υποδομών.
Κάποια από αυτά ήταν εν μέρει χρήσιμα, όπως ένα δίκτυο σιδηροδρόμων υψηλής ταχύτητας.
Κάποια από αυτά ήταν ξεκάθαρα σπατάλη κεφαλαίων, όπως η κατασκευή κενών «πόλεων-φαντάσματα».
Για τον υπόλοιπο κόσμο, η πρωτοφανής ζήτηση της Κίνας για χάλυβα για κατασκευές, άνθρακα, πετρέλαιο, χαλκό και άλλα ήταν ευπρόσδεκτη, καθώς οι φόβοι για παγκόσμια ύφεση υποχώρησαν.
Η Κίνα απέτρεψε την παρατεταμένη παγκόσμια ύφεση.
« Όμως οι ενέργειες της Fed και της ΕΚΤ των ΗΠΑ μετά το 2008, και των αντίστοιχων κυβερνήσεών τους, δεν βοήθησαν στην αντιμετώπιση της συστημικής οικονομικής κατάχρησης των μεγάλων ιδιωτικών τραπεζών του κόσμου στη Wall Street και την Ευρώπη, καθώς και στο Χονγκ Κονγκ.
Χρήματα από αέρα ή χρήματα από το ελικόπτερο
Η απόφαση του Νίξον τον Αύγουστο του 1971 να αποσυνδέσει το δολάριο ΗΠΑ, το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, από τον χρυσό, άνοιξε τις πύλες στις παγκόσμιες ροές χρήματος.
Όλο και πιο ανεκτικοί νόμοι που ευνοούσαν την ανεξέλεγκτη χρηματοοικονομική κερδοσκοπία στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό επιβλήθηκαν, από την κατάργηση της Glass-Steagall από τον Κλίντον κατόπιν εντολής της Wall Street τον Νοέμβριο του 1999. Αυτό επέτρεψε τη δημιουργία μεγάλων τραπεζών τόσο μεγάλων που η κυβέρνηση ανέφερε ότι είναι «πολύ μεγάλες για να αποτύχουν»
Αυτό ήταν φάρσα, αλλά ο πληθυσμός το πίστεψε και τις διέσωσε με εκατοντάδες δισεκατομμύρια χρήματα από τους φορολογούμενους.
Από την κρίση του 2008, η Fed και άλλες μεγάλες παγκόσμιες κεντρικές τράπεζες, όπως η ΕΚΤ έχουν προσφέρει ρευστότητα σε πρωτοφανή επίπεδα, τα αποκαλούμενα «χρήματα από το ελικόπτερο», για τη διάσωση των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Η υγεία της πραγματικής οικονομίας δεν ήταν στόχος.
Στην περίπτωση της Fed, της Τράπεζας της Ιαπωνίας, της ΕΚΤ και της Τράπεζας της Αγγλίας, συνολικά 25 τρισεκατομμύρια δολάρια προστέθηκαν στο τραπεζικό σύστημα μέσω της «ποσοτικής χαλάρωσης» με αγορές ομολόγων, καθώς και περιουσιακών στοιχείων, όπως τίτλοι με στεγαστικά δάνεια, τα τελευταία 14 χρόνια….
Ποσοτική χαλάρωση ή ποσοτική τρέλα
Οι μεγαλύτερες τράπεζες της Wall Street, όπως η JP MorganChase, η Wells Fargo, η Citigroup ή στο Λονδίνο η HSBC ή η Barclays, δάνεισαν δισεκατομμύρια στους μεγάλους εταιρικούς πελάτες τους.
Οι δανειολήπτες με τη σειρά τους χρησιμοποίησαν τη ρευστότητα, όχι για να επενδύσουν σε νέες τεχνολογίες ή να εξελίξουν τα συστήματα παραγωγής αλλά για να διογκώσουν την αξία των μετοχών των εταιριών τους, τις λεγόμενες εξαγορές ιδίων μετοχών, που ονομάζονται «μεγιστοποίηση της αξίας των μετόχων».
Η BlackRock, η Fidelity, οι τράπεζες και άλλοι επενδυτές λάτρεψαν αυτή την επενδυτική τακτική που διασφαλίζει την ασφάλεια – σε κάποιο βαθμό – στις μετοχές.
Από την έναρξη της ποσοτικής χαλάρωσης της Fed το 2008 έως τον Ιούλιο του 2020, περίπου 5 τρισεκατομμύρια δολάρια είχαν επενδυθεί σε τέτοιες εξαγορές μετοχών, δημιουργώντας το μεγαλύτερο χρηματιστηριακό ράλι στην ιστορία.
