Η είδηση της σύνδεσης των ρωσικών τραπεζών με το σύστημα χρηματοοικονομικών μηνυμάτων του Ιράν ενισχύουν την αντίσταση ενάντια στις κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ και στις δύο χώρες και επιταχύνουν την παγκόσμια «αποδολαριοποίηση».
Η συμφωνία μεταξύ των Κεντρικών Τραπεζών της Ρωσίας και του Ιράν που υπεγράφη επίσημα στις 29 Ιανουαρίου για τη σύνδεση των διατραπεζικών τους συστημάτων μεταφοράς αλλάζει το παιχνίδι με περισσότερους από έναν τρόπους.
Τεχνικά, από τώρα και στο εξής 52 ιρανικές τράπεζες που χρησιμοποιούν ήδη το SEPAM, το διατραπεζικό σύστημα τηλεπικοινωνιών του Ιράν, συνδέονται με 106 τράπεζες χρησιμοποιώντας SPFS, το αντίστοιχο της Ρωσίας με το δυτικό τραπεζικό σύστημα ανταλλαγής μηνυμάτων SWIFT.
Λιγότερο από μια εβδομάδα πριν από τη συμφωνία, ο πρόεδρος της Κρατικής Δούμας Vyachslav Volodin βρισκόταν στην Τεχεράνη επιβλέποντας τις λεπτομέρειες της τελευταίας στιγμής, μέρος μιας συνεδρίασης της Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Συνεργασίας Ρωσίας-Ιράν: ήταν κατηγορηματικός ότι και τα δύο έθνη πρέπει να αυξήσουν γρήγορα το εμπόριο δικά τους νομίσματα.
Εμπόριο ριάλ – ρουβλίων
Επιβεβαιώνοντας ότι το μερίδιο του ρουβλίου και του ριάλ στους αμοιβαίους διακανονισμούς ξεπερνά ήδη το 60%, ο Volodin επικύρωσε την επιτυχία της «από κοινού χρήσης των εθνικών συστημάτων πληρωμών Mir και Shetab».
Αυτό όχι μόνο παρακάμπτει τις δυτικές κυρώσεις, αλλά είναι σε θέση να «λύσει ζητήματα που σχετίζονται με αμοιβαία επωφελή συνεργασία και αύξηση του εμπορίου».
Είναι πολύ πιθανό το ρούβλι να γίνει τελικά το κύριο νόμισμα στο διμερές εμπόριο, σύμφωνα με τον πρεσβευτή του Ιράν στη Μόσχα, Kazem Jalali: «Τώρα περισσότερο από το 40% του εμπορίου μεταξύ των χωρών μας είναι σε ρούβλια».
Ο Jalali επιβεβαίωσε επίσης, με κρίσιμο τρόπο, ότι η Τεχεράνη είναι υπέρ του ρουβλίου ως κύριου νομίσματος σε όλους τους μηχανισμούς περιφερειακής ολοκλήρωσης.
Αναφερόταν ιδιαίτερα στην υπό την ηγεσία της Ρωσίας Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (EAEU), με την οποία το Ιράν συνάπτει συμφωνία ελεύθερου εμπορίου.
Η συμφωνία SEPAM-SPFS ξεκινά με ένα πιλοτικό πρόγραμμα που εποπτεύεται από την τράπεζα Shahr του Ιράν και τη ρωσική VTB Bank.
Άλλοι τραπεζικοί φορείς θα παρέμβουν μόλις το πιλοτικό πρόγραμμα απαλλαγεί από τυχόν πιθανά σφάλματα.
Το βασικό πλεονέκτημα είναι ότι τα SEPAM και SPFS έχουν… «ανοσία στις κυρώσεις των ΗΠΑ και των δυτικών που επιβλήθηκαν ανελέητα στην Τεχεράνη και τη Μόσχα», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Βραζιλιάνος δημοσιογράφος – γεωπολιτικός αναλυτής Pepe Escobar.
Μόλις ολοκληρωθεί η πλήρης συμφωνία, όλες οι ιρανικές και ρωσικές τράπεζες μπορούν να διασυνδεθούν.
Δεν είναι περίεργο που ο Παγκόσμιος Νότος δίνει πολύ μεγάλη προσοχή.
Αυτό είναι πιθανό να γίνει ορόσημο για την παράκαμψη του SWIFT που εδρεύει στο Βέλγιο – το οποίο ουσιαστικά ελέγχεται από την Ουάσιγκτον και σε μικρή κλίμακα από την ΕΕ.
Η επιτυχία του SEPAM-SPFS σίγουρα θα ενθαρρύνει άλλες διμερείς ή και πολυμερείς συμφωνίες μεταξύ κρατών.
