Η επιδιωκόμενη υπερσυγκέντρωση του πλούτου της παγκόσμιας κοινωνίας σε
λίγα χέρια και λίγους ανθρώπους παραπέμπει αβίαστα και προοπτικά σε ένα
καθεστώς Νέας φεουδαρχίας, όπου οι λίγοι θα μπορούν να καθορίζουν την τύχη
και τη μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων.
Το σχέδιο ήταν καλά «στημένο» και περιελάμβανε τη διάλυση των κρατών της Μ
Ανατολής προκειμένου εκατομμύρια προσφύγων και μεταναστών που
ξεριζώθηκαν βίαια από τον τόπο τους να έρθουν στην Ευρώπη προκειμένου να
επιτευχθεί η δεύτερη εξελικτική φάση της «παγκοσμιοποιημένης λογικής τους»
που θέλουν τη δημιουργία ΕΟΖ (Ειδικών Οικονομικών Ζωνών) σε ολόκληρη την
Ευρωπαϊκή Ήπειρο, που για αυτούς αποτελεί την ήπειρο- πείραμα των
αντικοινωνικών επιδιώξεών τους.
Ο πειθαναγκασμός των ευρωπαϊκών κοινωνιών στην βίαιη προσαρμογή τους
στον «Παγκοσμιοποιημένο Καπιταλισμό» οδηγείται μέσα από τον τρόμο και το
αίμα, προκειμένου να τιθασευτούν οι αντιδράσεις των Ευρωπαϊκών δυνάμεων
της εργασίας και των ευρωπαϊκών κοινωνιών γενικότερα στην βίαιη υποβάθμιση
της ποιότητας ζωής, όπως αυτή ήταν μέχρι τώρα παραδεκτό στη Γηραιά Ήπειρο .
Το προσφυγικό ζήτημα σαν στόχο έχει τη διοχέτευση μουσουλμανικών
πληθυσμών στην ευρωπαϊκή παραγωγική διαδικασία, προκειμένου να
απομειώσουν το κόστος της εξαρτημένης εργασίας και να διαλύσουν κάθε
έννοια του κράτους πρόνοιας, όπως αυτό ήταν παραδεκτό μέχρι σήμερα στη
συνείδηση των ευρωπαίων πολιτών.
Ο απελπισμένος πρόσφυγας, ο άνθρωπος που ξεριζώθηκε βίαια από τον τόπο
του και είδε το κράτος του να διαλύεται, μπορεί να εργαστεί στην κυριολεξία για
ένα κομμάτι ψωμί, προκειμένου να εξασφαλίσει υποτυπώδεις συνθήκες ζωής.
Αυτό ακριβώς θέλουν και οι παγκοσμιοποιητές διαμορφώνοντας και στην
Ευρώπη τη ΝΕΟ-ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ για την εξαρτημένη εργασία, στην
οποία ο άνθρωπος πρέπει να ζει για να εργάζεται και να αμείβεται τόσο, ώστε να
μην μπορεί να ζήσει!
Η διάλυση του κοινωνικού κράτους και του κράτους πρόνοιας, η οποία
προωθείται σε ολόκληρη την Ευρώπη περνάει ήδη στις χώρες-πειράματα , όπως
για παράδειγμα στη χώρα μας.
Αναρωτηθείτε, πού βρισκόταν το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα- με όσα
ελαττώματα και υστερήσεις είχε, πριν η χώρα «σπρωχτεί» στον «κύκλο θανάτου
του αέναου χρέους»- και πού βρέθηκε τώρα, όπου πανθομολογείται η διάλυση
κάθε έννοιας πρόνοιας και περίθαλψης.
Το ΔΝΤ, σαν εργαλείο προώθησης της «παγκοσμιοποιημένης οικονομίας», στην
περίπτωση της Ελλάδας (χώρα –πειραματικός σωλήνας των παγκοσμιοποιητών)
ζητάει διαρκώς μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι οποίες επιδιώκεται να
φτάσουν σε εξευτελιστικά όρια και για τους προσφέροντες εργασία και για τους
απόμαχους της ζωής.
Αυτό αποτελεί τον παγκοσμιοποιημένο μπούσουλα για ολόκληρη την ευρωπαϊκή
ήπειρο κι όχι μόνο για την Ελλάδα και για τις χώρες που έχουν περιέλθει στον
«κύκλο θανάτου του αέναου χρέους».