Οι εταιρείες κατέβαλαν 3,8 τρισεκατομμύρια δολάρια σε μερίσματα την περίοδο από το 2010 έως το 2019.
Εταιρείες όπως η Tesla που δεν είχαν ποτέ σημειώσει κέρδη, έγιναν πιο πολύτιμες από τη Ford και τη General Motor μαζί.
Τα κρυπτονομίσματα όπως το Bitcoin έφτασαν σε αποτίμηση άνω του 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων μέχρι τα τέλη του 2021.
Με τα χρήματα της Fed να ρέουν ελεύθερα, οι τράπεζες και τα επενδυτικά κεφάλαια επένδυσαν σε τομείς υψηλού κινδύνου και υψηλού κέρδους όπως ομόλογα υψηλής απόδοσης συνήθως ομόλογα σκουπίδια ή χρέος αναδυόμενων αγορών σε μέρη όπως η Τουρκία, η Ινδονησία ή και η Κίνα.
Η μετά το 2008 εποχή της ποσοτικής χαλάρωσης και των μηδενικών επιτοκίων της Fed οδήγησε σε παράλογη διεύρυνση του αμερικανικού δημόσιου χρέους.
Έως τον Ιανουάριο του 2020, η Fed, η Τράπεζα της Αγγλίας, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Τράπεζα της Ιαπωνίας είχαν χορηγήσει συνολικά ρευστότητα 9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων με σχεδόν μηδενικό επιτόκιο στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα.
Μετά την αλλαγή της πολιτικής της Fed τον Σεπτέμβριο του 2019, έδωσε τη δυνατότητα στις ΗΠΑ να αυξήσουν το δημόσιο χρέος κατά 10 τρισεκατομμύρια δολάρια σε λιγότερο από 3 χρόνια.
Στη συνέχεια, η Fed διέσωσε και πάλι κρυφά τη Wall Street αγοράζοντας 120 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα ομόλογα του αμερικανικού Δημοσίου και εταιρικά ομόλογα, δημιουργώντας μια τεράστια φούσκα ομολόγων.
Η απερίσκεπτη Κυβέρνηση Biden άρχισε να χορηγεί τρισεκατομμύρια τα οποία χαρακτήρισαν χρήματα τόνωσης αλλά ο στόχος ήταν να καταπολεμήσουν τους καρκίνους στην οικονομία. Το ομοσπονδιακό χρέος των ΗΠΑ εκτοξεύθηκε από το διαχειρίσιμο 35% του ΑΕΠ το 1980 σε περισσότερο από 129% του ΑΕΠ σήμερα.
Μόνο η ποσοτική χαλάρωση της Fed, η αγορά τρισεκατομμυρίων κρατικών ομολόγων και ενυπόθηκων δανείων των ΗΠΑ και τα σχεδόν μηδενικά επιτόκια επέτρεψαν να εξελιχθεί αυτό το οικονομικό δράμα γιατί η εκτίναξη του χρέους είναι οικονομικό δράμα.
Τώρα η Fed έχει αρχίσει να αποσύρει ρευστότητα από την οικονομία με την αυστηροποίηση, σε συνδυασμό με αυξήσεις επιτοκίων.
Η κατάρρευση προ των πυλών
Δυστυχώς, η Fed και άλλοι κεντρικοί τραπεζίτες λένε ψέματα.
Η αύξηση των επιτοκίων δεν έχει στόχο να θεραπεύσει τον πληθωρισμό.
Ο στόχος της αύξησης των επιτοκίων είναι μια παγκόσμια επαναφορά για τον έλεγχο των παγκόσμιων περιουσιακών στοιχείων, του πλούτου, είτε ακίνητα, γεωργικές εκτάσεις, παραγωγή εμπορευμάτων, βιομηχανία, ακόμη και το νερό και βεβαίως την ενέργεια.
Η Fed γνωρίζει πολύ καλά ότι ο πληθωρισμός διαβρώνει πολύ επικίνδυνα την παγκόσμια οικονομία.
Είναι εκπληκτικά μοναδικό αλλά οι προτάσεις για Πράσινη Ενέργεια σε όλο τον βιομηχανικό κόσμο οδηγούν αυτή την κρίση πληθωρισμού κάτι που σκόπιμα αγνοήθηκε από τις ΗΠΑ, την ΕΕ ή την Γερμανία μια χώρα εντάσεως κεφαλαίου και ενέργειας.