Όλα γυρίζουν γύρο από τον INSTC: Τον βασικό ρωσικό κόμβο του Διεθνούς Διαδρόμου Μεταφορών Βορρά-Νότου (INSTC)
Οι κεντρικές τράπεζες του Ιράν και της Ρωσίας εργάζονται επίσης για τη δημιουργία ενός σταθερού νομίσματος για το εξωτερικό εμπόριο, αντικαθιστώντας το δολάριο ΗΠΑ, το ρούβλι και το ριάλ.
Αυτό θα ήταν ένα ψηφιακό νόμισμα που θα υποστηρίζεται από χρυσό, το οποίο θα χρησιμοποιείται κυρίως στην Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΖ) του Αστραχάν, στην Κασπία Θάλασσα, που είναι ήδη πολύ απασχολημένο με τη μεταφορά άφθονων φορτίων από το Ιράν.
Το Αστραχάν συμβαίνει να είναι ο βασικός ρωσικός κόμβος του Διεθνούς Διαδρόμου Μεταφορών Βορρά-Νότου (INSTC), ενός τεράστιου δικτύου πλοίων, σιδηροδρομικών και οδικών διαδρομών που θα αυξήσει δραστικά το εμπόριο από τη Ρωσία – αλλά και μέρη της Ευρώπης – μέσω του Ιράν στη Δυτική Ασία και τη Νότια Ασία, και αντίστροφα.
Και αυτό αντανακλά την πλήρη γεωοικονομική διάσταση της συμφωνίας SEPAM-SPFS.
Η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα κινήθηκε νωρίς για να δημιουργήσει το SPFS το 2014, όταν η Ουάσιγκτον άρχισε να απειλεί τη Μόσχα με αποβολή από το SWIFT.
Η συγχώνευσή του με την ιρανική SEPAM ανοίγει έναν εντελώς νέο ορίζοντα, ειδικά δεδομένης της επικύρωσης του Ιράν ως πλήρους μέλους του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) και τώρα ως κορυφαίας χώρας υποψήφιας για ένταξη στην εκτεταμένη λέσχη BRICS+.
Ήδη τρεις μήνες πριν από τη συμφωνία SEPAM-SPFS, ο Ρώσος Εμπορικός Αντιπρόσωπος στο Ιράν, Rustam Zhiganshin, άφηνε να εννοηθεί ότι η απόφαση «να δημιουργηθεί ένα ανάλογο του συστήματος SWIFT» ήταν μια τελειωμένη συμφωνία.
Η Τεχεράνη προετοιμάζει την υποδομή για να ενταχθεί στο ρωσικό σύστημα πληρωμών Mir από το περασμένο καλοκαίρι.
Αλλά αφού η Μόσχα επλήγη από εξαιρετικά σκληρές δυτικές κυρώσεις και οι ρωσικές τράπεζες αποκόπηκαν από το SWIFT, η Τεχεράνη και η Μόσχα αποφάσισαν, στρατηγικά, να επικεντρωθούν στη δημιουργία του δικού τους μη-SWIFT για διασυνοριακές πληρωμές.
O INSTC, πολύ φθηνότερος και ταχύτερος εμπορικός διάδρομος από την παλιά διαδρομή της Διώρυγας του Σουέζ
Όλα αυτά σχετίζονται με τον εξαιρετικά στρατηγικό γεωοικονομικό ρόλο του INSTC, ο οποίος είναι ένας πολύ φθηνότερος και ταχύτερος εμπορικός διάδρομος από την παλιά διαδρομή της Διώρυγας του Σουέζ.
Η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος ξένος επενδυτής του Ιράν
Επιπλέον, η Ρωσία έχει γίνει ο μεγαλύτερος ξένος επενδυτής του Ιράν, σύμφωνα με τον Ιρανό αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Ali Fekri: αυτό περιλαμβάνει «επένδυση αξίας 2,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε δύο πετρελαϊκά έργα στη δυτική επαρχία Ιλάμ του Ιράν τους τελευταίους 15 μήνες».
Αυτό είναι περίπου το 45% των συνολικών ξένων επενδύσεων στο Ιράν κατά την περίοδο Οκτωβρίου 2021 – Ιανουαρίου 2023.
Φυσικά η όλη διαδικασία βρίσκεται στα αρχικά της στάδια – καθώς το διμερές εμπόριο Ρωσίας-Ιράν ανέρχεται σε μόλις 3 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Αλλά μια έκρηξη είναι αναπόφευκτη, λόγω της συσσωρευμένης επίδρασης των αλληλεπιδράσεων SEPAM-SPFS, INSTC και EAEU, και ιδίως περαιτέρω κινήσεις για την ανάπτυξη της ενεργειακής ικανότητας, της επιμελητείας και των δικτύων μεταφορών του Ιράν, μέσω του INSTC.