Στη Γερμανία υπάρχουν ήδη φωνές «οικονομολόγων» οι οποίοι βάζουν
επιτακτικά ζητήματα μείωσης των συντάξεων και περιορισμού της κοινωνικής
πρόνοιας και περίθαλψης με επιχείρημα το κρατικό οικονομικό έλλειμμα.
Πρόκειται για «επιστήμονες» – κι έχουμε πολλούς από δαύτους- που
εξαργυρώνουν την «επιστημοσύνη» εις το όνομα της εξυπηρέτησης των
αφεντικών τους και του μοντέλου που βάλλει ευθέως εναντίον της οικονομίας
και της κοινωνίας της Ευρώπης. Ουσιαστικά αποτελούν μίσθαρνα όργανα και
φερέφωνα των εντολέων τους.
Ένα πρόσχημα που επίσης χρησιμοποιείται ,με πραγματική όμως βάση, είναι η
γήρανση του ευρωπαϊκού πληθυσμού.
Είναι γνωστή η δυσαρέσκεια των Γερμανών βιομηχάνων στους χειρισμούς της
γερμανικής κυβέρνησης στο προσφυγικό ζήτημα με το επιχείρημα ότι στην
επόμενη εικοσαετία θα χρειαστούν εκατομμύρια εργατικά χέρια , που δεν
υπάρχουν (τι χρεία άλλης απόδειξης θέλουμε;)
Το σχέδιο που εκκινεί από την ισλαμοτρομοκρατία και φτάνει ως τον εφιάλτη
που ζούμε σήμερα (βιοτρομοκρατία, εξαναγκασμένη εισβολή της αντιστεκόμενης
Ρωσίας στην Ουκρανία κοκ) θέλει να συνεχίσει να εξυπηρετείται η
παγκοσμιοποιημένη λογική της υπερσυγκέντρωσης πλούτου σε λίγα χέρια και
της δημιουργίας μιας «νέας Κίνας» στην Ευρωπαϊκή ήπειρο.
Άλλωστε η οικονομική δύναμη της Κίνας που από τους ιδίους τους
«οραματιστές» της νέο-φεουδαρχίας γιγαντώθηκε, έχει αρχίσει να δημιουργεί
στα «γεράκια» της παγκοσμιοποίησης τρόμο, αφού πλέον καθίσταται η δύναμη
με τον καθοριστικότερο ρόλο στην παγκόσμια γεωοικονομία
Πρέπει λοιπόν να βρεθεί ένα «αντίβαρο» που θα την αποδυναμώσει ή ο – μέσα
από μηχανορραφίες στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο της ιδίας της Κίνας –
μηχανισμός που θα την ακυρώσει
Ο «οραματισμός» του Great Reset θέλει περιορισμένη παραγωγική
δραστηριότητα για την συντήρηση των Νεοφεουδαρχών και της αυλής τους
αποκλειστικά
Η κοινωνία των αριθμοποιημένων μετα ανθρώπων δεν θα χρειάζεται παρά
μόνο επιδόματα για να συντηρείται στο πλήθος που οι Νεοφεουδάρχες θα
ορίζουν κάθε χρονική περίοδο στην διαδρομή του μετα πολιτισμού που
ψυχοπαθώς «οραματίζονται»
Μόνο η οργανωμένη αντίδραση και η καθολική άρνηση των ευρωπαϊκών
κοινωνιών σε αυτού του τύπου τα «μοντέλα» μπορεί να αναστείλει τα σχέδια
των παγκόσμιων «τεράτων».
Μόνο η ανατροπή του υπάρχοντος ευρωπαϊκού πολιτικού σκηνικού των
πολιτικών υπάλληλων και υπηρετών του στόχου της νέο-φεουδαρχίας μπορεί να
ανατρέψει τα σχέδια εκείνων που θέλουν την ανθρώπινη ζωή αναλώσιμη,
ταυτοποιώντας την με το καταναλωτικό προϊόν
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος όμως ότι εξελικτικά και μπροστά στην αδηφάγο
λογική του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, μπορούμε να αποφύγουμε έναν
Παγκόσμιο όλεθρο.