Οι παγκόσμιες ελλείψεις λιπασμάτων, οι αυξανόμενες τιμές του φυσικού αερίου και οι απώλειες σε προμήθειες σιτηρών ή το εκρηκτικό κόστος λιπασμάτων και καυσίμων ή ο πόλεμος στην Ουκρανία, εγγυώνται ότι, το αργότερο αυτόν τον χρόνο συγκομιδής Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου, θα υποστούμε μια παγκόσμια πρόσθετη έκρηξη των τιμών των τροφίμων και της ενέργειας.
Όλες αυτές οι ελλείψεις είναι αποτέλεσμα σκόπιμων πολιτικών.
Ελεγχόμενη κατάρρευση
Επιπλέον, ο πληθωρισμός θα χειροτερεύσει, λόγω της παθολογικής επιμονής των κορυφαίων βιομηχανικών οικονομιών του κόσμου να τάσσονται κατά των υδρογονανθράκων και ηγέτης σε αυτή την υστερική πολιτική είναι η κυβέρνηση Biden.
Αυτή η ατζέντα χαρακτηρίζεται από την εκπληκτική ανοησία του Υπουργού Ενέργειας των ΗΠΑ που δηλώνει «αντ’ αυτού αγοράστε ηλεκτρονικά αυτοκίνητα» ως απάντηση στις εκρήξεις των τιμών της βενζίνης.
Ομοίως, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να καταργήσει σταδιακά το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο χωρίς βιώσιμο υποκατάστατο, καθώς η κορυφαία οικονομία της, η Γερμανία, κινείται να κλείσει τον τελευταίο πυρηνικό αντιδραστήρα της και να κλείσει περισσότερα εργοστάσια άνθρακα.
Ως αποτέλεσμα, η Γερμανία και άλλες οικονομίες της ΕΕ θα δουν διακοπές ρεύματος αυτόν τον χειμώνα και οι τιμές του φυσικού αερίου θα συνεχίσουν να αυξάνονται κατακόρυφα.
Την δεύτερη εβδομάδα του Ιουνίου στη Γερμανία οι τιμές του φυσικού αερίου αυξήθηκαν μόνο …60%.
Τόσο η ελεγχόμενη από τους Πράσινους γερμανική κυβέρνηση όσο και η Πράσινη Ατζέντα «Fit for 55» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συνεχίζουν να προωθούν την αναξιόπιστη και δαπανηρή αιολική και ηλιακή ενέργεια εις βάρος των πολύ φθηνότερων και αξιόπιστων υδρογονανθράκων, διασφαλίζοντας έναν πρωτοφανή πληθωρισμό λόγω ενέργειας.
Η Fed έχει τραβήξει την πρίζα
Με την αύξηση των επιτοκίων κατά 0,75% της Fed, τη μεγαλύτερη σε σχεδόν 30 χρόνια, και την υπόσχεση για περισσότερα στο μέλλον, η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ έχει πλέον εγγυηθεί την κατάρρευση όχι μόνο της φούσκας χρέους των ΗΠΑ, αλλά και μεγάλου μέρους του παγκόσμιου χρέους των 303 τρισεκ. δολαρίων μετά το 2008.
Η αύξηση των επιτοκίων μετά από σχεδόν 15 χρόνια σημαίνει κατάρρευση των αξιών των ομολόγων.
Τα ομόλογα, όχι οι μετοχές, είναι η καρδιά του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ έχουν πλέον διπλασιαστεί σε μόλις 5 μήνες και ξεπερνούν το 6% και οι πωλήσεις κατοικιών βυθίζονταν ήδη πριν από την τελευταία αύξηση επιτοκίων.
Οι αμερικανικές εταιρείες ανέλαβαν χρέος ρεκόρ λόγω των εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων για πολλά χρόνια.
Περίπου το 70% αυτού του χρέους βαθμολογείται ακριβώς πάνω από την κατάσταση «σκουπίδια».
Αυτό το εταιρικό μη χρηματοοικονομικό χρέος ανήλθε συνολικά σε 9 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2006.
Σήμερα υπερβαίνει τα 18 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Τώρα, ένας μεγάλος αριθμός από αυτές τις περιθωριακές εταιρείες δεν θα είναι σε θέση να μετατρέψει το παλιό χρέος με νέο και θα ακολουθήσουν χρεοκοπίες σε βάθος χρόνου.
Ο γίγαντας των καλλυντικών Revlon μόλις κήρυξε πτώχευση.
Η εξαιρετικά κερδοσκοπική και μη ελεγχόμενη αγορά Crypto, με επικεφαλής το Bitcoin, καταρρέει καθώς οι επενδυτές συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει πρόγραμμα διάσωσης.