Τα ρωσικά έργα στο Ιράν είναι πολύπλευρα: ενέργεια, σιδηρόδρομοι, αυτοκινητοβιομηχανία και γεωργία. Παράλληλα, το Ιράν προμηθεύει τη Ρωσία με τρόφιμα και προϊόντα αυτοκινήτου.
Ο Ali Shamkhani, ο γραμματέας του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Ιράν, λατρεύει να υπενθυμίζει σε οποιονδήποτε ότι η Ρωσία και το Ιράν «παίζουν συμπληρωματικούς ρόλους στην παγκόσμια διαμετακόμιση ενέργειας και φορτίου».
Η ελεύθερη συμφωνία Ιράν-ΕΑΕΕ (ΣΕΣ) έχει σχεδόν οριστικοποιηθεί – συμπεριλαμβανομένων μηδενικών δασμών για περισσότερα από 7.500 εμπορεύματα.
Το 2022, η EAEU διακινούσε αγαθά αξίας άνω των 800 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η πλήρης πρόσβαση του Ιράν στην EAEU θα είναι ανεκτίμητη όσον αφορά την παροχή μιας πύλης αγοράς σε μεγάλες περιοχές της Ευρασίας – και την παράκαμψη των αμερικανικών κυρώσεων ως γλυκό προνόμιο.
Μια ρεαλιστική πρόβλεψη είναι ότι η Τεχεράνη μπορεί να αναμένει ετήσιο εμπόριο 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων με τα πέντε μέλη της ΕΑΕΕ σε πέντε χρόνια, μόλις το Ιράν γίνει το έκτο μέλος.
Η κληρονομιά της Σαμαρκάνδης
Όλα όσα παρακολουθούμε τώρα είναι από πολλές απόψεις άμεση συνέπεια της συνόδου κορυφής της SCO στη Σαμαρκάνδη τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin και ο Κινέζος ομόλογός του Xi Jinping, προσωπικά, έβαλαν το στοίχημά τους στην ενίσχυση του πολυπολικού κόσμου καθώς το Ιράν υπέγραψε ένα μνημόνιο ένταξης στον SCO.
Οι κατ’ ιδίαν συνομιλίες του Putin με τον Ιρανό Πρόεδρο Ebrahim Raisi στη Σαμαρκάνδη αφορούσαν τη βαθιά στρατηγική.
Το INSTC είναι απολύτως κρίσιμο σε αυτή τη συνολική εξίσωση.
Τόσο η Ρωσία όσο και το Ιράν επενδύουν τουλάχιστον 25 δισεκατομμύρια δολάρια για να ενισχύσουν τις δυνατότητές τους.
Τα πλοία που πλέουν στους ποταμούς Ντον και Βόλγα ανέκαθεν διαπραγματεύονταν ενέργεια και γεωργικά προϊόντα.
Τώρα το Ναυτιλιακό Πρακτορείο Ειδήσεων του Ιράν επιβεβαίωσε ότι η Ρωσία θα παραχωρήσει στα πλοία της το δικαίωμα διέλευσης κατά μήκος των εσωτερικών πλωτών οδών στοn Ντον και τον Βόλγα.
Εν τω μεταξύ, το Ιράν έχει ήδη καθιερωθεί ως ο τρίτος μεγαλύτερος εισαγωγέας ρωσικών σιτηρών.
Από εδώ και στο εξής, το εμπόριο τουρμπινών, πολυμερών, ιατρικών προμηθειών και ανταλλακτικών αυτοκινήτων θα είναι σε ροή επίσης.
Η Τεχεράνη και η Μόσχα υπέγραψαν σύμβαση για την κατασκευή ενός μεγάλου φορτηγού πλοίου για το Ιράν που θα χρησιμοποιηθεί στο λιμάνι Solyanka της Κασπίας.
Και η RZD logistics, θυγατρική της ρωσικής σιδηροδρομικής RZD, λειτουργεί τακτικά τρένα εμπορευματοκιβωτίων από τη Μόσχα στο Ιράν.
Διασύνδεση των INSTC, EAEU, SCO και BRICS+
Η Russian Journal for Economics προβλέπει ότι μόνο η εμπορευματική κίνηση στο INTSC θα μπορούσε να φτάσει τους 25 εκατομμύρια τόνους έως το 2030 – όχι λιγότερο από 20πλάσια αύξηση σε σύγκριση με το 2022.
Στο εσωτερικό του Ιράν, οι νέοι τερματικοί σταθμοί είναι σχεδόν έτοιμοι για μεταφορά φορτίου από πλοία στους σιδηροδρόμους που διασχίζουν τη χώρα από την Κασπία στον Περσικό Κόλπο.
