Σημείωση Iskra : Η Iskra συμφωνεί σε πολλά με το άρθρο του γνωστού οικονομολόγου Bασίλη Βιλιάρδου, εκτός από την επίρριψη όλων των ευθυνών στον Κ.Χατζηδάκη, ο οποίος ασφαλώς έχει τις ευθύνες που του αναλογούν , αλλά σαφέστατα την τελική και μέγιστη ευθύνη φέρει ο πρωθυπουργός , ο οποίος μένει μονίμως στο απυρόβλητο, χάρις στο επικοινωνιακό σύστημα του Μαξίμου .
ΟΧΙ απο την iskra και καμία απαλλαγή στον Κ.Μητσοτάκη!!
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα των Ελλήνων σήμερα είναι η ακρίβεια – όχι όμως της Ελλάδας, όσον αφορά τουλάχιστον την κυβέρνηση της. Γιατί αυτή η διαφοροποίηση;» σημειώνει σε ανάρτησή του ο οικονομολόγος και αντιπρόεδρος της Βουλής Βασίλης Βιλιάρδος και εξηγεί το πώς κατάντησε η πάμπλουτη Ελλάδα να συγκλίνει με την πάμπτωχη Βουλγαρία αντί με την ΕΕ.
- Σημειώνει σχετικά ο κ.Βιλιάρδος:
Απλούστατα, επειδή η άνοδος των τιμών (α) αυξάνει τα φορολογικά έσοδα του δημοσίου, μειώνοντας το έλλειμμα του προϋπολογισμού και (β) μειώνει το δείκτη χρέους, ως προς το πληθωριστικό ΑΕΠ. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν πως μόνο για αυτούς τους δύο δείκτες υπερηφανεύεται ο Κ. Χατζηδάκης, ο εκκαθαριστής της Ελλάδας, ο οποίος ασφαλώς δεν ενδιαφέρεται για τους Πολίτες – αφού όλοι οι άλλοι οικονομικοί δείκτες είναι στο βαθύ κόκκινο.
Για τους Έλληνες τώρα η ακρίβεια, σαφώς πολύ υψηλότερη από τις στατιστικές (ΔΤΚ) για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, είναι κυριολεκτικά θανατηφόρα – ενώ φαίνεται καθαρά από το κατά κεφαλήν εισόδημα τους, σε όρους αγοραστικής αξίας.
Ειδικότερα, μετά το ισχυριζόμενο τέλος των μνημονίων* και παρά τους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης έκτοτε (με εξαίρεση την τεράστια ύφεση του 2020), η Ελλάδα έχει καταφέρει να καλύψει μόλις μία μονάδα απόστασης από το μέσον όρο της ΕΕ: από το 66% το 2018 στο 67% το 2023. Αντίθετα, η Βουλγαρία κάλυψε δεκατρείς μονάδες, από το 51% στο 64% – οπότε σύντομα θα μας ξεπεράσει, όπως το 2019 μας ξεπέρασε η Κροατία.
Γιατί συνέβη αυτό, το οποίο έχει τεκμηριωθεί ακόμη και από γράφημα των Financial Times; Προφανώς λόγω της ακρίβειας.
Για να γίνει κατανοητό, όταν το κατά κεφαλήν ΑΕΠ (=ΑΕΠ/πληθυσμό) δεν αυξάνεται σε όρους αγοραστικής δύναμης, παρά το ότι αναπτύσσεται μία οικονομία, μπορεί να οφείλεται μόνο σε δύο λόγους: είτε (α) στην αύξηση του πληθυσμού, αφού τότε το ΑΕΠ διαιρείται με περισσότερους (όταν μειώνεται ο πληθυσμός αυξάνεται το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, αφού διαιρείται με λιγότερους), είτε (β) στην άνοδο των τιμών που μειώνει τα εισοδήματα σε όρους αγοραστικής αξίας.
Σύμφωνα όμως με τη Eurostat, από το 2018 έως το 2023 ο πληθυσμός της χώρας μας έχει μειωθεί κατά 3%** – ενώ ο πληθυσμός της ΕΕ έχει αυξηθεί κατά 0,6%. Ως εκ τούτου, η αδυναμία ανόδου του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, δεν μπορεί να οφείλεται στην αύξηση του πληθυσμού.
Όσον αφορά τώρα το δείκτη τιμών της τελικής καταναλωτικής δαπάνης των νοικοκυριών, από τον οποίο υπολογίζονται οι μονάδες αγοραστικής δύναμης, ξανά κατά τη Eurostat ήταν στο 86,8% του μέσου όρου της ΕΕ το 2018, ενώ αυξήθηκε στο 88,2% το 2023 – οπότε η ακρίβεια της Ελλάδας ήταν υψηλότερη από το μέσον όρο της ΕΕ (κάτι που συνεχίζεται το 2024).
Επομένως, η αύξηση των τιμών (λόγω της υπερφορολόγησης, της ενεργειακής ληστείας, της πράσινης μετάβασης που επιδοτούμε όλοι εμείς με τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού, της αισχροκέρδειας των καρτέλ κοκ.), είναι αυτή που μειώνει το κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε όρους αγοραστικής αξίας – που δεν επιτρέπει δηλαδή στην άνοδο του ΑΕΠ να μεταφραστεί σε αύξηση του βιοτικού επιπέδου των Πολιτών, με κριτήριο αυτήν τη μέτρηση.
Έτσι κατάντησε λοιπόν η πάμπλουτη Ελλάδα να συγκλίνει με την πάμπτωχη Βουλγαρία αντί με την ΕΕ, ευρισκόμενη στην προτελευταία θέση – σύντομα δε στην τελευταία, εάν δεν αλλάξει άμεσα η οικονομική πολιτική της χώρας μας. Επίσης, εάν δεν σταματήσει η «ωραιοποίηση» του καταντήματος μας από τον Κ. Χατζηδάκη και την κυβέρνηση του – με τα περί διαθεσίμου εισοδήματος και με όλες τις άλλες ανοησίες.
Άλλωστε, εάν δεν βλέπει κανείς τα πράγματα ψυχρά όπως είναι και εθελοτυφλεί, δεν πρόκειται να τα βελτιώσει ποτέ – αντίθετα, θα επιδεινώνονται συνεχώς.
* Σημείωση 1: Στην ουσία συνεχίζονται τα μνημόνια, όπως διαπιστώνεται από το ξεπούλημα, από τους φορολογικούς συντελεστές που παραμένουν ως είχαν, από τους πραγματικούς μισθούς ή συντάξεις κοκ. – ενώ θα τελειώσουν το ενωρίτερο το 2060, υπό την προϋπόθεση ότι θα ξεπληρωθεί το 75% των δανείων των Ευρωπαίων θεσμικών πιστωτών.
** Σημείωση 2: Κατά άλλες πηγές πολύ περισσότερο.