Τον περασμένο Νοέμβριο ο κόσμος των κρυπτονομισμάτων είχε αποτίμηση 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Σήμερα είναι λιγότερο από 1,5 τρισεκ. δολάρια, και περισσότερη κατάρρευση έρχεται.
Ακόμη και πριν από την τελευταία αύξηση των επιτοκίων της Fed, η αξία των μετοχών των αμερικανικών μεγαλοτραπεζών είχε μειωθεί περίπου 300 δισεκατομμύρια δολάρια.
Τώρα που περισσότερος πανικός κυριαρχεί στα χρηματιστήρια καθώς αυξάνεται η παγκόσμια οικονομική κατάρρευση, αυτές οι τράπεζες θα οδηγήσουν σε μια νέα σοβαρή τραπεζική κρίση.
Όπως σημείωσε πρόσφατα ο αμερικανός οικονομολόγος Doug Noland, «σήμερα, υπάρχει μια τεράστια «περιφέρεια» γεμάτη με ομόλογα «subprime» junk, μόχλευση δανείων, αγοράζω τώρα πληρώνω αργότερα, πιστωτικές κάρτες, στέγαση και τιτλοποιήσεις, δάνεια franchise, ιδιωτική πίστωση, crypto Credit, και πολλά άλλα. Δημιουργήθηκε μια τεράστια φούσκα για να τονώσει την κατανάλωση ενώ χρηματοδοτεί χιλιάδες μη βιώσιμες επιχειρήσεις. Η «περιφέρεια» έχει γίνει συστημική όσο ποτέ άλλοτε.
Και τα πράγματα άρχισαν να γίνονται σοβαρά».
Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση των ΗΠΑ, θα θεωρήσει τώρα πολύ πιο δαπανηρό το κόστος των τόκων της για την εξυπηρέτηση του ομοσπονδιακού χρέους ρεκόρ 30 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Σε αντίθεση με τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930, όταν το ομοσπονδιακό χρέος ήταν σχεδόν μηδενικό, σήμερα η κυβέρνηση, ειδικά μετά τα μέτρα του προϋπολογισμού Biden, κινείται στα όρια. Εάν η Fed δεν αγοράζει πλέον τρισεκατομμύρια αμερικανικού χρέους ποιος θα το κάνει…
Πραγματικός φαύλος κύκλος, όχι υγιής ανάπτυξη αλλά ακραία τοξικότητα.
Απομόχλευση της φούσκας
Με τη Fed να υιοθετεί ποσοτική σύσφιξη, να αποσύρει δεκάδες δισεκατομμύρια σε ομόλογα και άλλα περιουσιακά στοιχεία μηνιαίως, καθώς και να αυξάνει τα βασικά επιτόκια, οι χρηματοπιστωτικές αγορές έχουν αρχίσει μια φάση απομόχλευσης.
Η διαδικασία θα είναι ελεγχόμενη, καθώς βασικοί παίκτες όπως η BlackRock και η Fidelity επιδιώκουν να ελέγξουν την κατάρρευση για τους σκοπούς τους.
Αλλά η κατεύθυνση είναι ξεκάθαρη.
Η αναπόφευκτη κατάρρευση
Μέχρι τα τέλη του 2021, οι επενδυτές είχαν δανειστεί σχεδόν 1 τρισεκατομμύριο δολάρια για να αγοράσουν μετοχές.
Αυτή ήταν μια νέα τάση…
Τώρα ισχύει το αντίθετο, και οι δανειολήπτες αναγκάζονται να δώσουν περισσότερες εξασφαλίσεις ή να πουλήσουν τις μετοχές τους για να αποφύγουν τη χρεοκοπία.
Αυτό τροφοδοτεί την επερχόμενη κατάρρευση.
Με την κατάρρευση τόσο των μετοχών όσο και των ομολόγων τους επόμενους μήνες 6 με 12 μήνες, πολλά θα αλλάξουν.
Τα δάνεια αυτοκινήτων με πιστωτικές κάρτες και άλλα καταναλωτικά χρέη στις ΗΠΑ έχουν εκτοξευθεί τα τελευταία 10 χρόνια σε επίπεδα ρεκόρ 4,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Τώρα τα επιτόκια αυτού του χρέους, ειδικά της πιστωτικής κάρτας, θα εκτιναχθούν πάνω από το ήδη υψηλό 16%.
Εκτός των ΗΠΑ αυτό που θα δούμε τώρα, καθώς η Εθνική Τράπεζα της Ελβετίας, η Τράπεζα της Αγγλίας, ακόμη και η ΕΚΤ αναγκάζονται να ακολουθήσουν σε αυξήσεις των επιτοκίων είναι ένα παγκόσμιο σοκ χρεοκοπιών, οι χρεοκοπίες, εν μέσω ενός αυξανόμενου πληθωρισμού είναι ενεξέλεκτες.