Ο Sergey Katrin, επικεφαλής του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Ρωσίας, είναι πεπεισμένος ότι μόλις ξεκινήσει η ΣΕΣ με την ΕΑΕΕ, το διμερές εμπόριο μπορεί σύντομα να φτάσει τα 40 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Τα σχέδια της Τεχεράνης είναι εξαιρετικά φιλόδοξα, ενσωματωμένα σε ένα πλαίσιο «Ανατολικού Άξονα» που προνόμια περιφερειακά κράτη τη Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία και την Κεντρική Ασία.
Γεωστρατηγικά και γεωοικονομικά, αυτό συνεπάγεται απρόσκοπτη διασύνδεση των INSTC, EAEU, SCO και BRICS+.
Και όλα αυτά συντονίζονται από ένα Quad που έχει πραγματικά σημασία: Ρωσία, Κίνα, Ινδία και Ιράν.
Φυσικά θα υπάρξουν προβλήματα.
Η δυσεπίλυτη σύγκρουση Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν μπορεί να εκτροχιάσει το INSTC, όμως… οι συνδέσεις Ρωσίας-Ιράν μέσω της Κασπίας Θάλασσας μπορούν εύκολα να παρακάμψουν το Μπακού εάν παραστεί ανάγκη.
Η ομάδα BRICS+ θα ενισχύσει την κατάρρευση του δολαρίου
Εκτός από τη Ρωσία και το Ιράν, η Ρωσία και η Κίνα προσπαθούν επίσης να διασυνδέσουν τα τραπεζικά τους συστήματα ανταλλαγής μηνυμάτων εδώ και χρόνια.
Το κινεζικό CBIBPS (Διασυνοριακό Διατραπεζικό Σύστημα Πληρωμών) θεωρείται κορυφαίας κατηγορίας.
Το πρόβλημα είναι ότι η Ουάσιγκτον έχει απειλήσει ευθέως ότι θα εκδιώξει τις κινεζικές τράπεζες από το SWIFT εάν διασυνδεθούν με ρωσικές τράπεζες.
Η επιτυχία του SEPAM-SPFS μπορεί να επιτρέψει στο Πεκίνο να προχωρήσει σε ρήξη – ειδικά τώρα, μετά τον εξαιρετικά σκληρό πόλεμο των ημιαγωγών και την τρομακτική φάρσα με μπαλόνια. Όσον αφορά την κυριαρχία, είναι σαφές ότι η Κίνα δεν θα δεχτεί τους περιορισμούς των ΗΠΑ σχετικά με τον τρόπο διακίνησης των ιδίων κεφαλαίων της.
Παράλληλα, οι BRICS το 2023 θα εμβαθύνουν στην ανάπτυξη του συστήματος αμοιβαίων χρηματοοικονομικών πληρωμών τους και του δικού τους αποθεματικού νομίσματος.
Δεν υπάρχουν λιγότεροι από 13 επιβεβαιωμένοι υποψήφιοι που επιθυμούν να ενταχθούν στο BRICS+ – συμπεριλαμβανομένων των ασιατικών μεσαίων δυνάμεων όπως το Ιράν, η Σαουδική Αραβία και η Ινδονησία.
Όλα τα βλέμματα θα είναι στραμμένα στο εάν – και πώς – οι υπερχρεωμένες ΗΠΑ, με χρέος ύψους 30 τρισεκατομμυρίων δολαρίων θα απειλήσουν να εκδιώξουν το BRICS+ από τη SWIFT.
Είναι διαφωτιστικό να θυμόμαστε ότι ο λόγος του χρέους της Ρωσίας προς το ΑΕΠ είναι μόλις 17%, της Κίνας είναι 77% και οι BRICS χωρίς τη Ρωσία βρίσκονται στο 78%.
Οι BRICS+ συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας μπορεί να είναι κατά μέσο όρο μόνο 55%.
Η ισχυρή παραγωγικότητα θα προέλθει από μια BRICS+ που θα υποστηρίζεται από ένα νόμισμα που υποστηρίζεται από χρυσό ή/και εμπορεύματα και ένα διαφορετικό σύστημα πληρωμών που παρακάμπτει το δολάριο ΗΠΑ.
Η ισχυρή παραγωγικότητα σίγουρα δεν θα προέλθει από τη συλλογική Δύση της οποίας οι οικονομίες εισέρχονται σε περιόδους ύφεσης.
Μέσα σε τόσες αλληλένδετες εξελίξεις και τόσες προκλήσεις, ένα είναι σίγουρο.
Η συμφωνία SEPAM-SPFS μεταξύ Ρωσίας και Ιράν μπορεί να είναι μόνο το πρώτο σημάδι της κίνησης των τεκτονικών πλακών στα παγκόσμια τραπεζικά συστήματα και συστήματα πληρωμών.