Περίπου το 27% του παγκόσμιου μη χρηματοοικονομικού εταιρικού χρέους κατέχουν κινεζικές εταιρείες, και υπολογίζεται σε 23 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Άλλο εταιρικό χρέος 32 τρισεκατομμυρίων δολαρίων κατέχουν εταιρείες των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Τώρα η Κίνα βρίσκεται στη μέση της χειρότερης οικονομικής κρίσης της εδώ και 30 χρόνια και είναι ελάχιστα τα σημάδια ανάκαμψης.
Με τις ΗΠΑ, τον μεγαλύτερο πελάτη της Κίνας, να βρίσκεται σε οικονομική ύφεση, η κρίση της Κίνας μπορεί μόνο να επιδεινωθεί. Αυτό δεν θα είναι καλό για την παγκόσμια οικονομία.
Η Ιταλία, με εθνικό χρέος 3,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, έχει χρέος προς το ΑΕΠ 150%.
Μόνο τα αρνητικά επιτόκια της ΕΚΤ το εμπόδιζαν να μετατραπεί σε μια νέα τραπεζική κρίση.
Τώρα αυτή η νέα κρίση είναι προγραμματισμένη παρά τα κατευναστικά λόγια της Lagarde της ΕΚΤ.
Η Ιαπωνία, με επίπεδο χρέους 260% βρίσκεται στην χειρότερη θέση από όλες τις βιομηχανικές χώρες και βρίσκεται σε μια παγίδα μηδενικών επιτοκίων με δημόσιο χρέος άνω των 7,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το γιεν διολισθαίνει και αποσταθεροποιεί όλη την Ασία.
Η καρδιά του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, αντίθετα με το κυρίαρχο αφήγημα, δεν είναι τα χρηματιστήρια.
Είναι οι αγορές ομολόγων — κρατικά, εταιρικά ομόλογα.
Αυτή η αγορά ομολόγων έχει χάσει αξία καθώς ο πληθωρισμός έχει εκτοξευθεί και τα επιτόκια έχουν αυξηθεί από το 2021 στις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Η τελευταία φορά που είχαμε μια τόσο σημαντική αντιστροφή στις αξίες των ομολόγων ήταν πριν από σαράντα χρόνια στην εποχή του Paul Volcker με επιτόκια 20% για να «αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό».
Καθώς οι τιμές των ομολόγων πέφτουν, η αξία του τραπεζικού κεφαλαίου μειώνεται.
Οι πιο εκτεθειμένες σε μια τέτοια απώλεια αξίας είναι οι μεγάλες γαλλικές τράπεζες μαζί με την Deutsche Bank στην ΕΕ, και οι μεγάλες ιαπωνικές τράπεζες.
Οι τράπεζες των ΗΠΑ όπως η JP Morgan είναι λιγότερο εκτεθειμένες σε ένα μεγάλο κραχ ομολόγων.
Μεγάλο μέρος του κινδύνου τους κρύβεται σε παράγωγα εκτός ισολογισμών.
Ωστόσο, σε αντίθεση με το 2008, σήμερα οι κεντρικές τράπεζες δεν μπορούν να επαναλάβουν άλλη μια δεκαετία μηδενικών επιτοκίων και ποσοτικής χαλάρωσης.
Αυτή τη φορά, όπως σημείωσε ο πρώην επικεφαλής της Τράπεζας της Αγγλίας Mark Carney πριν από τρία χρόνια, η κρίση θα χρησιμοποιηθεί για να αναγκάσει τον κόσμο να αποδεχθεί ένα νέο Ψηφιακό Νόμισμα της Κεντρικής Τράπεζας, έναν κόσμο όπου όλα τα χρήματα θα εκδίδονται και θα ελέγχονται κεντρικά.
Αυτό επιδιώκουν οι άνθρωποι του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός με τη Μεγάλη επαναφορά ή Great Reset.
Ένα παγκόσμιο προγραμματισμένο και σχεδιασμένο οικονομικό τσουνάμι μόλις ξεκίνησε.
Ο F. William Engdahl είναι σύμβουλος στρατηγικών κινδύνων και λέκτορας, είναι κάτοχος πτυχίου πολιτικής από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και είναι συγγραφέας βιβλίων με τις μεγαλύτερες πωλήσεις για το πετρέλαιο και τη γεωπολιτική.
Είναι Επιστημονικός Συνεργάτης του Κέντρου Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση (CRG).
www.bankingnews.gr